Կոնրադ Ֆերդինանդ Մեյեր

Կոնրադ Ֆերդինանդ Մեյեր; գերմ.՝ Conrad Ferdinand Meyer
Ծննդյան անուն	գերմ.՝ Conrad Ferdinand Meyer
Ծնվել է	հոկտեմբերի 11, 1825[…]
Ծննդավայր	Ցյուրիխ, Շվեյցարիա
Վախճանվել է	նոյեմբերի 28, 1898[…] (73 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիլխբերգ, Հորգեն, Ցյուրիխ, Շվեյցարիա
Գերեզման	Kilchberg cemetery
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ և արձակագիր
Լեզու	գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Շվեյցարիա
Ուշագրավ աշխատանքներ	Jürg Jenatsch
Անդամակցություն	Զոֆինգիա և Շիլդներ ցում Շնեգեն ընկերություն
Պարգևներ
Ամուսին	Johanna Louise Ziegler?
	Conrad Ferdinand Meyer Վիքիպահեստում

Կոնրադ Ֆերդինանդ Մեյեր (գերմ.՝ Conrad Ferdinand Meyer, հոկտեմբերի 11, 1825(1825-10-11)^[2]^[3]^[4]^[…], Ցյուրիխ, Շվեյցարիա^[5]^[1] - նոյեմբերի 28, 1898(1898-11-28)^[3]^[4]^[6]^[…], Կիլխբերգ, Հորգեն, Ցյուրիխ, Շվեյցարիա^[5]^[1]), շվեյցարացի բանաստեղծ և պատմական վիպասան^[9], գրական ռեալիզմի վարպետ, ով հիմնականում հայտնի է պատմողական բալլադներով, այդ թվում՝ «Die Füße im Feuer» («Ոտքերը կրակի մեջ»)։

Կենսագրություն

Մեյերը ծնվել է Ցյուրիխում։ Ունի պատրիական ծագում։ Նրա հայրը, ով վաղ է մահացել, եղել է պետական գործիչ և պատմաբան, մայրը եղել է ուսյալ կին։ Մանկության տարիներին Մեյերի մոտ նկատվել են երկու գծեր, որոնք հետագայում բնութագրել են նրան որպես մարդ և բանաստեղծ․ բծախնդրորեն է վերաբերել կոկիկությանն ու մաքրությանը, ապրել է ավելի խորը հիշողության մեջ, քան անմիջական ներկայում^[10]։ Տառապել է հոգեկան հիվանդությամբ, երբեմն հոսպիտալացվել է․ մայրը, տառապել է նույն հիվանդությամբ և կյանքն ավարտել է սպանությամբ։

Ավարտելով գիմնազիան՝ Մեյերը սկսել է իրավագիտություն ուսումնասիրել, բայց պատմությունն ու հումանիտար գիտությունները նրան ավելի շատ են հետաքրքրել^[10]։ Երկար ժամանակով մեկնել է Լոզան, Ժնև, Փարիզ և Իտալիա, որտեղ հետաքրքրվել է պատմական հետազոտություններով։ Պատմաբանները Լուի Վուլյեմանը Լոզանում և Յակոբ Բուրքհարդը Բազելում զգալի ազդեցություն են ունեցել Մեյերի վրա, և որոնց «Վերածննդի մշակույթի մասին» գիրքը խթանել է նրա երևակայությունն ու հետաքրքրությունը։ Ֆրանսիայում և Իտալիայում իր ճանապարհորդություններից (1857) Մեյերը մեծ ոգեշնչում է ստացել իր պատմավեպերի դրվածքների և կերպարների համար^[11]։ 1868 թվականին Մեյերը քրոջ հետ տեղափոխվել է Ցյուրիխի լճի ափին գտնվող Կյուսնախտ քաղաք և մինչև 1871 թվականի վերջն ապրել Սիհոֆ Հորնվեգ 28 հասցեում, 1872-1875 թվականներին Սիհոֆ Մայլենում, 1875 թվականին բնակություն է հաստատել Կիլխբերգում, Ցյուրիխի կանտոն^[12]։

