Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Gianluigi Donnarumma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gianluigi Donnarumma
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1999
Castellammare di Stabia

Wzrost

196 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Paris Saint-Germain

Numer w klubie

99

Kariera juniorska
Lata Klub
2003–2013 Club Napoli
2013–2015 AC Milan
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2015–2021 AC Milan 215 (0)
2021– Paris Saint-Germain 39 (0)
W sumie: 254 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014  Włochy U-15 4 (0)
2014–2015  Włochy U-17 10 (0)
2016–2017  Włochy U-21 7 (0)
2016–  Włochy 50 (0)
W sumie: 71 (0)
  1. Aktualne na: 4 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 listopada 2022.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsce Europa 2020
Liga Narodów UEFA
brąz Włochy 2020/2021
brąz Holandia 2022/2023

Gianluigi Donnarumma (ur. 25 lutego 1999 w Castellammare di Stabia) – włoski piłkarz, występujący na pozycji bramkarza we francuskim klubie Paris Saint-Germain oraz w reprezentacji Włoch. Młodszy brat Antonia Donnarummy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

Donnarumma wychował się w Akademii Piłkarskiej klubu SSC Napoli w rodzinnym Castellammare di Stabia. W wieku 14 lat podpisał kontrakt z Milanem za opłatę w wysokości 250 tys. euro[1]. W latach 2013 i 2015 był częścią Akademii Młodzieżowej Rossonerich, gdzie zawsze grał w grupie wiekowej powyżej jego wieku[2]. Na trzy dni przed swoimi 16 urodzinami, w lutym 2015 otrzymał pierwsze powołanie do dorosłego zespołu od menedżera Inzaghiego. Nie znalazł się jednak na ławce rezerwowych w ligowym meczu przeciwko Cesenie, ponieważ jego obecność na ławce wymagała szczególnej dyspensy ze względu na wiek[3][4].

Na początku sezonu 2015/2016 Donnarumma przebił się do dorosłego zespołu u trenera Mihajlovicia. Początkowo był trzecim bramkarzem za Diego Lópezem i Christianem Abbiatim[5]. Podczas tournée przed sezonem w Mediolanie zadebiutował w meczu z Realem Madryt 30 lipca[6]. Kolejny raz znalazł się w składzie w meczu przeciwko Sassuolo w finale Trofeum TIM[7]. Donnarumma zadebiutował w Serie A 25 października przeciwko Sassuolo na stadionie San Siro. Pomógł zespołowi osiągnąć zwycięstwo 2-1 po trzech meczach bez zwycięstwa. W wieku 16 lat i 242 dni był drugim najmłodszym bramkarzem, który zagrał mecz ligowy w historii włoskiej piłki nożnej. Następnie Diego López nazwał go „przyszłością Milanu i włoskiej piłki nożnej”. Donnarumma otrzymał pierwszą kartkę trzy dni później w zwycięskim pojedynku z Chievo 1-0. Po trzech kolejnych zwycięstwach z udziałem Donnarummy, Milan uniknął porażki z Atalantą w wyniku imponującej postawy młodego bramkarza. Włoska prasa, w tym La Gazzetta dello Sport pisały o nim: „Donnarumma wyczyniał cuda”. Jego dobre występy, sprawiły, że znalazł się wśród 25 najlepszych piłkarzy świata wybieranych przez Don Balón w kategorii wiekowej poniżej 21 lat[8].

Na początku 2016 Donnarumma wygrał konkurencję o miejsce w bramce z Lópezem, a potem zaproponowano mu trzyletni kontrakt. W marcu doznał urazu głowy podczas zderzenia z Fabrizio Cacciatore[9]. Donnarumma wystąpił w przegranym meczu z Juventusem 1-0 w finale Pucharu Włoch[10].

Paris Saint-Germain

[edytuj | edytuj kod]

14 lipca 2021 Paris Saint-Germain ogłosiło podpisanie kontraktu z zawodnikiem do 30 czerwca 2026[11].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Donnarumma na początku był bramkarzem w reprezentacji Włoch U-17 na Mistrzostwach Europy UEFA do lat 17 w 2015[12]. W następnym roku 24 marca zadebiutował w kategorii wiekowej U-21 przeciwko Irlandii, stając się najmłodszym graczem, który grał dla zespołu w wieku 17 lat i 28 dni, bijąc dotychczasowy rekord, należący do Federico Bonazzoliego[13][14]. W czerwcu 2017 został powołany do reprezentacji Włoch do lat 21 na młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Polsce, które odbyły się w czerwcu[15].

Chociaż przewidywano jego udział na Mistrzostwach Europy UEFA w 2016, Donnarumma nie wywalczył sobie miejsca w składzie u trenera Antonio Conte i nie pojechał na turniej. 27 sierpnia został powołany do dorosłej reprezentacji Włoch przez Gian Piero Venturę na mecz z Francją 1 września i mecz eliminacyjny do Mistrzostw Świata 2018 w dniu 5 września przeciwko Izraelowi, stając się najmłodszym piłkarzem powołanym do dorosłej kadry od 1911 roku. 1 września zadebiutował w meczu przeciwko Francji, zastępując w przerwie Buffona. 28 marca 2017 zadebiutował po raz pierwszy w podstawowym składzie w meczu z Holandią. Został najmłodszym bramkarzem Włoch, mając 18 lat i 31 dni.

