Serpil Durğun

The environment is a common denominator of both social justice, environmental justice and sustainability. However, this common denominator is addressed differently by each of them. While the environmental movement generally aims to protect and sustain the
natural environment, social justice is concerned with how it is distributed. Distributive justice theorists, who use a language quite different from the language used by environmentalists, see environmental problems as an optional extra in the theory of justice. In this context, the article aims to show how the natural environment can be included in a social justice theory through the thoughts of liberal thinker David Miller, who argues that environmental goods cannot be excluded from the scope of justice theories.

Keywords: Social Justice Theory, Environmental Goods, Cost-Benefit Analysis, Environmental Justice, Environmental Sustainability

Bu çalışmanın amacı, tarih felsefesine ve tarihin bir bilim olarak konumlanmasına yönelik çabalara katkı sunan İbn Haldun’un tarihçilik yönteminin irdelenmesidir. İbn Haldun için tarih, belli bir döneme veya belli bir topluma ait olan olayların gerçekçi bir şekilde aktarılmasıdır. Bununla birlikte somut, bireysel ve bilfiil yaşanmış tarihi olayların mantıklı bir şekilde yazılıp insanlara aktarılmasında salt bilgi yeterli değildir. Bilginin yanı sıra bir ilkeler ve çerçeveler ilminin de gerekli olduğunu düşünen İbn Haldun, bu ilkeler ve çerçeveler ilmi olarak umran ilmini ortaya koymuştur. Tarih, umran ilmine örnekleri/modelleri oluşturması için veri malzemesi hazırlar. Umran bilgini de tarihçiye elinde olan verileri bilimsel bir şekilde yorumlayabilmesi için ihtiyacı olan nedensel açıklama örneklerini/modellerini verir. İbn Haldun öne sürdüğü metodolojiyle, tarih ilmini ahlaki nasihatlerle sınırlı hikâyecilikten çıkarıp, bilimsel temeli olan bir açıklamaya dayandırmıştır. Ortaya koyduğu tarih anlayışıyla kendinden sonra gelen pek çok önemli düşünürü etkileyen İbn Haldun, nedenselci/tümevarımcı bilim anlayışının 14. yüzyıldaki uygulayıcısı olmuştur.

Gerald Allan Cohen, who is a member of the Analytical Marxist School of Thought, subjecting the Marx's theory of history to a linguistic and logical analysis, defends historical materialism in line with this analysis. Under the light and guidance of analytical philosophy and logical positivism, he brings clarity and precision to Marx's theory of history, and Cohen, who wants to refine it, aims to position Marxism as a social science. Cohen, attempting to reconstruct historical materialism for this objective, firstly tries to save Marx's theory of history from being ambiguous by purging the structure of Marx's theory of history from Hegel's logic. At this very
point, Cohen clings to the functional explanation, which he considers compatible with historical materialism, rather than dialectical materialism. According to Cohen, who wants to reconstruct parts of Marx's historical materialism as a theory by making functional explanations, the functional interpretation of Marxian explanations ensures consistency between the causal power of the phenomena explained and their secondary status within the explanatory order. In functional explanations, causes occur because of their tendency to generate consequences. Cohen considers the functional explanation as an indispensable tool in the interpretation of the
deductive-nomological model of historical materialism and therefore functional explanations have intellectual validity and value for him. According to Cohen, functional explanations in historical materialism are revolutionary in that they anticipate large-scale social transformations and are not necessarily conservative.

Keywords: Cohen, Historical Materialism, Functional Explanation.

ÖZET Kadın ve doğa arasında çağrışım kurulması Batı felsefi düşüncesinde var olan bir düşünce geleneğidir. Modern bilimin metodolojik kuramcısı olarak kabul edilen İngiliz filozof Francis Bacon, bu düşünce geleneğini devam ettirerek doğanın kontrol altında tutulması olarak belirlediği bilimsel bilgiyi birtakım cinsel metaforlar kullanarak betimler. Batı düşünce tarihinde, bilgiye ulaşmada cinsellik dilini açık ve sistematik bir şekilde kullanan ilk düşünür Bacon olmamakla birlikte, onun bilimsel bilgiye ilişkin öne sürdüğü modelde doğanın dişi olarak kişiselleştirilmesi ve bilen-bilinen ayrımında bilenin eril olduğunun imlenmesi çok güçlü bir şekilde ortaya koyulur. Bilgi ile gücü özdeşleştiren Bacon'ın bilimsel bilgi modelinde doğanın denetim ve tahakküm altına alınması bilimin amacıdır ve bu amaç akıl tarafından doğanın ve erkek tarafından kadının tahakküm altına alınmasına koşut olan birtakım cinsel imgelerle açımlanır. Bilimi, "akıl ile doğa arasında iffetli ve yasal bir evlilik" olarak betimleyen Bacon'a göre, bilimsel akıl ya da bilginin imtiyazlı öznesi erildir. Buna karşın, birtakım yasalara bağlı olmakla birlikte akıldan yoksun olan doğa dişidir. Doğanın kadınsı bir niteliğe sahip olduğuna inanan Bacon, kadına atfedilen gizemliliği doğaya atfeder ve doğanın gizemli de olsa uygun ve doğru bir yaklaşımla bilinebileceğini, yönlendirilebileceğini, kontrol altına alınabileceğini düşünür. Buradaki uygun ve doğru yaklaşım, "kibar bir sevgili"nin tavrı gibidir. Bu tavır zorbalık ya da tecavüze değil, ustalıklı bir şekilde baştan çıkartmaya dayanır. Doğanın tüm sırlarının bilinir kılınması için iyi bir bilim adamı da böyle bir tavırla doğaya yaklaşmalıdır: Doğa, zihin tarafından baştan çıkartılıp fethedilecek ve böylece "en mahrem odalarına" bile nüfuz edilerek koruyucu örtüsünden sıyrılacaktır. "Akıl ile doğayı iffetli ve yasal bir yolla evlendirmek" isteyen Bacon, bu evliliği hȃkimiyet ya da tahakküm ilişkisine dayandırır. Söz konusu ilişkiyi, zihnin doğa üzerinde belli ölçüde güç kullanarak onu baskı altına almasıyla mümkün görür. Doğa, zihin tarafından ustaca baskı altına alındığı takdirde kendisini açığa çıkarır ve tüm sırları bilinir olur. Bacon, akıl ile doğa arasındaki doğru türden bir evlilik

