Del Harris
 Harris odwiedzający Biały Dom w lutym 2009 roku, jako asystent trenera Chicago Bulls przed spotkaniem z Washington Wizards. | |||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1937 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
193 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała |
91 kg | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność |
1965–2012 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Plainfield (Plainfield, Indiana) | ||||||||||||||||||||||||||||
| College |
Milligan (1955–1959) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Draft |
1959 | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Delmer William "Del" Harris (ur. 18 czerwca 1937 w Orleans) – amerykański trener koszykarski, finalista NBA[1], nagrodzony tytułem Trenera Roku NBA[2].
Po ukończeniu Milligan College (1959) zdobył tytuł z religioznawstwa[3]. W 1965 roku zdobył tytuł magistra historii na Indiana University[3].
Od 1959 do 1965 roku trenował drużyny (Roachdale Hawks, Dale Golden Aces, Spencer Cops) trzech różnych szkół średnich. Jego największym sukcesem było doprowadzenie zespołu Golden Aces do rekordowego wyniku 35-9 (w trakcie dwóch lat) oraz mistrzostwa Pocket Athletic Conference. Podczas pracy w Dale trenował też drużynę baseballową, prowadząc ją do mistrzostwa PAC i rezultatu 26-7. Sezon 1964/65 spędził z drużyną Spencer, uzyskując wynik 19-6 oraz zdobywając mistrzostwo konferencji, IHSAA Sectional i zaliczając udział w finałach regionalnych, przegranych z zespołem z Bloomington.
W latach 1965–1974 był trenerem uczelni Earlham w lidzie akademickiej NAIA. Poprowadził zespół Quakers do trzech mistrzostw konferencji (2x Hoosier Collegiate Conference, 1x Hoosier-Buckeye Collegiate Conference). W okresie letnim (1969–1975) prowadził zespoły w lidze Portoryko. Jako trener drużyny Vaqueros de Bayamón zdobył trzykrotnie mistrzostwo kraju (1973–1975), a także srebrny (1973) i brązowy medal (1974) podczas World Club Championships[3]. W trakcie swojej kariery w tym kraju zanotował rezultat 176-61[3].
Podczas imprez międzynarodowych zdobywał medale zarówno jako trener, jak i asystent trenera z kilkoma różnymi reprezentacjami narodowymi[4].
W 1975 został asystentem trenera zespołu z ligi ABA – Utah Stars. Po roku trafił do NBA, gdzie objął to samo stanowisko w zespole Houston Rockets. Po trzech latach został głównym trener zespołu z Teksasu, prowadząc go do finałów NBA w 1981. W 1986 trafił do Wisconsin. Przez rok pełnił tam funkcję asystenta trenera Bucks, po czym powierzono mu zespół na kolejne cztery lata. W 1994 objął stanowisko głównego trenera Los Angeles Lakers, to właśnie podczas pracy w tym klubie otrzymał tytuł Trenera Roku NBA (1995)[2]. Rok wcześniej zespół wygrał zaledwie 33 spotkania, pod jego wodzą natomiast 48[5]. W kolejnych latach liczba zwycięstw wzrastała sukcesywnie aż go 61 w sezonie 1997/98[5]. Rok później, po skróconym sezonie, został zwolniony.
W kolejnych lata pracował kolejno w: Dallas Mavericks, Chicago Bulls oraz New Jersey Nets, pełniąc ponownie funkcję asystenta. W 2006 Dallas Mavericks dotarli do finałów NBA, gdzie musieli uznać wyższość Miami Heat[6]. Na stanowisko głównego trenera powrócił w sezonie 2011/12, kiedy to objął zespół Texas Legends z D-League. Po roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie[2][3][4], o ile nie zaznaczono inaczej.
College
[edytuj | edytuj kod]- Zaliczony do składów:
- 'Little All-American' (Honorable Mention)
- All-Conference (3-krotnie)
- Wybrany do Milligan College Hall of Fame
Trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- Drużynowe
Mistrz:
- Ameryki Centralnej jako trener kadry Portoryko (1974)
- Portoryko (1973–1975)
Wicemistrz:
Brązowy medalista mistrzostw:
- świata jako asystent trenera kadry USA (1998)
- Ameryki jako asystent trenera z reprezentacją Dominikany (2011)
- World Club Championships z zespołem Club Bayamon (Puerto Rico – 1974)
- Uczestnik igrzysk olimpijskich jako trener kadry Chin (2004 – 8. miejsce)
- Doradca kadry Kanady przed mistrzostwami świata 1994
- Indywidualne
- Trener Roku NBA (1995)[7]
- Wybrany do:
- Indiana Hall of Fame (1992)
- NAIA Hall of Fame
- Earlham College Hall of Fame
- Plainfield High School (Indiana) Hall of Fame (1992)
- Laureat nagrody:
- Jerry Colangelo Award (2010)
- Keys to Excellence (2014)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ a b c NBA Coach of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e Del Harris - NBA Coach Profile. nba.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Del Harris - hoopshall.com. hoopshall.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ a b Los Angeles Lakers Franchise Index. basketball-reference.com. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ a b NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Coach of the Year Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Amerykańscy trenerzy koszykarscy
- Trenerzy Houston Rockets
- Trenerzy Milwaukee Bucks
- Trenerzy Los Angeles Lakers
- Trenerzy Texas Legends
- Asystenci trenerów New Jersey Nets
- Asystenci trenerów Dallas Mavericks
- Asystenci trenerów Chicago Bulls
- Asystenci trenerów Milwaukee Bucks
- Asystenci trenerów Houston Rockets
- Urodzeni w 1937