Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Igalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igalo
Игало
ilustracja
Państwo

 Czarnogóra

Gmina

Herceg Novi

Populacja (2011)
• liczba ludności


3355[1]

Kod pocztowy

85347

Tablice rejestracyjne

HN

Położenie na mapie Czarnogóry
Mapa konturowa Czarnogóry, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Igalo”
Ziemia42°27′32″N 18°30′44″E/42,458889 18,512222

Igalo (cyr. Игало) – miasto w Czarnogórze, w gminie Herceg Novi. Leży nad Zatoką Kotorską W 2011 roku liczyło 3355 mieszkańców[1].

Miasto jest uzdrowiskiem – leczy się tu choroby reumatyczne, do celów leczniczych wykorzystywana jest radioaktywna glina.

W mieście znajduje się dawna rezydencja prezydenta Jugosławii Josipa Tito z lat 1976–1979[2], udostępniona dla zwiedzających na początku czerwca 2014[3].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku miasto było zamieszkiwane przez 3354 osoby[4], z których 53,8% stanowią Serbowie, a 30,3% to Czarnogórcy[5].

Zmiany liczby ludności w miejscowości Kuti w latach 1948–2011[6]
Źródło: Uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991 i 2003 – Podaci po naseljima

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Stanovništvo prema nacinalnoj odnosno etničkoj pripadnosti po naseljima. Monstat. [dostęp 2019-09-25]. (serb.).
  2. Titova Vila Galeb ponovo otvorena. Vijesti, 2015-06-01. [dostęp 2018-02-13]. (czarnog.).
  3. Igalo: U Titovu vilu za 3 evra. Novosti, 2014-06-21. [dostęp 2018-02-13]. (serb.).
  4. Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Crnoj Gori 2011 – Prvi rezultati. Zavod za statistiku Crne Gore. s. 30–31. [dostęp 2018-02-13]. (czarnog. • ang.).
  5. Tabela N1. Stanovništvo prema nacionalnoj odnosno etničkoj pripadnosti po naseljima, Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Crnoj Gori 2011. godine. Zavod za statistiku Crne Gore. [dostęp 2018-02-13]. (czarnog. • ang.).
  6. Uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991 i 2003 – Podaci po naseljima. Zavod za statistiku Crne Gore, 2005-09. s. 78–79. [dostęp 2018-02-13]. (czarnog.).