ÖZET Kant, insanı disharmonik bir varlık olarak ele alır. Disharmonik bir varlık olarak insan bir yanıyla doğaya bağlı doğal bir varlıktır. Bu yanıyla insan, diğer tüm canlılar gibi doğa yasalarının belirlenimine tabidir. Öte yandan, insan aklı sayesinde ahlâk yasasına göre eyleyebilen, özgürlüğün taşıyıcısı olan bir varlıktır da. Diğer bir ifadeyle, insan varlığı akıl yanının özünü oluşturan özgür istenciyle, kendi yasasını kendisi koyan ve koyduğu bu yasaya da uyan otonom bir varlıktır. Akla ve akla dayanan irade özgürlüğüne sahip olarak insan varlığı, kendi özgür istenciyle oluşturduğu ahlâk yasasının belirleyiciliği altında tüm yapıp etmelerini gerçekleştirerek hayvani varlığının mekanik düzeninin ötesine geçebilir ve böylece sadece bir doğa varlığı olmaktan çıkıp doğa tarafından belirlenmişliğini aşabilir. Uyumsuzluk, zıtlık, çatışma gibi anlamlara gelen birbiriyle karşıtlık oluşturan uyumsuz fenomenlerin bir aradalığına işaret eden disharmoniyi Kant, insanın varlık yapısının bir niteliği olarak görür ve bu disharmonik yapıyı antagonizm olarak adlandırır. İnsanın toplumdışı toplumsallığına işaret eden antagonizmi, insanın tüm yeteneklerini geliştirebilmesi için doğa bir araç olarak kullanmaktadır. Çünkü, doğa insandan bir içgüdü varlığı olarak kalmasını değil, kendisinde potansiyel olarak bulunan insanı insan yapan tüm varlık determinasyonlarının taşıyıcısı olan akıl yanını geliştirip yetkinleştirmesini istemiştir. Kant için, asosyal toplumsallık durumlarını anlatan insandaki toplumdışı itilimler, tüm kötülüklerin nedeni olmakla birlikte, insanın akla dayalı tüm yeti ve yeteneklerinin gelişip serpilmesinin, yasaya dayalı özgür ve adaletli bir sosyal düzenin ortaya çıkmasının yolunu da açmaktadır. Kant'a göre, doğanın insanı akıl sahibi bir varlık olarak donatmasındaki amacı, insanın özünü oluşturan aklını, ahlâki bir varlık olarak özgürlüğünü geliştirmesine yöneliktir. İnsanlık tarihinin akış sürecinde insan aklının ilerlemesini, insan özgürlüğünün gelişmesini doğanın gizli bir planı olarak gören Kant, tarihin biricik ereğinin özgürlük olduğunu düşünür. Bu noktada, insanın disharmonik yapısı, antagonizm bu ereğin gerçekleşmesinin itici gücü olarak belirir. Kant'ın tarih anlayışında antagonizm, tarihsel süreçte dünya yurttaşlığı düzenine ulaşılıp ebedi barışın sağlanmasının dayanağını oluşturur. Tarihin akış sürecinde dünya yurttaşlığı düzenine ulaşılması, ebedi barışın sağlanması doğanın en üstün amacı olmasının yanı sıra insan türünün bir ödevidir de. ABSTRACT Kant handles human as disharmonic being. As a disharmonic being human being is the natural being that is tied to nature with one side of him. Being so with this part of him, human being is subject to the determination of natural laws just like all other living creatures. On the other hand, thanks to his mind, human being is an entity that is the carrier of freedom that can act and make according to moral law. In other words, human being is an autonomous entity who, with the free will which constitutes the essence of reason, legislates his own law and conforms to the law he imposes. By the reason and free discretion that is based on reason, human existence can go beyond the mechanical order of the animal existence by realizing all the deeds under the determinism of the moral law created by the free will of human being himself. Thus, by merely exceeding to be a natural existence, human being can exceed his attitude determined by the nature. Kant considers disharmony as an attribute of human beings' structure, which ¬mean refers to a combination of incompatible and maladaptive phenomena that mean incompatibility, contradictory and conflict, and names this disharmonic structure as antagonism. Nature uses antagonism which points to the extra-societal sociality of the human being, as a tool in order to develop all the abilities of human because nature did not demand human to stay as an instinct existence, but to develop and mature the mind which is the carrier of all existence determinations that potentially exist inside the human and make the human being act as a human. For Kant, the extra-societal repressions of human describing the asocial community situations, also being the cause of all evil, open and pave the way for the emergence of a legitimate, free and fair social order based on the development of all human capabilities and abilities as well. According to Kant, the objective of nature by equipping human as a

