Papers by Katerina Christoforaki
16th International Conference on Meteorology, Climatology and Atmospheric Physics—COMECAP 2023
26 κείμενα για τη μελέτη και το σχεδιασμό της πόλης, 2021
HotDoc History, iss.104, 2021
Daylighting Rivers Conference Proceedings, 2020
Due to its special and rather peculiar history, the city of Athens is characterized by a dense an... more Due to its special and rather peculiar history, the city of Athens is characterized by a dense and often unplanned urban fabric. This led to the formation of a capital with fragmental public spaces that have little to no connection to each other. What is more, these few open spaces are unevenly distributed within the city and thus, cannot affect a wide range of neighbourhoods. The planning strategy for the modern European cities (UN, 2015) imposes the creation of a sustainable development plan that will benefit capitals suffering from low quality urban space. As part of this strategy, connecting green spaces by creating blue or green passages within the urban fabric results to a network of open spaces that multiply the positive impact to the city. Athens can work towards this direction by re-evaluating past planning strategies. This paper presents the proposal of uncovering part of Ilisos river, in order to create a 2-kilometre blue corridor. Ilisos is the historical river of Athens. It was mentioned in the works of Plato and used to be a place of significant interest for the ancient city of Athens. It run in front of Kallimarmaro Stadium near the Olympion. During the 1950s the river was covered and replaced by a six-lane boulevard. The vision of the proposal was to create a passage alongside the historical riverbed. The passage would be an extension of the existing Athenian Great Walk, which connects historical monuments in the city centre. It would run between Kallimarmaro Staduim and the new Museum of Modern Art, creating a linear green corridor that promotes the principles of sustainable mobility, while connecting places of cultural significance.
Heritage in a planning context, 2020
The Historic Urban Landscape (HUL) approach is a set of principles recommended by UNESCO that int... more The Historic Urban Landscape (HUL) approach is a set of principles recommended by UNESCO that integrate the goals of urban heritage conservation and those of social and economic development, aiming at a balanced and sustainable development of cities. This paper aims to evaluate the HUL approach’s potential through its application and testing in the complex Greek context.
The paper focuses on the case of Pireos street, an axis with great potential for the application of the HUL approach. Pireos is a street of special historic and strategic importance, linking the interdependent centres of Athens and Piraeus and assuming mainly industrial activities through the 19th and 20th century, until its gradual deindustrialisation after the 1970s.The industrial character of Pireos street has been eroding in the last three decades. Despite the conversion of several obsolete industrial units into cultural, educational and commercial poles, a new identity remains elusive, as the transformation of the axis is incomplete, characterised solely by fragmented gestures.
This paper firstly analyses and interprets the developments pertaining to the partial transformation of the industrial axis up to this day and secondly, drawing from the HUL approach, examines the potentiality of a regeneration strategy for the re-establishment of the identity of Pireos Street along its entire length.
The proposed strategy aims to highlight the axis’ historic layering, enhance its spatial organisation and improve its integration in the urban and social fabric. The strategy suggests interventions based on the following four pillars: coherence of the axis’ character on a conceptual and physical level, interpretation of its cultural significance, connectivity to the adjacent areas and accessibility as defined by sustainable mobility principles as well as community engagement and participation. Finally, the paper pinpoints the opportunities presented by the application of the HUL approach and the potential risks stemming from it along with the necessary preconditions for the realisation of such an approach in practice.
This paper aspires to contribute to the ongoing scientific discourse for a financially, ecologically and socially sustainable development model of our cities; one that capitalises on their cultural sources, respecting their history while meeting the needs of present and future generations.
