Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Gützkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plan Gützkow z 1761 r.
Gützkow
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Meklemburgia-Pomorze Przednie

Powiat

Vorpommern-Greifswald

Wspólnota

Związek Gmin Züssow

Powierzchnia

57,29 km²

Wysokość

16 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2018)
• liczba ludności
• gęstość


2965[1]
52 os./km²

Nr kierunkowy

038353

Kod pocztowy

17506

Tablice rejestracyjne

VG, ANK, GW, PW, SBG, UEM, WLG

Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Gützkow”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Gützkow”
Ziemia53°56′15″N 13°24′36″E/53,937500 13,410000
Strona internetowa
Ratusz

Gützkow – miasto w Niemczech w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Greifswald, jedyne miasto w Związku Gmin Züssow. Leży na południe od Greifswaldu. Miasto liczy 2965 mieszkańców (31 grudnia 2018). Jego miastami partnerskimi są Bohmte (Niemcy) i Nowogard (Polska).

Toponimia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwę miasta zapisywano w dokumentach średniowiecznych w różnych formach, m.in. Chozcho (1140), Chozkowe (1183), Chozcowe (1214), Gutzekowe/Guzzekowe (1228), Gutsikkowe (1314). Nazwa ma pochodzenie połabskie, odosobowe od imienia Chocek[2]. Bywa spolszczana jako Choćków[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

We wczesnym średniowieczu istniał tu gród nad rzeką Pianą zbudowany przez Słowian połabskich. Na początku XII w. został opanowany przez księcia pomorskiego Warcisława I. Odtąd z krótkimi przerwami wchodził w skład Pomorza Zachodniego, pełniąc funkcję kasztelanii. W 1128 Otton z Bambergu ochrzcił mieszkańców grodu. Zburzono pogańską świątynię Słowian, a na jej miejscu wzniesiono kościół. Obok grodu rozwinęła się niewielka osada miejska.

9-polowy herb księstwa pomorskiego

Herb hrabstwa choćkowskiego (guczkowskiego) wchodził w skład 9-polowego wielkiego herbu księstwa pomorskiego pojawiającego się od około 1530 roku, za panowania księcia Jerzego I (1523–1531)[4][5].

1 stycznia 2010 do miasta przyłączono gminę Lüssow, a 25 maja 2014 gminę Kölzin.

Legenda

[edytuj | edytuj kod]

Z Gützkowem związana jest legenda o pomorskiej Sodomie i Gomorze:

Na obszarze, na którym obecnie znajduje się miasto Gützkow, istniało miasto, które żyło w tak wielkim grzechu, że Bóg zarządził jego upadek, podobnie jak Sodoma i Gomora. Ale mieszkańcy zlitowali się nad nim i dlatego wysłał im anioła, który miał ich ostrzec przed tragedią i wyprowadzić ich z miasta. Anioł zakazał im również, aby się nie rozglądali. Ale gdy miasto zapadło się w ziemię ze straszliwym hałasem, pojawiła się kobieta, która nie mogła się oprzeć swojej ciekawości. Tak naprawdę nie chciała rozglądać się jak żona Lotha, więc pochyliła się i obejrzała między nogami. Ale natychmiast zamieniła się w kamień, podobnie jak jej pies, który również się rozglądał. Te dwa kamienie można zobaczyć do dziś; na większej, w którą przemieniła się kobieta, nadal wyraźnie można rozpoznać kształt ludzkiej głowy. Niedaleko znajduje się jezioro, w którym zatopione jest miasto. Miasto miało kilka wież, które nadal stoją pionowo w wodzie, ponieważ rybacy często łapią się na szczytach wież za pomocą sieci[6]

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowości partnerskie:[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dane statystyczne. laiv-mv.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-04)].
  2. Ernst Eichler, Werner Mühlmer, Die Namen der Städte in Mecklenburg-Vorpommern, Rostock 2002, s. 75.
  3. Zygmunt Boras, Książęta Pomorza Zachodniego. Z dziejów dynastii Gryfitów, Poznań 1978, s. 40.
  4. Encyklopedia Szczecina. T. I A-O. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 1999, s. 336. ISBN 83-87341-45-2.
  5. Tadeusz Białecki: Herby miast Pomorza Zachodniego. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991, s. 10-11. ISBN 83-85360-01-8.
  6. Jodocus Donatus Hubertus Temme – Das Pommersche Sodom und Gomorrha [w:] Die Volkssagen von Pommern und Rügen. str. 208–209
  7. Partnerstwa. [dostęp 2008-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-11)].