1566 Icarus
| Oppdaging | |
|---|---|
| Oppdaga av | Walter Baade |
| Oppdagingsdato | 27. juni 1949 |
| Baneskildring | |
| Epoke 14. juli 2004 (JD 2453200,5) | |
| Aphel | 294,590 mill. km (1,969 AE) |
| Perihel | 27,923 mill. km (0,187 AE) |
| Eksentrisitet | 0,827 |
| Banehelling | 22,854° |
| Fysiske eigenskapar | |
| Dimensjonar | 1,4 km |
| Masse | 2,9·1012 kg |
| 2 ? g/cm³ | |
| 0,000 74 km/s | |
| 0,094 71 d | |
| Albedo | 0,4 [1] |
1566 Icarus er ein apolloasteroide (ein underklasse av nærjordsasteroidane) med den uvanlege karakteristikken at perihel er nærare sola enn Merkur; han er ein merkurkryssande asteroide. Han er au ein Venus- og Mars-kryssar.
1566 Icarus flyr forbi jorda kvart 19. år. Sist var i 1997. Ofte kjem han så nær som 6,4 mill. km. Han passerte berre 600 000 km (litt under to gonger så langt unna som månen) frå jorda i 1968.
Han er namnsett etter Ikaros frå gresk mytologi, som flaug for nære sola. Asteroiden blei oppdaga i 1949 av Walter Baade.
1566 Icarus i historier
[endre | endre wikiteksten]- Icarus er staden i novella Summertime on Icarus (eller 'Icarus Ascending') av Arthur C. Clarke, der ein astronaut er stranda på asteroiden mens han nærmar seg perihel.
- Icarus er med i novella The Memory of Whiteness av Kim Stanley Robinson. Her er asteroiden busett av ein religiøs kult som ærer den nære passeringa av sola.
- Ein asteroide namnsett Icarus har ein hovudrolle i den klassiske science fiction-romanen In the Ocean of Night av Gregory Benford.