Glenn Howard
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180[1] cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Coldwater & District CC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Glenn Howard (ur. 17 lipca 1962) –- praworęczny kanadyjski curler z Penetanguishene w prowincji Ontario. Jest trzykrotnym mistrzem Kanady i świata. Brat Russa, ojciec Scotta Howardów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 lipca 1962 roku w mieście Midland, w kanadyjskiej prowincji Ontario.
Howard odniósł wiele sukcesów grając na pozycji trzeciego w drużynie swojego brata Russa. Wraz z bratem, wygrał w Labatt Brier oraz mistrzostwa świata w latach 1987 i 1993. Russ Howard przeprowadził się do Nowego Brunszwiku w drugiej połowie lat 90., co sprawiło, że Glenn Howard stworzył swoją własną drużynę, z którą przegrywał finały mistrzostw Ontario w latach 2004–05. Zła passa została przełamana w roku 2006, w którym w finale pokonał byłego kolegę z drużyny, Wayne’a Middaugh'a. W finale Mistrzostw Kanady przegrał z reprezentacją Quebecu, dowodzoną przez Jean-Michel Ménarda[2].
Team Glenn Howard zdominował sezon 2006/07. Drużyna złożona z Richarda Harta, Brenta Lainga oraz Craiga Savilla wygrała kolejno mistrzostwa Ontario (bez porażki), Kanady (bilans 12-2) i świata (12-1)[3].
W kolejnych latach drużyna Howarda zajmowała drugie i trzecie miejsce w The Brier. W grudniu 2009 Team Howard przegrał finał kanadyjskich kwalifikacji olimpijskich z drużyną Kevina Martina[4]. Round Robin Tim Hortons Brier 2010, drużyna Howarda jako reprezentacja Ontario wygrała wszystkie mecze i awansowała do finału, gdzie uległa 5:6 Albercie (Kevin Koe). Rok później było podobnie, przy czym Ontario zakwalifikowało się do dalszej gry z 4. miejsca. Tym razem w finale lepsza okazała się drużyna Jeffa Stoughtona z Manitoby.
Dopiero za trzecim dotarciem do finału mistrzostw kraju Howard zdobył ponownie tytuł mistrzowski. W 2012 w finale pokonał 7:6 Albertę (Kevin Koe). W MŚ 2012 Kanadyjczycy z 1. miejsca rundy grupowej awansowali do fazy play-off. Zdobyli złote medale dwukrotnie pokonując Szkotów (Tom Brewster) 7:6 i 8:7[5]. W Mistrzostwach Kanady 2013 zawodnicy z Ontario nie zdołali obronić tytułów mistrzowskich, dotarli do fazy finałowej i uplasowali się na najniższym stopniu podium.
Zwycięstwa w turniejach Wielkiego Szlema
[edytuj | edytuj kod]- Canadian Open – 2009, 2012
- Masters/World Cup – grudzień 2006, styczeń 2008, listopad 2008, 2009, 2011, 2013
- The National – 2002, styczeń 2004, 2012
- Players’ Championships – 2008, 2013
Drużyna
[edytuj | edytuj kod]- Wayne Middaugh (trzeci)
- Brent Laing (drugi)
- Craig Savill (otwierający)
Byli zawodnicy:
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Team Howard (ang.)
- Glenn Howard w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Glenn Howard w bazie curlit.com. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
- ↑ 2006 Tim Hortons Brier – Final – Team Quebec Wins! | Curling Blog [online], curlingblog.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
- ↑ MŚ 2007 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ 2009 Tim Hortons Roar of the Rings
- ↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)