Υποβολή 1ου Διεθνούς συνεδρίου «Φερεκύδη, ο δυτικός πολιτισμός και οι ελληνικές αναφορές του», 2019
Στη μετεπαναστατική Ελλάδα το σημερινό ρόλο του λιμανιού του Πειραιά κατείχε η ήδη ανεπτυγμένη Ερ... more Στη μετεπαναστατική Ελλάδα το σημερινό ρόλο του λιμανιού του Πειραιά κατείχε η ήδη ανεπτυγμένη Ερμούπολη. Η μεταφορά της πρωτεύουσας του νεοσύστατου κράτους στην Αθήνα, έμελλε να αλλάξει ριζικά την εικόνα των δύο λιμανιών μέσα σε λίγα μόλις χρόνια. Ο Πειραιάς πολύ γρήγορα μεταβάλλει την εικόνα του και μετατρέπεται από μικρό αγκυροβολιό σε λιμάνι διεθνούς σημασίας. Το λιμάνι του Πειραιά συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στα 5 μεγαλύτερα λιμάνια/εμπορικά κέντρα της Ευρώπης. Η πορεία της εξέλιξής του δεν ήταν ούτε συνεχείς ούτε και της ίδιας έντασης.
Στο παρόν παρουσιάζονται και μελετώνται οι διαδικασίες σχεδιασμού του λιμανιού του Πειραιά κατά τη νεότερης ελληνική ιστορίας, μέσα από πρωτότυπο και αδημοσίευτο χαρτογραφικό υλικό της δεκαετίας του 1830. Ανασύροντας τα πρώτα σχέδια και τις παραλλαγές τους, όπως επίσης μελετώντας τη διαδικασία εγκατάστασης των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων, αναγνωρίζουμε τα ζητήματα που απασχόλησαν άμεσα στη σχεδιαστική διαδικασία, καθώς και τις πρώτες εσωτερικές πληθυσμιακές μετακινήσεις. Η χάραξη της νέας πόλης συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με αυτή της αρχαίας υποδηλώνοντας παρόμοιο ή ταυτόσημο προσανατολισμό του γενικότερου χαρακτήρα της πόλης στην αρχαιότητα.
Από τη μελέτη των σχεδίων και της εν τέλει εξέλιξης της πόλης ανακύπτουν τα σημαντικότερα ζητήματα αστικού σχεδιασμού της εποχής και ο τρόπος αντιμετώπισής τους, καθώς και η σημασία εξωτερικών παραγόντων στην ζωτικότητα της πόλης- λιμανιού και στην εφαρμογή του σχεδιασμού της πόλης.
Πρακτικά 4 ου Διεθνούς συνεδρίου Changing Cities, 2019
The Greek city has always followed a unique way of forming and expanding, much different from the... more The Greek city has always followed a unique way of forming and expanding, much different from the European city model. This occurred often due to the importance of the strategical location of the Greek state and its ports. Greek cities have always formed connections to international locations depending on the position of the city-port and/or the products being exported or imported. This caused specific transformations at the urban fabric, mostly depended on economical processes, often regardless of the economical, or political situation experienced by the rest of Greece. Two World Wars, the German invasion and the civil war that followed, and the big waves of refugees after the Asia minor Catastrophe, along with the challenge of competing with and/or adjusting to the changes of the base of the economic system worldwide, are some of the biggest challenges the modern Greek city had to face.
This review carries on a research first published at Changing cities III were the cities under observation were Athens, Patras and Thessaloniki, now focusing on the transformation of the shape of two more important cities-ports of Greece, Volos and Iraklion, through the 20th century, under given circumstances. The periods chosen to be examined will be analyzed on economic, social and political bases in order to give the context of each one of them. The different impacts on each city will be shown on map and be cross-referenced and presented on a “time and shape Atlas” aiming to export significant conclusions on how each city behaved under given conditions and why. Attention will be paid on both the density and the expansion of the cities. The results will be used to recognize the “reaction” of the city cell to the above pressures, and can be cross-referenced to the previous work presented.
