Raport o wykształceniu i przygotowaniu zawodowym Polaków powstał z inicjatywy i na zamówienie Pań... more Raport o wykształceniu i przygotowaniu zawodowym Polaków powstał z inicjatywy i na zamówienie Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych. Jego celem miała być możliwie najbogatsza, chociaż zwięźle podana, informacja o kwalifikacjach Polaków i podstawowych cechach procesu kształcenia w Polsce. Na temat edukacji powstało wiele opracowań, których liczbę dodatkowo zwiększyło zainteresowanie wywołane podjętą reformą edukacji. Nie zmieniło to jednak faktu obecności zróżnicowanych opinii na temat poziomu wykształcenia i umiejętności rodaków. Autorzy mając tego świadomość zabrali się do opracowania raportu z przekonaniem o potrzebie zbadania wielu mniej znanych aspektów edukacji i sformułowania bardziej zobiektywizowanych i odpowiedzialnych ocen w oparciu o dane, co do których wartości nie byłoby większych zastrzeżeń, aczkolwiek dość skromnych. Informacja statystyczna jest ciągle uboga, zwłaszcza w odniesieniu do systemu pozaszkolnego i efektów kształcenia.
W raporcie znajdzie Czytelnik krótką historię zmian edukacyjnych i poziomu wykształcenia, zarysowaną reformę edukacji oraz wiele informacji o aktywności edukacyjnej; zarówno w systemie szkolnym jak i poza nim, w Polsce i za granicą, w systemie publicznym i prywatnym, na każdym poziomie kształcenia i z uwzględnieniem jego podstawowych kierunków. Będzie mógł zapoznać się z wynikami analizy popytu na pracę według zawodów i skali niedostosowania doń systemu kształcenia zawodowego. Zainteresowanie wzbudzą zapewne informacje o popycie na pracę Polaków za granicą i podana skala migracji zarobkowych.
Mimo tak wielu zebranych informacji i przeanalizowanych danych, Czytelnik nie znajdzie w raporcie dostatecznego rozpoznania trzech istotnych aspektów polskiej edukacji. Po pierwsze nie znajdzie próby jakościowej oceny wykształcenia Polaków. Nie ma bowiem do tego
6
podstaw badawczych. Nie wiadomo, w jakim stopniu na przykład wysiłek uczenia się języków obcych owocuje dobrą praktyczną znajomością języka angielskiego, niemieckiego czy francuskiego. Podobnie, nie wiadomo jak ocenić poziom kształcenia w szkołach zawodowych mimo świadomości, że absolwenci niektórych z tych szkół często zasilają szeregi bezrobotnych. W tym przypadku potrzebne byłyby specjalne badania, które są kosztowne i trudne metodologicznie. Po drugie Czytelnik nie znajdzie w raporcie żadnych prognoz ani przewidywań co do przyszłego stanu dopasowania wykształcenia zawodowego Polaków do wyzwań nowoczesnego demokratycznego społeczeństwa. Zmiany w polskiej oświacie i szkolnictwie wyższym oraz zmiany na rynku pracy zachodzą bardzo szybko i nawet zrobienie dobrej diagnozy okazuje się zadaniem niełatwym. Po trzecie uboga jest informacja w przekroju regionalnym i lokalnym. Wynika to z ograniczonej reprezentatywności badań statystycznych w przekroju wojewódzkim, a tym bardziej powiatowym. W ślad za reformą samorządu terytorialnego oraz decentralizacji administracji państwa nastąpi zapewne dostosowanie sprawozdawczości statystycznej oraz wprowadzone zostaną różne systemy monitorowania działań, ale wymaga to jeszcze pewnego upływu czasu.
