Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Прејди на содржината

Олег

Од Википедија — слободната енциклопедија
Олег
Олег покрај коските на својот коњ од Виктор Васнецов (1899)
Кнез на Киев
На престол881/2/889[1] – 912/922/940s[2]
ПретходникАсколд и Дир
НаследникИгор
Кнез на Новгород
На престол879–912
ПретходникРурик?[2]
НаследникИгор
Починал(а)912/922/940s[2]
Почивалиште
Киев (PVL[3]) или Ладога (NPL[4])
Династијаоспорувана[2]
Татконепознат[1]
ВероисповедNorse paganism

Олег (Грешка во Lua во Модул:Lang, ред 1169: attempt to index field 'engvar_sel_t' (a nil value);[5][6] старонордиски: Helgi; починал во 912),[7] — полулегендарен викиншки (варјашки) водач на Русите кој станал кнез на Киев[8][9][10][11] и е основоположник на Киевски Рус.[12]

Според Примарниот летопис, Олег го наследува неговиот „роднина“ Рурик како владетел на Новгород. Како таков, потчинува бројни источнословенските племиња, проширувајќи го своето владение од Новгород на југ по реката Днепар. Олег изведува и успешен напад на Цариград. Починува во 912 година и е наследен од синот на Рурик, Игор Киевски.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 Ostrowski 2018, стр. 44.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ostrowski 2018, стр. 42–44.
  3. ↑ Ostrowski 2018, стр. 32–33.
  4. ↑ Ostrowski 2018, стр. 40.
  5. ↑ Chronicles by the Hypatian Lists (ЛѢТОПИСЬ ПО ИПАТЬЕВСКОМУ СПИСКУ) Архивирано на 6 август 2011 г..
  6. ↑ Vasmer, Max. „Этимологический словарь Макса Фасмера“. стр. Олег. Архивирано од изворникот 21 December 2022. Посетено на 21 December 2022.
  7. ↑ „Sveerne“. www.fortidensjelling.dk. Архивирано од изворникот 7 May 2021. Посетено на 7 April 2021.
  8. ↑ Brook, Kevin Alan (2006). The Jews of Khazaria. Second Edition. London: Rowman & Littlefield Publishers, Inc. стр. 55. ISBN 9781442203020. Архивирано од изворникот 17 April 2023. Посетено на 5 March 2023.
  9. ↑ Kendrick, T. D. (2018). A History of the Vikings. Routledge. стр. 508–509, 847. ISBN 9781136242397. Архивирано од изворникот 5 March 2023. Посетено на 5 March 2023.
  10. ↑ Reuter, Timothy (1995). The New Cambridge Medieval History: Volume 3, c.900–c.1024. Cambridge: Cambridge University Press. стр. 891. ISBN 9780521364478. Архивирано од изворникот 17 April 2023. Посетено на 25 August 2022.
  11. ↑ Lock, Peter (2013). The Routledge Companion to the Crusades. Routledge. стр. 8. ISBN 9781135131371. Посетено на 5 March 2023.
  12. ↑ Dimnik 2004, стр. 259.

Библиографија

[уреди | уреди извор]
  • Artamonov, Mikhail. Istoriya Khazar. Leningrad, 1962.
  •  Bain, Robert Nisbet (1911). „Oleg“ . Во Chisholm, Hugh (уред.). Encyclopædia Britannica. 20 (11. изд.). Cambridge University Press. стр. 76–77.
  • Brutskus, Julius D. Pismo Hazarskogo Evreja Ol X Veka. Berlin 1924.
  • Christian, David. A History of Russia, Central Asia and Mongolia, Vol. 1. Blackwell, 1998.
  • Dimnik, Martin (January 2004). „The Title "Grand Prince" in Kievan Rus'“. Mediaeval Studies. 66: 253–312. doi:10.1484/J.MS.2.306512. Посетено на 6 March 2023.
  • Dunlop, D.M. History of the Jewish Khazars. Princeton: Princeton Univ. Press, 1954.
  • Gregoire, H. 'Le "Glozel' khazare." Revue des Études Byzantines 12, 1937.
  • Golb, Norman and Omeljan Pritsak. Khazarian Hebrew Documents of the Tenth Century. Ithaca: Cornell Univ. Press, 1982. [Note:as each author was responsible for separate sections of the work, they are referenced separately above.]
  • Kloss, B.M. "Letopis' Novgorodskaja pervaja". Slovar' Kniznikov i Knizhnosti Drevnej Rusi, vol. 1. Leningrad 1987.
  • Kokovtsov P.S. Еврейско-хазарская переписка в X веке. Leningrad 1932.
  • al-Miskawaihi. The Eclipse of the 'Abbasid Caliphate. D. S. Margoliouth, trans. Oxford 1921.
  • Mosin, V. "Les Khazars et les Byzantins d'apres l'Anonyme de Cambridge." Revue des Études Byzantines 6 (1931): 309–325.
  • Nasonov, A.N., ed. Novgorodskaja Pervaja Letopis Starshego i Mladshego Izvodov. Moscow, 1950.
  • Novoseltsev, Anatoli P. Hazarskoe Gosudarstvo i Ego Rol' v Istorii Vostochnoj Evropy i Kavkaza. Moscow 1990.
  • Ostrowski, Donald (2018). „Was There a Riurikid Dynasty in Early Rus'? “. Canadian-American Slavic Studies. 52 (1): 30–49. doi:10.1163/22102396-05201009. no-break space character во |title= во положба 44 (help)
  • Parkomenko, V. A. (1924). У истоков русской государственности [On the Origins of Rus' Statehood]. Leningrad: Gosizdat. стр. 113.
  • Petrukhin V.Ya. "Князь Олег, Хелгу Кембриджского документа и русский княжеский род". Древнейшие государства Восточной Европы. 1998. Памяти А.П. Новосельцева. Moscow, Russian Academy of Sciences, 2000: 222–230.
  • Pushkin, Alexander. The Song of the Wise Oleg. Leningrad, Aurora Art Publishers, 1991.
  • Shahmatov, A.A. Ocherk Drevnejshego Perioda Istorii Russkogo Jazyka. Petrograd, 1915 (reprinted Paris 1967).
  • Zuckerman, Constantine. "On the Date of the Khazar’s Conversion to Judaism and the Chronology of the Kings of the Rus' Oleg and Igor." Revue des Études Byzantines 53 (1995): 237–270.
  • Vernadsky, Georgy. Kievan Rus. Moscow, 1996.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Олег&oldid=5280342“