O padriño
O padriño | |
---|---|
Ficha técnica | |
Título orixinal | The Godfather |
Director | Francis Ford Coppola |
Produtor | Albert S. Ruddy |
Guión | Mario Puzo Francis Ford Coppola |
Baseado en | Novela: de Mario Puzo |
Intérpretes | Marlon Brando Al Pacino James Caan Robert Duvall Richard S. Castellano Diane Keaton Abe Vigoda Sterling Hayden Talia Shire John Cazale John Marley Richard Conte Gianni Russo Al Lettieri |
Música | Nino Rota Carmine Coppola |
Fotografía | Gordon Willis |
Montaxe | William H. Reynolds Peter Zinner |
Distribuidora | Paramount Pictures |
Estrea | 1972 |
Duración | 175 minutos |
Orixe | Estados Unidos |
Orzamento | $6 500 000 |
Recadación | $245,1–286 000 000[1] |
Filme seguinte | O padriño (II parte) |
Na rede | |
http://www.thegodfather.com/ | |
|
O padriño (en inglés: The Godfather) é un filme estadounidense de 1972 baseado no libro de Mario Puzo e dirixido por Francis Ford Coppola. Está considerado como unha das obras mestras da historia do cine.
Comentarios
[editar | editar a fonte]Trátase dunha película baseada no libro do mesmo nome de Mario Puzo. Foi a primeira dunha triloxía completada por O padriño (II parte) (1974) e The Godfather Part III (1990). Gañadora de tres Premios Oscar en 1973, á mellor película, mellor guión de Mario Puzo e Francis Ford Coppola e mellor actor para Marlon Brando.
Presenta un retrato preciso e profundo dunha época e un ambiente, pero principalmente é unha crítica á sociedade norteamericana, as relacións intrafamiliares, á práctica política e ós seus esquemas morais tratados sutilmente como fondo do guión mediante temáticas relativas ó mundo da mafia, a inmigración, a relación de parella, os sistemas de dominación familiares, a violencia criminal e a súa asociación política entre outros aspectos.
Parte do atractivo visual e estilístico da obra consiste na interpretación da figura de Michael Corleone. Na secuencia inicial da película, Michael preséntasenos con rostro anxelical, ata Coppola emprega filtros especiais que reducen as súas engurras e que, combinados coa iluminación e a maquillaxe, ensínannos un Michael moito máis novo, recentemente abandonada a adolescencia. O brutal cambio que se opera na súa alma cando asume a herdanza de sangue dos Corleone reflíctese tamén no seu rostro, que na última escena é xa o dun home maduro, complexo, que mira directamente ós ollos e mente con todo o seu corazón.
Criticóuselle ó director o feito de ofrecer unha imaxe demasiado atractiva do mundo da mafia.
Sinopse
[editar | editar a fonte]A historia comeza en agosto de 1945 coa voda de Connie Corleone, a filla de Vito Corleone, O Padriño. Todo siciliano debe atender as peticións que lle fan o día da voda da súa filla. Johnny Fontaine, o afillado de Don Vito, pídelle que lle consiga un papel para unha película de Hollywood, que o produtor non quere darlle. Don Vito envía a Tom Hagen a falar co produtor pero, tras unha negociación errada, o produtor esperta ó día seguinte coa cabeza do seu cabalo favorito metida na cama.
Tras esta presentación, comeza a auténtica trama.
Virgil "O Turco" Sollozzo, un capo siciliano da heroína que traballa para os Tattaglia, ofrece a Don Corleone participar no seu negocio, a cambio de protección legal. Pero, a pesar dos consellos de Tom, Don Vito négase, pois os seus amigos da política non poderían facer a vista gorda ante a droga do mesmo xeito que co xogo. Entón, Don Vito envía a Luca Brasi, o seu sicario, a unha reunión con Sollozzo e Bruno Tattaglia, onde é asasinado por estes.
Un día, Don Vito sae da súa oficina co seu fillo Fredo e disponse a comprar froita, concretamente laranxas. Dous sicarios da familia Tattaglia disparan a Don Vito nos propios narices de Fredo, quen, nervioso, non pode facer nada. Tralo atentado, o Padriño é levado ó hospital, ferido de morte. Sonny, que toma as rendas da familia, manda matar a Paulie Gatto, o gardacostas do Don, que o vendeu ós Tattaglia. Este traballo é eficazmente cumprido por Pete Clemenza e Rocco Lampone.
Michael, irmán de Sonny, vai visitar o seu pai que está gravemente enfermo no hospital. Decátase axiña de que Don Vito está desprotexido cando se supuña que debía estar vixiado polo sarxento da Policía McCluskey. Despois descóbrese que McCluskey é un policía de dubidosa moralidade, pagado polo "Turco". Michael chama a Sonny para decatalo da situación. Logra cambiar ó seu pai de habitación e protexelo dos sicarios, pero é arrestado por McCluskey, o sarxento de policía, esbirro de Sollozzo, que lle pega unha tremenda puñada. Xusto entón, Tom Hagen chega con homes da familia Corleone e resolve a situación.
Cando Michael volve á mansión, decátase de que Bruno Tattaglia foi asasinado en represalia polo seu pai. Xunto ó seu irmán, Sonny, planea o asasinato de "O Turco" Sollozzo e McCluskey. Conségueo invitándolles a un encontro no Restaurante Louis do Bronx, onde lles dispara cunha pistola escondida na cisterna do cuarto de baño. Tras isto, Michael foxe a Sicilia e iníciase unha guerra de bandas. Cando Don Vito volve a casa, decátase do ocorrido con Sollozzo e da partida de Michael.
