NGC 4842B
| NGC 4842B | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Береникина Коса |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 12 ч 57 м 36,4 с |
| Деклинација | +27° 29' 4" |
| Положбен агол | 45° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E3 |
| Привиден сјај (видлив) |
15,1 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
16,1 |
| Површински сјај | 12,1 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,3' x 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Хајнрих Даре |
| Откриена | 24 април 1865 |
| Други ознаки | NGC 4842-2, MCG 5-31-31, CGCG 160-46, DRCG 27-23 |
NGC 4842B — елиптична галаксија во соѕвездието Береникина Коса, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4842B се споменува и како NGC 4842-2, MCG 5-31-31, CGCG 160-46, DRCG 27-23.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 24 април 1865 година од страна на Хајнрих Даре, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 11 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4842B е од видот E3.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,1 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,1 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,1 m/лм2.[2] NGC 4842B има привидни димензии од 0,3' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 12 ч 57 м 36,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, +27° 29' 4". Положбениот агол на објектот е во износ од 45°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 4842B е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 44338. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 149; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1995. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1393.
