Cruz latina

A cruz latina é unha cruz formada por dous segmentos de diversa medida que se intersecan nun ángulo recto, onde o segmento menor está a unha proporción de tres cuartos con respecto ao máis longo.

Refire á forma do crucifixo da tradición cristiá.

Características

En arquitectura hai unha forma de planta denominada de cruz latina. Corresponde ao deseño utilizado nas igrexas nas que o brazo maior (que se aliña co pórtico principal, o atrio, o altar maior e a ábsida) ten maior lonxitude que o brazo menor ou transepto; mentres que cando ambas teñen a mesma lonxitude fálase de planta de cruz grega, un dos modelos de planta centralizada, moi habitual na arquitectura bizantina. En cambio, a planta de cruz latina é moi habitual nas igrexas da cristiandade latina; e particularmente desenvolveuse nas igrexas monásticas dos beneditinos medievais (Cluny e Cister) e nas denominadas igrexas de peregrinación do Románico e o Gótico no Camiño de Santiago.

A zona na que se cruzan o brazo maior e o brazo menor denomínase cruceiro, e a forma da súa cuberta pode ser moi variada: distintos tipos de cruces de bóvedas (bóveda de aresta, bóveda de crucería), cúpula, ciborio etc.; e pódese proxectar ao exterior mediante distintos tipos de tellados, torres, chapiteis etc.

O brazo maior (e en ocasións o menor) adóitase dividir en naves, habitualmente un número impar, destacándose a central como nave maior, e ficando a ambos os dous lados as naves laterais que adoitan ter menor altura. Esas naves laterais poden prolongarse alén do cruceiro e rodear por detrás ao altar maior, no que se coñece como deambulatorio. Os muros da igrexa poden articularse mediante capelas laterais. No caso da cabeceira da igrexa, pode ter un ábsida semicircular (cuberto habitualmente cunha exedra -media cúpula-) que á súa vez pode complicarse con absidiolos encostados, ben ao propia ábsida, ben ao brazo menor.

É habitual a aliñación astronómica das plantas de cruz latina, para que o leste coincida coa cabeceira (ou ábsida) e o oeste cos pés (ou pórtico); o que permite efectos de iluminación destacados mediante xanelas máis ou menos amplas (óculos, rosetóns, vidreiras).

Véxase tamén

Outros artigos

Diagrama de catedral