I kjemi er ein eksplosjon ein kjemisk reaksjon. Ein eksplosjon frigir varme, lagar ein eller fleire gassar, og lagar trykkbølgjer.
Lyden i ein eksplosjon kjem som regel av at noko går sundt, eller at noko aukar i volum svært fort. Når noko aukar i volum svært fort, blir det laga trykkbølgjer. Trykkbølgjer i luft høyrest som eit kraftig smell.
Eksplosjonar kjem av ein kjemisk reaksjon. Stoff som kan føre til store eksplosjonar blir kalla for sprengstoff. Nokre sprengstoff er ustabile. Då skal det lite til før det skjer ein eksplosjon.
Dei fleste sprengstoff treng noko som set i gang reaksjonen. Ein kubbe med dynamitt som får liggje i fred, kan liggje lenge. Viss nokon tenner på han, eller er uforsiktig, kan han eksplodere. Av og til er det andre kjemiske stoff som kan setje i gang ein reaksjon, andre gonger er det rørsle, eller ein liten flamme.
I ein eksplosjon skjer den kjemiske reaksjonen på ein måte som lagar eit trykk på alt rundt. Dette trykket bevegar seg som ei bølgje frå eksplosjonen. Viss trykkbølgja går saktare enn lyden, blir eksplosjonen kalla deflagrasjon. Viss trykkbølgja går raskare enn lyden, blir eksplosjonen kalla detonasjon.
I tillegg til trykkbølgja, lagar den kjemiske reaksjonen gass. Fordi gassen er varm, vil han også skape eit trykk utover.
Trykket frå trykkbølgjene, energien og trykket frå gassen har nok kraft til å kunne sprengje sundt fjell.
Eit døme på eit sprengstoff er krut. Krut kan brukast i kanonar, for å gi kanonkula fart. Når krutet kjem i kontakt med eld, skjer ein kjemisk reaksjon, som lagar gass. Denne gassen er varm og treng meir plass enn det som finst i kanonløpet. Derfor trykkjer gassen mot kanonkula. På grunn av dette får kanonkula stor fart.
Nokre gassar kan bli eksplosive, når dei blir blanda med oksygen i lufta. Ei blanding av hydrogengass og oksygengass blir kalla knallgass, fordi det skal veldig lite til for at ho eksploderer.
For å unngå eksplosjonar ein ikkje ønskjer, er det mange reglar for korleis ein skal behandle kjemikaliar, og korleis dei skal lagrast. Nokre stoff må ein for eksempel ha godkjent løyve for å få kjøpe.