Autorzy raportu skorzystali z dostępnych baz danych GUS, Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Krajowego Urzędu Pracy, Rządowego Centrum Badań Strategicznych, Eurostatu i OECD, a także z informacji zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak wiele informacji zostało zebranych w pojedynczych instytucjach, dzięki zrozumieniu dla wykonywanej pracy i życzliwości pracowników tych instytucji. Autorzy chcieliby podziękować osobom, które gotowe były poświęcić swój czas i podzielić się swoją wiedzą, a W szczególności: pani dyrektor Joannie Rozwadowskiej z MEN za pomoc w uzyskaniu pewnej orientacji w zawiłościach polskiego prawa oświatowego oraz panu dyrektorowi Januszowi Twardowskiemu z Centrum Obliczeniowego MEN za udostępnienie wielu nie wykorzystanych wcześniej danych statystycznych, pani P. Wesołowskiej z Mazowieckiego Kuratorium Oświaty i Wychowania, która na nasza prośbę zebrała informację o szkołach dwujęzycznych szkół dwujęzycznych, państwu z Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Księgowych i Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego za przekazanie materiałów o działalności szkoleniowej, kierownictwu Instytutu Goethego, Instytutu Francuskiego oraz British Council za statystyki dotyczące nauczania języków obcych w ramach ich działalności, a także ambasadzie amerykańskiej za pomoc w zebraniu danych o polskich studentach w USA. Nie możemy zapomnieć także o pomocy koleżanki dr Kathariny Mueller za informacje o studentach Europejskiego Uniwersytetu w Viadrinie.
7
Mamy nadzieję, że przygotowany raport zyska uznanie Czytelników, chociaż autorzy maja świadomość, jak wielu odbiorców nie znajdzie wszystkich potrzebnych im informacji.
System edukacji i kwalifikacje społeczeństwa wymagają systematycznych badań. Dzięki nim nie tylko nasza wiedza będzie bogatsza, ale i działania znajdą więcej uargumentowanych przesłanek.
Raport o wykształceniu i przygotowaniu zawodowym Polaków powstał z inicjatywy i na zamówienie Pań... more Raport o wykształceniu i przygotowaniu zawodowym Polaków powstał z inicjatywy i na zamówienie Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych. Jego celem miała być możliwie najbogatsza, chociaż zwięźle podana, informacja o kwalifikacjach Polaków i podstawowych cechach procesu kształcenia w Polsce. Na temat edukacji powstało wiele opracowań, których liczbę dodatkowo zwiększyło zainteresowanie wywołane podjętą reformą edukacji. Nie zmieniło to jednak faktu obecności zróżnicowanych opinii na temat poziomu wykształcenia i umiejętności rodaków. Autorzy mając tego świadomość zabrali się do opracowania raportu z przekonaniem o potrzebie zbadania wielu mniej znanych aspektów edukacji i sformułowania bardziej zobiektywizowanych i odpowiedzialnych ocen w oparciu o dane, co do których wartości nie byłoby większych zastrzeżeń, aczkolwiek dość skromnych. Informacja statystyczna jest ciągle uboga, zwłaszcza w odniesieniu do systemu pozaszkolnego i efektów kształcenia.
W raporcie znajdzie Czytelnik krótką historię zmian edukacyjnych i poziomu wykształcenia, zarysowaną reformę edukacji oraz wiele informacji o aktywności edukacyjnej; zarówno w systemie szkolnym jak i poza nim, w Polsce i za granicą, w systemie publicznym i prywatnym, na każdym poziomie kształcenia i z uwzględnieniem jego podstawowych kierunków. Będzie mógł zapoznać się z wynikami analizy popytu na pracę według zawodów i skali niedostosowania doń systemu kształcenia zawodowego. Zainteresowanie wzbudzą zapewne informacje o popycie na pracę Polaków za granicą i podana skala migracji zarobkowych.