Πρακτικά 2 oυ Συνεδρίου Δημόσιος Χώρος +, 2019
Το ζήτημα της έλλειψης ανοικτών δημόσιων χώρων πρασίνου στη Μητροπολιτική Αθήνα απασχολεί την κοι... more Το ζήτημα της έλλειψης ανοικτών δημόσιων χώρων πρασίνου στη Μητροπολιτική Αθήνα απασχολεί την κοινή γνώμη ήδη από τη δεκαετία του 1980, όταν και η υποβάθμιση που είχε υποστεί το αστικό περιβάλλον έγινε έντονα διακριτή. Οι εναπομείναντες πράσινοι χώροι συχνά απειλούνται ή εμπλέκονται σε ζητήματα ασαφούς καθεστώτος διαχείρισης και προστασίας. Το Μητροπολιτικό Πάρκο Περιβαλλοντικών και Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων και Ανάπτυξης Κοινωνικής Οικονομίας «Αντώνης Τρίτσης» αντιμετωπίζει σήμερα προβλήματα συρρίκνωσης, καταπάτησης και διεκδίκησης με αποτέλεσμα ο κάποτε έκτασης 2500 στρεμμάτων Πύργος Βασιλίσσης, σήμερα να ξεπερνά μετά βίας τα 910 στρέμματα.
Στο χώρο αρχικά η βασίλισσα Αμαλία είχε αναλάβει προσωπικά την ανάπτυξη στην περιοχή ενός πρότυπου χώρου που θα φιλοξενούσε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Μετά την απομάκρυνσή της, μια σειρά διαδικασιών και επιπλέον οι ρυθμοί αστικοποίησης σε συνδυασμό με την απουσία περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στα μέσα του περασμένου αιώνα, όπως και η προβληματική και αποσπασματική διαχείριση του χώρου, επέτρεψαν τη συρρίκνωση και αποσπασματική διαχείριση.
Το 1992 ξεκινά η υλοποίηση της μελέτης Παπαγιάννη για την ανάπλαση του πάρκου το οποίο έχοντας ήδη απολέσει ή παραχωρήσει σημαντικά τμήματά του, εκείνη τη χρονική στιγμή έχει έκταση 913 στρέμματα. Τα επόμενα χρόνια υλοποιείται το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης. Μια σειρά από φορείς συστήνονται διαδοχικά, προκειμένου να διαχειριστούν και να προστατεύσουν το Πάρκο, η σύντομη θητεία τους όμως, μαζί με μια σειρά από άλλες πιέσεις που αποτελούν πηγή δυστοκίας, δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας το Πάρκο Τρίτση χαρακτηρίζεται ως Μητροπολιτικό Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης και εντάσσεται στο δίκτυο των Αστικών Μητροπολιτικών Πάρκων, μαζί με άλλα μεγάλα πάρκα της Αττικής. Ο σημερινός Φορέας Διαχείρισης, επιχειρεί να αναθεωρήσει το έως τώρα καθεστώς διαχείρισης του ελεύθερου χώρου. Η προσπάθεια επικεντρώνεται στη δημιουργία συνθηκών ικανών να προστατεύσουν τον ανοικτό και δημόσιο χαρακτήρα του Πάρκου σε βάθος χρόνου και ανεξαρτήτως πολιτικής ή δημοτικής αρχής.
Το ζήτημα που τίθεται είναι οι χρόνιες πιέσεις που δέχονται σήμερα οι ελεύθεροι χώροι της πόλης με μελέτη περίπτωσης το πάρκο Α. Τρίτσης, όπως και οι τρόποι, τα μέσα, οι σύμμαχοι και τα θεσμικά εργαλεία με τα οποία επιχειρείται σήμερα η αντιμετώπισή τους.
