Hıdır Gümüş

Bu arastirma farkli katki maddelerinin Lenox silajinin fermantasyon ve fiziksel ozellikleri uzerine etkilerini belirlemek icin yapilmistir. Bu amacla, lenox ornekleri toplanmis ve makas kullanilarak parcalanmistir. Lenox sirasiyla %10 arpa, %0.5 formik asit, %5 seker ve %5 melas ile muamele edilmistir. Silaj katki maddeleri ile muamele edilen lenox cam kavanozlara bes tekerrurlu olarak 90 gun boyunca silolanmis ve silaj fermantasyon ozellikleri ve fiziksel nitelikleri bakimindan analiz edilmistir. Melas ve seker ilavesi yapilan lenox silajindaki koku, diger gruplara gore onemli derecede iyilesmistir (P 0.05). Lenox silajina arpa ve melas ilavesi ile silajin kuru madde icerigi onemli derecede etkilenmistir (P 0.05). Bu sonuclar goz onune alindiginda, lenox silajinin hayvan besleme alaninda ve ileriki calismalarda alternatif olarak kullanilabilecegi ortaya cikmistir.

Bu arastirma hidroponik sistemde uretilen tritikale tohumuna farkli oranlarda ilave edilen fig tohumlarinin (%100 tritikale, T100; %90 tritikale + %10 fig, TF10; %80 tritikale + %20 fig, TF20; %70 tritikale + %30 fig, TF30) yesil hasil surgun ve kok boy degerleri ile nispi yem degerleri uzerine etkilerini belirlemek amaciyla gerceklestirilmistir. Bu amacla, hasil uretim performansini belirlemede iki tur tane yem (Tritikale ve fig), alti farkli hasat zamani (3, 4, 5, 6, 7 ve 8 gunleri) ve sivi gubre ilavesi (G-;G+) degerlendirilmistir. Hasat edilen sivi gubreli TV20% grubu en yuksek surgun ve kok boyu degerlerini vermistir. Sivi gubre (P=0.004), gunler (P<0.001) ve interaksiyonlari (P=0.004) tritikalenin surgun boyu degerlerini onemli derecede etkilemistir. Tritikalenin en dusuk surgun ve kok boyu degerleri T100% grubunda elde edilmistir. Figin surgun ve kok boyu degerleri en fazla sivi gubreli TV20% grubunda, en az sivi gubresiz TV10% grubunda olmustur. Yesil hasil nispi degerler...

The aim of this study was to investigate the effects of live yeast culture and the live yeast culture enriched with vitamin-mineral supplementation as a feed additive on fattening performance, some blood and rumen fluid parameters in male kids. Totally 18 male Saanen goat kids (average 8 weeks old) were divided into one control and two treatment groups each containing 6 kids. Rations were prepared as isonitrojenic and isocaloric. Live yeast culture (LYC) and the yeast-vitamin-mineral complex (YVM) (RumiSacc® and Intetotal® respectively, Integro food Industry and Trade Co., Istanbul, Turkey, Live yeast cell 344 x 1010 cfu/g,) were incorporated into concentrates at the level of 0% (C), 1% (YC) and 1% (YVM) on as-fed basis. During the study concentrate feed and fresh water were given ad libitum and the ration did not contain any roughages. Dietary yeast culture at the level of 1% increased final live weight (4.7% regarding control group) as numerically but not significantly. The fatten...

