Óscar Freire
Óscar Freire | ||||
---|---|---|---|---|
in de groene trui tijdens de Ronde van Frankrijk 2008
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Óscar Freire Gomez | |||
Bijnaam | Oscarito | |||
Geboortedatum | 15 februari 1976 | |||
Geboorteplaats | Torrelavega, Spanje | |||
Lengte | 171 cm | |||
Gewicht | 65 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Sprinter, Klassiekers | |||
Ploegen | ||||
1998-1999 2000-2002 2003-2011 2012 |
Vitalicio Seguros Mapei-Quick Step Rabobank Team Katjoesja | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (2004, 2007, 2010) | |||
Gent-Wevelgem | 1e (2008) | |||
Ronde van Vlaanderen | 12e (2012) | |||
Amstel Gold Race | 4e (2012) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 11e (2008) | |||
Ronde van Lombardije | 13e (2000) | |||
Ronde van Frankrijk | 4 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 7 etappezeges | |||
WK op de weg | 1e (1999, 2001, 2004) | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Parijs-Tours Gent-Wevelgem Brabantse Pijl Vattenfall Cyclassics |
2010 2008 2005, 2006, 2007 2006 | |||
|
Óscar Freire Gomez (Torrelavega, 15 februari 1976) is een voormalig wielrenner uit Spanje. Hij was als prof actief van 1998 tot 2012. Hij behoort tot het selecte gezelschap renners dat driemaal wereldkampioen wielrennen werd. Hij was in zijn generatie een van de weinige Spanjaarden die in de Noord-Europese klassiekers successen haalde.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Freire werd prof in 1998. Hij reed voor de teams Vitalicio Seguros 1998-1999, Mapei-Quick Step 2000-2002, van 2003 tot en met 2011 voor de Rabobank en in 2012 sloot hij bij Team Katjoesja zijn loopbaan af.
In 1999 werd hij als relatief onbekende renner wereldkampioen in Verona. Hij soleerde op het selectieve parcours naar de titel van 's werelds beste.
In 2000 kende hij eveneens een succesvol jaar. Hij behaalde toen tien overwinningen en eindigde als 11e op de UCI-ranglijst. Tevens werd hij dat jaar zesde in de strijd om de wereldbeker.
In 2001 werd Freire in Lissabon voor de tweede maal wereldkampioen. In de eindsprint was hij sneller dan Paolo Bettini.
Op 3 oktober 2004 werd Freire voor de derde maal in zes jaar wereldkampioen wielrennen, opnieuw in Verona. Met de wereldtitel trad Freire toe tot het rijtje recordhouders dat ook driemaal wereldkampioen werd: de Italiaan Alfredo Binda en de Belgen Rik Van Steenbergen en Eddy Merckx. Naast deze overwinningen werd hij ook derde in 2000.
Oscar Freire werd gezien als een van de meest getalenteerde renners van het peloton omdat hij zeer weinig training nodig had om in vorm te raken. Hij stond echter ook bekend om zijn blessuregevoeligheid. Zijn zwakke rug en zitvlak speelden hem dikwijls parten. Ondanks dat hij door blessures veel aan de kant heeft gestaan heeft hij toch een enorme erelijst bij elkaar gefietst, met naast de wereldtitel ook overwinningen in de wielerklassiekers Milaan-San Remo (3x), Parijs-Tours en Gent-Wevelgem.
Tevens won hij vier etappes en eenmaal het puntenklassement in de Ronde van Frankrijk en zeven etappes in de Ronde van Spanje.
In 2010 werd aan hem na zijn overwinning in Parijs-Tours de Gele wimpel uitgereikt. Hij verbeterde het record van Erik Zabel die dit 7 jaar eerder in dezelfde koers had gevestigd.
Op het wereldkampioenschap van 2012 in Valkenburg beëindigde Freire zijn wielercarrière. Voorafgaand aan het WK behoorde hij tot de kanshebbers voor de wereldtitel en kondigde vooraf aan dat hij bij winst nog een jaar door zou rijden om de regenboogtrui te tonen. Freire won niet, hij nam afscheid van het peloton met een tiende plaats.
Belangrijkste overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1998
- rit Ronde van Castilië en León
- 2000
- Trofeo Mallorca
- 2e en 4e etappe Ronde van Spanje
- 2 ritten Tirreno-Adriatico
- 2 ritten Ronde van Aragon
- rit Ronde van Valencia
- 2001
- Wereldkampioen wegwedstrijd
- 4e etappe Ronde van Duitsland
- 5e etappe Ronde van Burgos
- 2002
- Trofeo Manacor
- Trofeo Sóller
- rit Ronde van Luxemburg
- 2e etappe Ronde van Frankrijk
- 2003
- Ronde van Lucca
- 1e en 2e etappe Ruta del Sol
- 7e etappe Tirreno-Adriatico
- 5e etappe Ronde van Catalonië
- 2004
- Trofeo Alcúdia
- Wereldkampioen wegwedstrijd
- Milaan-San Remo
- Puntenklassement Ronde van Luxemburg
- 6e etappe Ronde van Spanje
- 3e etappe Tirreno-Adriatico
- Amstel Curaçao Race
- 2005
- Trofeo Alcúdia
- Trofeo Mallorca
- 2e, 3e en 4e etappe en eindstand Tirreno-Adriatico
- Brabantse Pijl
- 2006
- 3e etappe Tirreno-Adriatico
- Brabantse Pijl
- 4e etappe Ronde van het Baskenland
- 7e etappe Ronde van Zwitserland
- 5e, 9e etappe Ronde van Frankrijk
- Vattenfall Cyclassics
- 2007
- Trofeo Mallorca
- 2e en 5e etappe en eindklassement Ronde van Andalusië
- Milaan-San Remo
- Brabantse Pijl
- 2e, 5e en 6e etappe Ronde van Spanje
- 2008
- 1e en 6e etappe Tirreno-Adriatico
- Gent-Wevelgem
- 1e etappe Ronde van Zwitserland
- 14e etappe Ronde van Frankrijk
- Puntenklassement Ronde van Frankrijk
- 11e etappe Ronde van Spanje
- 2009
- 2e en 5e etappe Ronde van Romandië
- 2010
- Trofeo Cala Millor
- 2e en 3e etappe Ruta del Sol
- Milaan-San Remo
- 1e en 2e etappe Ronde van het Baskenland
- Parijs-Tours
- 2011
- 3e en 4e etappe Ruta del Sol
- Ploegentijdrit Tirreno-Adriatico (met Maarten Wynants, Lars Boom, Rick Flens, Robert Gesink, Sebastian Langeveld, Tom Leezer en Bram Tankink)
- 2012
- 4e etappe Tour Down Under
- 3e etappe Ruta del Sol
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Voorganger: Oscar Camenzind |
Wereldkampioen wielrennen 1999 Verona |
Opvolger: Romāns Vainšteins |
Voorganger: Romāns Vainšteins |
Wereldkampioen wielrennen 2001 Lissabon |
Opvolger: Mario Cipollini |
Voorganger: Igor Astarloa |
Wereldkampioen wielrennen 2004 Verona |
Opvolger: Tom Boonen |
Voorganger: Tom Boonen 2007 |
Winnaar groene trui in de Ronde van Frankrijk Óscar Freire 2008 |
Opvolger: Thor Hushovd 2009 |