ÖZET Cinsiyet gerçek ve olgusal olarak düşünülmekte, toplumsal cinsiyet ise bu gerçek ve olgusal olanın üzerine işlenen kültürel bir yazıt olarak değerlendirilmektedir. Cinsiyet ve toplumsal cinsiyet ayrımını bir yanılsama olarak gören Judith Butler, gerçek ve olgusal kabul edilen cinsiyetin de aslında toplumsal cinsiyet için öne sürülen sembolik ve kültürel normlarla inşa edildiğini savunur. Diğer bir ifadeyle, biyolojik cinsiyetin toplumsal cinsiyetten başka bir şey olmadığını öne sürer. Sembolik ve kültürel yasa heteroseksüel matrisi kurmakta ve bedenler bu matrisle karşılaştığında cinsiyetlenen bir varlığa dönüşmektedir. Toplumsal cinsiyeti, bir söylemsel formasyon olarak ele alan Butler, bedenin maddiliğini kabul etmekle birlikte bu maddiliğin en başından anlamlandırılmaya bağlı olduğunu düşünür. Ona göre bedenler, kendilerini yöneten düzenleyici normlardan ayrı olarak düşünülemezler. Beden, biyolojik cinsiyet ancak toplumsal cinsiyet üzerinden anlaşılıp tanınmakta, bir kimlik kazanmakta, sembolik ve kültürel söylemler vasıtasıyla toplumsal cinsiyete sahip bir beden olarak inşa edilmektedir. Toplumsal cinsiyetli bedenlerin inşası ise, performatif pratiklerin tekrarıyla mümkün olmaktadır. Bir norma ya da normlar dizisine atıf yoluyla oluşturulan yinelenebilir bir pratik anlamına gelen performatiflikle, özneler yasaklara ve normlara atıfta bulunarak toplumsal cinsiyetlerini sürekli olarak icra ederek bedenlerini cinsiyetlendirirler. Performatif pratikler tekrar yoluyla zorunlu ve doğalmış gibi dayatılan heteroseksüel matrisi inşa etmekle birlikte, bu matrisin alt üst edilmesinin de önünü açar. Kadın-erkek ikiciliğine dayanan heteroseksüel çerçevenin ötesine geçebilen istikrarsız, çoklu cinsiyet kimliklerinin de tanınmasını savunan Butler, heteroseksüel matrisi inşa eden performatif ifadelerin aynı zamanda bu matrisin dışladığı kimliklerin görünür kılınmasında ve toplumsal cinsiyetin doğal ve özgün bir töz olmadığının anlaşılmasında işe yarayacağını düşünür. Butler, doğal ve özgün kabul edilen toplumsal cinsiyetin bir tür yanılsama olduğunun ortaya çıkarılmasının, dengesinin alt üst edilmesinin ancak parodi niteliğindeki bir karşı performansla, toplumsal cinsiyetin parodik bir tekrarının sergilenmesi yoluyla mümkün olacağını öne sürer. Bu noktada, Butler karşı cinsle bağdaştırılan kıyafetlerin, bir tür performans olarak, taklit edilerek teatral etki