Proceedings ChangingCities IΙΙ, 2017
Research projects by Katerina Christoforaki
ΝΕΟΤΕΡΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
Έκθεση ιστορικής, αρχιτεκτονικής και ... more ΝΕΟΤΕΡΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΚΤΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
Έκθεση ιστορικής, αρχιτεκτονικής και τεχνικής τεκμηρίωσης
κτιρίων και εγκαταστάσεων
MODERN MONUMENTS OF ATHENS HELLINIKON AIRPORT AND AGHIOS KOSMAS COAST
Report on the historical, architectural and technical documentation
of buildings and facilities (Executive Summary)
The present Report documents the historical, architectural and technical significance of specific buildings, facilities and movable equipment still located in the area of former airport Hellinikon and Aghios Kosmas Coast. This report and its historical evaluation of monuments has been adopted in relevant resolutions of the School of Architecture/ National Technical University of Athens, of the Greek Section of ICOMOS and of the Greek Section of TICCIH.
The spatial complex of 630Ha hosts hundreds of buildings and facilities covering different operation periods of the area. The building stock covers up to 480 smaller and bigger buildings and permanent facilities’ structures.
A minimum number of the existing building stock has been evaluated as being of a significant value. The latter, together with the four already listed monuments, would permit in-situ preservation of the basic architectural, technical and historical evidence and of the social-historical memory of the site.
The building stock has been evaluated according to its historical, architectural, landscaping and technical value. The buildings proposed for preservation form three units of different qualities and characteristics, in line with the three main historical uses of the area.
Uploads
Papers by Katerina Christoforaki
The paper focuses on the case of Pireos street, an axis with great potential for the application of the HUL approach. Pireos is a street of special historic and strategic importance, linking the interdependent centres of Athens and Piraeus and assuming mainly industrial activities through the 19th and 20th century, until its gradual deindustrialisation after the 1970s.The industrial character of Pireos street has been eroding in the last three decades. Despite the conversion of several obsolete industrial units into cultural, educational and commercial poles, a new identity remains elusive, as the transformation of the axis is incomplete, characterised solely by fragmented gestures.
This paper firstly analyses and interprets the developments pertaining to the partial transformation of the industrial axis up to this day and secondly, drawing from the HUL approach, examines the potentiality of a regeneration strategy for the re-establishment of the identity of Pireos Street along its entire length.
The proposed strategy aims to highlight the axis’ historic layering, enhance its spatial organisation and improve its integration in the urban and social fabric. The strategy suggests interventions based on the following four pillars: coherence of the axis’ character on a conceptual and physical level, interpretation of its cultural significance, connectivity to the adjacent areas and accessibility as defined by sustainable mobility principles as well as community engagement and participation. Finally, the paper pinpoints the opportunities presented by the application of the HUL approach and the potential risks stemming from it along with the necessary preconditions for the realisation of such an approach in practice.
This paper aspires to contribute to the ongoing scientific discourse for a financially, ecologically and socially sustainable development model of our cities; one that capitalises on their cultural sources, respecting their history while meeting the needs of present and future generations.
Στο παρόν παρουσιάζονται και μελετώνται οι διαδικασίες σχεδιασμού του λιμανιού του Πειραιά κατά τη νεότερης ελληνική ιστορίας, μέσα από πρωτότυπο και αδημοσίευτο χαρτογραφικό υλικό της δεκαετίας του 1830. Ανασύροντας τα πρώτα σχέδια και τις παραλλαγές τους, όπως επίσης μελετώντας τη διαδικασία εγκατάστασης των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων, αναγνωρίζουμε τα ζητήματα που απασχόλησαν άμεσα στη σχεδιαστική διαδικασία, καθώς και τις πρώτες εσωτερικές πληθυσμιακές μετακινήσεις. Η χάραξη της νέας πόλης συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με αυτή της αρχαίας υποδηλώνοντας παρόμοιο ή ταυτόσημο προσανατολισμό του γενικότερου χαρακτήρα της πόλης στην αρχαιότητα.
Από τη μελέτη των σχεδίων και της εν τέλει εξέλιξης της πόλης ανακύπτουν τα σημαντικότερα ζητήματα αστικού σχεδιασμού της εποχής και ο τρόπος αντιμετώπισής τους, καθώς και η σημασία εξωτερικών παραγόντων στην ζωτικότητα της πόλης- λιμανιού και στην εφαρμογή του σχεδιασμού της πόλης.
