Kąt graniczny

Kąt graniczny – maksymalny kąt, pod jakim promień świetlny może padać na granicę ośrodków ulegając przy tym załamaniu. Występuje tylko w sytuacji, gdy światło rozchodzące się w ośrodku o współczynniku załamania $n_{1}$ pada na granicę z ośrodkiem o współczynniku załamania $n_{2},$ takim że $n_{2}<n_{1}.$

Przy wzroście kąta padania promienia powyżej wartości kąta granicznego, promień nie załamuje się i pojawia się efekt całkowitego wewnętrznego odbicia.

Wartość kąta granicznego można obliczyć ze wzoru Snelliusa, podstawiając za kąt załamania 90°:

${\frac {\,\sin \varphi _{gr}\,}{\sin 90^{\circ }}}={\frac {\,n_{2}\,}{n_{1}}},$

a zatem:

$\varphi _{gr}=\arcsin \left({\frac {\,n_{2}\,}{n_{1}}}\right),$

gdzie $n_{2}$ jest współczynnikiem załamania ośrodka, od którego światło się odbija.