Մեյերն իր կոչումը գտել է միայն ուշ կյանքում. երկար տարիներ, լինելով գործնականում երկլեզվյա գրող, տատանվել է ֆրանսերենի և գերմաներենի միջև։ Վերջնական հանգել է ֆրանս-պրուսական պատերազմի ժամանակ։ Մեյերի վեպերում մեծ ճգնաժամը հաճախ արձակում է լատենտ էներգիաներ և աղետի պատճառ դառնում։ Նույն ձևով, իր կյանքը, որը մինչ պատերազմը երազկոտ և փորձարկումներով լի էր, մինչև խորը ցնցում է թողել նրա վրա 1870 թվականի իրադարձություններով։ Մեյերը իրեն նույնացրել է գերմանական գործի հետ և որպես իր համակրանքների մանիֆեստ 1871 թվականին հրապարակել է Էպիկական Հութթենի վերջին օրերը (Huttens letzte Tage)^[11], որին հաջորդել են նրա հետագա ստեղծագործությունները^[10]։

1880 թվականին Մեյերը Ցյուրիխի համալսարանից ստացել է պատվավոր դոկտորի կոչում։

Մահացել է Կիլխբերգի իր տանը, 1898 թվականի նոյեմբերի 28-ին^[10]։

Ստեղծագործություններ

Մեյերի ստեղծագործությունները 1912 թվականին ներկայացվել են ութ հատորով։

Վեպեր

Մեյերի ստեղծագործությունների թեմաները Վերածննդի և հակառեֆորմացիայի ժամանակաշրջաններն են։ Նրա սյուժեների մեծ մասը բխում է ազատության և ճակատագրի ավելի խորը բախումից և ավարտվում է դրամատիկ ճգնաժամով, որի ժամանակ հերոսը, մեծ գայթակղության առաջ կորցնում է իր բարոյական ազատությունը և ստիպված է լինում կատարել ճակատագրի բարձրագույն օրենքը^[11]։

1876 Jürg Jenatsch – Գրաուբյունդեն, Երեսնամյա պատերազմ, Շվեյցարիայի պատմությունը 17-րդ դարում^[9]՝ Իսպանիա-Ավստրիա և Ֆրանսիայի միջև հակամարտությամբ։ Հերոսը բողոքական քահանա է և մոլեռանդ հայրենասեր, ով իր փոքրիկ երկրի անկախությունը պահպանելու վճռականությամբ չի խորշում սպանությունից ու դավաճանությունից և ում մեջ տարօրինակ կերպով միախառնված են վեհ ու ստոր դրդապատճառները^[11],
1891 Angela Borgia – Իտալական Վերածնունդ։

Նովելներ

Մեյերի հիմնական ստեղծագործությունները պատմավեպերն են՝

1873 Das Amulett (Ամուլետ) – Ֆրանսիան Բարդուղիմեոսյան գիշերը,
1878 Der Schuss von der Kanzel (Կրակոցը ամբիոնից) – Շվեյցարիա^[11],
1879 Der Heilige (Սուրբը) – Թոմաս Բեքեթ, Միջնադար, Անգլիա,
1881 Plautus im Nonnenkloster (Պլաուտուսը մենաստանում) – Վերածնունդ, Շվեյցարիա,
1882 Gustav Adolfs Page (Գուստավ II-ի էջը) – Երեսնամյա պատերազմ,
1883 Das Leiden eines Knaben (Տղայի տառապանքը) - Ֆրանսիան Լուի XIV-ի օրոք
1884 Die Hochzeit des Mönchs (Վանականի հարսանիքը) – Իտալիա, Դանթե Ալիգիերին Վերոնայի Կանգրանդի արքունիքում պատմում է վանականի տարօրինակ արկածի մասին, ում հայրը ստիպում է դրժել ուխտը եղբոր մահից հետո, և այրու հետ ամուսնանալու փոխարեն նա սիրահարվում է մեկ այլ երիտասարդ աղջկա և կուրորեն վազում է դեպի իր ճակատագիրը^[11],
1885 Die Richterin (The Judge) – Կարոլինգյան ժամանակը՝ Գրիզոնսը, ներկայացնում է Կառլոս Մեծին և նրա պալատական դպրոցը^[11],
1887 Die Versuchung des Pescara (Պեսկարայի գայթակղությունը) – Վերածնունդ, Իտալիա – պատմում է Կառլոս V կայսեր գեներալ և Վիկտորիա Կոլոննայի ամուսին Ֆերնանդո դ'Ավալոսի կյանքում մեծ ճգնաժամի մասին^[11]։

Բանաստեղծություններ

1867 Balladen
1870 Romanzen und Bilder (սիրավեպեր և պատկերներ)
1872 Huttens letzte Tage (Հութթենի վերջին օրերը) – կարճ էպիկական բանաստեղծություն
1873 Engelberg
1882 Gedichte (պոեմներ)

