Christl Cranz

Christl Cranz

Christl Cranz w 1936 r.
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1914 Bruksela
Data i miejsce śmierci	28 września 2004 Oberstaufen
Klub	SC Oberstaufen
Dorobek medalowy
Reprezentacja III Rzesza Igrzyska olimpijskie złoto Garmisch-Partenkirchen 1936 narciarstwo alpejskie (kombinacja) Mistrzostwa świata złoto Sankt Moritz 1934 slalom złoto Sankt Moritz 1934 kombinacja złoto Mürren 1935 zjazd złoto Mürren 1935 kombinacja złoto Chamonix 1937 zjazd złoto Chamonix 1937 slalom złoto Chamonix 1937 kombinacja złoto Engelberg 1938 slalom złoto Engelberg 1938 kombinacja złoto Zakopane 1939 zjazd złoto Zakopane 1939 slalom złoto Zakopane 1939 kombinacja srebro Sankt Moritz 1934 zjazd srebro Mürren 1935 slalom srebro Engelberg 1938 zjazd Zakończenie kariery: 1941 r.

Christel Franziska Antonia „Christl” Cranz-Borchers (ur. 1 lipca 1914 w Brukseli, zm. 28 września 2004 w Oberstaufen) – niemiecka narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska oraz wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii narciarstwa alpejskiego. Startowała w barwach klubu SC Oberstaufen.

Kariera

Christl Cranz urodziła się w Brukseli, z której jej rodzina uciekła do Reutlingen po wybuchu I wojny światowej. Na początku lat 30' należała do Bund Deutscher Mädel, organizacji będącej częścią Hitlerjugend. Pierwsze sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 1934 roku, gdzie zwyciężyła w slalomie i kombinacji, a zjazd ukończyła na drugiej pozycji. W ostatniej konkurencji lepsza okazała się jedynie Anny Rüegg ze Szwajcarii, która była szybsza o 2,6 sekundy. Podobne wyniki osiągnęła na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Mürren, wygrywając kombinację i zjazd. Srebrny medal zdobyła tym razem w slalomie, w którym uległa tylko Anny Rüegg. W 1936 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, gdzie sięgnęła po złoty medal w rozegranej po raz pierwszy kombinacji. Po zjeździe do kombinacji, w którym upadła, Cranz zajmowała szóste miejsce, tracąc do prowadzącej Laili Schou Nilsen z Norwegii 6,6 sekundy. W slalomie uzyskała jednak zdecydowanie najlepszy czas, co dało jej najlepszy łączny wynik i zwycięstwo. Na podium wyprzedziła swą rodaczkę, Käthe Grasegger oraz Nilsen. Podczas mistrzostw świata w Chamonix w 1937 roku i rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Zakopanem Cranz wygrywała wszystkie konkurencje. W międzyczasie wystąpiła także na mistrzostwach świata w Engelbergu, gdzie wygrywała slalom i kombinację, a w zjeździe była druga za rodaczką Lisą Resch. Niemka zdobyła także złote medale w zjeździe i kombinacji oraz srebrny w slalomie podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 1941 roku. W 1946 roku Międzynarodowa Federacja Narciarska uznała te mistrzostwa za niebyłe, bowiem udział wzięli przedstawiciele tylko pięciu państw.

Ponadto dwukrotnie wygrywała prestiżowe zawody w Arlherg-Kandahar: w 1937 roku w Mürren w slalomie i kombinacji, a siedmiokrotnie była najlepsza w zawodach SDS-Rennen w Grindelwald: w 1937 roku w zjeździe, slalomie i kombinacji oraz zjeździe i kombinacji w latach w 1938 i 1939. Wielokrotnie zdobywała mistrzostwo kraju: w kombinacji w latach 1934-1941, w slalomie w latach 1938-1941 oraz biegu zjazdowym w latach 1938-1940. Wygrała również mistrzostwa Szwajcarii w 1938 roku w slalomie i kombinacji oraz mistrzostwa Austrii w kombinacji w 1937 roku. W 1941 roku zakończyła karierę sportową.

W 1943 roku Cranz wyszła za mąż za pilota Adolfa Borchersa. Po zakończeniu II wojny światowej została aresztowana i spędziła 11 miesięcy w obozie pracy przymusowej. Następnie wraz z mężem osiedliła się w Steibis, gdzie razem prowadzili szkołę narciarską. W latach 1956–1960 była trenerem Wspólnej Reprezentacji Niemiec. Była także jednym z sędziów podczas zawodów alpejskich na igrzyskach olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Innsbrucku.

Jej młodszy brat Rudolf Cranz również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
1.	8 lutego	1936	Garmisch-Partenkirchen	Kombinacja	97,06 pkt	–	–

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	15 lutego	1934	Sankt Moritz	Zjazd	5:38,0 min	+2,6 s	Anny Rüegg
1.	16 lutego	1934	Sankt Moritz	Slalom	1:57,0 min	–	–
1.	16 lutego	1934	Sankt Moritz	Kombinacja	99,62 pkt	–	–
2.	22 lutego	1935	Mürren	Slalom	2:23,2 min	+2,3 s	Anny Rüegg
1.	23 lutego	1935	Mürren	Zjazd	3:27,2 min	–	–
1.	23 lutego	1935	Mürren	Kombinacja	99,21 pkt	–	–
1.	13 lutego	1937	Chamonix	Zjazd	5:17,0 min	–	–
1.	15 lutego	1937	Chamonix	Slalom	2:29,2 min	–	–
1.	15 lutego	1937	Chamonix	Kombinacja	511,0 pkt	–	–
2.	5 marca	1938	Engelberg	Zjazd	3:32,2 min	+2,4 s	Lisa Resch
1.	6 marca	1938	Engelberg	Slalom	2:51,9 min	–	–
1.	6 marca	1938	Engelberg	Kombinacja	352,0 pkt	–	–
1.	12 lutego	1939	Zakopane	Zjazd	3:25,24 min	–	–
1.	15 lutego	1939	Zakopane	Slalom	2:36,3 min	–	–
1.	15 lutego	1939	Zakopane	Kombinacja	330,2 pkt	–	–

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
• Władysław Zieleśkiewicz, Gwiazdy zimowych aren. Encyklopedia sportu, Warszawa 1992