Towarzystwo Szkoły Ludowej: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 20:31, 29 lip 2024

Towarzystwo Szkoły Ludowej (TSL) – organizacja oświatowa działająca w latach 1891–1940 na terenie Galicji, a następnie w południowej i wschodniej części II Rzeczypospolitej; inicjatorem utworzenia towarzystwa i jego pierwszym prezesem był Adam Asnyk.

Powstanie

Według opracowania Zwiercan-Witkowskiej, TSL powstało w trakcie obchodów 100. rocznicy Konstytucji 3 maja w 1891 roku na terenie Galicji. W październiku 1890 r. w Krakowie zebrał się komitet obchodowy pod przewodnictwem Mieczysława Pawlikowskiego (redaktora „Nowej Reformy”). Na zebraniu Michał Danielak zawnioskował o powołanie towarzystwa oświatowego na wzór czeskiej Maticy Školskiej oraz niemieckiego Schulvereinu^[1]. Zadaniem towarzystwa miała być obrona kultury polskiej, głównie na kresach polskich. 29 kwietnia 1891 r. powołano komisję statutową, którą tworzyli Ernest Adam, Lesław Boroński, Michał Danielak, Adam Doboszyński, Mieczysław Pawlikowski i Ludomir Benedyktowicz. Ten ostatni zaproponował nazwę Towarzystwo Szkoły Ludowej; przyjęto też hasło „przez oświatę do wolności”^[1].

Statut został zatwierdzony reskryptem ministerstwa z dnia 21 stycznia 1892 roku. Według relacji Kuriera Lwowskiego: „Jako cel główny wytknęło sobie Towarzystwo pomaganie gminom w zakładaniu szkól ludowych, przez udzielanie jednorazowych bezzwrotnych datków lub bezprocentowych pożyczek, udzielanie nagród gorliwym nauczycielom ludowym; wysyłanie wędrownych nauczycieli pomiędzy lud wiejski; zakładanie czytelni bezpłatnych wypożyczalni po wsiach i miasteczkach”^[2].

13 marca 1892 pierwsze Walne Zgromadzenie TSL wybrało pierwszy Zarząd Główny organizacji. Weszli do niego: Ernest Adam, Adam Asnyk (prezes) Wojciech Biechoński, Lesław Boroński (sekretarz), ks. Tadeusz Chromecki, Michał Danielak, Wincenty Jabłoński, Przemysław Kotarski, ks. Józef Kufel, Włodzimierz Lewicki, Józef Łokietek, Mieczysław Pawlikowski, Stanisław Paszkowski, Tadeusz Romanowicz, Jan Rotter, Antoni Ryszard, Jan Skirliński i August Sokołowski (wiceprezes). Do Rady Nadzorczej zostali wybrani: Ernest Bandrowski, Adam Doboszyński, Michał Gołąb, Jan Harajewicz i Jan Albert Popper^[3].

Cele

Głównym celem Towarzystwa było „szerzenie oświaty wśród ludu polskiego”^[4]. Zgodnie ze statutem z 2 lutego 1908 roku był on realizowany przez^[5]:

zakładanie i utrzymywanie polskich szkół ludowych,
budowanie budynków szkolnych lub pomaganie gminom w zakładaniu szkół ludowych poprzez udzielanie jednorazowych bezzwrotnych dotacji lub bezprocentowych pożyczek
tworzenie i prowadzenie kursów uzupełniających uczących zawodu
przekazywanie szkołom ludowym bibliotek i pomocy naukowych
pomaganie uczącej się młodzieży, przekazywanie jej książek i przyborów szkolnych oraz odzieży
tworzenie i prowadzenie kursów dla dorosłych analfabetów i młodzieży, która nie mogła uczęszczać do szkoły
zakładanie i utrzymywanie szkół średnich i seminariów nauczycielskich z językiem wykładowym polskim
wspieranie dalszego kształcenia się nauczycieli szkół ludowych poprzez organizowanie dla nich kursów i odczytów naukowych oraz przekazywanie im książek, czasopism i innych pomocy naukowych
nagradzanie nauczycieli szkół ludowych, którzy wyróżniali się w pracy zawodowej oraz działalności oświatowej pozaszkolnej
zakładanie i utrzymywanie burs, ochronek i ogródków freblowskich
zakładanie i popieranie czytelni ludowych i wypożyczali książek oraz organizowanie bibliotek publicznych i naukowych w miastach
zakładanie domów ludowych
urządzanie uroczystych obchodów rocznic narodowych oraz ludowych koncertów i przedstawień teatralnych
urządzanie wycieczek ludowych do miejsc wartych zwiedzenia na ziemiach polskich
wydawanie i finansowanie czasopism ludowych i wydawnictw popularnych
wydawania własnego czasopisma, poświęconego sprawom Towarzystwa i oświaty ludowej

Organizacja

Sprawami bieżącymi towarzystwa kierował Zarząd Główny oraz lokalne zarządy kół TSL w miastach, miasteczkach i wsiach. Aby założyć Koło należało zdobyć zgodę Zarządu Głównego, i dostarczyć podanie podpisane przez 20 przyszłych członków, a jeśli było to kolejne Koło w tej miejscowości – 50 podpisów^[6]. Członkowie wpłacali składkę roczną w wysokości 1 złr^[2]. W 1928 roku członkowie założyciele jednorazowo płacili 200 koron, dożywotni 40 koron, wspierający 12 koron, a zwyczajni 2 korony na rok^[7]. Pozostałe fundusze uzyskiwano ze składek członków, od społeczeństwa poprzez dary, zapisy, a także przez organizowanie masowych zbiórek, np. w dniu 3 maja tzw. „Dar Narodowy 3 Maja” i „Dar Grunwaldzki” (zob. niżej).

Najwyższą władzą w Towarzystwie Szkoły Ludowej był Walny Zjazd, który zwoływano zazwyczaj raz do roku na obrady dwudniowe. Gromadził prezydia Kół i Związków Okręgowych oraz delegatów Kół, wybieranych po jednym na każdą pełną pięćdziesiątkę członków. Obradował co roku, zwykle w innym mieście. Jego zadaniem było zatwierdzenie sprawozdania Zarządu, wskazanie potrzeb do realizacji i przekazanie wniosków do realizacji Zarządowi oraz wybranie nowego Zarządu Głównego (w każdym roku następowała zmiana 1/3 członków)^[8]. Do 1918 roku organizacja Towarzystwa była dwustopniowa – Zarząd Główny i podlegające mu koła, w 1918 roku stworzono szczebel pośredni – zarządy okręgowe^[9].

Członkiem TSL mógł być każdy bez różnicy płci i przekonań politycznych, kogo przyjął zarząd jednego z kół lub Zarząd Główny. Byli nimi Polacy, a także Żydzi. Szeregi organizacji zasilała inteligencja, księża, kupcy, rzemieślnicy, robotnicy oraz chłopi, burżuazja i ziemiaństwo. Tak mocno podkreślana apolityczność miała ten skutek że w jego działalność początkowo angażowali się działacze o różnych sympatiach politycznych. Tytułem przykładu można podać, że w jego pracach uczestniczyli m.in. działacze związani z obozem narodowo-demokratycznym (Ernest Adam, Zdzisław Próchnicki, Zygmunt Miłkowski, Zygmunt Balicki, Stanisław Rymar, Stefan Natanson, Stanisław Głąbiński, Karol Wojnar), ruchem ludowym (Jan Dąbski, Andrzej Średniawski, Michał Danielak, Jan Rączkowski, Jan Madejczyk, Gabriel Dubiel, Franciszek Bardel, Franciszek Maślanka, Wacław Dunin-Wąsowicz, Andrzej Rutkowski, Władysław Kiernik, Wincenty Witos, Jan Stapiński) i ruchem socjalistycznym (Zofia Daszyńska-Galińska, Bronisław Urbanowicz, Aniela Górzycka, Krzysztof Bobrowski, Jan Czmiel, Aleksandra Hudecówna, Józef Kalinowski, Jan Łyczawski, Stanisław Marecki)^[10]. Na początku XX wieku w organizacji rosły wpływy narodowych demokratów. W 1902 r. stanowili oni 1/3 Zarządu Głównego^[11]. W 1909 r. usunęli oni z Zarządu Głównego działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego, przejmując faktycznie kierownictwo organizacji. Od tej pory część kół TSL znajdujących się w opozycji do kierownictwa organizacji przyjmowała nazwę kół TSL im. Tadeusza Kościuszki. W latach 30. Towarzystwo znalazło się pod wpływami rządzącego obozu sanacyjnego. Kolejnymi prezesami Towarzystwa byli: Adam Asnyk (1891–1897), Ernest Tytus Bandrowski(1897–1920)^[12] Ernest Adam (1921-1926)^[13] i Witold Ostrowski (1927–1939)^[14].

Niezależnie od sporów wewnętrznych Towarzystwo szybko się rozwijało. Jak podaje Wincenty Sikora, w stowarzyszeniu potrafiono skupić dużą liczbę ideowych pracowników oświatowych bez względu na przekonania polityczne oraz wytworzyć „typ Polaka TSL-owca, odznaczającego się dużym poczuciem solidarności organizacyjnej”^[15]. W 1892 r. było 3467 członków w 23 kołach, w następnym roku były 42 koła skupiające 5816 członków. W latach 1893–1896 liczba kół wynosiła 55, a członków 8749. W pięcioleciu 1897–1902 liczba kół wzrosła do 80, a liczba członków do 14 396 osób^[16]. W 1913 roku TSL liczyło 301 kół skupiających 41 702 członków^[17]. W 1914 r. odnotowano 513 kół i 42 985 członków^[16]. W samym Krakowie w którym mieścił się Zarząd Główny i jego agendy działało 10 kół^[18]. Po odzyskaniu niepodległości gdy warunki działania się zmieniły – liczba kół i członków była znacznie mniejsza od przedwojennej.

Struktury Towarzystwa Szkół Ludowych (1923-1935)^[19]
stan organizacji	1923	1924	1925	1926	1927	1928	1929	1930	1931	1932	1933	1934	1935
kół	247	270	291	282	285	287	294	318	332	348	418	446	466
członków kół	22 473	24 321	25 956	24 321	23 821	23 536	25 832	32 425	32 048	32 009	32 257	32 570	36 670
czytelń	bd	bd	bd	bd	86	161	623	821	992	983	944	1 128	1 417
członków czytelń	bd	bd	bd	bd	bd	bd	bd	bd	bd	bd	29 845	31 754	39 848

Przed 1912 tytuł członków honorowych TSL otrzymali: Ernest Adam, Adam Asnyk, Ernest Bandrowski, Erazm Jerzmanowski, Maria Konopnicka, Zygmunt Miłkowski, Eliza Orzeszkowa, Konrad Prószyński, Maria Siedlecka^[20], przed 1925 zostali wyróżnieni: Aniela Aleksandrowicz, Józef Bilczewski, Hilary Filasiewicz^[21]. Podczas Walnego Zjazdu TSL 24–25 maja 1931 godnością członków honorowych TSL zostali wyróżnieni: Józefat Andrzejowski, Bernard Chrzanowski, Józef Świeżyński, Piotr Feliks, Julia Bobrzyna, Tadeusz Czarkowski-Golejewski, książę Witold Czartoryski, Stanisław hr. Badeni, Bronisława Starzeńska, Witold Ostrowski, Zdzisław Próchnicki, dr. J. Gertler, prof. Stefan Surzycki, p. Dadlezowa, dr Tadeusz Dwernicki, dr A Kossowski, A. Lewicka, Stanisław Srokowski, dr Walerian Serbeński, dr Jan Poratyński, Czesław Wójcicki, prof. Stanisław Głąbiński^[22].

