Zenit Petersburg

Zenit Petersburg
Зенит Санкт-Петербург
Pełna nazwa	АО Футбольный Клуб «Зенит»
Przydomek	Петерцы (Pitercy); Зенитчики (Zenitowcy)
Barwy	; błękitno-biało-niebieskie
Data założenia	30 maja 1925
Liga	Priemjer-Liga
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Petersburg
Adres	ul. Galernaja 5, 190000 Petersburg
Stadion	Gazprom Arena
Prezes	Aleksandr Miedwiediew
Trener	Siergiej Siemak
Asystent trenera	Aleksandr Aniukow; Igor Simutienkow; Anatolij Tymoszczuk; Aleksandr Nizelik; William Oliveira
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Zenit Petersburg (ros. «Зенит» Санкт-Петербург, wym. /z ʲ ɪ ˈ n ʲ i t ˈ s a n k t p ʲ ɪ t ʲ ɪ r ˈ b u r ɡ/) – rosyjski klub piłkarski z Petersburga; dziesięciokrotny mistrz Rosji^[1].

Właścicielem klubu jest rosyjski gigant gazowy Gazprom.

Historia

1925–1935 LMZ Leningrad; drużyna Leningradzkiego Zakładu Metalowego (ros. ЛМЗ; «Ленинградский металлический завод»)
1936–1939 Staliniec Leningrad (ros. «Сталинец» Ленинград)
1940–1991 Zenit Leningrad (ros. «Зенит» Ленинград)
1991– Zenit Petersburg (ros. «Зенит» Санкт-Петербург)

Początki

Powstanie klubu datowane jest na rok 1925, kiedy to utworzono klub piłki nożnej przy zakładach metalurgicznych w Leningradzie.

Poprzedni stadion klubu, Pietrowski.

Początkowo klub nosił nazwę Staliniec i należał do towarzystwa metalurgicznego, jednak w 1940 dołączył do federacji klubów związanych z przemysłem zbrojeniowym i zmienił nazwę na Zenit. Staliniec połączył się z innym klubem o nazwie Zenit, grającym w 2. lidze i przejął jego nazwę. Właścicielem drużyny były do 1990 Zakłady Optyczne Łomo (ЛОМО). Po przemianach w ZSRR utworzono w 1990 profesjonalny klub miejski. Swoje pierwsze trofeum Zenit wywalczył w 1944 roku, zdobywając wojenny Puchar ZSRR, pokonując CSKA Moskwa w finale. Klub zawsze cieszył się dużą popularnością w Leningradzie, jednak nie mógł przełożyć tego na pozycję w lidze. W 1967 roku Zenit zajął ostatnie miejsce w 1. lidze, jednak nie spadł z powodu decyzji władz o tym, że Leningrad musi mieć swojego przedstawiciela w ekstraklasie aż do 50. rocznicy rewolucji październikowej. Największe sukcesy święcił Zenit w latach 80. W 1980 zdobył brązowy medal mistrzostw Związku Radzieckiego, w 1984 dotarł do finału krajowego pucharu i zdobył mistrzostwo kraju. W 1985 zdobył Puchar Sezonu. Po spadku z ligi w pierwszym sezonie ligi rosyjskiej w 1992 Zenit powrócił do ekstraklasy w 1996 roku i występuje tam do dziś.

Nowa era

Na przełomie wieków klub notował udane sezony. W 1999 roku zdobył Puchar Rosji, zaś w 2002 doszedł do finału. W lidze zajmował 3. miejsce w 2001 i 2. w 2003. W 2003 został także jedynym w historii zdobywcą Pucharu Ligi Rosyjskiej. W grudniu 2005 Zenit został przejęty przez gazową firmę Gazprom, która obiecała szybki rozwój klubu i wybudowanie nowego stadionu. Był to moment zwrotny we współczesnej historii klubu.

W czerwcu 2006 roku trenerem drużyny został Holender Dick Advocaat. Prowadzona przez niego drużyna w 2007 roku po raz pierwszy w historii zdobyła mistrzostwo Rosji.

Europejskie trofea

14 maja 2008 Zenit zdobył po raz pierwszy w historii Puchar UEFA po pokonaniu Glasgow Rangers 2:0 w finałowym spotkaniu rozegranym na City of Manchester Stadium. Bramki dla Zenitu w tym spotkaniu strzelili Igor Denisow i Konstantin Zyrianow. Zenit na swojej drodze po puchar, wyeliminował też m.in. Bayer Leverkusen i Bayern Monachium. Nad tymi drugimi Zenit zanotował efektowne zwycięstwo (4:1), co nie umknęło uwadze ekspertów stawiających Petersburżan w roli faworytów finału rozgrywek.

