Jasminum

Jasminum
Jasminum fruticans
Clasificación científica
Reino: Plantae Subreino: Tracheobionta División: Magnoliophyta Clase: Magnoliopsida Subclase: Asteridae Orde: Lamiales Familia: Oleaceae Tribo: Jasmineae Xénero: Jasminum L.
Especies
Máis de 200 especies, véxase Lista de especies de Jasminum Fontes: ING, CPN, UniProt Algúns botánicos inclúen aos Oleaceae dentro da orde Lamiales
Sinonimia
Mogorium Juss., Gen. Pl.: 106 (1789). Nyctanthos St.-Lag., Ann. Soc. Bot. Lyon 7: 56 (1880). Noldeanthus Knobl., Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 38: 74 (1935).

Jasminum, os xasmíns é un xénero con arredor de 300 especies de arbustos gateadores. É oriúndo das rexións tropicais e subtropicais de Europa e Asia, sendo amplamente cultivado. A maioría das especies medran como rubideiras sobre doutras plantas ou guiadas en estruturas.

En Galiza atopamos as especies principalmente na xardinaxe, sendo a máis frecuente o xasmín común, rubideira de flores moi recendentes. Con todo tense descrito a especie Jasminum fruticans espontánea nas provincias de Lugo e Ourense.

Etimoloxía

O termo galego xasmín provén do árabe clásico yāsamīn e este do pelvi yāsaman, "agasallo de Deus".

Descrición

As flores dos xasmíns, comunmente brancas – se ben hai algunhas especies amarelas–, posúen a miúdo un doce e intenso recendo que lembra ao da flor da laranxeira. Estas plantas cultívanse principalmente polas súas flores, no xardín, coma planta de interior ou para flor cortada. A flor dura arredor de 24 horas.

No sur e sueste de Asia as mulleres adoitan levar as flores no pelo. Empréganse tamén en infusións, cuxa base é o té verde e moitas destilan un aceite co que se elaboran perfumes. En aromaterapia, empréganse no aspecto emocional coma un afrodisíaco, e pola parte física coma relaxante muscular e analxésico.

Especies

Jasminum adenophyllum Wall. - xasmín azulado, j. princesa, Che vang, Lai la co tuyen J. albicalyx J. amplexicaule J. angulare J. angustifolium J. arborescens J. attenuatum J. auriculatum J. azoricum J. beesianum J. cinnamomifolium J. coffeinum J. craibianum J. cuspidatumkmkm J. dichotomum Vahl - xasmín dourado costeiro J. dispermum J. duclouxii J. elegans J. elongatum J. flexile J. floridum J. fluminense J. fruticans

J. fuchsiifolium J. grandiflorum L. - xasmín español, xasmín real J. guangxiense J. hongshuihoense J. humile L. - xasmín italiano amarelo J. lanceolarium J. lang J. latifolium J. laurifolium J. longitubum J. microcalyx J. mesnyi Hance - xasmín xaponés, Primrose Jasmine, Yellow Jasmine J. molle J. multiflorum J. multipartitum J. nervosum J. nintooides J. nitidum J. nudiflorum J. odoratissimum L. - xasmín amarelo J. officinale L. xasmín común, Poet's Jasmine, jasmine, jessamine

J. parkeri Dunn - xasmín anano J. pentaneurum J. pierreanum J. polyanthum Franch. J. prainii J. pubescens J. rehderianum J. rex J. roxburghianum J. rufohirtum J. sambac (L.) Aiton - xasmín árabe J. seguinii J. simplicifolium J. sinense J. stephanense J. subhumile J. subglandulosum J. subtriplinerve J. tonkinense J. tortuosum J. urophyllum J. wengeri J. yuanjiangense

Véxase

• Trachelospermum jasminoides

Cultivo

Cómpren de abondosa luz, especialmente se fican nun interior; no exterior non é conveniente que se expoñan directamente aos raios do sol, porque se han tornar murchos.

Cómpre protexelos das xeadas. Non aturan o exceso de frío no invierno xa que non deixa que a planta floreza, uns 13 graos son o ideal. No verán aturan ben, sempre e cando haxa humidade no ambiente, poden aturrar os 25 °C sen problemas.

A respecto da rega, cando están a medrar no verán cómpre regalos cada dous días, e no inverno, cando están coa flor, cada 4 ou 5 días.

Cómpre espallar auga sobre a planta cando estea nun interior, mais sen mollar as flores, que ficarían manchadas.

Véxase tamén

Outros artigos

• Xasmín

Ligazóns externas

• Jasminum sinense e Jasminum marianum en cultivo