Rethinking Architectural Historiography Rather than subscribing to a single position, this collec... more Rethinking Architectural Historiography Rather than subscribing to a single position, this collection informs the reader about the current state of the discipline looking at changes across the broad field of methodological, theoretical and geographical plurality. Divided into three sections, ...
Ernst A. Egli tarafından 1935 yılında Mülkiye Mektebi binası olarak tasarlanan ve ardından Siyasa... more Ernst A. Egli tarafından 1935 yılında Mülkiye Mektebi binası olarak tasarlanan ve ardından Siyasal Bilgiler Okulu ismini alan okul yapısı, sadece modern üslubu ile değil öğrencilere sağladığı modern koşullar ve yetiştirdiği devletin önemli kademelerinde görev yapacak bireyler ile de Cumhuriyet’in modernleşme hareketinin önemli yapılarından birisi olmuştur. 1950 sonrasında Ankara Üniversitesi’ne bağlanarak Siyasal Bilgiler Fakültesi adını alan okulun nüfusunun artması sonucunda mekanlarının yetersiz gelmesi sebebiyle 1954 senesinde dekanlık ‘Tadil ve Tevsi Projesi’ kapsamında ek yapılar için talepte bulunmuştur. İnşa edilen kütüphane ve amfi binalarının tasarımı dönemin modern mimarlık temsilcilerinden olan mimarlar Enver Tokay, Ayhan Tayman ve Yılmaz Sanlı tarafından gerçekleştirilmiştir. Farklı dönemlerin modern örnekleri olarak ana bina ve ek yapıların birlikteliği ve iki farklı dönemin önemli mimarlarının örnekleri olmaları, bu makale çalışması için çalışılmaya değer bir konu ortaya koymuştur. İşlevin gerektirdiği farklı tasarımlar, modern anlayışın gerektirdiği sade, süssüz ama ince düşünülmüş detaylarıyla bu ek yapılar, dönemin hakim anlayışını incelemek için de uygun örneklerdir. Emek İş Hanı başta olmak üzere birçok yapı ve mimari yarışma projelerinde birlikte çalışmış olan mimarların bu projeleri ile ilgili yayınlanmış yazılı veya görsel bilgi bulunmamaktadır. Bu makalede, 1955-1967 tarihleri arasında tasarlanıp inşa edilmiş olan Kütüphane ve Amfi binalarının özgün proje çizimleri ve bugünkü durumları incelenerek, tarihçeleri, mimari özellikleri ve Mülkiye Mektebi’nin ana yapısı ile olan ilişkilerinin çalışılması; yapıların modern mimarlık mirasındaki yerinin öne çıkarılması amaçlanmaktadır.
This paper aims to examine the formation of Kavaklıdere as a 'modern' residential district during... more This paper aims to examine the formation of Kavaklıdere as a 'modern' residential district during the 1950s. Contemporary urbanization brought about changes in various regions of Ankara, among which Kavaklıdere emerged as an important location with features that defined a new stage in the development of the identity of the capital city. The construction of houses in this district from the early 1950s onwards was in accordance with new functional requirements resulting from the needs of the contemporary socioeconomic context, and exemplified the relationship between architectural approaches and social developments. In line with the rapid urbanization of Ankara throughout the 1950s, daily life in Kavaklıdere was transformed, as experienced in the apartment blocks that were the newly constructed sites of modernization. The contemporary transformation of Kavaklıdere was apparently formal and spatial, with the mod-ernist architectural approach of the period, i.e. the so-called International Style, beginning to dominate in the shaping of its changing character. Nonetheless, the transformation was not only architectural but also social: the characteristics of this part of the city were then defined by structures like these apartment blocks, which brought modernist design features , together with modern ways of living, into wider public use and appreciation. The paper discusses how the identity of Kavaklıdere as a residential district was formed in the context of the mid-twentieth century, when these new residences emerged as pioneering modernist architectural housing, the product of social change, which housed and hence facilitated the 'modern' lifestyle of that time.
Turin, the home of a lively community of historians and a city that has attracted the interest of... more Turin, the home of a lively community of historians and a city that has attracted the interest of architectural and urban historians across the whole 20th century, was chosen to host the Third EAHN Meeting in 2014. In accordance with the network’s spirit of enhancing communication and encouraging the exchange of research outputs well beyond the boundaries of the European framework, the Third Meeting welcomed a large international community of scholars who delivered and discussed 157 papers and discussion positions. With the aim of recording some of the major outcomes of this very intense programme, seven delegates were asked to review the key issues emerging from the conference sessions, and to outline their underlying methodologies. The result is a cross-section of the discipline that highlights a composite tableau of approaches to the study of the built environment and raises a series of issues affecting our area of investigation, its competencies, instruments, and objects of research.
