Зангерхаузен е еден од најстарите градови во историскиот регион на Тирингија, спомнат во документ од 991, како царски имот на императорот. Со венчавката, преминал во Тирингија, а по 1056 станал независно грофовија. Станувајќи повторно дел од Тирингија, паднал во 1249 на Мајсен, а во 1291 на Бранденбург. Во 1372, преминал кон Саксонија и се создал на дел од таа територија до 1815, кога се обединил со Прусија. На 1 јануари 2008, општината Випра била припоена кон него.
Altes Rathaus („Старо градско собрание“), подигнато во 1431-1437 откако претходното изгорело во 1358.
Црква Света Богородица (Marienkirche), изградена во 1350 во готски стил.
Црква Свети Јаков (Jakobikirche, 1457-1542), доцна готска градба со наос и три патеки. Била висока 61 метар со камбанарија со барокна фасада. Внатрешноста има богата декорација насликана од Георг Ботшилд во 1665, додека хорските места и високиот олтар се од августинскиот манастир затворен во 1539. Сместува бројни гробници и портрети.
Црква Свети Улрих (Ulrichkirche), една од најинтересните романски цркви во Германија. Таа е базилика изградена во 1116-1123, со ѕвоно додадена во 15-от век.
Altes Schloss („Стар замок“), изграден од лордовите на Мајсен. Само кулата преживеала. Новиот дворец или Neues Schloss бил изграден од Каспар Трилер, министер за финансии на Електорат Саксонија, од 1612 до 1622. Изграден е во ренесансен стил и сега го сместува окружниот суд.
Во близина се познатите споменик Кифхојзер итн. пештера Барбароса, единствената анхидритна пештера во Европа, која може да биде посетуван од туристите. Зангерхаузен е исто така дом на Европа-Розариум, најголемата збирка на рози во светот, основана во 1903.