Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Czaszniowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czaszniowate
Ilustracja
Gustavia gracilima
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

czaszniowate

Nazwa systematyczna
Lecythidaceae Poit.
Mém. Mus. Hist. Nat. 13: 143. Mar 1825
Czerpnia gujańska
Gustavia superba
Napoleonaea imperialis
Planchonia careya
Owoc czaszni małpiej

Czaszniowate (Lecythidaceae Poit.) – rodzina roślin należąca do rzędu wrzosowców Ericales. Obejmuje ok. 25 rodzajów z ponad 350 gatunkami drzew, rzadziej krzewów spotykanych w strefie tropikalnej[2][3]. Liście mają niepodzielone, skrętoległe, kwiaty efektowne, duże. Do ważnych roślin użytkowych należy orzesznica wyniosła dostarczająca orzechów brazylijskich i czasznia małpia dostarczająca orzechów rajskich[4]. Także inne gatunki z tych rodzajów oraz Eschweilera dostarczają jadalnych nasion, choć są wśród tych rodzajów także rośliny trujące i niektóre orzesznice używane są do trucia ryb. Jadalne nasiona spożywane w Sri Lance ma Careya arborea. Lokalnie spożywane są także owoce roślin z rodzajów Grias (w Ameryce Środkowej) i gatunków Gustavia speciosa (w Peru) oraz Planchonia careya (północna Australia i Nowa Gwinea). Niektóre gatunki dostarczają cenionego drewna i tak na przykład Cariniana pyriformis została przeeksploatowana i obecnie jest rzadko spotykanym gatunkiem. Drewno z rodzaju Eschweilera jest odporne na drążenie przez organizmy morskie i stosowane jest do budowy kadłubów i nabrzeży. Ze względu na efektowne kwiaty liczne gatunki uprawiane są jako ozdobne, zwłaszcza keben okazały, czerpnia gujańska, Napoleonaea imperialis oraz przedstawiciele rodzaju Gustavia[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Drzewa (w tym okazałe – osiągające do 55 m wysokości w przypadku Bertholletia excelsa), rzadziej krzewy[3].
Liście
Pojedyncze, skrętoległe (naprzeciwległe tylko u Abdulmajidia), zwykle skupiające się na końcach pędów. Osadzone zwykle na krótkich ogonkach, bez przylistków (jeśli są to drobne). Blaszka liściowa całobrzega, rzadziej piłkowana. Użyłkowanie liścia pierzaste[3].
Kwiaty
Często efektowne, duże, skupione w różnorodnych kwiatostanach na szczytach pędów lub wyrastających w kątach liści (grona, wiechy, pęczki), rzadziej kwiaty wyrastają pojedynczo, czasem także wprost z pnia (kaulifloria). Kwiaty są obupłciowe i o symetrii promienistej lub grzbiecistej. Działki kielicha zrastają się w dzwonkowatą rurkę zakończoną 2–6 łatkami lub są one niewidoczne z powodu zrastania się z zalążnią. Płatków korony jest od 3 do 6, rzadko więcej (8, 12, 18) i są wolne, rzadko bywają też całkiem zredukowane. U niektórych gatunków płonne prątniczki tworzą fałszywą koronę, upodabniając się do płatków. Pręcików jest od 10 do bardzo wielu (ponad tysiąca) i zrastają się one w pierścień (u Foetidia są wolne). U niektórych roślin pierścień taki wydłuża się z jednej strony okrywając łukowato zalążnię. Ta jest dolna lub wpół dolna. Powstaje z dwóch do ośmiu owocolistków, formujących własne komory i zakończonych własnymi, krótkimi szyjkami słupków, na szczycie z niepodzielonym lub podzielonym znamieniem[3].
Owoce
Soczyste pestkowce lub drewniejące torebki, często osiągające znaczne rozmiary, czasem otwierające się okrągłym otwarciem (operculum). Nasiona czasem oskrzydlone (Cariniana, Couroupita)[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina w dawniejszych systemach klasyfikacyjnych włączana była zwykle do rzędu mirtowców (Myrtales), ale nie pasowała tam nawet pod względem samych cech morfologicznych. Część jej przedstawicieli wyodrębniana jako rodzina Scytopetalaceae włączana była z kolei do ślazowców Malvales. Później odkryto wspólne cechy budowy kwiatów i drewna, a w końcu analizy molekularne wykazały, że siedem rodzajów ze Scytopetalaceae zagnieżdżonych jest w czaszniowatych[3]. Wyodrębniane są one obecnie jako jedna z 5–6 wyróżnianych tu podrodzin[3][2]. Rodzina należy do rzędu wrzosowców Ericales, ale jej dokładne powiązania filogenetycznie nie są jasne i przedstawiana jest w politomii z innymi kladami w obrębie rzędu[2].

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
wrzosowce


Marcgraviaceae




Balsaminaceaeniecierpkowate



Tetrameristaceae







Polemoniaceaewielosiłowate



Fouquieriaceaeokotijowate




Lecythidaceaeczaszniowate





Sladeniaceae



Pentaphylacaceae





Sapotaceaesączyńcowate




Ebenaceaehebankowate



Primulaceaepierwiosnkowate





?

Mitrastemonaceae



Theaceaeherbatowate




Symplocaceaesymplokowate




Styracaceaestyrakowate



Diapensiaceaezimnicowate







Sarraceniaceaekapturnicowate




Actinidiaceaeaktinidiowate



Roridulaceaetuliłezkowate






Clethraceaeorszelinowate




Cyrillaceaezwichrotowate



Ericaceaewrzosowate









Wykaz rodzajów[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b c d Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-04] (ang.).
  3. a b c d e f g h Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 485–486. ISBN 978-1-842466346.
  4. Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
  5. List of Genera in LECYTHIDACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-12-11] (ang.).