ÖZET Ekofeminizm kadın ile doğa arasında bir özdeşim kuran ataerkil düşünceyi, kadını ve doğayı kolektif bir şekilde hȃkimiyet altına aldığı gerekçesiyle eleştirir. Tek ya da birleşik bir ekofeminist kuramdan söz edilmesi pek mümkün olmasa da genel olarak ekofeminizm doğayı, insanın doğaya hȃkimiyetini feminizmin bir sorunsalı haline getirmeye çalışır. Kendilerini dönüştürücü feminizm olarak adlandıran ekofeminist yaklaşım, doğa ile kadın arasında kurulan özdeşim ya da ilişkiye bir sorunsal olarak odaklanarak normatif düalizm üzerinden ataerkilliğin eleştirisine yönelir. Diğer bir ifadeyle, dönüştürücü feminizm kadın-doğa bağlantısını ya da kadının doğa ile bağdaştırılmasını kuramsal bir şekilde ortaya koyabilmek için normatif düalizmi ataerkilliğin eleştirisiyle bağlantılandırır. Bu bağlamda dönüştürücü feministler, ikili karşıtlıklar üzerinde yükselen normatif düalist düşünceyi sadece kadınların ezilmesini mümkün kılan bir düşünce biçimi olarak değil, aynı zamanda tüm ayrıcalıkların, hiyerarşilerin, tahakkümün, her türlü hȃkimiyet ilişkisinin temeli olarak görür. Bir değer içerimine sahip olarak yapılan tüm düalist düşünce biçimlerine hiyerarşi, hükmetme ve ayrıcalıklı olma yolunu açtığı gerekçesiyle karşı çıkan dönüştürücü feminizme göre, özellikle 17. yüzyıl modern felsefenin en önemli temsilcilerinden olan Renȇ Descartes'ın zihin-beden ikiciliğine dayanan kartezyen düalizm düşüncesi, normatif düalizmin en belirgin örneği olarak belirir. Dönüştürücü feminizm cephesinden bakıldığında doğayı, bedeni ve dişiyi değersizleştiren Platoncu ve akılcı geleneğin bir varisi olarak görülen Descartes'ın yapmış olduğu zihin beden ayrımı, hiyerarşik bir içerime sahiptir. Descartes'ın kartezyen düalizminde birbirleriyle hiçbir şekilde örtüşmeyen, kaynaşmayan, bir sürekliliği olmayan zihin ve beden birbirlerini radikal bir şekilde dışlar. Bu dışlamada, zihin karşısında beden değersiz ve inkȃr edilmiş bir bağımlılık olarak görülür. Bedene yüklenilen bu değersizlik, Descartes'ın zihni bilinç açısından değerlendirmesiyle ya da zihni bilinçle özdeşleştirmesiyle yakından ilgilidir. Zira, zihnin bilinçle özdeşleştirilmesi zihinsel ve bedensel faaliyetin, insan ile hayvanın, insan ile doğanın birbirinden keskin ve hiyerarşik bir şekilde ayrılmasına yol açar. Maddesel gerçeklik, değişim, pratik faaliyet, dişillik, duygular, tutkular ve öznellik saf düşüncenin dışlanmış ve değersizleştirilmiş karşıtını oluşturur.

Kant, who is one of the contractarian theorists in political philosophy,
positions the person who has the right to vote and participates in the
legislative process as a citizen. This positioning is directly related to
Kant's attribution of citizenship to the independence precondition. For
Kant, independence means that a person possesses a certain amount of
ownership which enables him to sustain his life on his own. The person
who owns a certain quantity of property is the master of himself as he
will not receive orders from the others and will not need the protection
of others. Positioning an independent person as an active citizen with
political rights, Kant considers persons who are non-owners as passive
citizens because they cannot meet the prerequisite for independence.
Passive citizens who are deprived of all political rights are merely
citizens of the state. According to Kant's argument, women can never
move up to the active citizenship status, although the republic has
cleared the way for the possibility that every member of the republic
could eventually move up to the active citizenship status. The status of
being man of property, which is a prerequisite for the independence
criterion, loses all its functions when women are in question. Even if a
woman is a property owner, this is still considered insufficient for the
independence criterion. Kant bases this idea of him on the assumption
of women's nature and the prenuptial agreement.

Keywords: Kant, the original contract, active citizen, passive citizen,
principle of independence, women’s nature.

Öz: Amerikalı feminist tarihçi Joan Wallach Scott kadın deneyimlerine yer vermeyen ideolojik, kısmi ve çarpık tarihi aşan yeni bir tarihyazımının geliştirilmesini ister. Bu doğrultuda Scott, toplumsal yapıdaki ayrışma ve hiyerarşi kategorilerinden biri olarak ele alınan toplumsal cinsiyet kategorisinin, sınıf, ırk, etnik köken gibi diğer hiyerarşi kategorilerini de kapsayacak şekilde yeniden tanımlanmasını önerir. Tarihi, zamansız olma iddiasındaki düşünceleri sorgulamamızı sağlayan ve böylece değişim hakkında düşünme imkânının yolunu açan bir disiplin olarak gören Scott, bu görüşünü özgürleştirici ancak sabit olmayan eleştirel tarih projesi olarak adlandırır. Söz konusu proje, Foucault'nun şimdinin tarihi dediği soykütüksel yaklaşıma karşılık gelir. Doğruluğundan şüphe edilmeyen doğal ya da verili olduğu kabul edilen kavram ve kategorilerin soruşturulmasını içeren soykütüksel yaklaşımda tarihsel soruşturmaya şimdiden başlanır. Şimdiden geçmişe belirli bir kırılmaya ya da dönüşüme ulaşıncaya kadar gidilir ve ardından yakalanan kırılma ya da dönüşümün izi takip edilerek şimdiye gelinir. Böylece, insanın kendisini tanımasını sağlayacak olayların, diğer bir ifadeyle insanın düşündüğü, dile getirdiği, yaptığı şeylerle kendisini bir özne olarak nasıl kurduğuna ilişkin olayların tarihsel bir soruşturmadan geçirilmesi mümkün olur. Bu kapsamda makale, feminist tarihyazımında farklılığın birtakım amaçlara hizmet eden belirli bir tarihsel temsil olarak görülmesinde, Foucault'nun soykütük düşüncesinin yerini anlama amacına yöneliktir.
Anahtar Kelimeler: Feminist Tarihyazımı, Scott, Toplumsal Cinsiyet, Foucault, Soykütüksel Yaklaşım.