Rethinking Architectural Historiography Rather than subscribing to a single position, this collec... more Rethinking Architectural Historiography Rather than subscribing to a single position, this collection informs the reader about the current state of the discipline looking at changes across the broad field of methodological, theoretical and geographical plurality. Divided into three sections, ...
Ernst A. Egli tarafından 1935 yılında Mülkiye Mektebi binası olarak tasarlanan ve ardından Siyasa... more Ernst A. Egli tarafından 1935 yılında Mülkiye Mektebi binası olarak tasarlanan ve ardından Siyasal Bilgiler Okulu ismini alan okul yapısı, sadece modern üslubu ile değil öğrencilere sağladığı modern koşullar ve yetiştirdiği devletin önemli kademelerinde görev yapacak bireyler ile de Cumhuriyet’in modernleşme hareketinin önemli yapılarından birisi olmuştur. 1950 sonrasında Ankara Üniversitesi’ne bağlanarak Siyasal Bilgiler Fakültesi adını alan okulun nüfusunun artması sonucunda mekanlarının yetersiz gelmesi sebebiyle 1954 senesinde dekanlık ‘Tadil ve Tevsi Projesi’ kapsamında ek yapılar için talepte bulunmuştur. İnşa edilen kütüphane ve amfi binalarının tasarımı dönemin modern mimarlık temsilcilerinden olan mimarlar Enver Tokay, Ayhan Tayman ve Yılmaz Sanlı tarafından gerçekleştirilmiştir. Farklı dönemlerin modern örnekleri olarak ana bina ve ek yapıların birlikteliği ve iki farklı dönemin önemli mimarlarının örnekleri olmaları, bu makale çalışması için çalışılmaya değer bir konu ortaya koymuştur. İşlevin gerektirdiği farklı tasarımlar, modern anlayışın gerektirdiği sade, süssüz ama ince düşünülmüş detaylarıyla bu ek yapılar, dönemin hakim anlayışını incelemek için de uygun örneklerdir. Emek İş Hanı başta olmak üzere birçok yapı ve mimari yarışma projelerinde birlikte çalışmış olan mimarların bu projeleri ile ilgili yayınlanmış yazılı veya görsel bilgi bulunmamaktadır. Bu makalede, 1955-1967 tarihleri arasında tasarlanıp inşa edilmiş olan Kütüphane ve Amfi binalarının özgün proje çizimleri ve bugünkü durumları incelenerek, tarihçeleri, mimari özellikleri ve Mülkiye Mektebi’nin ana yapısı ile olan ilişkilerinin çalışılması; yapıların modern mimarlık mirasındaki yerinin öne çıkarılması amaçlanmaktadır.
This paper aims to examine the formation of Kavaklıdere as a 'modern' residential district during... more This paper aims to examine the formation of Kavaklıdere as a 'modern' residential district during the 1950s. Contemporary urbanization brought about changes in various regions of Ankara, among which Kavaklıdere emerged as an important location with features that defined a new stage in the development of the identity of the capital city. The construction of houses in this district from the early 1950s onwards was in accordance with new functional requirements resulting from the needs of the contemporary socioeconomic context, and exemplified the relationship between architectural approaches and social developments. In line with the rapid urbanization of Ankara throughout the 1950s, daily life in Kavaklıdere was transformed, as experienced in the apartment blocks that were the newly constructed sites of modernization. The contemporary transformation of Kavaklıdere was apparently formal and spatial, with the mod-ernist architectural approach of the period, i.e. the so-called International Style, beginning to dominate in the shaping of its changing character. Nonetheless, the transformation was not only architectural but also social: the characteristics of this part of the city were then defined by structures like these apartment blocks, which brought modernist design features , together with modern ways of living, into wider public use and appreciation. The paper discusses how the identity of Kavaklıdere as a residential district was formed in the context of the mid-twentieth century, when these new residences emerged as pioneering modernist architectural housing, the product of social change, which housed and hence facilitated the 'modern' lifestyle of that time.
