Hades (Gott)
Hades (greek. Ἅιδης; Aides/ Haides – „nich sehn“ ) is in de greeksche Mythologie de Oort vun de Doden, de „Ünnerwelt“ un ok de Baas vun de Ünnerwelt, de Gott Hades. He is een vun de twolf Olympiers. De latiensche Naam vun Hades is Pluto.
Familie
[ännern | Bornkood ännern]Hades is een Broder vun Zeus. De beiden sünd Söhns vun de Titanen Kronos un Rhea. Tohopen mit all sien Bröder un Süstern is he vun Zeus ut den Buuk vun sienen Vadder ruthoolt wurrn. Sien Vadder Kronos harr all siene Kinner upfreten, vunwegen datt he bange weer, de wullen em eenmol vun’n Throon störten und de Macht an sik rieten, so as he dat mit sienen Vadder maakt harr. As se free kamen weern, streden se gegen de Titanen gegenan. Hades hett bi düssen Striet een Tarnkapp upharrt.De harrn em de Kyklopen schunken. Mit Hölp vun düsse Kapp weer he för sien Fienden nich to sehn. Ok in den Striet gegen de Giganten stünn he up de Siet vun sienen Broder. Later hett he Persephone heiraat. De ehr Deernsnaam weer Kore. De beiden hefft keen Kinner harrt.
Baas vun de Ünnerwelt
[ännern | Bornkood ännern]Nah den Sieg gegen de Titanen is de Welt mank de Bröder Zeus, Poseidon un Hades updeelt wurrn. Dor hefft se utloost: Zeus kreeg Himmel un Eer, Poseidon kreeg de See un Hades kreeg de Ünnerwelt. Dor is he de strenge Gott, de keen Gnaad kennt un den Minschen un Gödder afsluuts nich afkönnt. Ut sien düüster, gruulich Riek gifft dat keen Torüch. Ok Bidden un Anködeln hölp nix: Wer eenmol dor weer, de keem nich mehr rut. Bloß Orpheus hett dat mit sienen unbannig schönen Gesang henkregen, datt Hades em de Eurydike wedder rutgeben hett.
Hades süms geiht meist gor nich ut sien Riek rut. Bloß, as he sien Froo Persephone röövt hett un nah dat Fechten mit Herakles, as de versöcht hett, em sienen Höllenhund Kerberos to röven. Bi düssen Striet kreeg he een Piel af, de hett em an’e Schuller drapen. Dor iel he na’n Olymp, vunwegen dat Paian em wedder gesund maken scholl.
Mackers
[ännern | Bornkood ännern]To Hades siene Mackers höört:
- de Tweeschen Thanatos „de Dood“ un Hypnos „de Slaap“;
- de Erinnyen (lat. Furien) „de Göddinnen, de allens torüch betahlt“;
- Charon „de Fährschipper vun de Seelen“, föhrt de Seelen vun de Doden in sien Boot öber de Strööm Acheron un Styx. Hermes bringt em de Seelen hen.
- De Höllenhund Kerberos mit dat Slangenhaar un de dree Köpp. He passt an’n Ingang vun de Ünnerwelt up, dat numms wedder utbüxt.
- De dree Dodenrichters (greek. εἴδωλα); Minos, Rhadamanthys un Äakos up de Asphodeloswisch. De Gerechten ehr Seelen kaamt in de glückseligen Feller vun Elysion, wo de Lethestroom ümto fleten deit. De Bösenweert in den Tartaros rinsmeten, wat een gräsigen Oort wiet af is un wo se all ehr Sünnen böten mütt
- Hekate («Göddin vun de Nacht ehren Töver»)