Abstract: The American feminist historian Joan Wallach Scott desires to develop a new historiography which transcends ideological, partial and distorted history that does not include the experiences of women. In this context, Scott suggests and proposes that a redefinition of the gender category, which is considered to be one of the categories of segregation and hierarchy in the social structure, to include the other hierarchy categories such as classes, races and ethnicities.
Scott who considers history as a discipline that allows us to question thoughts that claim to be
timeless and thus paves the way for thinking about change and she names this view of her a
liberating yet unstable critical history project. The project in question corresponds to the
genealogical approach that Foucault calls the present history. In the genealogical approach, which
involves the investigation of concepts and categories considered to be natural or ascribed without
suspicion, historical investigation is to begin from the present. A journey is made back from the
present to the past until a certain break or transformation is attained and hence the present is
reached by following the trace of the captured break or transformation. And thus, it will be
possible to undergo a historical investigation of the events that will enable the human to know
herself, in other words, the events about how a person builds herself as a subject with his
thoughts, expressions and deeds. As such, the article aims at comprehending the standing point
of Foucault’s thought of genealogy in the feminist historiography, in observing the difference as
a certain historical performance that serves some purpose.

Keywords: Feminist Historiography, Scott, Gender, Foucault, Genealogical Approach

A B S T R A C T
In today’s world, even though man exists within a wide variety of partnerships and connections, his plural belongings and various social relationships are omitted by political leaders who are confrontational and prone to violence. This situation causes people to be divided into strict and exclusionary categories and be reduced to a single identity. Amartya Sen claims that the assumption that man has a single identity or that putting a single identity forward foments all kinds of conflict and violence. In order to avoid this, Sen supports the significance of a global identity. Sen believes that the solution of global problems such as peace, security, democracy and justice in today’s world can only be possible by this way. In this context, this paper aims to explain how
identity foments violence within the framework of Amartya Sen’s approach.

Keywords: Amartya Sen, Identity, Violence, Global Identity.

ABSTRACT Rousseau, who sees republican democratic administration based on common will as most ideal political system to bring degraded and corrupt civilized social life closer to state of nature, attributes functioning of such system to training of virtuous citizens who go through naturalist education process. Rousseau's naturalist education serves educate private and public spheres by shaping completely different nature of men and women. Rousseau seeks to position private sphere as an integral part of public sphere, though he thinks aims and interests of the private and public are completely opposite, but is based on the condition that girls, who will manage the private sphere in future, undergo education that is completely different from that of boys. His education for girls reveals that women are excluded from public life and deprived of citizenship.
Keywords: Education, Emile and Sophie, Public Sphere, Private Sphere.

ÖZ Genel istence dayalı cumhuriyetçi demokratik bir yönetimi, yozlaşmış uygar toplumsal yaşamı doğa durumuna yaklaştırabilecek en ideal siyasal sistem olarak gören Rousseau, böyle bir sistemin işleyebilmesini, doğalcı bir eğitim sürecinden geçirilen erdemli yurttaşların yetiştirilmesine bağlar. Rousseau'nun savunduğu doğalcı eğitim, birbirinden tamamen farklı olan kadın ve erkek doğasını biçimlendirerek özel alan ve kamusal alan kişilerini yetiştirmeye hizmet eder. Özel olanla kamusal olanın amaç ve çıkarlarının birbirine tamamen karşıt olduğunu düşünmekle birlikte, özel alanı kamusal alanın bütünleyici bir parçası olarak konumlandırmaya çalışan Rousseau, bunun koşulunu, gelecekte özel alanı yönetecek olan kız çocuklarının, erkek çocuklarının aldığı eğitimden tamamen farklı olan bir eğitimden geçmesine dayandırır. Onun kız çocukları için uygun gördüğü eğitim, kadınları kamusal yaşamdan tamamen dışlayarak yurttaşlık sıfatından mahrum bırakır.
Anahtar Kelimeler: Eğitim, Emile ve Sophie. Kamusal Alan, Özel Alan.

The fact that all societies do not take a fair share of the distribution of the world’s resources and gains causes an experience of severe poverty and deprivation on the global extent. However, the solutions suggested as remedies of the situation of the poor and oppressed countries do not go beyond the duality of the West and the East since countries are in pursuit of their own interests shaped by their own conception of the world. Thus, such solutions lack justice and equity. It may be seen that the most obvious example of this in Garrett Hardin’s lifeboat ethics is demonstrated within the secondary ecological ethics. Notwithstanding, Schopenhauer's understanding of ethics that is based on empathy provides us with a ground that renders solidarity of all societies possible or even necessary.   
Keywords: Hardin, Lifeboat Ethics, Schopenhauer, Fair Man, Cosmopolitanism, Human Rights, Justice.

The objective of this study is to draw attention to the importance of having philosophical knowledge
in the development of sensitive, conscientious, discreet, tolerant, unbiased, responsible generations
who, in a philosophical anthropological view -holding on to the understanding of the “human being
as a person” of the German philosopher Max Scheler, who has acquired the fundamental problematic
of what is human being and the existence position itself- appear as an essential necessity. Knowledge
of philosophy, which lacks the sovereignty and achievement of the kind that is revealed in the
example of positive sciences, basically, minimizing one’s personal ambitions and desires, prevents
him from being a person who only pursues his interests.

Keywords: Scheler, Person, Full-Human, Formation Knowledge, Philosophical Knowledge.

