zeebeving
Uiterlijk
- zee·be·ving
- samenstelling van zee en beving
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | zeebeving | zeebevingen |
verkleinwoord |
de zeebeving v
- (seismologie) aardbeving waarvan het epicentrum op de bodem van de zee ligt
- De kust werd getroffen door een verwoestende zeebeving, die gepaard ging met een hoge vloedgolf.
1. aardbeving waarvan het epicentrum op de bodem van de zee ligt
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord zeebeving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.