polyfonie
Uiterlijk
- po·ly·fo·nie
- met het voorvoegsel poly- en met het achtervoegsel -fonie
- afgeleid van polyfoon met het achtervoegsel -ie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | polyfonie | polyfonieën |
verkleinwoord | - | - |
de polyfonie v
- (muziek) manier van componeren waarin meerdere melodieën tegelijkertijd, al dan niet in verschillende stemregisters, geheel of ten dele zelfstandig voorkomen
- Het woord polyfonie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "polyfonie" herkend door:
90 % | van de Nederlanders; |
94 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 9
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Voorvoegsel poly- in het Nederlands
- Achtervoegsel -fonie in het Nederlands
- Achtervoegsel -ie in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Muziek in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 90 %
- Prevalentie Vlaanderen 94 %