W 2021 zdobył z reprezentacją Włoch mistrzostwo Europy na Euro 2020 i został wybrany najlepszym piłkarzem turnieju.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Gianluigi Donnarumma urodził się w Castellammare di Stabia w prowincji Neapol. Jest synem Alfonso i Marinelli. Jego starszy brat, Antonio, również przeszedł przez system młodzieżowy w Mediolanie jako bramkarz, a w latach 2017–2021 był także jego kolegą z drużyny[16][17]. Od dzieciństwa kibicował AC Milanowi, chociaż jego wzorem do naśladowania i ulubionym piłkarzem był Gianluigi Buffon[18].

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 12 lipca 2021.[19]

Zespół Sezon Liga Puchar Europa Pozostałe Łącznie
M G M G M G M G M G
Milan 2015/16 30 0 1 0 31 0
2016/17 38 0 2 0 1 0 41 0
2017/18 38 0 4 0 11 0 53 0
2018/19 36 0 2 0 0 0 1 0 39 0
2019/20 36 0 3 0 0 0 39 0
2020/21 37 0 0 0 11 0 48 0
Łącznie w karierze 215 0 12 0 22 0 2 0 243 0

Stan na 15 listopada 2021.[20]

Reprezentacja Rok Mecze Gole
Włochy 2016 2 0
2017 2 0
2018 7 0
2019 5 0
2020 6 0
2021 18 0
Łącznie 40 0

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

Paris Saint-Germain

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pietro Mazzara: ESCLUSIVA MN – Colpo Milan: ha firmato Gianluigi Donnarumma. milannews.it, 2013-07-01. [dostęp 2018-11-18]. (wł.).
  2. Milano: Donnarumma, storia di un predestinato, da Castellammare al Milan, in A a 16 anni. gazzetta.it, 2015-10-25. [dostęp 2018-11-18]. (wł.).
  3. Francesco Oddi: Milan, emergenza portiere. Ecco Donnarumma, un 15enne per Inzaghi. gazzetta.it, 18 lutego 2015. [dostęp 2016-08-27].
  4. Nick Dorrington: AC Milan keeper Gianluigi Donnarumma and echoes of Buffon. ESPN FC, 17 listopada 2015. [dostęp 2015-11-17].
  5. Francesco Oddi: Milan-Real Madrid, i rigori del 16enne Donnarumma, eroe su Kroos poi sbaglia. gazzetta.it, 30 lipca 2015. [dostęp 2016-08-27].
  6. Real Madrid 0-0 AC Milan (pens 10-9): 16-year-old goalkeeper Gianluigi Donnarumma misses decisive spot kick in friendly. „Daily Mail”, 30 lipca 2015. [dostęp 2015-10-25]. 
  7. Milan Defend TIM Trophy. AC Milan, 14 sierpnia 2015.
  8. La lista dei 101 migliori giovani talenti del calcio mondiale (The list of the 101 best young talents in world football). Eurosport, 24 listopada 2015. [dostęp 2016-01-25].
  9. European football round-up: What you may have missed. BBC Sport, 13 marca 2016. [dostęp 2016-03-14].
  10. Donnarumma: 'I cried after Coppa’. Football Italia, 24 maja 2016. [dostęp 2016-05-30].
  11. Gianluigi Donnarumma joins Paris Saint-Germain [online], EN.PSG.FR [dostęp 2021-07-14] (ang.).
  12. Inventive Edouard double inspires France. UEFA.com, 16 maja 2015. [dostęp 2015-10-25].
  13. Luca Bianchin: Under 21, le pagelle di Irlanda-Italia (Under 21, the report cards of Ireland-Italy). La Gazzetta dello Sport, 24 marca 2016. [dostęp 2016-03-25].
  14. U21: Ireland-Italy line-ups. Football Italia, 24 marca 2016. [dostęp 2016-03-25].
  15. U21: Italy squad for Euros named. Football Italia, 6 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-16].
  16. Francesco Oddi: Donnarumma, storia di un predestinato, da Castellammare al Milan, in A a 16 anni (Donnarumma, the story of a future star, from Castellamare to Milan, in Serie A at 16). La Gazzetta dello Sport, 25 października 2015. [dostęp 2015-10-25].
  17. AC Milan re-sign Antonio Donnarumma, brother of Gianluigi | FourFourTwo [online], fourfourtwo.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  18. Donnarumma: ‘Buffon my idol’. Football Italia, 10 listopada 2015. [dostęp 2015-11-20].
  19. G. Donnarumma, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-07-12].
  20. Benjamin Strack-Zimmermann, Gianluigi Donnarumma [online], national-football-teams.com [dostęp 2021-07-12] (ang.).
  21. Globe Soccer Awards. Kylian Mbappe wybrany piłkarzem roku. sport.tvp.pl, 2021-12-27. [dostęp 2021-12-27]. (pol.).
  22. Radosław Przybysz: Drużyna roku IFFHS. Są w niej Lewandowski, Messi i Ronaldo. sport.tvp.pl, 2021-12-07. [dostęp 2021-12-08]. (pol.).
  23. IFFHS MEN’S WORLD TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-07. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
  24. IFFHS MEN’S UEFA TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (ang.).
  25. Sebastian Kowalski: XI roku FIFA jest... dziwna. Lewandowski w doborowym towarzystwie. sport.pl, 2022-01-17. [dostęp 2022-01-17]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]