Feieromes

Feieromes
Feiersalamander

Systematik

Räich:	Déiereräich
Stamm:	Chordata
Klass:	Amphibien
Uerdnung:	Schwanzlurchen (Caudata)
Famill:	Echt Salamanderen (Salamandridae)
Gattung:	Salamanderen (Salamandra)

Wëssenschaftlechen Numm

Salamandra salamandra
Linnaeus, 1758)

Ënneraarten

Salamandra salamandra alfredschmidti
Salamandra salamandra almanzoris
Salamandra salamandra bejarae
Salamandra salamandra bernardezi
Salamandra salamandra beschkovi
Salamandra salamandra crespoi
Salamandra salamandra fastuosa
Salamandra salamandra galliaca
Salamandra salamandra gigliolii
Salamandra salamandra morenica
Salamandra sal. salamandra – Gefleckter F.
Salamandra sal. terrestris – Gebänderter F.
Salamandra salamandra werneri

D'Feieromes, och: Feiersalamander (Salamandra salamandra) ass eng europäesch Amphibienaart aus der Famill vun de Salamandridae.

Feieromesse liewen a Lafbëscher mat proppere Baachleef. Si si meeschtens nuets aktiv a verstoppe sech am Dag ënnert Blieder oder a Splécken an Hielen.

D'Aart kënnt a groussen Deeler vun Europa vir, bis op eng Héicht vu 600 bis 800 Meter, ausser de Mesetae vu Spuenien, a Skandinavien, Groussbritannien, Irland an Nordosteuropa.

D'Feieromes erniert sech vu klengem Gedéiesch - Insekten, Wierm, Schleeken, kleng Fräschen, asw.

Beschreiwung

Mëtteleuropäesch Feieromesse kënne vu Kapp bis de Wupp vum Schwanz 23 Zentimeter grouss ginn an eng 40 Gramm weien.

Si hunn eng glat, pechschwaarz Haut, op där um Réck giel bis orange Sträifen oder Tëppelen ze gesi sinn.

Dës opfälleg Faarf déngt dozou, Friessfeinden ofzeschrecken, an op hir Gëftegkeet hinzeweisen. Si kënne bei Gefor duerch hir Hautdrüsen Sekreter versprëtzen, déi zu den Alkaloide gehéieren. Ausser Hautbrenne maachen dës an der Reegel keng grouss Schied beim Mënsch.

D'Feiersalamandere kënnen iwwer 20 Joer al ginn, a Gefaangenschaft alt bis zu 50. Si ginn an 2 bis 4 Joer geschlechtsräif. Si verkoppele sech, andeems de Männchen, dee sech e Weibche mat de viischte Patte gekroopt huet, e Pak Som op de Buedem setzt an d'Weibchen dësen duerch seng Kloak ophëllt. D'Larven entwéckle sech dann eng 9 Méint am Weibche sengem Bauch; wa se bis prett sinn, setzt et s'an engem rouege Fléissgewässer aus. No 3 bis 6 Méint kënnt et dann zu der Metamorphos zu engem Landdéier, dat mat Longen otemt.

Lëtzebuergesch Nimm

Zu Veianen heescht d'Aart Gepëppelte Mëmmel. Den Henri Klees féiert follgend Nimm op: Gëfteg Ärgäns, Däiwel, Feierechs, Feiermännchen, Giel Edrëss, Déck Eidemetz, Ëllem, Ëlm, Gielemännchen, Gielschneider, Krokodill, Piirpelmëll, Piirpleche Mëll, Mëmmel, Mill, Mëllem, Pierpelmol, Ollem, Onk, Muerdéier, Gëlle Schnedder.^[1]

Galerie

Orange morph

Literatur

Klees, Henri, 1981. Luxemburger Tiernamen. Beiträge zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. XIV. Pierre Linden.
Proess, R. (éd.), 2003. Verbreitungsatlas der Amphibien des Großherzogtums Luxemburg. Ferrantia. Travaux scientifiques du Musée national d'histoire naturelle de Luxembourg 37: S.20-24.

Um Spaweck

Commons: Feieromes – Biller, Videoen oder Audiodateien

↑ Cf. Klees 1981 an der Literatur.

[1] Cf. Klees 1981 an der Literatur.

[1]