In Rorty's liberal political discourse, hope does have a central importance. Hopefulness,
which is fed by the increase of human solidarity, implies faith and belief in a better world and
better people. This belief is intended to increase our susceptibility to the suffering and
degradation of other people, in other words to extend the "we-feeling” to maximum extent.
Extension of this emotion always manifests itself in the form of an inclusion that does not unify
the other and does not interfere with the other in official ways. In such an inclusion, each person
treats the other as "one of us" and the limits of the segment considered as "one of us" gradually
widens. Training of such manipulation of emotions makes this extension possible. Art and
literature products occupy a dominant place in such training. Thus, the rational culture of the
Enlightenment leaves its place to – a poetized culture - the culture in Rorty's liberal utopia. At
this very point, the hope to believe that the world could be made a more liveable place by the
human effort or in other words, by being hopeful, constitutes the Archimedes' point of Rorty's
liberal utopia. He justifies that hopefulness and reality, which are an argument for our ability to
create better worlds and people, always depend on our active contributions, attentions and goals.
In this context, if we have faith in hope and our own light, Rorty believes that our democratic
values will increasingly grow. So, once democracy is comprehended as a development of political
and ethical consequences, hopefulness which is arm-in-arm with the ethical impulse in the heart
of Rorty's liberal utopia emerges as democracy. Declining the 'obedient players' conception
immanent to the traditional philosophy, Rorty places the notion of 'we, the mankind, can make
the difference', to the center of the liberal utopia. Here, the notion of thinking that we can make
such a difference emerges as a hope in Rorty's liberal utopia.

Keywords: Solidarity, Hope, We-feeling, Democracy, Liberal Utopia

The objective of this study is to expose how Paul Ricoeur, the French philosopher and commentator, who propounds that all historical studies are intrinsically a narrative, has founded history as narratives. For Ricoeur, who considers that there is a reciprocity relationship between time and narrative, the narrative creates a universally widespread class of discourse that reveals the temporality of life. Ric-oeur argues that the narrative form of the memory, which is related to both the inner life of humans and the collective living, is founded by narration, and suggests that the historical writing is linked to narrative discourse, in other words, history is a narrative. According to him, the historical feature of history generates from its relation to the narrative discourse. For Ricoeur, narrative which is the formative or regulator of time and since it has such a prominent feature of revealing time that it functions as a bridge which links the time/the narrated time and cos-mological time and phenomenological time.

Keywords: Comprehension, explanation, narration, plot/scripting, history, singular cause attribution, semi-causal explanation.

The aim of this study is to be researched for the problematic of causality of in history from Edward Hallet Carr’s perspective. Carr who brought into noval explanations to the issue of causality in history bases on two metamorphic items which were entitled as Hegel’s Malignity and Cleopatra’s Nose in asserting the sense of causality that ingenders the centre of his methodological attitudes. Metaphor that Carr hereby marked as Hegel’s Malignity comes out as a criticism aimed at Hegel and Marx’s determinist philosophy of history. As for metaphor that he marked as Cleopatra’s Nose puts it in the centre the thought that history will be able to carry the chance causes back as the chain of events that were identified within the aleatoric coincidences of history.

Keywords: Edward Hallet Carr, casualty in history, indispensability in history, coincidence in history, coincidental reasons.

The purpose of this article is to try to explain which philosophical approaches are affected by quantum theory. Quantum theory has started to take Newton’s paradigm place that is accepted as yet an uncompleted paradigm. This situation not only changed the scientists’ way of perceiving the universe but also changed everybody who has started to lives on the universe that has control over this paradigm. In other words, the change of paradigm affected on all the other types of knowledge and domains. One of the domains is affected on the change of paradigm with the domain is philosophy. The mechanical-determinist perceiving the universe traumatized associated with the quantum theory that was mooted in 20th century. Drastic changes created by quantum theory entailed to reconsider lots of issues especially determinism and free will. On handling and interpreting of the cases in point it is seen that one of the most important philosophical thought movement of 20th century, existentialism’s fundamental thesis –Sartre’s specific to existentialism- jibed with the fundamental assumptions on quantum mechanics.

Keywords: Quantum Theory, Heisenberg’s Uncertainty Principle, Existentialism, Sartre.

The purpose of this study is to assess the concept of justice from the view of Amartya Sen. Sen is one of the most important public intellectuals of our age who was published a major book, The Idea of Justice, in 2009. Sen invites us to engage in public reasoning in pursuit of justice. Justice, for Sen, is the elimination of unambiguous inequalities in capabilities. Further, justice according to Sen it requires equal access to basic capabilitites, such as health care, educational services.

Keywords: Amartya Sen, capability, justice.

The purpose of this article is to explain the concept of amour propre in Rousseau’s thought. A property and amour-propre in Rousseau’s thought to be seen as causes of inequality that is a cause of injustice at the same time as well. For Rousseau, the establishment of property makes possible a world in which amour propre, an unhealthy comparing of oneself with others, replaces amour de soi, the natural instinct of self-preservation. Amour propre breeds an endless competition between people. Such competition in turn leads to conflict and to relationships of dominance and dependency and finally an injustice world.

Key words: Amour-propre, property, justice.