Ostatni Zarząd Towarzystwa wybrano na Walnym Zjeździe Delegatów TSL który się odbył w dniach 19 i 20 października 1935 r. w Krakowie. Skład Zarządu wówczas ukształtowany wyglądał następująco: prezes: Witold Ostrowski (Kraków); wiceprezesi: Maria Jaworska (Lwów), Ludwik Osiecki (Kraków), Stefan Uhma (Lwów). sekretarze: Maria Bednarska (Lwów), Marian Cichocki (Kraków), Jan Dreziński (Kraków), Franciszek Sedlaczek (Kraków), skarbnicy: Jan Poratyński (Lwów), Justyn SokuIski (Kraków) oraz członkowie: Henryk Błażewski (Lwów), Antoni Cierniak (Buczkowice), Bolesław Czuchajowski (Kraków), ks. Teofil Długosz (Lwów), Ludwik Dunin (Lwów), Tadeusz Dwernicki Lwów(1936), Marian Gluth (Kraków), Emil Język (Bochnia), Kazimierz Kozłowski (Lwów), Kazimierz Maj (Warszawa), Tomasz Malicki (Tarnopol), Bronisław Malik (Lwów), Michał Mendys (Warszawa), ks. Andrzej Moliński (Kraków), Helena Nuzikowska (Lwów), Wacław Piekarski (Stanisławów), Zofia Przybylska (Kraków), Bolesław Salak (Kraków), Władysław Sieńko (Kraków), Mieczysław Boruta-Spiechowicz (Przemyśl), Zdzisław Stroński (Stanisławów), Czesław Studentowicz (Kęty), Józef Topolnicki (Kraków), Bolesław Trzos (Lwów), Władysław Wnęk (Kraków), Mieczysław Ziemnowicz (Lwów), Witold Żyborski (Wiśniowczyk-Podhajce). Ponadto w skład Zarządu Głównego wchodzili wszyscy przewodniczący Zarządów Okręgowych: Edward Brydak (Rzeszów), Wawrzyniec Chamuła (Kołomyja), Walenty Cyło (Nowy Sącz), i Witold Gąsiorowski (Brzeszcze), Henryk Orliński (Tarnopol), Leon Ziobrowski (Stanisławów). Wybrana również na zjeździe Rada Nadzorcza składała się z: prezesa Kazimierza Kumanieckiego, wiceprezesa Wacława Drojanowskiego, sekretarza Edwarda Kosteckiego oraz członków: Władysława Belinę-Prażmowskiego, Pauliny Dadlezowej, Wawrzyńca Dayczaka, Józefa Gregera i Artura Potockiego^[23].

Organami prasowymi Towarzystwa były w latach 1901–1906 „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, a następnie w l. 1907-1914 i 1917-1939 „Przewodnik Oświatowy”^[24].

Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Towarzystwa Szkoły Ludowej.

Działalność

Działalność Towarzystwa w tym okresie koncentrowała się na terenie Galicji, Śląska Cieszyńskiego i Bukowiny, ale jego prace prowadzono także wśród ludności polskiej zamieszkującej inne kraje monarchii habsburskiej jak Morawy (Dom Polski w Ostrawie), Austria Dolna. W latach 1891–1918^[25]. TSL zakładało i utrzymywało szkoły elementarne i średnie, szkoły zawodowe, seminaria nauczycielskie, kursy dokształcające, bursy i ochronki; szerzyło oświatę wśród dorosłych: organizowało domy ludowe, biblioteki, czytelnie i kursy dla analfabetów, wydawało i rozpowszechniało wśród ludu popularną literaturę, organizowało wiejskie koła śpiewacze i teatry amatorskie. Pierwszą szkołę TSL otwarto w 1894 roku w Ulicku Seredkiewicz^[26]. Towarzystwo Szkoły Ludowej w 1913 roku prowadziło 435 szkół ludowych (głównie na wsi), 117 kursów dla analfabetów, 55 kursów przemysłowych, 20 burs, 79 domów ludowych, 2520 czytelni, wypożyczalni i bibliotek z 409 622 książkami. Przeprowadzono także 7388 odczytów i pogadanek^[17]. W 1911 prowadziło także 24 ochronki dla dzieci, z czego 18 na terenie Galicji^[27]. Ważną część działalności stanowiło obchodzenie rocznic i świąt narodowych, m.in. w 50. rocznicę powstania styczniowego upamiętniano to wydarzenie masowo stawiając krzyże i pomniki^[28].

W czasie I wojny światowej działalność Towarzystwa osłabła i skupiała się przede wszystkim na zakładaniu „bibliotek wojennych” (do 1916 powstało ich 675), odbudowie szkół, organizowaniu nowych kół TSL oraz szkół w Kongresówce, które zaopatrywano w mapy, książki i inne pomoce. TSL pomagało także w zapewnieniu im nauczycieli^[17].

Po 1918 r. Towarzystwo prowadziło głównie swoją działalność w południowo-wschodnich województwach II RP. Koncentrowano się na oświacie pozaszkolnej (m.in. niedzielne uniwersytety ludowe); w latach 30. odegrało ważną rolę na wschodnich kresach II Rzeczypospolitej, przyczyniając się do kultywowania kultury polskiej i propagując zarazem postawy wolne od nacjonalizmu; Towarzystwo nadal posiadało własne szkoły a ich liczba pomału rosła, w 1923 szkół utrzymywanych przez TSL było 11, w 1924 -33, w 1925 – 66 (w tym 10 średnich)^[29].

Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej (1931-1935)^[30]
	1931	1932	1933	1934	1935
Biblioteki
biblioteki stałe	503	476	387	388	439
punkty biblioteczne	1 351	1 554	1 620	1 780	2 133
książek w bibliotekach	598 440	497 839	508 959	545 648	598 157
czytelników	32 140	34 597	46 876	51 151	46 418
wypożyczeń książek	968 983	999 769	980 075	1 100 879	1 144 386
Inne prace oświatowe
odczyty, pogadanki	6 262	9 942	11 084	12 793	11 962
obchody narodowe	1 691	2 092	2 944	3 059	3 439
przedstawienia	1 956	2 218	2 753	2 615	2 376
zabawy i festyny	1 225	1 351	1 852	2 138	2 152
wycieczki	94	108	107	135	126
czasopisma	661	1 037	1 165	1 880	2 241
wiece oświatowe	60	96	154	147	101
kursy początkowe	132	109	26	37	36
kursy ogólnokształcące	66	115	69	129	154
kursy dla pracowników	25	25	16	12	16
opieka nad dzieckiem, szkolnictwo
półkolonie	–	–	10	97	305
dzieci na półkoloniach	–	–	498	3 514	12 668
przedszkola	40	39	46	52	48
szkoły powszechne	7	7	6	5	11
inne szkoły TSL	15	13	15	10	11
bursy	19	18	16	13	11

Darowizny na rzecz Towarzystwa

Współzałożycielem, a następnie honorowym dożywotnim prezesem TSL był Ernest Tytus Bandrowski (1853-1920), profesor chemii organicznej na Uniwersytecie Jagiellońskim, dyrektor krakowskiej Szkoły Przemysłowej, współzałożyciel dziennika „Reforma” (później „Nowa Reforma”), radny, a następnie wiceprezydent Krakowa, poseł do Sejmu Galicyjskiego, gdzie przewodniczył sekcji szkolnej. Dzięki niemu powstało ok. 500 szkół powszechnych różnych typów, które przyczyniły się wydatnie do podniesienia poziomu oświaty w zaborze austriackim. Na cele Towarzystwa Szkoły Ludowej przekazał Bandrowski jedną czwartą swojego majątku^[31].
Erazm Jerzmanowski w 1893 roku przekazał na fundusz Towarzystwa 20 000 koron^[32]. Na budowę szkoły w Ulicku Seredkiewicz (pow. Rawa Ruska) dał 2000 koron, na zakup gruntu pod szkołę w Białej 4000 koron, a na wydawanie pisma dla ludu „Polski Lud” 1000 koron^[33].
W 1916 roku Edmund Klemensiewicz w swoim testamencie zapisał Towarzystwu 2-piętrowy dom przy ul. św. Anny 5^[34]. T.S.L. miało wejść w posiadanie budynku rok po śmierci testatora, a w przypadku sprzedaży przekazać gminie 50 000 koron na fundusz im. Amalii i Edmunda Klemensiewiczów wspierający dzieci w ochronkach^[34].
Dar grunwaldzki. Powstanie projektu zbierania pieniędzy na dar grunwaldzki wiąże się bezpośrednio z akcją zapoczątkowaną w 1909 roku Petera Roseggera, który umieścił w NeuesWienerTageblatt apel, aby wpłacać pieniądze na szkoły niemieckie na "kresowych ziemiach polskich"^[35]^[36]. W odpowiedzi mieszkający w Krakowie Bronisław Schwanitz-Szwantowski 5 maja 1909 roku przekazał Towarzystwu Szkoły Ludowej na utrzymanie kresowych szkół polskich listy zastawne Banku Krajowego o wartości 2 tysięcy koron^[37]. Do akcji przyłączyli się profesorowie: Ksawery Lewkowicz, Bujwid, a Adolf Cieński "zobowiązał się wpłacić do dyspozycji Towarzystwa Szkoły Ludowej na budowę lub wspieranie szkół polskich na kresach sumę 2 000 koron, jeśli zostanie w ciągu lat pięciu z tem samem przeznaczeniem pięćset razy subskrybowana, tak, że powstanie kapitał miljona koron"^[38]. Do końca 1909 roku zadeklarowano 1 198 642 korony, w 1910 było już 1 514 232, a do 15 kwietnia 1914 1 656 842 korony^[39]. Gorzej było z wpłatami, do 15 kwietnia 1914 roku wpłacono 1 065 067 koron^[39]. Zarząd Główny 60% daru przeznaczył na kresy zachodnie, a pozostałe 40% na wschodnie^[39]. W ramach tych pieniędzy zbudowano między innymi gimnazjum realne i seminarium nauczycielskie w Białej, rozbudowano inne szkoły, także na Śląsku Cieszyńskim (wspólnie z Macierzą Szkolną Śląska Cieszyńskiego)^[39]. Na wschodzie zakupiono grunt pod szkoły, wyposażenie i opłacano ich utrzymanie. Do końca 1913 roku powstało 378 polskich klas, a w gminach w których było ponad 40 polskich dzieci budowano budynki szkolne^[39]. Do 1 maja 1914 roku kupiono grunt pod budowę 60 szkół i zbudowano 52 budynki^[39]. Do 31 maja 1914 roku na szkoły na kresach wschodnich wydano 344 532 korony^[39]. Wsparciem dla daru grunwaldzkiego był fundusz budowy szkól na kresach, który powstał we Lwowie w kwietniu 1914 roku^[39]
Dar Narodowy Trzeciego Maja W 1900 roku powstaje nowy fundusz. Zbiórka była organizowana corocznie w rocznicę uchwalenia Konstytucji. Podstawą istnienia daru było hasło „po groszu, lecz wszyscy”^[40]

Rozwiązanie Towarzystwa

Organizacja istniała do 1 sierpnia 1940 r., kiedy to zarządzeniem niemieckich władz okupacyjnych zlikwidowano wszystkie polskie fundacje i stowarzyszenia działające na terenie Generalnego Gubernatorstwa.