Mimo tak wielu zebranych informacji i przeanalizowanych danych, Czytelnik nie znajdzie w raporcie dostatecznego rozpoznania trzech istotnych aspektów polskiej edukacji. Po pierwsze nie znajdzie próby jakościowej oceny wykształcenia Polaków. Nie ma bowiem do tego
6
podstaw badawczych. Nie wiadomo, w jakim stopniu na przykład wysiłek uczenia się języków obcych owocuje dobrą praktyczną znajomością języka angielskiego, niemieckiego czy francuskiego. Podobnie, nie wiadomo jak ocenić poziom kształcenia w szkołach zawodowych mimo świadomości, że absolwenci niektórych z tych szkół często zasilają szeregi bezrobotnych. W tym przypadku potrzebne byłyby specjalne badania, które są kosztowne i trudne metodologicznie. Po drugie Czytelnik nie znajdzie w raporcie żadnych prognoz ani przewidywań co do przyszłego stanu dopasowania wykształcenia zawodowego Polaków do wyzwań nowoczesnego demokratycznego społeczeństwa. Zmiany w polskiej oświacie i szkolnictwie wyższym oraz zmiany na rynku pracy zachodzą bardzo szybko i nawet zrobienie dobrej diagnozy okazuje się zadaniem niełatwym. Po trzecie uboga jest informacja w przekroju regionalnym i lokalnym. Wynika to z ograniczonej reprezentatywności badań statystycznych w przekroju wojewódzkim, a tym bardziej powiatowym. W ślad za reformą samorządu terytorialnego oraz decentralizacji administracji państwa nastąpi zapewne dostosowanie sprawozdawczości statystycznej oraz wprowadzone zostaną różne systemy monitorowania działań, ale wymaga to jeszcze pewnego upływu czasu.
Autorzy raportu skorzystali z dostępnych baz danych GUS, Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Krajowego Urzędu Pracy, Rządowego Centrum Badań Strategicznych, Eurostatu i OECD, a także z informacji zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak wiele informacji zostało zebranych w pojedynczych instytucjach, dzięki zrozumieniu dla wykonywanej pracy i życzliwości pracowników tych instytucji. Autorzy chcieliby podziękować osobom, które gotowe były poświęcić swój czas i podzielić się swoją wiedzą, a W szczególności: pani dyrektor Joannie Rozwadowskiej z MEN za pomoc w uzyskaniu pewnej orientacji w zawiłościach polskiego prawa oświatowego oraz panu dyrektorowi Januszowi Twardowskiemu z Centrum Obliczeniowego MEN za udostępnienie wielu nie wykorzystanych wcześniej danych statystycznych, pani P. Wesołowskiej z Mazowieckiego Kuratorium Oświaty i Wychowania, która na nasza prośbę zebrała informację o szkołach dwujęzycznych szkół dwujęzycznych, państwu z Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Księgowych i Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego za przekazanie materiałów o działalności szkoleniowej, kierownictwu Instytutu Goethego, Instytutu Francuskiego oraz British Council za statystyki dotyczące nauczania języków obcych w ramach ich działalności, a także ambasadzie amerykańskiej za pomoc w zebraniu danych o polskich studentach w USA. Nie możemy zapomnieć także o pomocy koleżanki dr Kathariny Mueller za informacje o studentach Europejskiego Uniwersytetu w Viadrinie.
7
Mamy nadzieję, że przygotowany raport zyska uznanie Czytelników, chociaż autorzy maja świadomość, jak wielu odbiorców nie znajdzie wszystkich potrzebnych im informacji.
System edukacji i kwalifikacje społeczeństwa wymagają systematycznych badań. Dzięki nim nie tylko nasza wiedza będzie bogatsza, ale i działania znajdą więcej uargumentowanych przesłanek.
Uploads
Education policy reports by Małgorzata Antczak
W raporcie znajdzie Czytelnik krótką historię zmian edukacyjnych i poziomu wykształcenia, zarysowaną reformę edukacji oraz wiele informacji o aktywności edukacyjnej; zarówno w systemie szkolnym jak i poza nim, w Polsce i za granicą, w systemie publicznym i prywatnym, na każdym poziomie kształcenia i z uwzględnieniem jego podstawowych kierunków. Będzie mógł zapoznać się z wynikami analizy popytu na pracę według zawodów i skali niedostosowania doń systemu kształcenia zawodowego. Zainteresowanie wzbudzą zapewne informacje o popycie na pracę Polaków za granicą i podana skala migracji zarobkowych.