Das Ziel der Arbeit besteht aus der Bearbeitung des Begriffs Technik aus der Perspektive von Heidegger und Adorno. In diesem Zusammenhang wird in der Arbeit zunächst darauf eingegangen, unter welchen Begriffgruppen Heidegger, der eine Schlüsselrolle bei der Entwicklung der postmodernen Philosophietradition des Kontinentes Europa besitzt, den Begriff Technik bearbeitet hat. Anschließend geht es in der Arbeit um die Erläuterungen von Adorno und Horkheimer, die die Analyse über den Einfluss des kapitalistischen Produktionsstils auf die Technologie und die Kultur verwirklicht haben, und die im Unterschied zu Heidegger die Benutzung der Technik als gesellschaftliches und politisches Kontrollmittel betonen.

Schlüsselwörter: Heidegger, Adorno, Tehnologie, hegomonie der Technik, Gestell.

The main theme of the Max Horkheimer’s book , named  The Eclipse of Reason, is the  relation problem between the concepts of  objective and  subjective reasons. In this case ,Horkheimer studied the differences between declared reasons . And  as a result  he indicated that there isnt not only just conflict among these subjective and objective reasons , but also there are both subjective and objective sides of reason exist together. Therefore these two reasons  are not only interrelated to each other but also being different at the same time. Altought this statement, the subjective one is the dominant reason in this relationship which  means that loosing by its owned autonomous ,reason is just begin an instrument .According to Horkheimer,  pragmatism is one of the leading facts which cause. The purpose of this study is trying to explain  Max Horkheimer’s determination of pragmatism as one of the  facts  which cause    reason’s  an  instrument  while  his  views  as  a  frame  about  the same subject. 
     
Keywords: subjective reason, objective reason, pragmatism.

The purpose of this qualitative study is to determine organizational communication problems
and the ways of solving these problems from the views of school administrators working at secondary schools. The sample of this study consists of 14 school administrators in 7 secondary schools in Mersin. The data were gathered by utilizing interview technique through
a semi-structured interview including 16 questions which were developed by the researcher. The data collected through interviews were content-analysed including the process of identifying, coding, and categorising the primary patterns of data. Regarding administrator-administrator communication, results indicated that there is no problem. On the other hand, the results of this study provide evidence that school administrators have a number of significant organizational communication problems regarding administrator-teacher, administrator-student, and administrator-parent communication. In addition, analysis of data revealed that there are some differences among female and male school administrators in defining organizational communication problems and proposing solutions to these organizational communication-related problems.

Keywords: Secondary school, organizational communication, school administrator

This article explores the differences between human capital and human capabilities approaches with respect to ethics, human and education concepts. The human capital approach is fed by a utilitarian moral understanding, while the human capabilities approach appears to be relevant with the universal ethic understanding of Kant. The human capabilities approach has an optimistic viewpoint, while the human capital approach can be regarded as pessimistic regarding to the nature of human. Human capital approach emphasizes education as a means of increasing earnings, while the human capabilities approach recognizes education as an end in itself. According to human capabilities approach lack of education is not only the reason of poverty but also the poverty itself.

Key words: Human capital, pragmatism, moral duty, human capabilities.

Even though the positivist point of view was valid, during many years in of the organizational culture and organizational communication which have been guided by different philosophical and theoretical assumptions, cultural approach has become a significant area of study since 1980s. The approach of the organizational culture brought a new symbolic approach to organizational life and the organizations were started to be seen as symbolic and linguistic places and multiple functions of organizational symbols and signs were stressed in organizational life. It can be said that there is no any study on the together of the concept of organizational communication and of the concept of organizational culture when reviewed the literature on cultural phenomena in organizations. Consequently this study is to discuss organizational culture and organizational communication concepts theoretically. The main aim of this study is to describe the theoretical background of the organizational culture and organizational communication and to stress the mutual relation between the organizational culture and the organizational communication by defining the role of the organizational communication in organizational life.

Keywords: Organizational culture, organizational communication.

Timaeus Dialogue, in which Plato discusses the formation of the universe, is an important source in the hierarchical development and strengthening the pairs of mind-nature, soul-body/material opposing concept. In Timaeus, while mind and mind ideals are associated with masculinity, they are associated with nature or material which is positioned opposite of the feminine mind. Everything that is thought to be present in the nature and the field nature implies the lower sections or things against logos. Due to the fact that these things are assumed to be away from logos, they are deemed to be incomplete and inadequate and are thought to be in need to the regulation and supervision of the mind. Eventually, in the Timaeus dialogue, the primary nature or the primary material corresponds to a state of chaos upon which the rational order is imposed and supervised by the mind. The process of assigning the rational and perfect form to uncertain, irregular and amorphous material, involves imposition of logos on the feminine recipient. Demiurge, who is the creator or somehow the manufacturer of the universe creates a rational order/logos by bringing the most perfect motion, shape and form to the primitive nature/material where chaos or disorder is present. Considering Plato’s cosmology from the feminist front, his universe comes out as a patriarchal marriage of masculine mind and feminine material. The reason of this is because the process of converting chaos into cosmos in Timaeus is commentated with the metaphor of birth. The feminine tangible material, which is a passive recipient, a chaotic and amorphous space, without containing any objective and quality and implying the mother gains form and regularity thanks to Demiurge as the creator, manufacturer, regulator and father of the universe. Demiurge processes his intelligence and objectives into this passive tangible material. The formations in the process of converting chaos into a cosmos correspond to children. The chaotic and irregular feminine material cause is not a real cause of things, but it is only a store/caretaker of the product that will emerge due to the rational cause for the form. As the feminine material cause is in the position of a passive recipient, it is in a lower or secondary position in the confrontation of the rational cause coming from logos. Nevertheless, the rational cause, the real cause of things, implies the husband or the master who is attributed to divinity, in other words, the superior.