Przypisy

↑ ^a ^b Anna Zwiercan-Witkowska, Towarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. LIII, s. 138.
↑ ^a ^b Towarzystwo „Szkoły ludowej”, „Kuryer Lwowski” nr 126 z 6 maja 1892, s. 5 wersja cyfrowa.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej: jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa, Kraków 1911, s. 17–18.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 18.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 19.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 20.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 46.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 20–22.
↑ Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie (PL-29 – PL-29-5690) – Archives Portal Europe [online], www.archivesportaleurope.net [dostęp 2018-08-11] (ang.).
↑ Mirosława Bednarzak-Libera, Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891–1918), Szkic do dziejów książki w Krakowie, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, Folia 39 Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia IV 2006, s. 178. Zob. też Ludowcy w Towarzystwie Szkoły Ludowej (1891–1918),, [w:] Wieś – chłopi – ruch ludowy – państwo. Księga Pamiątkowa Profesora Józefa Ryszarda Szaflika, Warszawa 1996, s. 52–60.
↑ M. Bednarzak-Libera, Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskiej,, [w:] Kultura i oświata wsi, red. A. Meissner, Rzeszów 1996, s. 230.
↑ Dr Ernest Bandrowski Czas 1920 nr 285 z 1 grudnia s. 3 [1].
↑ Nowy Prezes T.S.L. Nowości Illustrowane 1921 nr 44 s. 4, 9 (zdjęcia) [2].
↑ Kazimierz Rędziński, Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914), „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 268.
↑ Wincenty Sikora, TSL w latach 1891–1928. Krótki rys działalności, Kraków 1929, s. 11.
↑ ^a ^b Kazimierz Rędziński, Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914), „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 269.
↑ ^a ^b ^c Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 391.
↑ Mirosława Bednarzak-Libera, Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej..., s. 180.
↑ Sporządzono na podstawie Sprawozdań Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1923–1935.
↑ Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912. Kraków: 1913, s. LXXIII.
↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924. Kraków: 1925, s. 77.
↑ Ważniejsze wydarzenia w Polsce. „Głos Jarosławski”. Nr 23, s. 2, 6 czerwca 1931.
↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935, Kraków 1936, s. 7–8.
↑ Szerzej na ten temat: Aleksandra Lubczyńska, „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej, w: Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268.
↑ Szerzej na ten temat: Mirosława Bednarzak-Libera, Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,, [w:] Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych, pod red. E.M. Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231.
↑ Sikora W. Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891–1928. Krótki rys działalności Kraków 1929.
↑ Szerzej na ten temat Mirosława Bednarzak-Libera, Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech, w: Virginibus puerisque, t. 2 Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku, red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153–172.
↑ Władysław Kubów: Terroryzm na Podolu. Warszawa: Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, 2008, s. 16–17. ISBN 978-83-60093-54-2.
↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925, Kraków 1926, s. 16.
↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935, Kraków 1936, s. 10.
↑ M.Ż.K (Marek Żukow-Karczewski), Całe miasto mówiło... O Bandrowskim, „Echo Krakowa”, 4 X 1994 r., nr 193 (14265).
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 47.
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 48.
↑ ^a ^b Hojny zapis, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-07-12, s. 7 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-16] (pol.).
↑ Milijon na polskie szkoły kresowe, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, Seite 2 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-12] (pol.).
↑ "Dwa tysiące równe dwóm milionom", „Nowa Reforma” (207), 1909, s. 1 .
↑ Stępowski 1912 ↓, s. 4-5
↑ Milijon na szkoły kresowe , Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, s. 2 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-19] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ZdzisławZ. Próchnicki ZdzisławZ., Dwudziestopięciolecie Towarzystwa Szkoly Ludowej, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-05-06, s. 4 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-19] (pol.).
↑ Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 51.

Bibliografia

Roman Baron, Nad Olzą i Ostrawicą. Działalność społeczno-wychowawcza i oświatowa Towarzystwa Szkoły Ludowej w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim (1894−1919), Opole 2006.
Mirosława Bednarzak-Libera, Oświata pozaszkolna w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891−1918), „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach” 1996, Seria: Nauki Humanistyczne, Historia, z. 2, s. 85−103.
Mirosława Bednarzak-Libera, Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskie jw latach 1891–1914,, [w:] Chłopi – naród – kultura, red. J.R. Szaflik, t. 4, Kultura i oświata na wsi, pod red. A. Meissnera, Rzeszów 1996, s. 229–239.
Mirosława Bednarzak-Libera, Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,, [w:] Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych, pod red. Edwarda Alfreda Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231
M. Bednarzak-Libera, Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891−1918). Szkic do dziejów książki w Krakowie, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2006, z. 4, s. 177−197.
Mirosława Bednarzak-Libera, Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech, w: Virginibus puerisque, t. 2 Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku, red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153–172.
Aleksandra Lubczyńska, „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej, w: Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268 ISBN 978-83-7969-693-2 wersja elektroniczna
Kazimierz Rędziński, Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914), „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 267–284 wersja elektroniczna
Maryan Stępowski: Co się stało z Darem Grunwaldzkim. Kraków: Nakładem Towarzystwa Szkoły Ludowej, 1912, s. 1-15.
Anna Zwiercan-Witkowska, Towarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. 53, s. 135−155.

Źródła do historii Towarzystwa Szkoły Ludowej

zespół Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie 1892 – 1940, Narodowe Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. 29/569/0
Pierwsze dziesięciolecie Towarzystwa Szkoły Ludowej pod względem finansowym (1892−1902), oprac. P. Ciompa, Kraków 1904
Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej. Jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa, Kraków 1911, Tarnowska Biblioteka Cyfrowa wersja elektroniczna
Irena Kosmowska, Towarzystwo Szkoły Ludowej w Galicji, Warszawa 1917, Śląska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Wincenty Sikora,Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891–1928. Krótki rys działalności. Ilustrowany przewodnik dla zwiedzających dział TSL w pawilonie instytucji kulturalno-oświatowych na Powszechnej Wystawie Kraj. w Poznaniu w roku 1929, Kraków 1929; Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1908, Kraków 1909, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1910, Kraków 1911, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1911, Kraków 1912,Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912, Kraków 1913, Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1913, Kraków 1914, Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1914 i 1915, Kraków 1916, Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1916, Kraków 1917, Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924, Kraków 1925, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925, Kraków 1926, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1928, Kraków 1929, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1931, Kraków 1932, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1933, Kraków 1934, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna
Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935, Kraków 1936, Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna

[:1-1] Anna Zwiercan-Witkowska, Towarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. LIII, s. 138.

[autonazwa1-2] Towarzystwo „Szkoły ludowej”, „Kuryer Lwowski” nr 126 z 6 maja 1892, s. 5 wersja cyfrowa.

[3] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej: jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa, Kraków 1911, s. 17–18.

[4] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 18.

[5] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 19.

[6] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 20.

[7] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 46.

[8] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 20–22.

[9] Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie (PL-29 – PL-29-5690) – Archives Portal Europe [online], www.archivesportaleurope.net [dostęp 2018-08-11] (ang.).

[10] Mirosława Bednarzak-Libera, Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891–1918), Szkic do dziejów książki w Krakowie, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, Folia 39 Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia IV 2006, s. 178. Zob. też Ludowcy w Towarzystwie Szkoły Ludowej (1891–1918),, [w:] Wieś – chłopi – ruch ludowy – państwo. Księga Pamiątkowa Profesora Józefa Ryszarda Szaflika, Warszawa 1996, s. 52–60.

[11] M. Bednarzak-Libera, Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskiej,, [w:] Kultura i oświata wsi, red. A. Meissner, Rzeszów 1996, s. 230.

[12] Dr Ernest Bandrowski Czas 1920 nr 285 z 1 grudnia s. 3 [1].

[13] Nowy Prezes T.S.L. Nowości Illustrowane 1921 nr 44 s. 4, 9 (zdjęcia) [2].

[14] Kazimierz Rędziński, Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914), „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 268.

[15] Wincenty Sikora, TSL w latach 1891–1928. Krótki rys działalności, Kraków 1929, s. 11.

[autonazwa2-16] Kazimierz Rędziński, Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914), „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 269.

[autonazwa3-17] Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 391.

[18] Mirosława Bednarzak-Libera, Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej..., s. 180.

[19] Sporządzono na podstawie Sprawozdań Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1923–1935.

[20] Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912. Kraków: 1913, s. LXXIII.

[21] Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924. Kraków: 1925, s. 77.

[22] Ważniejsze wydarzenia w Polsce. „Głos Jarosławski”. Nr 23, s. 2, 6 czerwca 1931.

[23] Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935, Kraków 1936, s. 7–8.

[24] Szerzej na ten temat: Aleksandra Lubczyńska, „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej, w: Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268.

[25] Szerzej na ten temat: Mirosława Bednarzak-Libera, Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,, [w:] Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych, pod red. E.M. Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231.

[26] Sikora W. Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891–1928. Krótki rys działalności Kraków 1929.

[27] Szerzej na ten temat Mirosława Bednarzak-Libera, Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech, w: Virginibus puerisque, t. 2 Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku, red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153–172.

[28] Władysław Kubów: Terroryzm na Podolu. Warszawa: Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, 2008, s. 16–17. ISBN 978-83-60093-54-2.

[29] Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925, Kraków 1926, s. 16.

[30] Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935, Kraków 1936, s. 10.

[31] M.Ż.K (Marek Żukow-Karczewski), Całe miasto mówiło... O Bandrowskim, „Echo Krakowa”, 4 X 1994 r., nr 193 (14265).

[32] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 47.

[33] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 48.

[:0-34] Hojny zapis, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-07-12, s. 7 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-16] (pol.).

[35] Milijon na polskie szkoły kresowe, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, Seite 2 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-12] (pol.).

[36] "Dwa tysiące równe dwóm milionom", „Nowa Reforma” (207), 1909, s. 1 .

[37] Stępowski 1912 ↓, s. 4-5

[38] Milijon na szkoły kresowe , Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, s. 2 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-19] (pol.).

[:02-39] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ZdzisławZ. Próchnicki ZdzisławZ., Dwudziestopięciolecie Towarzystwa Szkoly Ludowej, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-05-06, s. 4 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2018-08-19] (pol.).