This review carries on a research first published at Changing cities III were the cities under observation were Athens, Patras and Thessaloniki, now focusing on the transformation of the shape of two more important cities-ports of Greece, Volos and Iraklion, through the 20th century, under given circumstances. The periods chosen to be examined will be analyzed on economic, social and political bases in order to give the context of each one of them. The different impacts on each city will be shown on map and be cross-referenced and presented on a “time and shape Atlas” aiming to export significant conclusions on how each city behaved under given conditions and why. Attention will be paid on both the density and the expansion of the cities. The results will be used to recognize the “reaction” of the city cell to the above pressures, and can be cross-referenced to the previous work presented.
Στο χώρο αρχικά η βασίλισσα Αμαλία είχε αναλάβει προσωπικά την ανάπτυξη στην περιοχή ενός πρότυπου χώρου που θα φιλοξενούσε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Μετά την απομάκρυνσή της, μια σειρά διαδικασιών και επιπλέον οι ρυθμοί αστικοποίησης σε συνδυασμό με την απουσία περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στα μέσα του περασμένου αιώνα, όπως και η προβληματική και αποσπασματική διαχείριση του χώρου, επέτρεψαν τη συρρίκνωση και αποσπασματική διαχείριση.
Το 1992 ξεκινά η υλοποίηση της μελέτης Παπαγιάννη για την ανάπλαση του πάρκου το οποίο έχοντας ήδη απολέσει ή παραχωρήσει σημαντικά τμήματά του, εκείνη τη χρονική στιγμή έχει έκταση 913 στρέμματα. Τα επόμενα χρόνια υλοποιείται το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης. Μια σειρά από φορείς συστήνονται διαδοχικά, προκειμένου να διαχειριστούν και να προστατεύσουν το Πάρκο, η σύντομη θητεία τους όμως, μαζί με μια σειρά από άλλες πιέσεις που αποτελούν πηγή δυστοκίας, δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας το Πάρκο Τρίτση χαρακτηρίζεται ως Μητροπολιτικό Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης και εντάσσεται στο δίκτυο των Αστικών Μητροπολιτικών Πάρκων, μαζί με άλλα μεγάλα πάρκα της Αττικής. Ο σημερινός Φορέας Διαχείρισης, επιχειρεί να αναθεωρήσει το έως τώρα καθεστώς διαχείρισης του ελεύθερου χώρου. Η προσπάθεια επικεντρώνεται στη δημιουργία συνθηκών ικανών να προστατεύσουν τον ανοικτό και δημόσιο χαρακτήρα του Πάρκου σε βάθος χρόνου και ανεξαρτήτως πολιτικής ή δημοτικής αρχής.
Το ζήτημα που τίθεται είναι οι χρόνιες πιέσεις που δέχονται σήμερα οι ελεύθεροι χώροι της πόλης με μελέτη περίπτωσης το πάρκο Α. Τρίτσης, όπως και οι τρόποι, τα μέσα, οι σύμμαχοι και τα θεσμικά εργαλεία με τα οποία επιχειρείται σήμερα η αντιμετώπισή τους.
Research projects by Katerina Christoforaki
Έκθεση ιστορικής, αρχιτεκτονικής και τεχνικής τεκμηρίωσης
κτιρίων και εγκαταστάσεων
MODERN MONUMENTS OF ATHENS HELLINIKON AIRPORT AND AGHIOS KOSMAS COAST
Report on the historical, architectural and technical documentation
of buildings and facilities (Executive Summary)
The present Report documents the historical, architectural and technical significance of specific buildings, facilities and movable equipment still located in the area of former airport Hellinikon and Aghios Kosmas Coast. This report and its historical evaluation of monuments has been adopted in relevant resolutions of the School of Architecture/ National Technical University of Athens, of the Greek Section of ICOMOS and of the Greek Section of TICCIH.
