Leen Jansen
| Leen Jansen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Leen Jansen (1962)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Gewichtsklasse | middengewicht (tot 75 kilo) en halfzwaargewicht | |||
| Geboortedatum | 3 augustus 1930 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Geboorteland |  Nederland
| |||
| Overlijdensdatum | 27 januari 2014 | |||
| Overlijdensplaats | Bergen op Zoom[1] | |||
| Sport |  Boksen
| |||
| Resultaten | ||||
| Aantal gevechten | 71 | |||
| Verloren | 9 | |||
| ||||
Leonardus Eustachius (Leen) Jansen (Rotterdam, 3 augustus 1930 – Bergen op Zoom, 27 januari 2014) was een Nederlands bokser.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hij werd geboren in een woonboot op de Rotte en hij groeide op in de Rotterdamse volksbuurt Crooswijk.[2][3] Hoewel hij van jongs af aan voetballer wilde worden, bokste hij in de jaren veertig als amateur zijn eerste partijen.[4][5] Zijn jongere broer Aad Jansen was ook een professioneel bokser en in 1974 Nederlands kampioen in de weltergewichtklasse.[6]
Leen Jansen begon zijn professionele carrière nadat hij in 1952 meedeed aan de Olympische Zomerspelen in Helsinki. Hij reikte tot de kwartfinale, waarin hij tegen Floyd Patterson het onderspit delfde.[7] In de jaren vijftig en zestig vocht Jansen in totaal 71 partijen, waarvan hij er 9 verloor.[8] Hij verloor zijn eerste profwedstrijd op 11 juli 1956 van Franco Festucci.[9] Jansen werd drie keer Nederlands kampioen.
Na zijn loopbaan als bokser werd hij trainer. Hij had een boksschool aan de Ketenstraat in Kralingen, maar deze brandde in januari 1982 af.[10] Hij woonde later in Sint-Maartensdijk, waar hij een nieuwe boksschool begon.[1] Halil Ibrahim Özpamuk fotografeerde Jansen voor een tentoonstelling over Rotterdamse boksers, die in de zomer van 2012 te zien was in het Centrum Beeldende Kunst Rotterdam.[3] Hij maakte ook een aflevering over de toen 82-jarige oud-bokser voor het televisieprogramma Vals plat van de NTR. Deze aflevering werd op 27 december 2012 uitgezonden.[2]
Resultaten
[bewerken | brontekst bewerken]- 1952: kwartfinale Olympische Zomerspelen
- 26 april 1954: Nederlands kampioen middengewicht[11]
- mei 1955: Nederlands kampioen middengewicht[12]
- 11 mei 1959: Nederlands kampioen halfzwaargewicht[13]
Persoonlijk leven
[bewerken | brontekst bewerken]Jansen was tot juli 2010 getrouwd.[14] Hij had met zijn ex-echtgenote een dochter.[4] Jansen woonde in Sint-Maartensdijk en overleed op 83-jarige leeftijd in het ziekenhuis van Bergen op Zoom.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b Roeland van Vliet (27 januari 2014), "Oud-bokser Leen Jansen (83) overleden". Geraadpleegd op 28 januari 2014.
- ↑ a b "Leen Jansen en Humphrey Rustenberg", aflevering van Vals plat (uitgezonden op 27 december 2012), op de website van de NTR. Gearchiveerd op 2 februari 2014.
- ↑ a b "Boksen in Rotterdam - Fototentoonstelling van Halil Ibrahim Özpamuk" op de website van het Museumtijdschrift. Geraadpleegd op 28 januari 2014.
- ↑ a b Loet van Schellebeek (6 februari 1973), "Je kon 'n doodschop na krijgen", Het Vrije Volk. Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ Het Vrije Volk (1 oktober 1947). "Amsterdam-Rotterdam". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ De Telegraaf (17 januari 1974), "Weltertitel voor Aad Jansen". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ NOS (27 januari 2014). "Oud-bokser Leen Jansen overleden". Geraadpleegd op 28 januari 2014.
- ↑ "Leen Jansen", korte profielschets op de website van de NTR. Geraadpleegd op 28 januari 2014. Gearchiveerd op 2 februari 2014.
- ↑ Het Vrije Volk (17 juli 1957), "'Niet BOOS worden Leen!, dán kun je 'm hebben'". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ Het Vrije Volk (5 januari 1982). "Brand velt Kralingse bokser". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ De Telegraaf (27 april 1954), "Leen Jansen Nederlands kampioen middengewicht". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ De Telegraaf (17 mei 1955), "Leen Jansen behoudt middengewicht-titel". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ De Telegraaf (12 mei 1959), "Leen Jansen behaalde halfzwaar-titel". Geraadpleegd via Delpher.
- ↑ "Ontbindingen huwelijk" in de Staatscourant (16 juli 2010), nr. 11393.