[40] Marian Stępowski, Towarzystwo Szkoły Ludowej..., s. 51.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Kraków, św. Anny 5 - fotopolska.eu (337117).jpg|thumb|Budynek siedziby Towarzystwa Szkoły Ludowej przy [[Ulica św. Anny w Krakowie|ulicy św. Anny w Krakowie]], stan współczesny]]
 [[Plik:Тернопіль семінарія.jpg|thumb|Siedziba TSL w [[Tarnopol]]u]]
-'''Towarzystwo Szkoły Ludowej''' (TSL) – organizacja oświatowa działająca w l. 1891-1940 na terenie [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], a następnie w południowej i wschodniej części II Rzeczypospolitej.
+'''Towarzystwo Szkoły Ludowej''' (TSL) – organizacja oświatowa działająca w latach 1891–1940 na terenie [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]], a następnie w południowej i wschodniej części II Rzeczypospolitej; inicjatorem utworzenia towarzystwa i jego pierwszym prezesem był [[Adam Asnyk]].
 == Powstanie ==
-Według opracowania Zwiercan-Witkowskiej, TSL powstało w trakcie obchodów 100. rocznicy Konstytucji 3 maja w 1891 roku na terenie Galicji. W październiku 1890 r. w Krakowie zebrał się komitet obchodowy pod przewodnictwem Mieczysława Pawlikowskiego (redaktora „Nowej Reformy”). Na zebraniu Michał Danielak zawnioskował o powołanie towarzystwa oświatowego na wzór czeskiej [[Matica|Maticy Školskie]]<nowiki/>j oraz niemieckiego Schulvereinu<ref name=":1">Anna Zwiercan-Witkowska, T''owarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939,'' „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. LIII, s. 138, </ref>. Zadaniem towarzystwa miała być obrona kultury polskiej, głównie na kresach polskich. 29 kwietnia 1891 r. powołano komisję statutową, którą tworzyli Ernest Adam, Lesław Boroński, Michał Danielak, Adam Doboszyński, Mieczysław Pawlikowski i Ludomir Benedyktowicz. Ten ostatni zaproponował nazwę Towarzystwo Szkoły Ludowej; przyjęto też hasło „przez oświatę do wolności”<ref name=":1" />.
+Według opracowania Zwiercan-Witkowskiej, TSL powstało w trakcie obchodów 100. rocznicy Konstytucji 3 maja w 1891 roku na terenie Galicji. W październiku 1890 r. w Krakowie zebrał się komitet obchodowy pod przewodnictwem [[Mieczysław Gwalbert Pawlikowski|Mieczysława Pawlikowskiego]] (redaktora „[[Nowa Reforma|Nowej Reformy]]”). Na zebraniu [[Michał Danielak]] zawnioskował o powołanie towarzystwa oświatowego na wzór czeskiej [[Matica|Maticy Školskiej]] oraz niemieckiego Schulvereinu<ref name=":1">Anna Zwiercan-Witkowska, T''owarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939,'' „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. LIII, s. 138.</ref>. Zadaniem towarzystwa miała być obrona kultury polskiej, głównie na kresach polskich. 29 kwietnia 1891 r. powołano komisję statutową, którą tworzyli [[Ernest Adam]], [[Lesław Boroński]], Michał Danielak, [[Adam Doboszyński]], Mieczysław Pawlikowski i [[Ludomir Benedyktowicz]]. Ten ostatni zaproponował nazwę Towarzystwo Szkoły Ludowej; przyjęto też hasło „przez oświatę do wolności”<ref name=":1" />.
-Statut został zatwierdzony reskryptem ministerstwa z dnia 21 stycznia 1892 roku. Według relacji ''Kuriera Lwowskiego'': „Jako cel główny wytknęło sobie Towarzystwo pomaganie gminom w zakładaniu szkól ludowych, przez udzielanie jednorazowych bezzwrotnych datków lub bezprocentowych pożyczek, udzielanie nagród gorliwym nauczycielom ludowym; wysyłanie wędrownych nauczycieli pomiędzy lud wiejski; zakładanie czytelni bezpłatnych wypożyczalni po wsiach i miasteczkach”<ref>''Towarzystwo "Szkoły ludowej",'' "Kuryer Lwowski" nr 126 z 6 maja 1892, s. 5 [http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=18920506&query=%22towarzystwo+szko%C5%82y+ludowej%22&ref=anno-search&seite=5 wersja cyfrowa] </ref>.
+Statut został zatwierdzony reskryptem ministerstwa z dnia 21 stycznia 1892 roku. Według relacji ''Kuriera Lwowskiego'': „Jako cel główny wytknęło sobie Towarzystwo pomaganie gminom w zakładaniu szkól ludowych, przez udzielanie jednorazowych bezzwrotnych datków lub bezprocentowych pożyczek, udzielanie nagród gorliwym nauczycielom ludowym; wysyłanie wędrownych nauczycieli pomiędzy lud wiejski; zakładanie czytelni bezpłatnych wypożyczalni po wsiach i miasteczkach”<ref name="autonazwa1">''Towarzystwo „Szkoły ludowej”,'' „Kuryer Lwowski” nr 126 z 6 maja 1892, s. 5 [http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=18920506&query=%22towarzystwo+szko%C5%82y+ludowej%22&ref=anno-search&seite=5 wersja cyfrowa].</ref>.
-marca 1892 pierwsze Walne Zgromadzenie TSL wybrało pierwszy Zarząd Główny organizacji. Weszli do niego: [[Adam Ernest]], [[Adam Asnyk]] (prezes) [[Wojciech Biechoński]], [[Lesław Boroński]] (sekretarz), ks. [[Tadeusz Chromecki (ksiądz)|Tadeusz Chromecki]], [[Michał Danielak]], [[Wincenty Jabłoński (poseł)|Wincenty Jabłoński]], [[Przemysław Kotarski]], ks. [[Józef Kufel (ksiądz)|Józef Kufel]], [[Włodzimierz Lewicki]], Józef Łokietek, Mieczysław Pawlikowski, Stanisław Paszkowski, [[Tadeusz Romanowicz]], [[Jan Rotter (inżynier)|Jan Rotter]], [[Antoni Ryszard]], [[Jan Skirliński]] i [[August Sokołowski (historyk)|August Sokołowski]] (wiceprezes). Do Rady Nadzorczej zostali wybrani: [[Ernest Bandrowski]], [[Adam Doboszyński (adwokat)|Adam Doboszyński]], [[Michał Gołąb]], [[Jan Harajewicz]] i [[Jan Albert Popper]]<ref>Marian Stępowski, T''owarzystwo Szkoły Ludowej : jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa,'' Kraków 1911,  s. 17-18</ref>.
+marca 1892 pierwsze Walne Zgromadzenie TSL wybrało pierwszy Zarząd Główny organizacji. Weszli do niego: [[Ernest Adam]], [[Adam Asnyk]] (prezes) [[Wojciech Biechoński]], [[Lesław Boroński]] (sekretarz), ks. [[Tadeusz Chromecki (ksiądz)|Tadeusz Chromecki]], [[Michał Danielak]], [[Wincenty Jabłoński (poseł)|Wincenty Jabłoński]], [[Przemysław Kotarski]], ks. [[Józef Kufel (ksiądz)|Józef Kufel]], [[Włodzimierz Lewicki]], Józef Łokietek, Mieczysław Pawlikowski, Stanisław Paszkowski, [[Tadeusz Romanowicz]], [[Jan Rotter (inżynier)|Jan Rotter]], [[Antoni Ryszard]], [[Jan Skirliński]] i [[August Sokołowski (historyk)|August Sokołowski]] (wiceprezes). Do Rady Nadzorczej zostali wybrani: [[Ernest Bandrowski]], [[Adam Doboszyński (adwokat)|Adam Doboszyński]], [[Michał Gołąb]], [[Jan Harajewicz]] i [[Jan Albert Popper]]<ref>Marian Stępowski, T''owarzystwo Szkoły Ludowej: jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa,'' Kraków 1911, s. 17–18.</ref>.
 == Cele ==
-Głównym celem Towarzystwa było „szerzenie oświaty wśród ludu polskiego”<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,'' s. 18</ref>. Zgodnie ze statutem z 2 lutego 1908 roku był on realizowany przez<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,'' s. 19</ref>:
+Głównym celem Towarzystwa było „szerzenie oświaty wśród ludu polskiego”<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 18.</ref>. Zgodnie ze statutem z 2 lutego 1908 roku był on realizowany przez<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 19.</ref>:
 * zakładanie i utrzymywanie polskich szkół ludowych,
@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 == Organizacja ==
-Sprawami bieżącymi towarzystwa kierował Zarząd Główny oraz lokalne zarządy kół TSL w miastach, miasteczkach i wsiach. Aby założyć Koło należało zdobyć zgodę Zarządu Głównego, i dostarczyć podanie podpisane przez 20 przyszłych członków, a jeśli było to kolejne Koło w tej miejscowości – 50 podpisów<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,''  s. 20</ref>. Członkowie wpłacali składkę roczną w wysokości 1 złr<ref>''Towarzystwo "Szkoły ludowej",'' "Kuryer Lwowski" nr 126 z 6 maja 1892, s. 5 [http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=18920506&query=%22towarzystwo+szko%C5%82y+ludowej%22&ref=anno-search&seite=5 wersja cyfrowa]</ref>. W 1928 roku członkowie założyciele jednorazowo płacili 200 koron, dożywotni 40 koron, wspierający 12 koron, a zwyczajni 2 korony na rok<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,'' s. 46</ref>. Pozostałe fundusze uzyskiwano ze składek członków, od społeczeństwa poprzez dary, zapisy, a także przez organizowanie masowych zbiórek, np. w dniu 3 maja tzw. „Dar Narodowy 3 Maja” i „Dar Grunwaldzki” (zob. niżej).
+Sprawami bieżącymi towarzystwa kierował Zarząd Główny oraz lokalne zarządy kół TSL w miastach, miasteczkach i wsiach. Aby założyć Koło należało zdobyć zgodę Zarządu Głównego, i dostarczyć podanie podpisane przez 20 przyszłych członków, a jeśli było to kolejne Koło w tej miejscowości – 50 podpisów<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 20.</ref>. Członkowie wpłacali składkę roczną w wysokości 1 złr<ref name="autonazwa1" />. W 1928 roku członkowie założyciele jednorazowo płacili 200 koron, dożywotni 40 koron, wspierający 12 koron, a zwyczajni 2 korony na rok<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 46.</ref>. Pozostałe fundusze uzyskiwano ze składek członków, od społeczeństwa poprzez dary, zapisy, a także przez organizowanie masowych zbiórek, np. w dniu 3 maja tzw. „Dar Narodowy 3 Maja” i „Dar Grunwaldzki” (zob. niżej).
-Najwyższą władzą w Towarzystwie Szkoły Ludowej był Walny Zjazd, który zwoływano zazwyczaj  raz do roku na obrady dwudniowe. Gromadził prezydia Kół i Związków Okręgowych oraz delegatów Kół, wybieranych po jednym na każdą pełną pięćdziesiątkę członków. Obradował co roku, zwykle w innym mieście. Jego zadaniem było zatwierdzenie sprawozdania Zarządu, wskazanie potrzeb do realizacji i przekazanie wniosków do realizacji Zarządowi oraz wybranie nowego Zarządu Głównego (w każdym roku następowała zmiana 1/3 członków)<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,'' s. 20-22</ref>. Do 1918 roku organizacja Towarzystwa była dwustopniowa – Zarząd Główny i podlegające mu koła, w 1918 roku stworzono szczebel pośredni – zarządy okręgowe<ref>{{Cytuj |tytuł = Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie (PL-29 - PL-29-5690) - Archives Portal Europe |data dostępu = 2018-08-11 |opublikowany = www.archivesportaleurope.net |url = http://www.archivesportaleurope.net/ead-display/-/ead/pl/aicode/PL-29/type/fa/id/PL-29-569_SLASH_0 |język = en-GB}}</ref>.
+Najwyższą władzą w Towarzystwie Szkoły Ludowej był Walny Zjazd, który zwoływano zazwyczaj raz do roku na obrady dwudniowe. Gromadził prezydia Kół i Związków Okręgowych oraz delegatów Kół, wybieranych po jednym na każdą pełną pięćdziesiątkę członków. Obradował co roku, zwykle w innym mieście. Jego zadaniem było zatwierdzenie sprawozdania Zarządu, wskazanie potrzeb do realizacji i przekazanie wniosków do realizacji Zarządowi oraz wybranie nowego Zarządu Głównego (w każdym roku następowała zmiana 1/3 członków)<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 20–22.</ref>. Do 1918 roku organizacja Towarzystwa była dwustopniowa – Zarząd Główny i podlegające mu koła, w 1918 roku stworzono szczebel pośredni – zarządy okręgowe<ref>{{Cytuj |tytuł = Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie (PL-29 – PL-29-5690) – Archives Portal Europe |data dostępu = 2018-08-11 |opublikowany = www.archivesportaleurope.net |url = http://www.archivesportaleurope.net/ead-display/-/ead/pl/aicode/PL-29/type/fa/id/PL-29-569_SLASH_0 |język = en-GB}}</ref>.
