Willie Dixon
Willie Dixon | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 1 juli 1915 | |||
Geboorteplaats | Vicksburg | |||
Overleden | 29 januari 1992 | |||
Overlijdensplaats | Burbank | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Willie Dixon (Vicksburg, 1 juli 1915 – Burbank, 29 januari 1992) was een Amerikaanse bluescomponist, maar ook producer, pianist, bassist en zanger.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Dixon werkte sinds de jaren veertig met alle groten van de Chicagoblues voor het Chess-label, zoals Muddy Waters, Howlin' Wolf, Memphis Slim, Bo Diddley en Chuck Berry. Hij speelde mee op de opnamen van veel grote hits van deze laatste, te beginnen in 1955 met Maybellene.[1]
Veel van Dixons songs zijn ook door andere artiesten uitgebracht. Bijvoorbeeld het nummer "Little Red Rooster", niet alleen bekend van de Rolling Stones, maar ook opgenomen door The Doors. De eerste plaat van Led Zeppelin met dezelfde naam bevat ook twee nummers die gecomponeerd zijn door Willie Dixon, namelijk "You Shook Me" en "I Can't Quit You Baby".
Klassiekers van zijn hand zijn: "Little Red Rooster", "I ain't superstitious", "Back Door Man", "Spoonful", "I just want to make love to you", "You can't judge a book by the cover". Zijn nummers werden veelvuldig gecoverd, o.a. door: The Rolling Stones, The Doors, Led Zeppelin, Jeff Beck Group, Etta James, Cream, Ten Years After, Manfred Mann en Selah Sue.
Hij componeerde tevens "Wang Dang Doodle", dat onder andere in 1970 door Livin' Blues werd opgenomen. Zijn nummer "I'm nervous" (1959) werd in 1972 door André van Duin vertaald en opgenomen als "De zenuwpees".
Dixon werd opgenomen in de Mississippi Musicians Hall of Fame. Hij overleed op 76-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartfalen.
- ↑ (en) Rudolph, Dietmar, The Chuck Berry Database Details for Willie Dixon. A Collector's Guide to the Music of Chuck Berry (2024). Geraadpleegd op 6 mei 2024 – via crlf.de.