Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar ao contido

Olga Novo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaOlga Novo

recital Poemaria 2019, no Instituto Camoes Vigo. Detrás cartaz coa imaxe de Silvia Penas. (2019) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento29 de xaneiro de 1975 Editar o valor en Wikidata (49 anos)
Vilarmao, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPoesía e ensaio Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Galicia Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpoetisa, ensaísta, escritora, pintora, docente Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoPoesía Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX1308284 Bitraga: 2925 BUSC: novo-olga-1975

María Olga Novo Presa, nada en Vilarmao (A Pobra do Brollón) o 29 de xaneiro de 1975, é unha profesora, poeta e ensaísta galega, máis coñecida como Olga Novo.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Licenciada en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela, foi profesora de bacharelato en varios institutos de Galicia, e despois de galego na Universidade da Alta Bretaña en Rennes,[1] e de literatura na Universidade Bretaña Sur, en Lorient.[2]

Como poeta, deuse a coñecer con tres poemarios: A teta sobre o sol (1996), Nós nus (1997) e A cousa vermella (2004). Tamén publicou un libro de arte compartido coa pintora Alexandra Domínguez e o poeta Xoán Abeleira, titulado Magnalia, e numerosos poemas en antoloxías, libros colectivos, revistas (Festa da Palabra Silenciada, Dorna, Xistral), colaborou en Cadenos de vida e culturas, Moenia, Anuario de estudios galegos, Boletín Galego de Literatura, Ínsula, e xornais (El País, ABC).[3] A súa obra foi recollida en escolmas como La flama en el espejo (México, 1998), Mulher a fazer vento (Lisboa, 1998), Yo es otro. Autorretratos de la nueva poesía (Madrid, 2001), o Spain (Poetry from the Castilian, Catala, Basque and Galician languages) (Atlanta, 2003).[1]

Como estudosa da literatura, publicou os ensaios Por un vocabulario galego do sexo. A terminoloxía erótica de Claudio Rodríguez Fer (Positivas, 1996), O lume vital de Claudio Rodríguez Fer (1999), Uxío Novoneyra. Lingua loaira (Fundación Caixa Galicia, 2005), Erótica Medieval Galaica: leda m'and'eu (Toxosoutos, 2013) e No principio foi o pracer (2017, Unión Libre).

Formou parte dos comités de redacción das revistas Ólisbos, Animal e Valdeleite, e segue a facelo de Unión Libre desde a súa fundación.

Participou con estudos en congresos e revistas, onde analizou sobre todo as propostas conectadas co surrealismo, pois escribiu sobre o escritor André Breton, o cantautor Léo Ferré e o pintor Eugenio Granell, e coa temática erótica, como reflicte o seu ensaio Tratado da pel, publicado no monográfico Erotismos de Unión Libre (1999), por ela mesma coordinado. Ademais, interesouse por poetas en lingua portuguesa, como Fernando Pessoa e o surrealista brasileiro Sérgio Lima.

Desde 2010, a Casa da Cultura da Pobra do Brollón leva o seu nome.[4]

En 2019 publica Feliz idade, no que "tende unha mecha desde a xeración que a precedeu á que lle segue; entre o onte e o mañá da estirpe, alén do pasamento do pai e da nenez da filla".[5]

É profesora de Lingua Galega e Literatura no IES A Pinguela de Monforte de Lemos.[6]

Obra en galego

[editar | editar a fonte]

Edicións

[editar | editar a fonte]

Obras colectivas

[editar | editar a fonte]

Obra en castelán

[editar | editar a fonte]

Traducións

[editar | editar a fonte]
  • El contradiscurso de las mujeres. Historia del proceso feminista, de Carmen Blanco (1997, Nigra).
  • Vidas imaginarias, de Marcel Schwob.
  1. 1,0 1,1 "Olga Novo". www.barcelonareview.com (en castelán). Consultado o 11/3/2019. 
  2. "Unión libre - Cadernos de vida e culturas". www.unionlibre.org. Ediciós do Castro. Consultado o 11/3/2019. 
  3. "Ficha do autor". Biblioteca Virtual Galega. Arquivado dende o orixinal o 18/04/2021. Consultado o 11/3/2019. 
  4. "Olga Novo afirma que leva con orgullo o seu pobo "guímaro" alá onde vai" El Progreso, 31/8/2010.
  5. "Feliz idade". www.kalandraka.com. Arquivado dende o orixinal o 13 de decembro de 2019. Consultado o 2019-12-10. 
  6. "Claustro de profesorado do IES A Pinguela IES A Pinguela". www.edu.xunta.gal. Consultado o 2024-07-21. 
  7. Novo, Olga (29 de marzo de 2019). “A literatura pertence ao dominio da cáscara estética da linguaxe, pero a vida está máis alá e máis dentro. A Poesía é Amor ou non é nada”. Praza Pública. Entrevista con Montse Dopico. Consultado o 1 de abril de 2019. 
  8. "Berta Dávila y Olga Novo, Premios de la Crítica 2019". La Voz de Galicia. 2020-09-27. Consultado o 2020-09-27. 
  9. Redacción (15 de outubro de 2020). "Olga Novo gana el Premio Nacional de Poesía 2020". eldiario.es (en castelán). Consultado o 8 de novembro de 2024. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]