Seiver

Hee di Sigg_is_op Bönnsch
(Sigge op Bönnsch)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)

Seiver och Seewer säät me em Rheinland für die Flüssigkeet em Mond.

Dat säät me äwe net nur, su lang dä em Mond blief; nä, och dä Seewer dä sich beim Spille en Trööte sammele deet, oder wat ungen en d'r Pief zesammelööf, eß Seewer.

Seewer säät me äwe och für domm Jeschwätz: Verzäll me doch net su e'ne Seewer! Hür doch met dingem Seewer op! O Mann, Ding jeseewer jeht me hück öwer de Jeduld!

De Dijaläkte un wi mer t bochshtabbėerre kann
Bönnsch :	Seewer
Kölsch (Wrede) :	Seiver
Rhinberkse Platt :	Ṣabe̩lwaate̩r