RW Лебед
| Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000 | |
|---|---|
| Соѕвездие | Лебед |
| Ректасцензија | 20ч 28м 50,59095с[1] |
| Деклинација | 39° 58′ 54,4268″[1] |
| Прив. величина (V) | 8.05 - 9.70[2] |
| Особености | |
| Спектрален тип | M2-4Ia-Iab[2] |
| Променлив тип | SRc[2] |
| Астрометрија | |
| Паралакса (π) | 0.91 ± 1.03[1] млс |
| Оддалеченост | ~3,600[3] сг |
| Апсолутна величина (MV) | -6,41[4] |
| Податоци | |
| Полупречник | 680[5] - 980[4] R☉ |
| Сјајност | 145.000[6]–156,000[5] L☉ |
| Температура | 3.600[6]-3,920[5] K |
| Други ознаки | |
| Наводи во бази | |
| SIMBAD | — податоци |
RW Лебед — полуправилна променлива ѕвезда во соѕвездието Лебед, на околу степен од ѕвездата γ Лебед со светлосна величина 2. Нејзината привидна светлосна величина се движи меѓу 8,05 и 9,70 и спектралниот тип меѓу M2 и M4.
Растојание
[уреди | уреди извор]Хипаркосовата паралакса за RW Лебед е 0,91 mas но со можност за голема грешка.[1] За RW Лебед се претпоставува дека е член на здружението на ѕвезди Лебед OB9 и со тоа е на растојание од 3.600 светлосни години од Сончевиот Систем.[4]
Својства
[уреди | уреди извор]RW Лебед е црвен суперџин со болометриска сјајност од околу 150,000 L☉.[4][5][6] Нејзиниот спектрален тип е даден во Општиот каталог на променливи ѕвезди како M2-4Ia-Iab, и во еден од поновите каталози МК спектрална класификација е како M3-M4Ia-Iab.[7] Делотворната температура е директнно пресметана и изнесува 3.600 K, што пак значи дека полупречникот на ѕвездата е 980 R☉.[4] Друга пресметка па дава повисока вредност на температурата од 3.920 K а со тоа и помал полупречник од 680 R☉.[5] Користејќи друг начин на опис, доколку се смести во центарот на Сончевиот Систем, ќе се протега зад орбитата на Марс во Астероидниот појас.
Првичната маса на RW Лебед од нејзината положба релативно на теорискиот ѕвезден развој и изнесува околу 20 M☉. Набљудувањата на атмосферата наведуваат дека губи маса годишно со чекор од 3,2⋅10-9 M☉.[5]
RW Лебед се класифицира како полуправилна променлива ѕвезда. Се води како поттип SRc, што пак наведува дека станува збор за ладен суперџин.[2] Сјајноста на ѕвездата се менува во крајности од светлосна величина +8.0 до +9.5 во период од 580 ± 80 days. Не е забележан секундарен долг период.[8]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Originally published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
- ↑ Famaey, B.; Jorissen, A.; Luri, X.; Mayor, M.; Udry, S.; Dejonghe, H.; Turon, C. (2005). „Local kinematics of K and M giants from CORAVEL/Hipparcos/Tycho-2 data. Revisiting the concept of superclusters“. Astronomy and Astrophysics. 405: 165. arXiv:astro-ph/0409579. Bibcode:2005A&A...430..165F. doi:10.1051/0004-6361:20041272.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Levesque, Emily M.; Massey, Philip; Olsen, K. A. G.; Plez, Bertrand; Josselin, Eric; Maeder, Andre; Meynet, Georges (2005). „The Effective Temperature Scale of Galactic Red Supergiants: Cool, but Not As Cool As We Thought“. The Astrophysical Journal. 628 (2): 973. arXiv:astro-ph/0504337. Bibcode:2005ApJ...628..973L. doi:10.1086/430901.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Josselin, E.; Plez, B. (2007). „Atmospheric dynamics and the mass loss process in red supergiant stars“. Astronomy and Astrophysics. 469 (2): 671. arXiv:0705.0266. Bibcode:2007A&A...469..671J. doi:10.1051/0004-6361:20066353.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Mauron, N.; Josselin, E. (2011). „The mass-loss rates of red supergiants and the de Jager prescription“. Astronomy and Astrophysics. 526: A156. arXiv:1010.5369. Bibcode:2011A&A...526A.156M. doi:10.1051/0004-6361/201013993.
- ↑ Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989). „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“. Astrophysical Journal Supplement Series. 71: 245. Bibcode:1989ApJS...71..245K. doi:10.1086/191373.
- ↑ Kiss, L. L.; Szabó, Gy. M.; Bedding, T. R. (2006). „Variability in red supergiant stars: Pulsations, long secondary periods and convection noise“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 372 (4): 1721. arXiv:astro-ph/0608438. Bibcode:2006MNRAS.372.1721K. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10973.x.