Bu calismanin amaci sarole irki duvelerde tohumlama oncesi beslenme performansi ve rasyon maliyetlerinin belirlenmesidir. Arastirmada 9-10 aylik yasta 65 bas sarole irki duve kullanilmistir. Rasyonlar, duvelerin protein ve enerji ihtiyaclari goz onune alinarak hazirlanmistir. Her besleme donemi sonunda duvelerin beslenme performanslari ve gunluk yem maliyetleri belirlenmistir. Arastirmada duvelerin aylik canli agirlik (kg) artislari donemlere gore sirasiyla; 41,29±10,82, 34,00±6,85, 37,38±9,80, 25,14±9,58, 27,82±11,24 gunluk canli agirlik artislari (kg) ise; 1,38±0,36, 1,13±0,23, 1,25±0,32, 0,84±0,31, 0,93±0,37 olarak tespit edilmistir (P<0,05). Hayvan basina en yuksek rasyon maliyeti 3. donemde ( 7,25±1,90TL), en dusuk rasyon maliyeti ise 1. donemde (6,10±1,60TL) gerceklesmistir. Sut sigiri yetistiriciliginde yem giderlerinin yuksek olmasindan dolayi farkli rasyonlarla bu tip calismalarin yapilarak yem maliyetlerinin kontrol altina alinmasi onem arz etmektedir.

Oz: Gunumuz beslenme hastaliklarindan birisi olan asidozisi kontrol atlina alabilmek icin yeni yeni modeller olusturulmaktadir. Kolay parcalanabilen karbonhidratlarin hidrolize olmasiyla birlikte, rumende patolojik duzeylerde ucucu yag asitleri ve laktik asit birikimi ile karakterize olan akut asidozis hem sut ineklerinde hem de besi sigirlarinda performansin dusmesine neden olan bir beslenme hastaligidir. Karbonhidraz inhibitorlerinden birisi olan akarboz, aktinomyces bakterisinin kultur edilmesiyle elde edilen guclu, rekabetci bir glikozidaz inhibitorudur. Daha cok diabetik insanlarda kullanilan karbonhidraz inhibitorleri, ince kalin bagirsaklarda karbonhidratlarin daha yavas bir sekilde parcalanmasini saglayarak canlilarda dusuk kan glikozunun ve insulin seviyesinin olusmasina neden olur. Bu bilesiklerin, insan hekimliginde genis bir kullanim alani buldugu ve ince bagirsagin proksimal kismindan distal bolumune kadar karbonhidratlarin parcalanmasini yavaslattigi ifade edilmektedir...

Öz: Bu çalışma hasılmatikte üretilen arpa ve yulaf yeşil hasılının farklı günlerdeki besin madde içeriklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada %100 arpa tohumu; % 100 yulaf tohumu ve %75 arpa tohumu+ %25 yulaf tohumu karışımı kullanılmıştır. Yeşil hasıl örnekleri 5. ve 7. günlerde alınmıştır. Araştırma sonucunda arpa grubunun yeşil hasıl boyu ve yaş ağırlığı en yüksek bulunmuştur (P<0.05). Kuru madde değeri 7. günde en düşük arpa hasılında en yüksek yulaf hasılında tespit edilmiştir (P<0.05) Denemenin 7 gününde hasılların ham kül, ham selüloz, ham yağ, asit deterjan lif ve nötral deterjan lif içerikleri düzeyleri 5. güne göre tüm gruplarda artış göstermiştir (P<0.05). Bunun aksine yeşil hasılın nispi yem değerlerinde azalma görülmüştür (P<0.05). Denemenin sonunda arpa ve arpa+yulaf hasılı karışımlarının yeşil hasıl özelliklerinin daha iyi olduğu tespit edilmiştir. Abstract: The objective of this study was to investigate the nutrient values of barley and oat green fodder produced by hasılmatik at different days. In this study, 100% barley seed, 100% oat seed, and 75% barley seed + 25% oat seed mixture were used. Green fodder samples were taken at d of 5 and 7. At the end of the research, height and fresh weight of green fodder in barley group were the highest among the groups. Dry matter was lowest in barley fodder but highest in oat fodder at the d of 7. Crude ash, crude fiber and ether extract, acid detergent fiber and neutral detergent fiber were increased at d of 7 compared at d of 5. Likewise, relative feed value of green fodder was decreased. At the end of the study, it was observed that the properties of green fodder were better in barley and barley+oat mixture.