Autostrada A11 (Niemcy)

Początek drogi	Pomellen
Koniec drogi	Schwanebeck
Długość	110 km
Kraje związkowe	Meklemburgia-Pomorze Przednie,; Brandenburgia
	Mapa
	Zdjęcie
Przebieg trasy
Legenda
w użyciu
A6E28	Szczecin , Gdańsk
	Kraj związkowy Meklemburgia-Pomorze Przednie
	Kraj związkowy Brandenburgia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Autostrada A11 (niem. Bundesautobahn 11 (BAB 11) także Autobahn 11 (A11)) – autostrada w Niemczech przebiegająca od autostradowej obwodnicy Berlina (A10) do granicy z Polską w Kołbaskowie, gdzie przechodzi w polską autostradę A6. Jest częścią szlaku europejskiego E28 Berlin – Szczecin – Gdańsk. Długość wynosi 112 km, z czego 91 km w Brandenburgii i 21 km w Meklemburgii-Pomorzu Przednim.

Historia

Powstała jako Reichsautobahn (RAB) 4a Berlin-Stettin (zob. „Berlinka”). Budowa autostrady została zainaugurowana pod koniec 1933, a prace ruszyły wiosną 1934. Przy realizacji inwestycji wykorzystani zostali bezrobotni, których pracowało tutaj ok. 5000. 27 września 1936 Hermann Göring dokonał uroczystego otwarcia 113 kilometrów autostrady z Berlina do Szczecina (do ówczesnego węzła Stettin-Süd, obecnie Szczecin Zachód).

W latach 30. istniał niezrealizowany plan budowy dodatkowego połączenia arterii z obwodnicą Berlina, odnoga miała krzyżować się z autostradą na północ od Bernau^[1].

W czasach NRD posiadała oznaczenie A2^[2], które istniało jedynie dla potrzeb administracyjnych, przez co nie umieszczano go na drogowskazach. Była także jedną z dróg tranzytowych kraju^[3]. Do połowy lat 80. autostrada znajdowała się w ciągu trasy europejskiej E74^[4] – wtedy wprowadzono nowy system numeracji tras europejskich.

Jak większość przedwojennych austostrad w NRD, po wojnie nie była odnawiana i w momencie zjednoczenia Niemiec w 1990 była w złym stanie technicznym. W odróżnieniu jednak od innych odcinków odnowienie autostrady w kolejnych latach nie miało priorytetu, a remonty przebiegały powoli. Jeszcze w sierpniu 2010 na autostradzie znajdowały się fragmenty nawierzchni z przedwojennych betonowych płyt. W latach 2011–2013 przebudowano węzeł autostradowy Schwanebeck. Po zakończeniu przebudowy otrzymał nazwę Dreieck Kreuz Barnim oraz poza połączeniem z autostradą A10 uzyskał bezpośrednie łącznice z drogą B2.

RAB 4a w czasie budowy
Stan nawierzchni w okolicach Penkun w grudniu 2006. Na lewej, zamkniętej jezdni widoczne przedwojenne betonowe płyty
Ponad 70-letnia nawierzchnia A11 (maj 2009)
Tablica informacyjna przy A11

Uwagi

↑ Dawniej węzeł nazywał się Dreieck Schwanebeck

Przypisy

↑ Der Große Conti-Atlas für Kraftfahrer 1:500.000, wyd. 18, Hannover: Kartographischer Verlag der Continental Caoutchouc-Compagnie G.m.b.H., 1938 .
↑ DDR-Autobahnnumern. autobahnen-europa.eu. [dostęp 2017-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (niem.).
↑ Reiseatlas DDR mit ČSSR, Polen, UDSSR, Ungarn, Rumänien, Bulgarien. Wyd. 9. Berlin/Leipzig: VEB Tourist Verlag, 1977, s. 12-13.
↑ Hegi Gyula, Domokos György: EUROPE L'EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

[1] Dawniej węzeł nazywał się Dreieck Schwanebeck

[2] Der Große Conti-Atlas für Kraftfahrer 1:500.000, wyd. 18, Hannover: Kartographischer Verlag der Continental Caoutchouc-Compagnie G.m.b.H., 1938 .

[3] DDR-Autobahnnumern. autobahnen-europa.eu. [dostęp 2017-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (niem.).

[4] Reiseatlas DDR mit ČSSR, Polen, UDSSR, Ungarn, Rumänien, Bulgarien. Wyd. 9. Berlin/Leipzig: VEB Tourist Verlag, 1977, s. 12-13.

[europa1981-5] Hegi Gyula, Domokos György: EUROPE L'EUROPE EUROPA ЕВРОПА Road atlas Atlas Routier Autoatlas АТЛАС автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0.

[:1-6] Pierwotny projekt; numer został później użyty ponownie.

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[A]