-Członkiem TSL mógł być każdy bez różnicy płci i przekonań politycznych, kogo przyjął zarząd jednego z kół lub Zarząd Główny. Byli nimi Polacy, a także Żydzi. Szeregi organizacji zasilała inteligencja, księża, kupcy, rzemieślnicy, robotnicy oraz chłopi, burżuazja i ziemiaństwo. Tak mocno podkreślana apolityczność miała ten skutek że w jego działalność początkowo angażowali się działacze o różnych sympatiach politycznych. Tytułem przykładu można podać, że w jego pracach uczestniczyli m.in. działacze związani z obozem narodowo-demokratycznym ([[Ernest Adam]], [[Zdzisław Próchnicki]], [[Zygmunt Miłkowski (pisarz)|Zygmunt Miłkowski]], [[Zygmunt Balicki]], [[Stanisław Rymar (polityk)|Stanisław Rymar]], [[Stefan Natanson]], [[Stanisław Głąbiński (polityk)|Stanisław Głąbiński]], [[Karol Wojnar]]), ruchem ludowym ([[Jan Dąbski]], [[Andrzej Średniawski]], Michał Danielak, Jan Rączkowski, [[Jan Madejczyk]], [[Gabriel Dubiel]], [[Franciszek Bardel]], [[Franciszek Maślanka]], Wacław Dunin-Wąsowicz, Andrzej Rutkowski, [[Władysław Kiernik]], [[Wincenty Witos]], [[Jan Stapiński]]) i ruchem socjalistycznym [[Zofia Daszyńska-Golińska|(Zofia Daszyńska-Galińska]], [[Bronisław Urbanowicz]], Aniela Górzycka, Krzysztof Bobrowski, Jan Czmiel, Aleksandra Hudecówna, Józef Kalinowski, Jan Łyczawski, Stanisław Marecki)<ref>Mirosława Bednarzak-Libera, ''Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891–1918), Szkic do dziejów książki w Krakowie,'' "Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis", Folia 39 Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia IV 2006, s. 178. Zob. też ''Ludowcy w Towarzystwie Szkoły Ludowej (1891–1918),'' [w:] ''Wieś – chłopi – ruch ludowy – państwo. Księga Pamiątkowa Profesora Józefa Ryszarda Szaflika,'' Warszawa 1996, s. 52–60.</ref>. Na początku XX wieku w organizacji rosły wpływy narodowych demokratów. W 1902 r. stanowili oni 1/3 Zarządu Głównego<ref>M. Bednarzak-Libera, ''Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskiej,'' [w:] ''Kultura i oświata wsi,'' red. A. Meissner, Rzeszów 1996, s. 230</ref>. W 1909 r. usunęli oni z Zarządu Głównego działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego, przejmując faktycznie kierownictwo organizacji. Od tej pory część kół TSL znajdujących się w opozycji do kierownictwa organizacji przyjmowała nazwę kół TSL im. Tadeusza Kościuszki. W latach 30-tych Towarzystwo znalazło się pod wpływami rządzącego obozu sanacyjnego. Kolejnymi prezesami Towarzystwa byli: [[Adam Asnyk]] ([[1891]]-[[1897]]), [[Ernest Bandrowski|Ernest Tytus Bandrowski]]([[1897]]-[[1927|1920]])<ref>Dr Ernest Bandrowski Czas 1920 nr 285 z 1 grudnia s. 3 [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/publication?id=50519&tab=3]</ref> [[Ernest Adam]] (1921-1926)<ref>Nowy Prezes T.S.L. Nowości Illustrowane 1921 nr 44 s. 4, 9 (zdjęcia)  [http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication?id=124162&tab=3]</ref> i [[Witold Ostrowski]] ([[1927]]-[[1939]])<ref>Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' "Pedagogika" t. 26, nr 1, 2017, s. 268</ref>.
+Członkiem TSL mógł być każdy bez różnicy płci i przekonań politycznych, kogo przyjął zarząd jednego z kół lub Zarząd Główny. Byli nimi Polacy, a także Żydzi. Szeregi organizacji zasilała inteligencja, księża, kupcy, rzemieślnicy, robotnicy oraz chłopi, burżuazja i ziemiaństwo. Tak mocno podkreślana apolityczność miała ten skutek że w jego działalność początkowo angażowali się działacze o różnych sympatiach politycznych. Tytułem przykładu można podać, że w jego pracach uczestniczyli m.in. działacze związani z obozem narodowo-demokratycznym ([[Ernest Adam]], [[Zdzisław Próchnicki]], [[Zygmunt Miłkowski (pisarz)|Zygmunt Miłkowski]], [[Zygmunt Balicki]], [[Stanisław Rymar (polityk)|Stanisław Rymar]], [[Stefan Natanson]], [[Stanisław Głąbiński (polityk)|Stanisław Głąbiński]], [[Karol Wojnar]]), ruchem ludowym ([[Jan Dąbski]], [[Andrzej Średniawski]], Michał Danielak, Jan Rączkowski, [[Jan Madejczyk]], [[Gabriel Dubiel]], [[Franciszek Bardel]], [[Franciszek Maślanka]], Wacław Dunin-Wąsowicz, Andrzej Rutkowski, [[Władysław Kiernik]], [[Wincenty Witos]], [[Jan Stapiński]]) i ruchem socjalistycznym [[Zofia Daszyńska-Golińska|(Zofia Daszyńska-Galińska]], [[Bronisław Urbanowicz]], Aniela Górzycka, Krzysztof Bobrowski, Jan Czmiel, Aleksandra Hudecówna, Józef Kalinowski, Jan Łyczawski, Stanisław Marecki)<ref>Mirosława Bednarzak-Libera, ''Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891–1918), Szkic do dziejów książki w Krakowie,'' „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, Folia 39 Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia IV 2006, s. 178. Zob. też ''Ludowcy w Towarzystwie Szkoły Ludowej (1891–1918),'', [w:] ''Wieś – chłopi – ruch ludowy – państwo. Księga Pamiątkowa Profesora Józefa Ryszarda Szaflika,'' Warszawa 1996, s. 52–60.</ref>. Na początku XX wieku w organizacji rosły wpływy narodowych demokratów. W 1902 r. stanowili oni 1/3 Zarządu Głównego<ref>M. Bednarzak-Libera, ''Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskiej,'', [w:] ''Kultura i oświata wsi,'' red. A. Meissner, Rzeszów 1996, s. 230.</ref>. W 1909 r. usunęli oni z Zarządu Głównego działaczy Polskiego Stronnictwa Ludowego, przejmując faktycznie kierownictwo organizacji. Od tej pory część kół TSL znajdujących się w opozycji do kierownictwa organizacji przyjmowała nazwę kół TSL im. Tadeusza Kościuszki. W latach 30. Towarzystwo znalazło się pod wpływami rządzącego obozu sanacyjnego. Kolejnymi prezesami Towarzystwa byli: [[Adam Asnyk]] (1891–1897), [[Ernest Bandrowski|Ernest Tytus Bandrowski]](1897–1920)<ref>Dr Ernest Bandrowski Czas 1920 nr 285 z 1 grudnia s. 3 [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/publication?id=50519&tab=3].</ref> Ernest Adam (1921-1926)<ref>Nowy Prezes T.S.L. Nowości Illustrowane 1921 nr 44 s. 4, 9 (zdjęcia) [http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication?id=124162&tab=3].</ref> i [[Witold Ostrowski]] (1927–1939)<ref>Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 268.</ref>.
-Niezależnie od sporów wewnętrznych Towarzystwo szybko się rozwijało. Jak podaje Wincenty Sikora, w stowarzyszeniu potrafiono skupić dużą liczbę ideowych pracowników oświatowych bez względu na przekonania polityczne oraz wytworzyć „typ Polaka TSL-owca, odznaczającego się dużym poczuciem solidarności organizacyjnej”<ref>Wincenty Sikora, ''TSL w latach 1891–1928. Krótki rys działalności,'' Kraków 1929, s. 11</ref>. W 1892 r. było 3467 członków w 23 kołach, w następnym roku były 42 koła skupiające 5816 członków. W latach 1893–1896 liczba kół wynosiła 55, a członków 8749. W pięcioleciu 1897–1902 liczba kół wzrosła do 80, a liczba członków do 14 396 osób<ref>Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' "Pedagogika" t. 26, nr 1, 2017, s. 269</ref>. W 1913 roku TSL liczyło 301 kół skupiających 41 702 członków<ref>Jerzy Holzer, Jan Molenda, ''Polska w pierwszej wojnie światowej,'' Warszawa 1967, s. 391</ref>. W 1914 r. odnotowano 513 kół i 42 985 członków<ref>Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' "Pedagogika" t. 26, nr 1, 2017, s. 269</ref>. W samym Krakowie w którym mieścił się Zarząd Główny i jego agendy działało 10 kół<ref>Mirosława Bednarzak-Libera, ''Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej ...,'' s.180</ref>. Po odzyskaniu niepodległości gdy warunki działania się zmieniły – liczba kół i członków była znacznie mniejsza od przedwojennej.
+Niezależnie od sporów wewnętrznych Towarzystwo szybko się rozwijało. Jak podaje Wincenty Sikora, w stowarzyszeniu potrafiono skupić dużą liczbę ideowych pracowników oświatowych bez względu na przekonania polityczne oraz wytworzyć „typ Polaka TSL-owca, odznaczającego się dużym poczuciem solidarności organizacyjnej”<ref>Wincenty Sikora, ''TSL w latach 1891–1928. Krótki rys działalności,'' Kraków 1929, s. 11.</ref>. W 1892 r. było 3467 członków w 23 kołach, w następnym roku były 42 koła skupiające 5816 członków. W latach 1893–1896 liczba kół wynosiła 55, a członków 8749. W pięcioleciu 1897–1902 liczba kół wzrosła do 80, a liczba członków do 14 396 osób<ref name="autonazwa2">Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 269.</ref>. W 1913 roku TSL liczyło 301 kół skupiających 41 702 członków<ref name="autonazwa3">Jerzy Holzer, Jan Molenda, ''Polska w pierwszej wojnie światowej,'' Warszawa 1967, s. 391.</ref>. W 1914 r. odnotowano 513 kół i 42 985 członków<ref name="autonazwa2" />. W samym Krakowie w którym mieścił się Zarząd Główny i jego agendy działało 10 kół<ref>Mirosława Bednarzak-Libera, ''Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej...,'' s. 180.</ref>. Po odzyskaniu niepodległości gdy warunki działania się zmieniły – liczba kół i członków była znacznie mniejsza od przedwojennej.
 {| class="wikitable"
-|+Struktury Towarzystwa Szkół Ludowych (1923-1935)<ref>Sporządzono na podstawie Sprawozdań Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1923-1935</ref>
+|+ Struktury Towarzystwa Szkół Ludowych (1923-1935)<ref>Sporządzono na podstawie Sprawozdań Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1923–1935.</ref>
 !stan organizacji
 !1923
@@ Linia 116: / Linia 116: @@
 |}
-Przed 1912 tytuł członków honorowych TSL otrzymali: [[Ernest Adam]], [[Adam Asnyk]], [[Ernest Bandrowski]], [[Erazm Jerzmanowski]], [[Maria Konopnicka]], [[Zygmunt Miłkowski (pisarz)|Zygmunt Miłkowski]], [[Eliza Orzeszkowa]], [[Konrad Prószyński]], [[Maria Siedlecka]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912 | miejsce = Kraków | data = 1913 | strony = LXXIII | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/249783}}</ref>, przed zostali wyróżnieni: [[Aniela Aleksandrowicz]], [[Józef Bilczewski]], [[Hilary Filasiewicz]], <ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924 | miejsce = Kraków | data = 1925 | strony = 77 | url = https://www.pbc.rzeszow.pl/publication/13534}}</ref>. Podczas Walnego Zjazdu TSL 24-25 maja 1931 godnością członków honorowych TSL zostali wyróżnieni: [[Józefat Andrzejowski]], [[Bernard Chrzanowski]], [[Józef Świeżyński]], [[Piotr Feliks]], Julia Bobrzyna, [[Tadeusz Czarkowski-Golejewski]], książę [[Witold Czartoryski]], [[Stanisław Henryk Badeni|Stanisław hr. Badeni]], Bronisława Starzeńska, [[Witold Ostrowski]], [[Zdzisław Próchnicki]], dr. J. Gertler, prof. [[Stefan Surzycki]], p. Dadlezowa, dr [[Tadeusz Dwernicki]], dr A Kossowski, A. Lewicka, [[Stanisław Srokowski (geograf)|Stanisław Srokowski]], dr [[Walerian Serbeński]], dr [[Jan Poratyński]], Czesław Wójcicki, prof. [[Stanisław Głąbiński (polityk)|Stanisław Głąbiński]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ważniejsze wydarzenia w Polsce | czasopismo = [[Głos Jarosławski]] | wolumin = Nr 23 | strony = 2 | data = 6 czerwca 1931 | url = https://pbc.rzeszow.pl/publication/3751}}</ref>.
+Przed 1912 tytuł członków honorowych TSL otrzymali: [[Ernest Adam]], [[Adam Asnyk]], [[Ernest Bandrowski]], [[Erazm Jerzmanowski]], [[Maria Konopnicka]], [[Zygmunt Miłkowski (pisarz)|Zygmunt Miłkowski]], [[Eliza Orzeszkowa]], [[Konrad Prószyński]], [[Maria Siedlecka]]<ref>{{Cytuj książkę |tytuł = Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912 |url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/249783|miejsce = Kraków |data = 1913 |strony = LXXIII}}</ref>, przed 1925 zostali wyróżnieni: [[Aniela Aleksandrowicz]], [[Józef Bilczewski]], [[Hilary Filasiewicz]]<ref>{{Cytuj książkę |tytuł = Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924 |url = https://www.pbc.rzeszow.pl/publication/13534|miejsce = Kraków |data = 1925 |strony = 77}}</ref>. Podczas Walnego Zjazdu TSL 24–25 maja 1931 godnością członków honorowych TSL zostali wyróżnieni: [[Józefat Andrzejowski]], [[Bernard Chrzanowski]], [[Józef Świeżyński]], [[Piotr Feliks]], Julia Bobrzyna, [[Tadeusz Czarkowski-Golejewski]], książę [[Witold Czartoryski]], [[Stanisław Henryk Badeni|Stanisław hr. Badeni]], Bronisława Starzeńska, [[Witold Ostrowski]], [[Zdzisław Próchnicki]], dr. J. Gertler, prof. [[Stefan Surzycki]], p. Dadlezowa, dr [[Tadeusz Dwernicki]], dr A Kossowski, A. Lewicka, [[Stanisław Srokowski (geograf)|Stanisław Srokowski]], dr [[Walerian Serbeński]], dr [[Jan Poratyński]], Czesław Wójcicki, prof. [[Stanisław Głąbiński (polityk)|Stanisław Głąbiński]]<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Ważniejsze wydarzenia w Polsce |url = https://pbc.rzeszow.pl/publication/3751|czasopismo = [[Głos Jarosławski]] |wolumin = Nr 23 |strony = 2 |data = 6 czerwca 1931}}</ref>.