Puchar UEFA 2007/08

	Zenit Sankt Petersburg	2:0	Glasgow Rangers	City of Manchester Stadium, Manchester Widzów: 43 878 Sędzia: Peter Fröjdfeldt
	Igor Dienisow 72' Konstantin Zyrianow 90+4'	0:0 Raport
Wiaczesław Małafiejew – Aleksandr Aniukow, Ivica Križanac, Roman Szirokow, Radek Šírl – Anatolij Tymoszczuk(kapitan), Konstantin Zyrianow, Igor Dienisow-Wiktor Fajzulin, Andrey Arshavin, Fatih Tekke; Trener: Dick Advocaat			Neil Alexander, Kirk Broadfoot, David Weir, Carlos Cuéllar, Saša Papac – Brahim Hemdani, Barry Ferguson(kapitan), Kevin Thomson – Steven Whittaker, Steven Davis, Jean-Claude Darcheville, Trener: Walter Smith

29 sierpnia 2008, w spotkaniu rozgrywanym na Stadionie Ludwika II w Monako, Zenit zwyciężył 2:1 angielski Manchester United, zdobywając tym sposobem swoje drugie europejskie trofeum – Superpuchar Europy.

Superpuchar Europy 2008

	Zenit Sankt Petersburg	2:1	Manchester United	Stadion Ludwika II, Monako Widzów: 18 064 Sędzia: Claus Bo Larsen
	Pogriebniak 44' Danny 59'	1:0 Raport	Vidić 73'
Wiaczesław Małafiejew – Aleksandr Aniukow, Ivica Križanac, Sébastien Puygrenier, Radek Šírl – Anatolij Tymoszczuk(kapitan), Konstantin Zyrianow, Igor Dienisow, Danny – Alejandro Domínguez, Pawieł Pogriebniak; Trener: Dick Advocaat			Edwin van der Sar – Gary Neville(kapitan), Rio Ferdinand, Nemanja Vidić, Patrice Evra – Darren Fletcher, Paul Scholes, Anderson, Nani – Wayne Rooney, Carlos Tévez; Trener: Alex Ferguson

Szukanie nowego

W grudniu 2009 roku klub objął włoski trener Luciano Spalletti^[2]. W 2012, po zdobyciu drugiego mistrzostwa kraju, dyrekcja klubu zdecydowała się na rekordowe zakupy. Za rekordową kwotę, 50 mln euro do Zenitu dołączył Brazylijczyk Hulk oraz Belgijski pomocnik Axel Witsel^[3]. Wzmocnienia te, nie przełożyły się na poprawę wyników gry zespołu, co doprowadziło do zwolnienia w styczniu 2014 roku Luciano Spallettiego z funkcji pierwszego trenera. Na jego następcę, w marcu 2014 r. został Portugalczyk Andre Villas Boas, poprzedni trener min: FC Porto, Chelsea i Tottenham Hotspur^[4]. Portugalczyk miał zmienić filozofię gry zespołu i odzyskać tytuł mistrza kraju.

Dick Advocaat, trener drużyny w latach 2006–2009. Zdobywca pierwszego w historii klubu mistrzostwa kraju oraz Pucharu UEFA.

Zadanie udało się osiągnąć w maju 2015. Drużyna sięgnęła po piąty tytuł Mistrza Rosji, w 90 rocznice swojego istnienia. Do mistrzostwa Zenit dołożył Puchar Rosji, pokonując w finale Lokomotiw Moskwa po rzutach karnych. Świetne wyniki na rodzimym podwórku, nie przełożyły się na sukces w Lidze Europejskiej, z której w ćwierćfinale wyeliminowała ich hiszpańska Sevilla.

Przed rozpoczęciem sezonu 2015/16 Villas Boas poinformował, że po zakończeniu tego sezonu opuści rosyjski zespół. Rywalizację w Lidze Mistrzów ekipa z Petersburga zaczęła od fazy grupowej, gdzie osiągnęli najlepszy wynik w historii swoich startów w tych rozgrywkach. Wygrali 5 z 6 meczów i z pierwszego miejsca awansowali do 1/8 finału Ligi Mistrzów^[5], gdzie zostali wyeliminowani przez portugalską Benficę. Krajowe rozgrywki Zenit zakończył na 3. miejscu za CSKA Moskwa i FK Rostów, co poskutkowało brakiem kwalifikacji do przyszłorocznych rozgrywek Ligi Mistrzów.

Zgodnie z zapowiedziami po sezonie z zespołem rozstał się Andre Villas Boas, a jego następcą ogłoszono byłego trenera Szachtara Donieck – Mirceę Lucescu^[6]. Już na początku pracy rumuński szkoleniowiec wywalczył swoje pierwsze trofeum. W lipcu 2016 roku w meczu o Superpuchar Rosji Zenit pokonał CSKA 1:0. W Lidze Europy, jesienią, wszystko przebiegało zgodnie z planem, Zenit wygrał rywalizację w swojej grupie. W październiku 2016 zespół został wyeliminowany z rozgrywek Pucharu Rosji po porażce 0:4 w meczu przeciwko Anży Machaczkała. Wiosna natomiast była serią rozczarowań dla rosyjskiej ekipy, bowiem w 1/16 finału Ligi Europy zostali wyeliminowani przez RSC Anderlecht, dodatkowo sezon ligowy ukończyli na 3. miejscu, co oznaczało, że po raz drugi z rzędu nie zagrają w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Trener Lucescu został zwolniony^[7], a jego następcą ogłoszono Włocha Roberto Manciniego^[8].

