eicio
Appearance
Appellatio
[+/-]- /eːˈjikioː/ (classice)
- /eˈjitʃio/ (ecclesiastice)
Formae aliae
[+/-]Notatio
[+/-]Verbum transitivum
[+/-]ēĭc|iō, -ĕre, ēiēcī, ēiĕctum
- √ Expellere; dimittere; iacere ex aliquo.
- c. 45 a.C.n.: nondum profecto ex Italia sua sponte Cottam ex oppido eiciunt. —De Bello Civili Caesaris
- (nautice) De navibus vel hominibus, iacere ad litus; praesertim cum destructione vel debilitatione navis.
- saeculum 2 a.C.n.: leno atque hospes, simul / sedent eiecti: navis confracta est eis. —Rudens Plauti
Coniugatio
[+/-]Radix praesens ēĭc- | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Praesens indicativum | ||||||
act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
I. | ēĭciō | ēĭcimus | I. | ēĭcior | ēĭcimur | |
II. | ēĭcis | ēĭcitis | II. | ēĭceris | ēĭciminī | |
III. | ēĭcit | ēĭciunt | III. | ēĭcitur | ēĭciuntur | |
Imperativus | ||||||
act. | ēĭce | ēĭcite | pass. | ēĭcere | ēĭciminī | |
Imperativus futurus | ||||||
II. | ēĭcitō | ēĭcitōte | II. | ēĭcitor | — | |
III. | ēĭcitō | ēĭciuntō | III. | ēĭcitor | ēĭciuntor | |
Praesens subiunctivum | ||||||
act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
I. | ēĭciam | ēĭciāmus | I. | ēĭciar | ēĭciāmur | |
II. | ēĭciās | ēĭciātis | II. | ēĭciāris | ēĭciāminī | |
III. | ēĭciat | ēĭciant | III. | ēĭciātur | ēĭciantur | |
Imperfectum indicativum | ||||||
act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
I. | ēĭciēbam | ēĭciēbāmus | I. | ēĭciēbar | ēĭciēbāmur | |
II. | ēĭciēbās | ēĭciēbātis | II. | ēĭciēbāris | ēĭciēbāminī | |
III. | ēĭciēbat | ēĭciēbant | III. | ēĭciēbātur | ēĭciēbantur | |
Imperfectum subiunctivum | ||||||
act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
I. | ēĭcerem | ēĭcerēmus | I. | ēĭcerer | ēĭcerēmur | |
II. | ēĭcerēs | ēĭcerētis | II. | ēĭcerēris | ēĭcerēminī | |
III. | ēĭceret | ēĭcerent | III. | ēĭcerētur | ēĭcerentur | |
Futurum indicativum | ||||||
act. | sing. | plur. | pass. | sing. | plur. | |
I. | ēĭciam | ēĭciēmus | I. | ēĭciar | ēĭciēmur | |
II. | ēĭciēs | ēĭciētis | II. | ēĭciēris | ēĭciēminī | |
III. | ēĭciet | ēĭcient | III. | ēĭciētur | ēĭcientur |
Radix perfecta ēiēc- | ||
---|---|---|
Perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | ēiēcī | ēiēcimus |
II. | ēiēcistī | ēiēcistis |
III. | ēiēcit | ēiēcērunt |
Perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | ēiēcerim | ēiēcerīmus |
II. | ēiēcerīs | ēiēcerītis |
III. | ēiēcerit | ēiēcerint |
Plusquam perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | ēiēceram | ēiēcerāmus |
II. | ēiēcerās | ēiēcerātis |
III. | ēiēcerat | ēiēcerant |
Plusquam perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | ēiēcissem | ēiēcissēmus |
II. | ēiēcissēs | ēiēcissētis |
III. | ēiēcisset | ēiēcissent |
Futurum perfectum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | ēiēcerō | ēiēcerimus |
II. | ēiēceris | ēiēceritis |
III. | ēiēcerit | ēiēcerint |
|
|
|
Translationes
[+/-]- √ eject , expel ; (nautice) shipwreck , wreck , run aground