-Ostatni Zarząd Towarzystwa wybrano na Walnym Zjeździe Delegatów TSL który się odbył w dniach 19 i 20 października 1935 r. w Krakowie. Skład Zarządu wówczas ukształtowany wyglądał następująco: prezes: [[Witold Ostrowski]] (Kraków); wiceprezesi: [[Maria Jaworska]] (Lwów), [[Ludwik Osiecki]], (Kraków), Stefan Uhma (Lwów). sekretarze: Maria Bednarska (Lwów), [[Marian Cichocki]] (Kraków), [[Jan Dereziński|Jan Dreziński]] (Kraków), [[Franciszek Sedlaczek]] (Kraków), skarbnicy: [[Jan Poratyński]] (Lwów), [[Justyn SokuIski]] (Kraków) oraz członkowie: [[Henryk Błażewski]] (Lwów), [[Antoni Cierniak]] (Buczkowice), [[Bolesław Czuchajowski]] (Kraków), ks. [[Teofil Długosz]] (Lwów), [[Ludwik Dunin]] (Lwów), [[Tadeusz Dwernicki]] Lwów(1936), [[Marian Gluth]] (Kraków), Emil Język (Bochnia), [[Kazimierz Kozłowski]] (Lwów), [[Kazimierz Maj]] (Warszawa), [[Tomasz Malicki]] (Tarnopol), Bronisław Malik (Lwów), [[Michał Mendys]] (Warszawa), ks. Andrzej Moliński (Kraków), [[Helena Nuzikowska]] (Lwów), [[Wacław Piekarski]] (Stanisławów), [[Zofia Przybylska]] (Kraków), [[Bolesław Salak]] (Kraków), Władysław Sieńko (Kraków), [[Mieczysław Boruta-Spiechowicz]] (Przemyśl), [[Zdzisław Stroński]] (Stanisławów), [[Czesław Studentowicz]] (Kęty), Józef Topolnicki (Kraków), [[Bolesław Trzos]] (Lwów), [[Władysław Wnęk]] (Kraków), [[Mieczysław Ziemnowicz]] (Lwów), [[Witold Żyborski]] (Wiśniowczyk-Podhajce). Ponadto w skład Zarządu Głównego wchodzili wszyscy przewodniczący Zarządów Okręgowych: [[Edward Brydak]] (Rzeszów), [[Wawrzyniec Chamuła]] (Kołomyja), [[Walenty Cyło]] (Nowy Sącz),i [[Witold Gąsiorowski]] (Brzeszcze), [[Henryk Orliński]] (Tarnopol), [[Leon Ziobrowski]] (Stanisławów). Wybrana również na zjeździe Rada Nadzorcza składała się z: prezesa [[Kazimierz Władysław Kumaniecki|Kazimierza Kumanieckiego]], wiceprezesa [[Wacław Drojanowski|Wacława Drojanowskiego]], sekretarza [[Edward Kostecki|Edwarda Kosteckiego]] oraz członków: [[Władysław Belina-Prażmowski|Władysława Belinę-Prażmowskiego]], [[Paulina Dadlezowa|Pauliny Dadlezowej]], [[Wawrzyniec Dayczak|Wawrzyńca Dayczaka]], [[Józef Greger|Józefa Gregera]] i Artura Potockiego<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, s. 7-8</ref>.
+Ostatni Zarząd Towarzystwa wybrano na Walnym Zjeździe Delegatów TSL który się odbył w dniach 19 i 20 października 1935 r. w Krakowie. Skład Zarządu wówczas ukształtowany wyglądał następująco: prezes: [[Witold Ostrowski]] (Kraków); wiceprezesi: [[Maria Jaworska]] (Lwów), [[Ludwik Osiecki]] (Kraków), Stefan Uhma (Lwów). sekretarze: Maria Bednarska (Lwów), [[Marian Cichocki]] (Kraków), [[Jan Dereziński|Jan Dreziński]] (Kraków), [[Franciszek Sedlaczek]] (Kraków), skarbnicy: [[Jan Poratyński]] (Lwów), [[Justyn SokuIski]] (Kraków) oraz członkowie: [[Henryk Błażewski]] (Lwów), [[Antoni Cierniak]] (Buczkowice), [[Bolesław Czuchajowski]] (Kraków), ks. [[Teofil Długosz]] (Lwów), [[Ludwik Dunin]] (Lwów), [[Tadeusz Dwernicki]] Lwów(1936), [[Marian Gluth]] (Kraków), Emil Język (Bochnia), [[Kazimierz Kozłowski]] (Lwów), [[Kazimierz Maj]] (Warszawa), [[Tomasz Malicki]] (Tarnopol), Bronisław Malik (Lwów), [[Michał Mendys]] (Warszawa), ks. Andrzej Moliński (Kraków), [[Helena Nuzikowska]] (Lwów), [[Wacław Piekarski]] (Stanisławów), [[Zofia Przybylska]] (Kraków), [[Bolesław Salak]] (Kraków), Władysław Sieńko (Kraków), [[Mieczysław Boruta-Spiechowicz]] (Przemyśl), [[Zdzisław Stroński]] (Stanisławów), [[Czesław Studentowicz]] (Kęty), Józef Topolnicki (Kraków), [[Bolesław Trzos]] (Lwów), [[Władysław Wnęk]] (Kraków), [[Mieczysław Ziemnowicz]] (Lwów), [[Witold Żyborski]] (Wiśniowczyk-Podhajce). Ponadto w skład Zarządu Głównego wchodzili wszyscy przewodniczący Zarządów Okręgowych: [[Edward Brydak]] (Rzeszów), [[Wawrzyniec Chamuła]] (Kołomyja), [[Walenty Cyło]] (Nowy Sącz), i [[Witold Gąsiorowski]] (Brzeszcze), [[Henryk Orliński]] (Tarnopol), [[Leon Ziobrowski]] (Stanisławów). Wybrana również na zjeździe Rada Nadzorcza składała się z: prezesa [[Kazimierz Władysław Kumaniecki|Kazimierza Kumanieckiego]], wiceprezesa [[Wacław Drojanowski|Wacława Drojanowskiego]], sekretarza [[Edward Kostecki|Edwarda Kosteckiego]] oraz członków: [[Władysław Belina-Prażmowski|Władysława Belinę-Prażmowskiego]], [[Paulina Dadlezowa|Pauliny Dadlezowej]], [[Wawrzyniec Dayczak|Wawrzyńca Dayczaka]], [[Józef Greger|Józefa Gregera]] i Artura Potockiego<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, s. 7–8.</ref>.
-Organami prasowymi Towarzystwa były w latach 1901-1906 „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” a następnie w l. 1907-1914 i 1917-1939 „Przewodnik Oświatowy”<ref>Szerzej na ten temat: Aleksandra Lubczyńska, ''„Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej,'' w: ''Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku''. red. Iwona Michalska,Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247-268</ref>.
+Organami prasowymi Towarzystwa były w latach 1901–1906 „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, a następnie w l. 1907-1914 i 1917-1939 „Przewodnik Oświatowy”<ref>Szerzej na ten temat: Aleksandra Lubczyńska, ''„Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej,'' w: ''Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku''. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268.</ref>.
 {{Kategoria główna|Członkowie Towarzystwa Szkoły Ludowej}}
 == Działalność ==
+[[Plik:Zjazd TSL at UJ (1919).jpg|thumb|240px|Zjazd TSL przy gmachu UJ (1919)]]
-Działalność Towarzystwa w tym okresie koncentrowała się na terenie Galicji, Śląska Cieszyńskiego i Bukowiny, ale jego prace prowadzono także wśród ludności polskiej zamieszkującej inne kraje monarchii habsburskiej jak Morawy, Austria Dolna. W latach 1891-1918<ref>Szerzej na ten temat: Mirosława Bednarzak-Libera, ''Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,'' [w:] ''Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych,'' pod red. E.M. Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231.</ref>. TSL zakładało i utrzymywało szkoły elementarne i średnie, szkoły zawodowe, seminaria nauczycielskie, kursy dokształcające, bursy i ochronki; szerzyło oświatę wśród dorosłych: organizowało domy lud., biblioteki, czytelnie i kursy dla analfabetów, wydawało i rozpowszechniało wśród ludu popularną literaturę, organizowało wiejskie koła śpiewacze i teatry amatorskie. Pierwszą szkołę TSL otwarto w 1894 roku w [[Seredkiewicz|Ulicku Seredkiewicz]]<ref>Sikora W. [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/applet?mimetype=image%2Fx.djvu&sec=false&handler=djvu_html5&content_url=%2FContent%2F2096%2Ftowarzystwo_szkoly.djvu Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891-1928. Krótki rys działalności] Kraków 1929</ref>. Towarzystwo Szkoły Ludowej w 1913 roku prowadziło 435 szkół ludowych (głównie na wsi), 117 kursów dla analfabetów, 55 kursów przemysłowych, 20 burs, 79 domów ludowych, 2 520 czytelni, wypożyczalni i bibliotek z 409 622 książkami. Przeprowadzono także 7 388 odczytów i pogadanek<ref>Jerzy Holzer, Jan Molenda, ''Polska w pierwszej wojnie światowej,'' Warszawa 1967, s. 391</ref>. W 1911 prowadziło także 24 ochronki dla dzieci, z czego 18 na terenie Galicji<ref>Szerzej na ten temat Mirosława Bednarzak-Libera, ''Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech,'' w: Virginibus puerisque, t.2 ''Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku,'' red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153-172</ref>. Ważną część działalności stanowiło obchodzenie rocznic i świąt narodowych, m.in. w 50. rocznicę [[Powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] upamiętniano to wydarzenie masowo stawiając krzyże i pomniki<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kubów|imię=Władysław|tytuł=Terroryzm na Podolu|data=2008|wydawca=Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego|miejsce=Warszawa|strony=16-17|isbn=978-83-60093-54-2}}</ref>.
+Działalność Towarzystwa w tym okresie koncentrowała się na terenie Galicji, [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]] i [[Bukowina|Bukowiny]], ale jego prace prowadzono także wśród ludności polskiej zamieszkującej inne kraje monarchii habsburskiej jak Morawy ([[Dom Polski w Ostrawie]]), Austria Dolna. W latach 1891–1918<ref>Szerzej na ten temat: Mirosława Bednarzak-Libera, ''Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,'', [w:] ''Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych,'' pod red. E.M. Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231.</ref>. TSL zakładało i utrzymywało szkoły elementarne i średnie, szkoły zawodowe, seminaria nauczycielskie, kursy dokształcające, bursy i ochronki; szerzyło oświatę wśród dorosłych: organizowało domy ludowe, biblioteki, czytelnie i kursy dla analfabetów, wydawało i rozpowszechniało wśród ludu popularną literaturę, organizowało wiejskie koła śpiewacze i teatry amatorskie. Pierwszą szkołę TSL otwarto w 1894 roku w [[Seredkiewicz|Ulicku Seredkiewicz]]<ref>Sikora W. [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/applet?mimetype=image%2Fx.djvu&sec=false&handler=djvu_html5&content_url=%2FContent%2F2096%2Ftowarzystwo_szkoly.djvu Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891–1928. Krótki rys działalności] Kraków 1929.</ref>. Towarzystwo Szkoły Ludowej w 1913 roku prowadziło 435 szkół ludowych (głównie na wsi), 117 kursów dla analfabetów, 55 kursów przemysłowych, 20 burs, 79 domów ludowych, 2520 czytelni, wypożyczalni i bibliotek z 409 622 książkami. Przeprowadzono także 7388 odczytów i pogadanek<ref name="autonazwa3" />. W 1911 prowadziło także 24 ochronki dla dzieci, z czego 18 na terenie Galicji<ref>Szerzej na ten temat Mirosława Bednarzak-Libera, ''Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech,'' w: Virginibus puerisque, t. 2 ''Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku,'' red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153–172.</ref>. Ważną część działalności stanowiło obchodzenie rocznic i świąt narodowych, m.in. w 50. rocznicę [[Powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] upamiętniano to wydarzenie masowo stawiając krzyże i pomniki<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Kubów|imię=Władysław|tytuł=Terroryzm na Podolu|data=2008|wydawca=Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego|miejsce=Warszawa|strony=16–17|isbn=978-83-60093-54-2}}</ref>.
-W czasie I wojny światowej działalność Towarzystwa osłabła i skupiała się przede wszystkim na zakładaniu „bibliotek wojennych” (do 1916 powstało ich 675), odbudowie szkół, organizowaniu nowych kół TSL oraz szkół w Kongresówce, które zaopatrywano w mapy, książki i inne pomoce. TSL pomagało także w zapewnieniu im nauczycieli<ref>Jerzy Holzer, Jan Molenda, ''Polska w pierwszej wojnie światowej,'' Warszawa 1967, s. 391</ref>.
+W czasie I wojny światowej działalność Towarzystwa osłabła i skupiała się przede wszystkim na zakładaniu „bibliotek wojennych” (do 1916 powstało ich 675), odbudowie szkół, organizowaniu nowych kół TSL oraz szkół w Kongresówce, które zaopatrywano w mapy, książki i inne pomoce. TSL pomagało także w zapewnieniu im nauczycieli<ref name="autonazwa3" />.
-Po 1918 r. Towarzystwo prowadziło głównie swoją działalność w południowo-wschodnich województwach II RP. Koncentrowano się na oświacie pozaszkolnej (m.in. niedzielne uniwersytety ludowe); w latach 30-tych odegrało ważną rolę na wschodnich kresach II Rzeczypospolitej, przyczyniając się do kultywowania kultury polskiej i propagując zarazem postawy wolne od nacjonalizmu; Towarzystwo nadal posiadało własne szkoły a ich liczba pomału rosła, w 1923 szkół utrzymywanych przez TSL było 11, w 1924 -33, w 1925 - 66 (w tym 10 średnich)<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925,'' Kraków 1926, s.16</ref>.