Ligowe pozycje

Sukcesy

Międzynarodowe

Osobny artykuł: Zenit Petersburg w europejskich pucharach.

W swojej historii Zenit wystąpił w 158 meczach europejskich pucharów (80 zwycięstw, 28 remisów, 46 porażek, różnica bramek 253:180; stan przed rozpoczęciem sezonu 2017/18)

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 21-07-2017)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Liga Mistrzów
(Puchar Europy)

zdobywca

–

finalista

–

1/8 finału

3

2011/12, 2013/14, 2015/16

Liga Europy
(Puchar UEFA)

zdobywca

1

2007/08

finalista

–

1/4 finału

2

2005/06, 2014/15

Puchar Zdobywców

zdobywca

–

finalista

–

Superpuchar UEFA

zdobywca

1

2008

finalista

–

Puchar Intertoto

zdobywca

–

finalista

1

2000

Krajowe

Rosja

Zdobyte trofea w rozgrywkach Rosji (stan na: 02-06-2024)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Mistrzostwo

I miejsce

10

2007, 2010, 2012, 2015, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024

II miejsce

3

2003, 2013, 2014

III miejsce

4

2001, 2009, 2016, 2017

Puchar

zdobywca

5

1999, 2010, 2016, 2020, 2024

finalista

1

2002

Superpuchar

zdobywca

8

2008, 2011, 2015, 2016, 2020, 2021, 2022, 2023

finalista

3

2012, 2013, 2019

Puchar Ligi

zdobywca

1

2003

finalista

–

II liga

I miejsce

–

II miejsce

–

III miejsce

1

1995

ZSRR

Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1991 r.)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Mistrzostwo

I miejsce

1

1984

II miejsce

–

III miejsce

1

1980

Puchar

zdobywca

1

1944

finalista

2

1939, 1984

Superpuchar

zdobywca

1

1985

finalista

–

Puchar Ligi

zdobywca

–

finalista

1

1986

II liga

I miejsce

–

II miejsce

–

III miejsce

1

1936 (w)

Obecny skład

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Zenitu Petersburg.

Aktualny na 25 lutego 2023

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Stanisław Kriciuk
2	2 obrońcaOB	Dmitrij Czistiakow
3	2 obrońcaOB	Douglas Santos
4	2 obrońcaOB	Danił Krugowoj
5	3 pomocnikPO	Wilmar Barrios
7	3 pomocnikPO	Zielimchan Bakajew
8	3 pomocnikPO	Wendel
10	4 napastnikNA	Malcom
11	4 napastnikNA	Claudinho
14	3 pomocnikPO	Daler Kuziajew
15	2 obrońcaOB	Wiaczesław Karawajew
17	3 pomocnikPO	Andriej Mostowoj

Nr	Poz.	Piłkarz
19	3 pomocnikPO	Aleksiej Sutormin
21	3 pomocnikPO	Aleksandr Jerochin
23	2 obrońcaOB	Arsien Adamow
28	2 obrońcaOB	Nuraly Alip
30	4 napastnikNA	Mateo Cassierra
31	3 pomocnikPO	Gustavo Mantuan (wypożyczony z Corinthians)
33	4 napastnikNA	Iwan Siergiejew
41	1 bramkarzBR	Michaił Kierżakow
55	2 obrońcaOB	Rodrigão
71	1 bramkarzBR	Daniił Odojewski
77	2 obrońcaOB	Robert Renan

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr	Poz.	Piłkarz
	1 bramkarzBR	Nikita Goylo (w FK Niżny Nowogród do 30 czerwca 2023)
	1 bramkarzBR	Nikolay Rybikov (w FC Veles Moscow do 30 czerwca 2023)
	3 pomocnikPO	Yaroslav Mikhaylov (w FK Niżny Nowogród do 30 czerwca 2023)

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Kirill Stolbov (w Jeniseju Krasnojarsku do 30 czerwca 2023)
	4 napastnikNA	Daniil Shamkin (w KAMAZ Nabierieżnyje Czełny do 30 czerwca 2023)

Stadion

Nowy stadion Zenitu Kriestowskij

W kwietniu 2017 Zenit przeniósł się na nowo wybudowany stadion Kriestowskij, projektu Kisho Kurokawy. Arena budowana była przez jedenaście lat od 2006 do 2017 roku^[9]. W trakcie budowy kilkukrotnie zmieniano plany projektów, co wydatnie przełożyło się na wydłużenie czasu i podniesie kosztów budowy z planowanych 6,7 mld rubli na 42,7 mld.

Arena powstałą w miejscu byłego stadionu im. Kirowa. Pojemność stadionu wynosi 62 315, choć może zostać zwiększona na czas spotkań hokejowych. Znakiem rozpoznawczym jest rozsuwany dach i wysuwane na zewnątrz boisko. Na stadionie rozgrywane były cztery mecze Pucharu Konfederacji 2017 (w tym finał) oraz siedem spotkań Mistrzostw Świata 2018^[10].