Mimo tak wielu zebranych informacji i przeanalizowanych danych, Czytelnik nie znajdzie w raporcie dostatecznego rozpoznania trzech istotnych aspektów polskiej edukacji. Po pierwsze nie znajdzie próby jakościowej oceny wykształcenia Polaków. Nie ma bowiem do tego
6
podstaw badawczych. Nie wiadomo, w jakim stopniu na przykład wysiłek uczenia się języków obcych owocuje dobrą praktyczną znajomością języka angielskiego, niemieckiego czy francuskiego. Podobnie, nie wiadomo jak ocenić poziom kształcenia w szkołach zawodowych mimo świadomości, że absolwenci niektórych z tych szkół często zasilają szeregi bezrobotnych. W tym przypadku potrzebne byłyby specjalne badania, które są kosztowne i trudne metodologicznie. Po drugie Czytelnik nie znajdzie w raporcie żadnych prognoz ani przewidywań co do przyszłego stanu dopasowania wykształcenia zawodowego Polaków do wyzwań nowoczesnego demokratycznego społeczeństwa. Zmiany w polskiej oświacie i szkolnictwie wyższym oraz zmiany na rynku pracy zachodzą bardzo szybko i nawet zrobienie dobrej diagnozy okazuje się zadaniem niełatwym. Po trzecie uboga jest informacja w przekroju regionalnym i lokalnym. Wynika to z ograniczonej reprezentatywności badań statystycznych w przekroju wojewódzkim, a tym bardziej powiatowym. W ślad za reformą samorządu terytorialnego oraz decentralizacji administracji państwa nastąpi zapewne dostosowanie sprawozdawczości statystycznej oraz wprowadzone zostaną różne systemy monitorowania działań, ale wymaga to jeszcze pewnego upływu czasu.
Autorzy raportu skorzystali z dostępnych baz danych GUS, Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Krajowego Urzędu Pracy, Rządowego Centrum Badań Strategicznych, Eurostatu i OECD, a także z informacji zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak wiele informacji zostało zebranych w pojedynczych instytucjach, dzięki zrozumieniu dla wykonywanej pracy i życzliwości pracowników tych instytucji. Autorzy chcieliby podziękować osobom, które gotowe były poświęcić swój czas i podzielić się swoją wiedzą, a W szczególności: pani dyrektor Joannie Rozwadowskiej z MEN za pomoc w uzyskaniu pewnej orientacji w zawiłościach polskiego prawa oświatowego oraz panu dyrektorowi Januszowi Twardowskiemu z Centrum Obliczeniowego MEN za udostępnienie wielu nie wykorzystanych wcześniej danych statystycznych, pani P. Wesołowskiej z Mazowieckiego Kuratorium Oświaty i Wychowania, która na nasza prośbę zebrała informację o szkołach dwujęzycznych szkół dwujęzycznych, państwu z Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Księgowych i Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego za przekazanie materiałów o działalności szkoleniowej, kierownictwu Instytutu Goethego, Instytutu Francuskiego oraz British Council za statystyki dotyczące nauczania języków obcych w ramach ich działalności, a także ambasadzie amerykańskiej za pomoc w zebraniu danych o polskich studentach w USA. Nie możemy zapomnieć także o pomocy koleżanki dr Kathariny Mueller za informacje o studentach Europejskiego Uniwersytetu w Viadrinie.
7
Mamy nadzieję, że przygotowany raport zyska uznanie Czytelników, chociaż autorzy maja świadomość, jak wielu odbiorców nie znajdzie wszystkich potrzebnych im informacji.
System edukacji i kwalifikacje społeczeństwa wymagają systematycznych badań. Dzięki nim nie tylko nasza wiedza będzie bogatsza, ale i działania znajdą więcej uargumentowanych przesłanek.
W raporcie znajdzie Czytelnik krótką historię zmian edukacyjnych i poziomu wykształcenia, zarysowaną reformę edukacji oraz wiele informacji o aktywności edukacyjnej; zarówno w systemie szkolnym jak i poza nim, w Polsce i za granicą, w systemie publicznym i prywatnym, na każdym poziomie kształcenia i z uwzględnieniem jego podstawowych kierunków. Będzie mógł zapoznać się z wynikami analizy popytu na pracę według zawodów i skali niedostosowania doń systemu kształcenia zawodowego. Zainteresowanie wzbudzą zapewne informacje o popycie na pracę Polaków za granicą i podana skala migracji zarobkowych.
