ohm

Galego

• Etimoloxía: nomeado polo físico alemán «Georg Simon Ohm».

• Pronuncia: [ˈoːm], [ˈɔm] (AFI)

Substantivo masculino

ohm (sg: ohm; pl: ohms)

1. (Física) (Metroloxía) Unidade de resistencia eléctrica, con símbolo Ω, equivalente á resistencia eléctrica entre dous puntos dun condutor cando a diferencia de potencial é de un volt e a intensidade de corrente de un ampere.

Variantes

• ohmio

Termos relacionados

• ohmímetro
• óhmico
• yottaohm
• zettaohm
• exaohm
• petaohm
• teraohm
• xigaohm
• megaohm
• quiloohm
• hectoohm
• decaohm
• deciohm
• centiohm
• miliohm
• microohm
• nanoohm
• picoohm
• femtoohm
• attoohm
• zeptoohm
• yoctoohm

Traducións

• Alemán: ohm ^(de).
• Castelán: ohmio ^(es).
• Francés: ohm ^(fr).
• Inglés: ohm ^(en).
• Irlandés: óm ^(ga)
• Islandés: óm ^(is)
• Italiano: ohm ^(it).
• Portugués: ohm ^(pt).

Véxase tamén

• Apéndice: Unidades de medida