seance
Uiterlijk
- se·an·ce
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bijeenkomst waar vreemde gebeurtenissen worden getoond’ voor het eerst aangetroffen in 1926 [1]
- uit het Frans (met het achtervoegsel -ance)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | seance | seances |
verkleinwoord |
- een bijeenkomst met publiek waarop geprobeerd wordt om te communiceren met geesten
- Assayas neemt het spiritisme serieus, getuige het filmfragment over de esoterische Zweedse schilderes Hilma af Klint dat hij incorporeert en de overtuigende enscenering van een seance onder leiding van schrijver Victor Hugo. Maureen gelooft echt in het bestaan van parallelle werelden. Tegelijkertijd suggereert Assayas dat het verlangen om contact te leggen met haar gestorven broer een projectie is van een rouwende, labiele geest. [3]
- Het woord seance staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "seance" herkend door:
84 % | van de Nederlanders; |
75 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "seance" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC André Waardenburg 24 januari 2017
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be