Iosif Łangbard

Iosif Łangbard
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1882 ; Bielsk Podlaski
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1951 ; Leningrad
	Praca
Styl	modernizm
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iosif Grigorjewicz Łangbard, ros. Иосиф Григорьевич Лангбард (ur. 18 stycznia 1882 w Bielsku Podlaskim, zm. 3 stycznia 1951 w Leningradzie) – białoruski i radziecki architekt, wykładowca akademicki, twórca nowoczesnych gmachów w Mińsku.

Życiorys

Urodził się w żydowskiej rodzinie w Bielsku Podlaskim^[1]. Był synem Hirsza Longbarda^[2]. Uzdolnionego malarsko Iosifa rodzina wysłała do Odeskiej Artystycznej Szkoły Griekowa^[1]. W 1907 roku podjął studia architektoniczne na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był studentem klasy profesora Aleksandra Pomierancewa.

Podczas I wojny światowej został dowódcą oddziału inżynieryjnego. Prowadził prace fortyfikacyjne na froncie jak również na jego zapleczu. Wybuch rewolucji październikowej przyjął entuzjastycznie. W 1918 roku został brygadzistą w biurze projektowym w Piotrogrodzie. Od 1918 do 1932 roku pracował w biurze konstrukcyjnym miejskiego wydziału zdrowia w Piotrogrodzie (przemianowanego następnie na Leningrad). W latach 30. XX w. został zatrudniony jako wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Leningradzie. Członek Zarządu i jeden z inicjatorów powstania Związku Architektów ZSRR^[3].

Zaprojektował i kierował budową pierwszej Wszechbiałoruskiej Wiejsko-Gospodarczej i Przemysłowej Wystawy w Mińsku. Zajmowała powierzchnię 75 ha, na których znajdowało się 40 pawilonów. Odbywała się od 1 sierpnia 1930 roku do 1 listopada 1930 roku i zakończyła się sukcesem organizatora^[1]^[3]. Był zwolennikiem pionowych rozwiązań architektonicznych.

W czasie II wojny światowej przebywał w ZSRR. Po wojnie był prześladowany przez NKWD^[1].

Stworzył ponad 100 projektów architektonicznych. Mieszkał w Leningradzie, wykładał na Akademii Sztuki. Zmarł 3 stycznia 1951 roku.

W 1934 roku uhonorowano go tytułem zasłużonego działacza sztuki Białoruskiej SRR oraz odznaczono Orderem „Znak Honoru”. Otrzymał także tytuł Zasłużonego Artysty ZSRR.