Yaşamın her alanında kadın ya da erkek olarak değil insan olarak muamele görme ve fırsat eşitliği hakkı, etik ve demokratik bir içerime sahiptir. İnsan olarak muamele görme ve fırsat eşitliği hakkı, doğrudan insan onuruna saygıyı imler. İnsan onuruna saygı modern demokratik düşüncenin merkezinde yer alır ve eşitlik nosyonuna dayanır. Eşitlik nosyonu hem demokrasinin hem de liberal feminizmin kesişme noktasını oluşturur. Eşitlik ilkesine ters düşen cinsiyetler arasındaki hiyerarşi, kadının erkeğe tȃbi addedilmesi insan toplumunun yarısını oluşturan kadınların insan onurunun hiçe sayıldığının doğrudan bir göstergesidir. Geçmişten beri süregelen tarihsel bir adaletsizlik olan cinsiyetlerin eşitsizliği ve bu eşitsizliğin hep yeniden üretilmesi en belirgin olarak toplumun temel yapı taşı olarak kabul edilen aile kurumunda karşımıza çıkmaktadır.

Elinizdeki bu kitap, ataerkil toplumsal yaşamın bir tür izdüşümü olan aile içi yaşamda görülen ve doğal olduğu kabul edilen cinsiyetler arasındaki eşitsizlik ve adaletsizliklerin, kadının erkek karşısındaki ikincil konumunun, 21. yüzyılın ilk çeyreğini yaşadığımız bu dönemde de hȃlȃ sorgulanmaya muhtaç olduğu düşüncesinden doğmuştur. Aile kurumunda adalet ve eşitlik konusunu kendisine temel sorunsal edinmiş olan bu çalışma, söz konusu sorunsalı 20. yüzyılın en önemli çağdaş liberal siyaset teorisyenlerinden biri olan John Rawls'un ve yine 20. yüzyılın çağdaş liberal feminist siyaset teorisyenlerinden biri olan Susan Moller Okin'in düşünceleri üzerinden açımlayarak tartışmıştır.

Tarihsel varlık alanı kategoriler zenginliği taşır. Anorganik, organik ve psişik varlık alanlarından tarihsel alana uzanan ve yeniden biçimlenen bu kategoriler; zaman-mekan'a karşılık tarihsel üç boyutluluk ve yöresel-kültürel pathos, hareket ve oluş'a karşılık tarihsel etkileşim ve değişim, doğal nedenselliğe karşılık bir örgü olarak ortaya çıkan amaç koyma, gerçekleştirme ve özgür seçmedir. Çalışmada bu karşıt kavram çiftleri, tarihsel varlık alanının başat kavram ve kategorisi olan nedensellik ilkesinin, determinizm, indeterminizm, özgürlük ve ereklilik kategorileri ile olan ilişkisi bağlamında ele alınmış ve tarihte nedensellik ilkesini başat kategori olarak kabul eden determinist spekülatif tarih felsefeleri ve tarih biliminin ve tarihçinin bilgi edinme yollarını sorgulayan tarih metodolojisi perspektifinden çözümlenmeye çalışılmıştır.

Çalışmanın hareket noktasını, determinizm-indeterminizm karşıtlığının çatışkı olarak mı kaldığı, yoksa bireşiminin olanaklı mı olduğu sorusu bağlamında nedensellik ilkesinin doğa bilimlerinden tarihe aktarılışındaki kategori kaydırması ve yöntem indirgemesinin bir sonucu olan spekülatif ve tarihselci tarih yazımı ve eleştirisi oluşturmuştur. Çalışmada Tarih felsefesinden örneklemeler, tarihsel determinantların determinizm-indeterminizm alternatifi içine sıkıştırılamayacağını pekiştirmek için seçilmiştir. Günümüzde bu tür çalışmalara pek az rastlanmaktadır. Tarih felsefesi, spekülasyona ve metafiziğe kapı açma olarak nitelendirildiğinden, kenara bırakılmış durumdadır. Bu ise bir boşluk yaratmaktadır. Bilim olarak tarih ya kaygan bir kuramsal temelde kalmakta, ya da bir hermeneutik'e bürünmektedir. Birincisi, kategorial çalışmayı, dolayısıyla felsefeyi dışlamak, ikincisi ise tarihsel-kültürel rölativizme dönüş demektir. Buradaki felsefi girişim, nedensellik ilkesi bağlamında tarihte determinizm-indeterminizm sorunsalının çözümlemesini, tarihselci tarih yazımı ve tarihselci tarih yazımını eleştiren düşünürlerin ait oldukları okullar perspektifinden yapmakla sınırlıdır. Bunun tarih bilimi (kuramı) için verimli olup olmadığı ise tarihçilerin kendilerine bırakılmaktadır.