+Po 1918 r. Towarzystwo prowadziło głównie swoją działalność w południowo-wschodnich województwach II RP. Koncentrowano się na oświacie pozaszkolnej (m.in. niedzielne uniwersytety ludowe); w latach 30. odegrało ważną rolę na wschodnich kresach II Rzeczypospolitej, przyczyniając się do kultywowania kultury polskiej i propagując zarazem postawy wolne od nacjonalizmu; Towarzystwo nadal posiadało własne szkoły a ich liczba pomału rosła, w 1923 szkół utrzymywanych przez TSL było 11, w 1924 -33, w 1925 – 66 (w tym 10 średnich)<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925,'' Kraków 1926, s. 16.</ref>.
 {| class="wikitable"
-|+Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej (1931-1935)<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, s.10</ref>
+|+ Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej (1931-1935)<ref>''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, s. 10.</ref>
 !
 !1931
@@ Linia 139: / Linia 140: @@
 !1935
 |-
-| colspan="6" |                                                     '''Biblioteki'''
+| colspan="6"| '''Biblioteki'''
 |-
 |biblioteki stałe
@@ Linia 176: / Linia 177: @@
 |1 144 386
 |-
-| colspan="6" |                                          '''Inne prace oświatowe'''
+| colspan="6"| '''Inne prace oświatowe'''
 |-
 |odczyty, pogadanki
@@ Linia 248: / Linia 249: @@
 |16
 |-
-| colspan="6" |                                 '''opieka nad dzieckiem, szkolnictwo'''
+| colspan="6"| '''opieka nad dzieckiem, szkolnictwo'''
 |-
 |półkolonie
-| -
+| –
-| -
+| –
 |10
 |97
@@ Linia 258: / Linia 259: @@
 |-
 |dzieci na półkoloniach
-| -
+| –
-| -
+| –
 |498
 |3 514
@@ Linia 294: / Linia 295: @@
 == Darowizny na rzecz Towarzystwa ==
-* Współzałożycielem, a następnie honorowym dożywotnim prezesem TSL był [[Ernest Bandrowski|Ernest Tytus Bandrowski]] (1853-1920), profesor chemii organicznej na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], dyrektor krakowskiej Szkoły Przemysłowej, współzałożyciel dziennika „Reforma” (później „[[Nowa Reforma]]”), radny, a następnie wiceprezydent [[Kraków|Krakowa]], poseł do [[Sejm Krajowy (Galicja)|Sejmu Galicyjskiego]], gdzie przewodniczył sekcji szkolnej. Dzięki niemu powstało ok. 500 szkół powszechnych różnych typów, które przyczyniły się wydatnie do podniesienia poziomu oświaty w zaborze austriackim. Na cele Towarzystwa Szkoły Ludowej przekazał Bandrowski jedną czwartą swojego majątku<ref>M.Ż.K (Marek Żukow-Karczewski), ''Całe miasto mówiło... O Bandrowskim'', "Echo Krakowa", 4 X 1994 r., nr 193 (14265).</ref>.
+* Współzałożycielem, a następnie honorowym dożywotnim prezesem TSL był [[Ernest Bandrowski|Ernest Tytus Bandrowski]] (1853-1920), profesor chemii organicznej na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], dyrektor krakowskiej Szkoły Przemysłowej, współzałożyciel dziennika „Reforma” (później „[[Nowa Reforma]]”), radny, a następnie wiceprezydent [[Kraków|Krakowa]], poseł do [[Sejm Krajowy (Galicja)|Sejmu Galicyjskiego]], gdzie przewodniczył sekcji szkolnej. Dzięki niemu powstało ok. 500 szkół powszechnych różnych typów, które przyczyniły się wydatnie do podniesienia poziomu oświaty w zaborze austriackim. Na cele Towarzystwa Szkoły Ludowej przekazał Bandrowski jedną czwartą swojego majątku<ref>M.Ż.K (Marek Żukow-Karczewski), ''Całe miasto mówiło... O Bandrowskim'', „Echo Krakowa”, 4 X 1994 r., nr 193 (14265).</ref>.
-* [[Erazm Jerzmanowski]] w 1893 roku przekazał na fundusz Towarzystwa 20 000 koron<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,''  s. 47</ref>. Na budowę szkoły w Ulicku Seredkiewicz (pow. Rawa Ruska) dał 2000 koron, na zakup gruntu pod szkołę w Białej 4000 koron, a na wydawanie pisma dla ludu  „Polski Lud“ 1000 koron<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,''  s. 48</ref>.
+* [[Erazm Jerzmanowski]] w 1893 roku przekazał na fundusz Towarzystwa 20 000 koron<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 47.</ref>. Na budowę szkoły w Ulicku Seredkiewicz (pow. Rawa Ruska) dał 2000 koron, na zakup gruntu pod szkołę w Białej 4000 koron, a na wydawanie pisma dla ludu „Polski Lud” 1000 koron<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 48.</ref>.
 * W 1916 roku [[Edmund Klemensiewicz]] w swoim testamencie zapisał Towarzystwu 2-piętrowy dom przy [[Dom Towarzystwa Szkoły Ludowej w Krakowie|ul. św. Anny 5]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor = |tytuł = Hojny zapis, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-07-12, s. 7 |data = |data dostępu = 2018-08-16 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19160712&query=%22towarzystwu+szko%C5%82y+ludowej%22&ref=anno-search&seite=7 |język = pl}}</ref>. T.S.L. miało wejść w posiadanie budynku rok po śmierci testatora, a w przypadku sprzedaży przekazać gminie 50 000 koron na fundusz im. Amalii i Edmunda Klemensiewiczów wspierający dzieci w ochronkach<ref name=":0" />.
-* '''Dar grunwaldzki.''' W 1909 roku [[Peter Rosegger]] umieścił w prasie apel, aby wpłacać pieniądze na szkoły niemieckie na „kresowych ziemiach polskich”<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Milijon na polskie szkoły kresowe, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, Seite 2 |data = |data dostępu = 2018-08-12 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19090518&query=%22rosegger%22&ref=anno-search&seite=2 |język = pl}}</ref>. Wtedy na obronę kresów polskich przed „najazdem niemczyzny” dał nieznany ofiarodawca 2 000 koron. Do akcji przyłączyli się profesorowie: Ksawery Lewkowic, Bujwid, a Adolf Cieński „''zobowiązał się wpłacić do dyspozycji Towarzystwa Szkoły Ludowej na budowę lub wspieranie szkół polskich na kresach sumę 2 000 koron, jeśli zostanie w ciągu lat pięciu z tem samem przeznaczeniem pięćset razy subskrybowana, tak, że powstanie kapitał miljona koron''”<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Milijon na szkoły kresowe , Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, s. 2 |data = |data dostępu = 2018-08-19 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19090518&query=%22rosegger%22&ref=anno-search&seite=2 |język = pl}}</ref>. Do końca 1909 roku zadeklarowano 1 198 642 korony, w 1910 było już 1 514 232, a do 15 kwietnia 1914 1 656 842 korony<ref name=":02">{{Cytuj |autor = Zdzisław Próchnicki |tytuł = Dwudziestopięciolecie Towarzystwa Szkoly Ludowej, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-05-06, s. 4 |data = |data dostępu = 2018-08-19 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19160506&query=%22roseggera%22&ref=anno-search&seite=4 |język = pl}}</ref>. Gorzej było z wpłatami, do 15 kwietnia 1914 roku wpłacono 1 065 067 koron<ref name=":02" />. Zarząd Główny 60% daru przeznaczył na kresy zachodnie, a pozostałe 40% na wschodnie<ref name=":02" />. W ramach tych pieniędzy zbudowano między innymi gimnazjum realne i seminarium nauczycielskie w Białej, rozbudowano inne szkoły, także na Śląsku Cieszyńskim ( wspólnie z [[Macierz Ziemi Cieszyńskiej|Macierzą Szkolną Śląska Cieszyńskiego]])<ref name=":02" />. Na wschodzie zakupiono grunt pod szkoły, wyposażenie i opłacano ich utrzymanie. Do końca 1913 roku powstało 378 polskich klas, a w gminach w których było ponad 40 polskich dzieci budowano budynki szkolne<ref name=":02" />. Do 1 maja 1914 roku kupiono grunt pod budowę 60 szkół i  zbudowano 52 budynki<ref name=":02" />. Do 31 maja 1914 roku na szkoły na kresach wschodnich wydano 344 532 korony<ref name=":02" />. Wsparciem dla daru grunwaldzkiego był fundusz budowy szkól na kresach, który powstał we Lwowie w kwietniu 1914 roku<ref name=":02" />
+* '''Dar grunwaldzki.''' Powstanie projektu zbierania pieniędzy na dar grunwaldzki wiąże się bezpośrednio z akcją zapoczątkowaną w 1909 roku [[Peter Rosegger|Petera Roseggera]], który umieścił w NeuesWienerTageblatt apel, aby wpłacać pieniądze na szkoły niemieckie na "kresowych ziemiach polskich"<ref>{{Cytuj |autor =  |tytuł = Milijon na polskie szkoły kresowe, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, Seite 2 |data =  |data dostępu = 2018-08-12 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19090518&query=%22rosegger%22&ref=anno-search&seite=2 |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = "Dwa tysiące równe dwóm milionom" |czasopismo = Nowa Reforma |data = 1909 |numer = 207 |s = 1 |url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/207877/edition/196608/content?}}</ref>. W odpowiedzi mieszkający w Krakowie [[Bronisław Schwanitz-Szwantowski]] 5 maja 1909 roku przekazał [[Towarzystwo Szkoły Ludowej|Towarzystwu Szkoły Ludowej]] na utrzymanie kresowych szkół polskich listy zastawne Banku Krajowego o wartości 2 tysięcy koron<ref>{{Odn|Stępowski|1912|s=4-5|ref=nie}}</ref>. Do akcji przyłączyli się profesorowie: [[Ksawery Lewkowicz]], [[Odo Bujwid|Bujwid]], a [[Adolf Cieński]] "''zobowiązał się wpłacić do dyspozycji Towarzystwa Szkoły Ludowej na budowę lub wspieranie szkół polskich na kresach sumę 2 000 koron, jeśli zostanie w ciągu lat pięciu z tem samem przeznaczeniem pięćset razy subskrybowana, tak, że powstanie kapitał miljona koron''"<ref>{{Cytuj |autor =  |tytuł = Milijon na szkoły kresowe , Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1909-05-18, s. 2 |data =  |data dostępu = 2018-08-19 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19090518&query=%22rosegger%22&ref=anno-search&seite=2 |język = pl}}</ref>.  Do końca 1909 roku zadeklarowano 1 198 642 korony, w 1910 było już 1 514 232, a do 15 kwietnia 1914 1 656 842 korony<ref name=":02">{{Cytuj |autor = Zdzisław Próchnicki |tytuł = Dwudziestopięciolecie Towarzystwa Szkoly Ludowej, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1916-05-06, s. 4 |data = |data dostępu = 2018-08-19 |opublikowany = anno.onb.ac.at |url = http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=klw&datum=19160506&query=%22roseggera%22&ref=anno-search&seite=4 |język = pl}}</ref>. Gorzej było z wpłatami, do 15 kwietnia 1914 roku wpłacono 1 065 067 koron<ref name=":02" />. Zarząd Główny 60% daru przeznaczył na kresy zachodnie, a pozostałe 40% na wschodnie<ref name=":02" />. W ramach tych pieniędzy zbudowano między innymi gimnazjum realne i seminarium nauczycielskie w [[Biała Krakowska|Białej]], rozbudowano inne szkoły, także na Śląsku Cieszyńskim (wspólnie z [[Macierz Ziemi Cieszyńskiej|Macierzą Szkolną Śląska Cieszyńskiego]])<ref name=":02" />. Na wschodzie zakupiono grunt pod szkoły, wyposażenie i opłacano ich utrzymanie. Do końca 1913 roku powstało 378 polskich klas, a w gminach w których było ponad 40 polskich dzieci budowano budynki szkolne<ref name=":02" />. Do 1 maja 1914 roku kupiono grunt pod budowę 60 szkół i zbudowano 52 budynki<ref name=":02" />. Do 31 maja 1914 roku na szkoły na kresach wschodnich wydano 344 532 korony<ref name=":02" />. Wsparciem dla daru grunwaldzkiego był fundusz budowy szkól na kresach, który powstał we Lwowie w kwietniu 1914 roku<ref name=":02" />
-* '''Dar Narodowy Trzeciego Maja''' W 1900 roku powstaje nowy fundusz. Zbiórka była organizowana corocznie w rocznicę uchwalenia Konstytucji. Podstawą istnienia daru było hasło „''po groszu, lecz wszyscy''”<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej ...,'' s. 51</ref>
+* '''Dar Narodowy Trzeciego Maja''' W 1900 roku powstaje nowy fundusz. Zbiórka była organizowana corocznie w rocznicę uchwalenia Konstytucji. Podstawą istnienia daru było hasło „''po groszu, lecz wszyscy''”<ref>Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej...,'' s. 51.</ref>