The spatial complex of 630Ha hosts hundreds of buildings and facilities covering different operation periods of the area. The building stock covers up to 480 smaller and bigger buildings and permanent facilities’ structures.
A minimum number of the existing building stock has been evaluated as being of a significant value. The latter, together with the four already listed monuments, would permit in-situ preservation of the basic architectural, technical and historical evidence and of the social-historical memory of the site.
The building stock has been evaluated according to its historical, architectural, landscaping and technical value. The buildings proposed for preservation form three units of different qualities and characteristics, in line with the three main historical uses of the area.
The paper focuses on the case of Pireos street, an axis with great potential for the application of the HUL approach. Pireos is a street of special historic and strategic importance, linking the interdependent centres of Athens and Piraeus and assuming mainly industrial activities through the 19th and 20th century, until its gradual deindustrialisation after the 1970s.The industrial character of Pireos street has been eroding in the last three decades. Despite the conversion of several obsolete industrial units into cultural, educational and commercial poles, a new identity remains elusive, as the transformation of the axis is incomplete, characterised solely by fragmented gestures.
This paper firstly analyses and interprets the developments pertaining to the partial transformation of the industrial axis up to this day and secondly, drawing from the HUL approach, examines the potentiality of a regeneration strategy for the re-establishment of the identity of Pireos Street along its entire length.
The proposed strategy aims to highlight the axis’ historic layering, enhance its spatial organisation and improve its integration in the urban and social fabric. The strategy suggests interventions based on the following four pillars: coherence of the axis’ character on a conceptual and physical level, interpretation of its cultural significance, connectivity to the adjacent areas and accessibility as defined by sustainable mobility principles as well as community engagement and participation. Finally, the paper pinpoints the opportunities presented by the application of the HUL approach and the potential risks stemming from it along with the necessary preconditions for the realisation of such an approach in practice.
This paper aspires to contribute to the ongoing scientific discourse for a financially, ecologically and socially sustainable development model of our cities; one that capitalises on their cultural sources, respecting their history while meeting the needs of present and future generations.
Στο παρόν παρουσιάζονται και μελετώνται οι διαδικασίες σχεδιασμού του λιμανιού του Πειραιά κατά τη νεότερης ελληνική ιστορίας, μέσα από πρωτότυπο και αδημοσίευτο χαρτογραφικό υλικό της δεκαετίας του 1830. Ανασύροντας τα πρώτα σχέδια και τις παραλλαγές τους, όπως επίσης μελετώντας τη διαδικασία εγκατάστασης των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων, αναγνωρίζουμε τα ζητήματα που απασχόλησαν άμεσα στη σχεδιαστική διαδικασία, καθώς και τις πρώτες εσωτερικές πληθυσμιακές μετακινήσεις. Η χάραξη της νέας πόλης συμπίπτει σε μεγάλο βαθμό με αυτή της αρχαίας υποδηλώνοντας παρόμοιο ή ταυτόσημο προσανατολισμό του γενικότερου χαρακτήρα της πόλης στην αρχαιότητα.
Από τη μελέτη των σχεδίων και της εν τέλει εξέλιξης της πόλης ανακύπτουν τα σημαντικότερα ζητήματα αστικού σχεδιασμού της εποχής και ο τρόπος αντιμετώπισής τους, καθώς και η σημασία εξωτερικών παραγόντων στην ζωτικότητα της πόλης- λιμανιού και στην εφαρμογή του σχεδιασμού της πόλης.
This review carries on a research first published at Changing cities III were the cities under observation were Athens, Patras and Thessaloniki, now focusing on the transformation of the shape of two more important cities-ports of Greece, Volos and Iraklion, through the 20th century, under given circumstances. The periods chosen to be examined will be analyzed on economic, social and political bases in order to give the context of each one of them. The different impacts on each city will be shown on map and be cross-referenced and presented on a “time and shape Atlas” aiming to export significant conclusions on how each city behaved under given conditions and why. Attention will be paid on both the density and the expansion of the cities. The results will be used to recognize the “reaction” of the city cell to the above pressures, and can be cross-referenced to the previous work presented.