Ժառանգություն

Մեյերին հիմնականում հիշում են որպես պատմողական բալլադների վարպետ, հաճախ պատմական թեմաներով։ Նրա գեղարվեստական գրականությունը նույնպես սովորաբար կենտրոնանում է միջնադարի հիմնական պատմական պահերի վրա՝ ռեֆորմացիայի և հակառեֆորմացիայից։

Լիրիկական ստեղծագործությունները Մեյերը գրել է կյանքի վերջին տարիներին^[10]։ Հաճախ անդրադարձել է մարդկային ձեռքի աշխատանքին, հատկապես արվեստի գործերին։ Հռոմը և Միքելանջելոյի մոնումենտալ աշխատանքը նրա կյանքի վճռորոշ փորձառություններից են եղել։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Frey A. Biographisches Jahrbuch und Deutscher Nekrolog (գերմ.) / Hrsg.: A. Bettelheim — B. — Vol. 3. — S. 42—51.
↑ ^2,0 ^2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 Мейер Конрад Фердинанд // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^6,0 ^6,1 ^6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
↑ https://www.kilchberg.ch/fileadmin/user_upload/gemeinde/PDF/Friedhofsbroschure_Kilchberg.pdf
↑ https://www.deutsche-biographie.de/118581775.html
↑ ^9,0 ^9,1 One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Reynolds, Francis J., ed. (1921). "Meyer, Conrad Ferdinand" . Collier's New Encyclopedia. New York: P. F. Collier & Son Company.
↑ ^10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 Friedrich Burns, ed., A Book of German Lyrics (Project Gutenberg). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
↑ ^11,0 ^11,1 ^11,2 ^11,3 ^11,4 ^11,5 ^11,6 ^11,7 This article incorporates text from a publication now in the public domain: Boucke, Ewald A. (1920). "Meyer, Conrad Ferdinand" . In Rines, George Edwin (ed.). Encyclopedia Americana.
↑ One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). «Meyer, Konrad Ferdinand». Encyclopædia Britannica (անգլերեն) (11th ed.). Cambridge University Press.

Լրացուցիչ գրականություն

D'Harcourt, R., C. F. Meyer: Sa vie son œuvre (Paris, 1913)
Langmesser, A. Conrad Ferdinand Meyer: Sein Leben, seine Werke und sein Nachlass (Berlin, 1905)
Frey, A. Conrad Ferdinand Meyer: Sein Leben und seine Werke (Stuttgart, 1909)
Taylor, M. L., A Study of the Technique of C. F. Meyer's Novellen (Chicago, 1909)
Blaser, O., C. F. Meyer's Renaissance Novellen (Berne, 1905)
Korrodi, E., C. F. Meyer: Studien (Leipzig, 1912)

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կոնրադ Ֆերդինանդ Մեյեր» հոդվածին։

[_79db516793d2726e-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Frey A. Biographisches Jahrbuch und Deutscher Nekrolog (գերմ.) / Hrsg.: A. Bettelheim — B. — Vol. 3. — S. 42—51.

[_cdb3cf9edb2033e0-2] 2,0 ^2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[_d2d3dd5a418097c0-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 Discogs — 2000.

[_ef0c0c0c6fc7c23c-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 ^4,3 ^4,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)

[_e3b9775199efa075-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 Мейер Конрад Фердинанд // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_97adb8fd0ba796e2-6] 6,0 ^6,1 ^6,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.

[_beb1c457b816b85b-7] ttps://www.kilchberg.ch/fileadmin/user_upload/gemeinde/PDF/Friedhofsbroschure_Kilchberg.pdf

[_6bcbc34eec520f8b-8] ttps://www.deutsche-biographie.de/118581775.html

[Collier's-9] 9,0 ^9,1 One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Reynolds, Francis J., ed. (1921). "Meyer, Conrad Ferdinand" . Collier's New Encyclopedia. New York: P. F. Collier & Son Company.

[Burns-10] 10,0 ^10,1 ^10,2 ^10,3 ^10,4 Friedrich Burns, ed., A Book of German Lyrics (Project Gutenberg). This article incorporates text from this source, which is in the public domain.

[Americana-11] 11,0 ^11,1 ^11,2 ^11,3 ^11,4 ^11,5 ^11,6 ^11,7 This article incorporates text from a publication now in the public domain: Boucke, Ewald A. (1920). "Meyer, Conrad Ferdinand" . In Rines, George Edwin (ed.). Encyclopedia Americana.

[EB1911-12] One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). «Meyer, Konrad Ferdinand». Encyclopædia Britannica (անգլերեն) (11th ed.). Cambridge University Press.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]