Mimo tak wielu zebranych informacji i przeanalizowanych danych, Czytelnik nie znajdzie w raporcie dostatecznego rozpoznania trzech istotnych aspektów polskiej edukacji. Po pierwsze nie znajdzie próby jakościowej oceny wykształcenia Polaków. Nie ma bowiem do tego
6
podstaw badawczych. Nie wiadomo, w jakim stopniu na przykład wysiłek uczenia się języków obcych owocuje dobrą praktyczną znajomością języka angielskiego, niemieckiego czy francuskiego. Podobnie, nie wiadomo jak ocenić poziom kształcenia w szkołach zawodowych mimo świadomości, że absolwenci niektórych z tych szkół często zasilają szeregi bezrobotnych. W tym przypadku potrzebne byłyby specjalne badania, które są kosztowne i trudne metodologicznie. Po drugie Czytelnik nie znajdzie w raporcie żadnych prognoz ani przewidywań co do przyszłego stanu dopasowania wykształcenia zawodowego Polaków do wyzwań nowoczesnego demokratycznego społeczeństwa. Zmiany w polskiej oświacie i szkolnictwie wyższym oraz zmiany na rynku pracy zachodzą bardzo szybko i nawet zrobienie dobrej diagnozy okazuje się zadaniem niełatwym. Po trzecie uboga jest informacja w przekroju regionalnym i lokalnym. Wynika to z ograniczonej reprezentatywności badań statystycznych w przekroju wojewódzkim, a tym bardziej powiatowym. W ślad za reformą samorządu terytorialnego oraz decentralizacji administracji państwa nastąpi zapewne dostosowanie sprawozdawczości statystycznej oraz wprowadzone zostaną różne systemy monitorowania działań, ale wymaga to jeszcze pewnego upływu czasu.
Autorzy raportu skorzystali z dostępnych baz danych GUS, Ministerstwa Edukacji, Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz Krajowego Urzędu Pracy, Rządowego Centrum Badań Strategicznych, Eurostatu i OECD, a także z informacji zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak wiele informacji zostało zebranych w pojedynczych instytucjach, dzięki zrozumieniu dla wykonywanej pracy i życzliwości pracowników tych instytucji. Autorzy chcieliby podziękować osobom, które gotowe były poświęcić swój czas i podzielić się swoją wiedzą, a W szczególności: pani dyrektor Joannie Rozwadowskiej z MEN za pomoc w uzyskaniu pewnej orientacji w zawiłościach polskiego prawa oświatowego oraz panu dyrektorowi Januszowi Twardowskiemu z Centrum Obliczeniowego MEN za udostępnienie wielu nie wykorzystanych wcześniej danych statystycznych, pani P. Wesołowskiej z Mazowieckiego Kuratorium Oświaty i Wychowania, która na nasza prośbę zebrała informację o szkołach dwujęzycznych szkół dwujęzycznych, państwu z Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Księgowych i Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego za przekazanie materiałów o działalności szkoleniowej, kierownictwu Instytutu Goethego, Instytutu Francuskiego oraz British Council za statystyki dotyczące nauczania języków obcych w ramach ich działalności, a także ambasadzie amerykańskiej za pomoc w zebraniu danych o polskich studentach w USA. Nie możemy zapomnieć także o pomocy koleżanki dr Kathariny Mueller za informacje o studentach Europejskiego Uniwersytetu w Viadrinie.
7
Mamy nadzieję, że przygotowany raport zyska uznanie Czytelników, chociaż autorzy maja świadomość, jak wielu odbiorców nie znajdzie wszystkich potrzebnych im informacji.
System edukacji i kwalifikacje społeczeństwa wymagają systematycznych badań. Dzięki nim nie tylko nasza wiedza będzie bogatsza, ale i działania znajdą więcej uargumentowanych przesłanek.