New England Revolution
New England Revolution | |||
---|---|---|---|
Nome | New England Revolution | ||
Alcume(s) | Revs | ||
Fundación | 1994 | ||
Estadio | Gillette Stadium, Foxborough, Massachusetts Estados Unidos | ||
Inauguración | 2002 | ||
Capacidade | 20.000 | ||
Propietario | Robert Kraft | ||
Presidente | Brian Bilello | ||
Adestrador | Jay Heaps | ||
Liga | Major League Soccer | ||
2016 | Leste: 7º Global: 14º Playoffs: Non clasificado | ||
Na rede | |||
http://www.revolutionsoccer.net/ | |||
| |||
O New England Revolution é un club de fútbol estadounidense que xoga na Major League Soccer. É o equipo de fútbol de Boston, no estado de Massachusetts, polo que xoga na conferencia Leste. Os Revs deben o seu nome de Revolution ó forte apoio que se rexistrou na rexión de Nova Inglaterra na Revolución Americana. O único título oficial da franquía e a US Open Cup que gañaron en 2007, e en 5 ocasións o club chegou á finail da MLS Cup pero non conseguiron gañar ningunha [1].
Historia
[editar | editar a fonte]Inicios
[editar | editar a fonte]O New England Revolution é un dos equipos históricos da MLS na que participa dende 1996 [2]. O primeiro ano de liga o equipo finalizaron a fase regular na quinta praza da conferencia, de cinco equipos, polo que non logrou chegar óss playoffs [3]. Pero o ano seguinte acadaron a súa primeira participación nos playoffs, onde quedaron eliminados nos cuartos de final fronte o D.C. United que conseguiría o campionato. Nos dous anos que restaban para rematar o século na que a liga contou con dúas franquías máis os Revs non conseguiron clasificarse para as roldas eliminatorias.
Comezos do século XXI
[editar | editar a fonte]Os Revs comezaron o século coa súa mellor posición histórica na fase regular, cun segundo posto, aínda que non puideron pasar dos cuartos de final nos playoffs [4]. Ó ano seguinte, chegaron á final da U.S. Open Cup pero perdérona contra ó Los Angeles Galaxy cun gol de ouro de Danny Califf. No ano 2002, conseguiron gañar a conferencia Leste e lograron chegar á súa primeira final da MLS Cup, pero perdérona, de novo, fronte ó Los Angeles Galaxy na prórroga [5]. Tras este subcampionato clasificáronse para xogar a Liga de Campións da CONCACAF ó ano seguinte, pero foron eliminados na primeira rolda. Nos anos 2005, 2006 e 2007 chegaron á final da MLS Cup, pero volveron perder nas tres ocasións primeiro de novo fronte ó Los Angeles Galaxy e nas seguintes dúas ocasións contra ó Houston Dynamo. A MLS Cup de 2006 foi a máis dolorosa xa que foi perdida na rolda de penaltis. Aínda que no 2007 conseguiron o seu primeiro título importante, a U.S. Open Cup fronte ó FC Dallas por 3-2 con goles de Pat Noonan, Taylor Twellman e Wells Thompson. Tras as tres finais consecutivas o equipo de Boston caeu dúas tempadas seguidas na semifinais de conferencia [6].
A chegada de estrelas internacionais
[editar | editar a fonte]Coa chegada de estrelas internacionais á MLS o equipo sufriu unha mala época, quedando durante tres tempadas consecutivas fora da fase dos playoffs. Non foi até o ano 2013 cando volveu clasificarse para os playoffs, pero caeu nas semifinais de conferencia [7]. Pero o ano seguinte lograron chegar a súa quinta final da MLS Cup pero perderon por terceira vez fronte ó Los Angeles Galaxy.
Xogadores
[editar | editar a fonte]Actualizado a 3 de xullo de 2017 [8][9]
|
|
† Xogador cedido polo EA Guingamp.
‡ Xogador cedido polo Hammarby IF.
Xogadores cedidos
[editar | editar a fonte]- Zachary Herivaux cedido no San Antonio FC.
- Matt Turner cedido no Richmond Kickers.
- Donnie Smith cedido no Charlotte Independence.
Títulos
[editar | editar a fonte]- Lamar Hunt U.S. Open Cup : 2007
Récords
[editar | editar a fonte]Xogadores con máis partidos
[editar | editar a fonte]Actualizado a 3 de xullo de 2017 [10]
Nome | Partidos | |
---|---|---|
1 | Shalrie Joseph | 293 |
2 | Matt Reis | 287 |
3 | Chris Tierney | 260 |
4 | Jay Heaps | 243 |
5 | Steve Ralston | 209 |
6 | Lee Nguyen | 194 |
7 | Kelyn Rowe | 191 |
8 | Diego Fagúndez | 182 |
9 | Andy Dorman | 176 |
10 | Taylor Twellman | 174 |
En grosa os xogadores que aínda seguen no plantél actual
Xogadores con máis goles
[editar | editar a fonte]Actualizado a 3 de xullo de 2017 [11]
Nome | Partidos | Goles | |
---|---|---|---|
1 | Taylor Twellman | 174 | 91 |
2 | Lee Nguyen | 194 | 49 |
3 | Pat Noonan | 136 | 43 |
4 | Shalrie Joseph | 293 | 41 |
5 | Steve Ralston | 209 | 40 |
6 | Diego Fagúndez | 182 | 39 |
7 | Kelyn Rowe | 191 | 33 |
8 | Juan Agudelo | 94 | 28 |
9 | Clint Dempsey | 80 | 26 |
10 | Andy Dorman | 176 | 20 |
En grosa os xogadores que aínda seguen no plantél actual.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 24 de xuño de 2017. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 29 de abril de 2017. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2017.
- ↑ https://www.transfermarkt.com/new-england-revolution/startseite/verein/626
- ↑ https://www.revolutionsoccer.net/players
- ↑ https://www.transfermarkt.com/new-england-revolution/rekordspieler/verein/626
- ↑ https://www.transfermarkt.com/new-england-revolution/topTorschuetzen/verein/626