Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

8 Dywizjon Rakiet Taktycznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Dywizjon Artylerii
8 Dywizjon Rakiet Taktycznych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1964

Rozformowanie

1994

Tradycje
Nadanie sztandaru

Uchwała Rady Państwa z 2 grudnia 1959 r.

Organizacja
Numer

JW 2463[1][2]

Dyslokacja

Tarnowskie Góry[3]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

10 Sudecka Dywizja Pancerna[3]

8 Dywizjon Artylerii / 8 Dywizjon Rakiet Taktycznych (8 da / 8 drt) – pododdział wojsk rakietowych ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Rozkazem organizacyjnym Ministra Obrony Narodowej nr 0045/Org. z 17 maja 1951 został sformowany w Strzegomiu 8 dywizjon artylerii rakietowej w składzie 10 Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej.

Wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych[1]. Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0059/Org. z 8 kwietnia 1963 8 artylerii rakietowej został przeformowany w 8 dywizjon artylerii (dywizjon rakiet taktycznych) w składzie 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej. Dywizjon stacjonował wówczas w garnizonie Tarnowskie Góry. W 1993 jednostka została podporządkowana dowódcy Krakowskiego Okręgu Wojskowego. Na przełomie 1967-1968 jednostka wyposażona została w trzy zestawy 9K52 z wyrzutniami 9P113, a jej stary sprzęt przekazano nowo formującym się dywizjonom rakiet taktycznych[4].

Jednostka posiadała etat nr 30/004 i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 9P113[5].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 08/Org. z 8 lutego 1988, w terminie do 30 września 1988 przeformowano dywizjon z etatu 30/004/0 na 30/202/0 i dozbrojono w czwartą wyrzutnię[6].

Pod koniec 1988 8 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/202, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły cztery wyrzutnie 9P113[6].

W 1994 dywizjon został rozformowany.

Struktura organizacyjna w 1993

[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 4 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113

Dowódcy dywizjonu

[edytuj | edytuj kod]
  • mjr Adam Walenty (był w 1956)[7]
  • ppłk Stanisław Gargas

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 57.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  3. a b Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157. 
  4. Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
  5. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  6. a b Rochowicz 2018 ↓, s. 68.
  7. Nalepa 1992 ↓, s. 85.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
  • Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990, „Poligon” nr 3/2010
  • Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21]. 
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.