Στο χώρο αρχικά η βασίλισσα Αμαλία είχε αναλάβει προσωπικά την ανάπτυξη στην περιοχή ενός πρότυπου χώρου που θα φιλοξενούσε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Μετά την απομάκρυνσή της, μια σειρά διαδικασιών και επιπλέον οι ρυθμοί αστικοποίησης σε συνδυασμό με την απουσία περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης στα μέσα του περασμένου αιώνα, όπως και η προβληματική και αποσπασματική διαχείριση του χώρου, επέτρεψαν τη συρρίκνωση και αποσπασματική διαχείριση.
Το 1992 ξεκινά η υλοποίηση της μελέτης Παπαγιάννη για την ανάπλαση του πάρκου το οποίο έχοντας ήδη απολέσει ή παραχωρήσει σημαντικά τμήματά του, εκείνη τη χρονική στιγμή έχει έκταση 913 στρέμματα. Τα επόμενα χρόνια υλοποιείται το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης. Μια σειρά από φορείς συστήνονται διαδοχικά, προκειμένου να διαχειριστούν και να προστατεύσουν το Πάρκο, η σύντομη θητεία τους όμως, μαζί με μια σειρά από άλλες πιέσεις που αποτελούν πηγή δυστοκίας, δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας το Πάρκο Τρίτση χαρακτηρίζεται ως Μητροπολιτικό Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης και εντάσσεται στο δίκτυο των Αστικών Μητροπολιτικών Πάρκων, μαζί με άλλα μεγάλα πάρκα της Αττικής. Ο σημερινός Φορέας Διαχείρισης, επιχειρεί να αναθεωρήσει το έως τώρα καθεστώς διαχείρισης του ελεύθερου χώρου. Η προσπάθεια επικεντρώνεται στη δημιουργία συνθηκών ικανών να προστατεύσουν τον ανοικτό και δημόσιο χαρακτήρα του Πάρκου σε βάθος χρόνου και ανεξαρτήτως πολιτικής ή δημοτικής αρχής.
Το ζήτημα που τίθεται είναι οι χρόνιες πιέσεις που δέχονται σήμερα οι ελεύθεροι χώροι της πόλης με μελέτη περίπτωσης το πάρκο Α. Τρίτσης, όπως και οι τρόποι, τα μέσα, οι σύμμαχοι και τα θεσμικά εργαλεία με τα οποία επιχειρείται σήμερα η αντιμετώπισή τους.
Έκθεση ιστορικής, αρχιτεκτονικής και τεχνικής τεκμηρίωσης
κτιρίων και εγκαταστάσεων
MODERN MONUMENTS OF ATHENS HELLINIKON AIRPORT AND AGHIOS KOSMAS COAST
Report on the historical, architectural and technical documentation
of buildings and facilities (Executive Summary)
The present Report documents the historical, architectural and technical significance of specific buildings, facilities and movable equipment still located in the area of former airport Hellinikon and Aghios Kosmas Coast. This report and its historical evaluation of monuments has been adopted in relevant resolutions of the School of Architecture/ National Technical University of Athens, of the Greek Section of ICOMOS and of the Greek Section of TICCIH.
The spatial complex of 630Ha hosts hundreds of buildings and facilities covering different operation periods of the area. The building stock covers up to 480 smaller and bigger buildings and permanent facilities’ structures.
A minimum number of the existing building stock has been evaluated as being of a significant value. The latter, together with the four already listed monuments, would permit in-situ preservation of the basic architectural, technical and historical evidence and of the social-historical memory of the site.
The building stock has been evaluated according to its historical, architectural, landscaping and technical value. The buildings proposed for preservation form three units of different qualities and characteristics, in line with the three main historical uses of the area.