Turin, the home of a lively community of historians and a city that has attracted the interest of... more Turin, the home of a lively community of historians and a city that has attracted the interest of architectural and urban historians across the whole 20th century, was chosen to host the Third EAHN Meeting in 2014. In accordance with the network’s spirit of enhancing communication and encouraging the exchange of research outputs well beyond the boundaries of the European framework, the Third Meeting welcomed a large international community of scholars who delivered and discussed 157 papers and discussion positions. With the aim of recording some of the major outcomes of this very intense programme, seven delegates were asked to review the key issues emerging from the conference sessions, and to outline their underlying methodologies. The result is a cross-section of the discipline that highlights a composite tableau of approaches to the study of the built environment and raises a series of issues affecting our area of investigation, its competencies, instruments, and objects of research.
Re-Act Re-reading Architecture as a Cultural Transformation / Kültürün İzlerini Mimarlık Üzerinden (Yeniden Okumak), (with Elvan Altan Ergut) Türk Serbest Mimarlar Derneği, Ankara, 2012. , 2012
Uploads
Papers by T. Elvan Altan
ile de Cumhuriyet’in modernleşme hareketinin önemli yapılarından birisi olmuştur. 1950 sonrasında Ankara Üniversitesi’ne bağlanarak
Siyasal Bilgiler Fakültesi adını alan okulun nüfusunun artması sonucunda mekanlarının yetersiz gelmesi sebebiyle 1954 senesinde dekanlık ‘Tadil ve Tevsi Projesi’ kapsamında ek yapılar için talepte bulunmuştur. İnşa edilen kütüphane ve amfi binalarının tasarımı dönemin
modern mimarlık temsilcilerinden olan mimarlar Enver Tokay, Ayhan Tayman ve Yılmaz Sanlı tarafından gerçekleştirilmiştir. Farklı dönemlerin modern örnekleri olarak ana bina ve ek yapıların birlikteliği ve iki farklı dönemin önemli mimarlarının örnekleri olmaları, bu makale
çalışması için çalışılmaya değer bir konu ortaya koymuştur. İşlevin gerektirdiği farklı tasarımlar, modern anlayışın gerektirdiği sade, süssüz
ama ince düşünülmüş detaylarıyla bu ek yapılar, dönemin hakim anlayışını incelemek için de uygun örneklerdir. Emek İş Hanı başta olmak
üzere birçok yapı ve mimari yarışma projelerinde birlikte çalışmış olan mimarların bu projeleri ile ilgili yayınlanmış yazılı veya görsel bilgi
bulunmamaktadır. Bu makalede, 1955-1967 tarihleri arasında tasarlanıp inşa edilmiş olan Kütüphane ve Amfi binalarının özgün proje
çizimleri ve bugünkü durumları incelenerek, tarihçeleri, mimari özellikleri ve Mülkiye Mektebi’nin ana yapısı ile olan ilişkilerinin çalışılması;
yapıların modern mimarlık mirasındaki yerinin öne çıkarılması amaçlanmaktadır.
ile de Cumhuriyet’in modernleşme hareketinin önemli yapılarından birisi olmuştur. 1950 sonrasında Ankara Üniversitesi’ne bağlanarak
Siyasal Bilgiler Fakültesi adını alan okulun nüfusunun artması sonucunda mekanlarının yetersiz gelmesi sebebiyle 1954 senesinde dekanlık ‘Tadil ve Tevsi Projesi’ kapsamında ek yapılar için talepte bulunmuştur. İnşa edilen kütüphane ve amfi binalarının tasarımı dönemin
modern mimarlık temsilcilerinden olan mimarlar Enver Tokay, Ayhan Tayman ve Yılmaz Sanlı tarafından gerçekleştirilmiştir. Farklı dönemlerin modern örnekleri olarak ana bina ve ek yapıların birlikteliği ve iki farklı dönemin önemli mimarlarının örnekleri olmaları, bu makale
çalışması için çalışılmaya değer bir konu ortaya koymuştur. İşlevin gerektirdiği farklı tasarımlar, modern anlayışın gerektirdiği sade, süssüz
ama ince düşünülmüş detaylarıyla bu ek yapılar, dönemin hakim anlayışını incelemek için de uygun örneklerdir. Emek İş Hanı başta olmak
üzere birçok yapı ve mimari yarışma projelerinde birlikte çalışmış olan mimarların bu projeleri ile ilgili yayınlanmış yazılı veya görsel bilgi
bulunmamaktadır. Bu makalede, 1955-1967 tarihleri arasında tasarlanıp inşa edilmiş olan Kütüphane ve Amfi binalarının özgün proje
çizimleri ve bugünkü durumları incelenerek, tarihçeleri, mimari özellikleri ve Mülkiye Mektebi’nin ana yapısı ile olan ilişkilerinin çalışılması;
yapıların modern mimarlık mirasındaki yerinin öne çıkarılması amaçlanmaktadır.