En Sicilia, Michael coñece a Apollonia, unha muller coa que casa, pero que é asasinada por un dos seus gardacostas cando intentaba eliminalo a el. Decátase de que foi Barzini, o Don dos Barzini, a famlia mafiosa máis poderosa de Nova York, e que intenta pór a paz entre as familias, cousa que intenta conseguir matando ós fillos de Don Vito.
En Nova York, Sonny pégalle unha malleira a Carlo Rizzi, o marido da súa irmá Connie, dado que a maltrata. Para vingarse, Carlo vende a Sonny á xente de Barzini; Sonny é metrallado nunha caseta de peaxe. Tras isto, as Cinco Familias reúnense e asinan a paz, aceptando Don Vito unirse ós narcotraficantes e cedendo a súa protección política.
Ó decatarse, Michael volve a Estados Unidos, tomando as rendas da familia. Don Vito convértese no seu conselleiro e advírtelle que logo da súa morte, Barzini intentará acabar con Michael nunha reunión. O que lle fale de ter a entrevista, é o traidor. Michael xura ó seu pai vingar a morte de Sonny, pero debido ás circunstancias, Don Vito proponlle de maneira solapada agardar.
Despois, Michael viaxa a Las Vegas para comprar un casino a Moe Greene, pero o intento falla. Moe insúltalle dicíndolle que está acabado, que os Corleone non son nada e que non lle venderá o casino, dado que os Barzini cubriranlle moito mellor as costas.
Á morte de Don Vito, os Corleone quedan expostos, e as traizóns sucédense. Tessio proponlle unha reunión con Barzini durante as honras fúnebres.
Con todo, durante o bautizo do sobriño de Michael, este ordena asasinar ós catro Dons das familias rivais: Philip Tattaglia, Emilio Barzini, Victor Stracci e Ottilio Cuneo. Tamén mata a Carlo, a Tessio (que pretendía venderlle a Barzini) e a Moe Greene, sendo disparado no seu ollo dereito mentres se dá unha masaxe. Trala morte de Carlo, Connie acusa a Michael de ser o asasino en presenza de Kay, quen posteriormente lle pregunta ó seu marido se realmente el foi o autor do asasinato. Trala insistencia de Kay, Michael mente e nega ter relación coa súa morte.
Tras isto, Michael convértese no home máis poderoso da Cosa Nostra en Estados Unidos.
Elenco
[editar | editar a fonte]- Marlon Brando (Don Vito Corleone)
- Al Pacino (Michael Corleone)
- James Caan (Santino "Sonny" Corleone)
- Richard Castellano (Peter Clemenza)
- Robert Duvall (Tom Hagen)
- Sterling Hayden (Capitán de Policía Mark McCluskey)
- John Marley (Jack Woltz)
- Richard Conte (Emilio Barzini)
- Diane Keaton (Kay Adams)
- Al Lettieri (Virgil "o turco" Sollozzo)
- Abe Vigoda (Salvatore "Sally" Tessio)
- Talia Shire (Connie Corleone de Rizzi)
- Gianni Russo (Carlo Rizzi)
- John Cazale (Fredo Corleone)
- Rudy Bond (Carmine Cuneo)
- Al Martino (Johnny Fontane)
- Morgana King (nai Corleone)
- Lenny Montana (Luca Brasi)
- John Martino (Paulie Gatto)
- Salvatore Corsitto (Amerigo Bonasera)
- Richard Bright (Al Neri)
- Alex Rocco (Moe Greene)
- Tony Giorgio (Bruno Tattaglia)
- Vito Scotti (o panadeiro Nazorine)
- Tere Livrano (Theresa Hagen)
- Victor Rendina (Phillip Tattaglia)
- Jeannie Linero (Lucy Mancini)
- Julie Gregg (Sandra Corleone)
- Simonetta Stefanelli (Apollonia)
- Ardell Sheridan (señorita Clemenza)
- Angelo Infanti (o pasteleiro Fabrizio)
- Corrado Gaipa (Don Tommasino)
- Franco Citti (Calo)
- Saro Urzì (o padre de Apollonia: Vitelli)
Premios
[editar | editar a fonte]- Oscar á mellor película (1973).
- Oscar ó mellor actor (1973): Marlon Brando.
- Oscar ó mellor guión adaptado (1973): Mario Puzo, Francis Ford Coppola.
- Globo de Ouro á mellor película dramática (1973).
- Globo de Ouro ó mellor actor dramático (1973): Marlon Brando.
- Globo de Ouro ó mellor director (1973): Francis Ford Coppola.
- Globo de Ouro ó mellor guión (1973): Mario Puzo, Francis Ford Coppola.
- Globo de Ouro á mellor banda sonora orixinal (1973): Nino Rota.
- Premio da Asociación de Críticos de Cine de Nova York ó mellor actor de repartición (1972): Robert Duvall.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Box Office Mojo (ed.). "The Godfather (Re-issue) (1997)". Consultado o 20 de decembro de 2014.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Filmes de 1972
- Filmes dos Estados Unidos de América
- Filmes en lingua inglesa
- Filmes dirixidos por Francis Ford Coppola
- Filmes de Paramount Pictures
- Filmes rodados en Nova York
- Filmes ambientados en Nova York
- Filmes ambientados en Sicilia
- Óscar ó mellor filme
- Filmes preservados no National Film Registry
- Filmes de 1972 con versión en galego