 == Rozwiązanie Towarzystwa ==
-Organizacja istniała do 1 sierpnia [[1940]] r., kiedy to zarządzeniem niemieckich władz okupacyjnych zlikwidowano wszystkie polskie fundacje i stowarzyszenia działające na terenie [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]].
+Organizacja istniała do 1 sierpnia 1940 r., kiedy to zarządzeniem niemieckich władz okupacyjnych zlikwidowano wszystkie polskie fundacje i stowarzyszenia działające na terenie [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]].
 == Przypisy ==
@@ Linia 307: / Linia 308: @@
 == Bibliografia ==
-* Roman Baron, Nad Olzą i Ostrawicą. ''Działalność społeczno-wychowawcza i oświatowa Towarzystwa Szkoły Ludowej w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim (1894−1919),'' Opole 2006;
+* Roman Baron, Nad Olzą i Ostrawicą. ''Działalność społeczno-wychowawcza i oświatowa Towarzystwa Szkoły Ludowej w Zagłębiu Ostrawsko-Karwińskim (1894−1919),'' Opole 2006.
-* Mirosława Bednarzak-Libera, O''świata pozaszkolna w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891−1918),'' „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach” 1996, Seria: Nauki Humanistyczne, Historia, z. 2, s. 85−103;
+* Mirosława Bednarzak-Libera, O''świata pozaszkolna w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891−1918),'' „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach” 1996, Seria: Nauki Humanistyczne, Historia, z. 2, s. 85−103.
-* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskie jw latach 1891–1914,'' [w:] ''Chłopi – naród – kultura,'' red. J.R. Szaflik, t. 4, ''Kultura i oświata na wsi,'' pod red. A. Meissnera, Rzeszów 1996, s. 229–239;
+* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Formy działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej na wsi galicyjskie jw latach 1891–1914,'', [w:] ''Chłopi – naród – kultura,'' red. J.R. Szaflik, t. 4, ''Kultura i oświata na wsi,'' pod red. A. Meissnera, Rzeszów 1996, s. 229–239.
-* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,'' [w:] ''Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych,'' pod red. Edwarda Alfreda Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231
+* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej na obszarze monarchii austro-węgierskiej (poza Galicją) w latach 1891–1918,'', [w:] ''Dzieje kształtowania się polskich instytucji oświatowych,'' pod red. Edwarda Alfreda Mierzwy, Piotrków Trybunalski 2002, s. 199–231
 * M. Bednarzak-Libera, ''Rola książki w działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej (1891−1918). Szkic do dziejów książki w Krakowie,'' „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia” 2006, z. 4, s. 177−197.
-* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech,'' w: Virginibus puerisque, t.2 ''Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku,'' red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153-172,
+* Mirosława Bednarzak-Libera, ''Ochronki założone przez Towarzystwa Szkoły Ludowej placówkami przyjaznymi i przeciwdziałającymi wynaradawianiu polskich dzieci w Austro-Węgrzech,'' w: Virginibus puerisque, t. 2 ''Z zagadnień wychowania i opieki nad dzieckiem w XVIII-XX wieku,'' red. Ewa Kula i Marzena Pękowska, Kielce 2012, s. 153–172.
-* Aleksandra Lubczyńska, ''„Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej,'' w: ''Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku''. red. Iwona Michalska,Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247-268 {{ISBN|978-83-7969-693-2}} [http://dspace.uni.lodz.pl:8080/xmlui/bitstream/handle/11089/27140/247-258%20Aleksandra%20Lubczynska_%E2%80%9EMiesiecznik%20Towarzystwa%20Szkoly%20Ludowej%E2%80%9D.pdf?sequence=1&isAllowed=y wersja elektroniczna]
+* Aleksandra Lubczyńska, ''„Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej,'' w: ''Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku''. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268 {{ISBN|978-83-7969-693-2}} [http://dspace.uni.lodz.pl:8080/xmlui/bitstream/handle/11089/27140/247-258%20Aleksandra%20Lubczynska_%E2%80%9EMiesiecznik%20Towarzystwa%20Szkoly%20Ludowej%E2%80%9D.pdf?sequence=1&isAllowed=y wersja elektroniczna]
-* Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 267-284 [http://212.87.236.17:8080/dlibra/docmetadata?id=4555&from=publication wersja elektroniczna]
+* Kazimierz Rędziński, ''Akademickie Koło Towarzystwa Szkoły Ludowej we Lwowie (1898–1914),'' „Pedagogika” t. 26, nr 1, 2017, s. 267–284 [http://212.87.236.17:8080/dlibra/docmetadata?id=4555&from=publication wersja elektroniczna]
+* {{Cytuj książkę|nazwisko=Stępowski|imię=Maryan|tytuł=Co się stało z Darem Grunwaldzkim|rok=1912|wydawca=Nakładem Towarzystwa Szkoły Ludowej|miejsce=Kraków|strony=1-15|odn=tak}}
-* Anna Zwiercan-Witkowska, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891−1939,'' „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. 53, s. 135−155;
+* Anna Zwiercan-Witkowska, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej w latach 1891–1939,'' „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 2003, R. 53, s. 135−155.
 == Źródła do historii Towarzystwa Szkoły Ludowej ==
-* zespół '''Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie 1892 - 1940''' - Narodowe Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. 29/569/0
+{{commonscat|Towarzystwo Szkoły Ludowej}}
+* zespół Towarzystwo Szkoły Ludowej Zarząd Główny w Krakowie 1892 – 1940, Narodowe Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. 29/569/0
 * ''Pierwsze dziesięciolecie Towarzystwa Szkoły Ludowej pod względem finansowym (1892−1902),'' oprac. P. Ciompa, Kraków 1904
-* Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej. Jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa,'' Kraków 1911, [http://kpbc.umk.pl/Content/181118/Magazyn_234_04_HD_007.pdf Tarnowska Biblioteka Cyfrowa  wersja elektroniczna]
+* Marian Stępowski, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej. Jak powstało, co zrobiło i do czego dąży (1891-1911). W 20-tą rocznicę powstania Towarzystwa,'' Kraków 1911, [http://kpbc.umk.pl/Content/181118/Magazyn_234_04_HD_007.pdf Tarnowska Biblioteka Cyfrowa wersja elektroniczna]
-* Irena Kosmowska, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej w Galicji,'' Warszawa 1917, [https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/319392/edition/301804/content?ref=desc Śląska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* Irena Kosmowska, ''Towarzystwo Szkoły Ludowej w Galicji,'' Warszawa 1917, [https://www.sbc.org.pl/dlibra/publication/319392/edition/301804/content?ref=desc Śląska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* Wincenty Sikora,''Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891−1928. Krótki rys działalności. Ilustrowany przewodnik dla zwiedzających dział TSL w pawilonie instytucji kulturalno-oświatowych na Powszechnej Wystawie Kraj. w Poznaniu w roku 1929,'' Kraków 1929; [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=2096&from=publication Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* Wincenty Sikora,''Towarzystwo Szkoły Ludowej w Krakowie w latach 1891–1928. Krótki rys działalności. Ilustrowany przewodnik dla zwiedzających dział TSL w pawilonie instytucji kulturalno-oświatowych na Powszechnej Wystawie Kraj. w Poznaniu w roku 1929,'' Kraków 1929; [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=2096&from=publication Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1908,'' Kraków 1909, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13377/edition/12242/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1908,'' Kraków 1909, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13377/edition/12242/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1910,'' Kraków 1911, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/4683/edition/4307/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1910,'' Kraków 1911, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/4683/edition/4307/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1911,'' Kraków 1912,[http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=245&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1911,'' Kraków 1912,[http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=245&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912,'' Kraków 1913, [https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/249783/edition/237977/content Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1912,'' Kraków 1913, [https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/249783/edition/237977/content Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1913,'' Kraków 1914, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=247&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1913,'' Kraków 1914, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=247&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1914 i 1915,'' Kraków 1916, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=252&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej za lata 1914 i 1915,'' Kraków 1916, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=252&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej'' za rok ''1916,'' Kraków 1917, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=254&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego Towarzystwa Szkoły Ludowej'' za rok ''1916,'' Kraków 1917, [http://dlibra.biblioteka.tarnow.pl/dlibra/doccontent?id=254&dirids=1 Tarnowska Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924,'' Kraków 1925, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13534/edition/12343/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1924,'' Kraków 1925, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13534/edition/12343/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925,'' Kraków 1926, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13567/edition/12407/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1925,'' Kraków 1926, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13567/edition/12407/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1928, Kraków 1929, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13572/edition/12412/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1928, Kraków 1929, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13572/edition/12412/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1931,'' Kraków 1932, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13587/edition/12438/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1931,'' Kraków 1932, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13587/edition/12438/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1933,'' Kraków 1934, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13589/edition/12441/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1933,'' Kraków 1934, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13589/edition/12441/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
-* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13625/edition/12471/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa - wersja elektroniczna]
+* ''Sprawozdanie Zarządu Głównego T. S. L. z działalności Towarzystwa Szkoły Ludowej za rok 1935,'' Kraków 1936, [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/publication/13625/edition/12471/content?ref=desc Podkarpacka Biblioteka Cyfrowa – wersja elektroniczna]
+{{Kontrola autorytatywna}}
-[[Kategoria:Organizacje edukacyjne]]
+[[Kategoria:Towarzystwo Szkoły Ludowej| ]]
+[[Kategoria:Polskie organizacje oświatowe i naukowe w Galicji]]
 [[Kategoria:Polskie stowarzyszenia kulturalne]]
-[[Kategoria:Nauka i oświata w Galicji]]