Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Kamila Lićwinko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamila Lićwinko
Ilustracja
Kamila Lićwinko (2016)
Pełne imię i nazwisko

Kamila Stepaniuk-Lićwinko

Imię i nazwisko przy narodzeniu

Kamila Stepaniuk

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1986
Bielsk Podlaski

Wzrost

184 cm

Informacje klubowe
Klub

MKS Bielsk Podlaski (1999–2000)
Podlasie Białystok (od 2001)

Trener

Janusz Kuczyński (do 2012)
Michał Lićwinko
Rafał Lićwinko[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Londyn 2017 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Sopot 2014 skok wzwyż
brąz Portland 2016 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Praga 2015 skok wzwyż
Uniwersjada
złoto Kazań 2013 skok wzwyż
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Kamila Lićwinko z domu Stepaniuk (ur. 22 marca 1986 w Bielsku Podlaskim) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w skoku wzwyż.

Dwukrotna finalistka igrzysk olimpijskich (Rio de Janeiro 2016, Tokio 2020). Halowa mistrzyni świata (Sopot 2014), mistrzyni uniwersjady (Kazań 2013), brązowa medalistka mistrzostw świata (Londyn 2017). Rekordzistka Polski na otwartym stadionie (1,99 m) i w hali (2,02 m).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodniczka MKS Bielsk Podlaski, Podlasia Białystok, gdzie zaczęła uprawiać skok wzwyż pod okiem trenera Janusza Kuczyńskiego[2][3].

W dużej imprezie międzynarodowej zadebiutowała w roku 2005 zajmując siódme miejsce w mistrzostwach Europy juniorów[4]. Tuż za podium, na czwartym miejscu, uplasowała się latem 2007 na młodzieżowych mistrzostwa Europy (do lat 23)[5]. W sezonie 2009 najpierw zajęła ósme miejsce podczas halowych mistrzostw Europy w Turynie[6], a latem była czwarta podczas uniwersjady[7] oraz nie awansowała do finału mistrzostw świata w Berlinie. Sezon letni 2011 straciła z powodu kontuzji[8]. Zimą 2013 bez powodzenia startowała w halowych mistrzostwach Europy[9]. 9 czerwca 2013 podczas Opolskiego Festiwalu Skoków ustanowiła wynikiem 1,99 rekord Polski – poprzedni rekord od 9 czerwca 1984 roku należał do Danuty Bułkowskiej i wynosił 1,97[1][10][11]. 12 lipca 2013 zdobyła w Kazaniu tytuł mistrzyni uniwersjady z wynikiem 1,96[12], a 17 sierpnia zajęła 7. miejsce w mistrzostwach świata w Moskwie wynikiem 1,93[13]. 8 marca 2014 podczas 15. Halowych Lekkoatletycznych Mistrzostw Świata w Sopocie zdobyła wraz z Mariją Kucziną złoty medal (na co pozwalają przepisy IAAF)[3][14]. 7 marca 2015 podczas halowych mistrzostw Europy w Pradze zdobyła brązowy medal[15]. Podczas mistrzostw świata w Pekinie w 2015 wyrównała własny rekord Polski (1,99) co pozwoliło jej na zajęcie 4. miejsca.

Wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro. 20 sierpnia 2016 roku w finale konkursu skoku wzwyż zajęła 9. miejsce osiągając wynik 1,93 m[16]. Rok później zdobyła w Londynie brązowy medal mistrzostw świata.

Reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych, halowym pucharze Europy, pucharze Europy oraz drużynowych mistrzostwach Europy.

Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski seniorów – osiem złotych (Poznań 2007, Szczecin 2008, Bydgoszcz 2009, Kraków 2015, Bydgoszcz 2016, Białystok 2017, Radom 2019 i Włocławek 2020), trzy srebrne (Bydgoszcz 2004, Biała Podlaska 2005, Szczecin 2014) oraz trzy brązowe medale (Bydgoszcz 2006, Bielsko-Biała 2012, Toruń 2013). W dotychczasowej karierze zdobyła czternaście medali halowych mistrzostw Polski seniorów w tym dziesięć złotych (Spała 2006, Spała 2008, Spała 2009, Spała 2011, Spała 2013, Sopot 2014, Toruń 2015, Toruń 2016. Toruń 2017 i Toruń 2021[17]), trzy srebrne (Spała 2005, Spała 2007, Spała 2010) oraz jeden brązowy (Spała 2004).

Stawała na podium ogólnopolskiej olimpiady młodzieży (mistrzostw Polski juniorów młodszych), mistrzostw Polski juniorów (także w hali) oraz młodzieżowych mistrzostw Polski.

Karierę sportową zakończyła 5 września 2021 roku podczas 12. Memoriału Kamili Skolimowskiej zajmując w turnieju 3. miejsce[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Została wychowana w wierze prawosławnej[19]. Ukończyła Szkołę Mistrzostwa Sportowego w Białymstoku[20]. Absolwentka WSFiZ (kierunek gospodarka przestrzenna) oraz Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki (kierunek wychowanie fizyczne) w Białymstoku[3]. Jest żoną Michała Lićwinko (od 2013), który jest jej trenerem (od 2012). Mają córkę Hannę (ur. 2018).

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Progresja wyników

[edytuj | edytuj kod]
Rok 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2019 2020 2021
Wysokość (m) 1,46 1,61 1,66 1,75 1,75 1,84 1,86 1,86i 1,90 1,91 1,93 1,92i 1,88i 1,89 1,99 2,00i 2,02i 1,99 1,99 1,98 1,94i 1,95

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2005 Mistrzostwa Europy juniorów Litwa Kowno 7. miejsce 1,82
2007 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Węgry Debreczyn 4. miejsce 1,86
2008 Halowy puchar Europy Rosja Moskwa 6. miejsce 1,89
2008 Superliga pucharu Europy Francja Annecy 8. miejsce 1,80
2009 Halowe mistrzostwa Europy Włochy Turyn 8. miejsce 1,92
2009 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Portugalia Leiria 9. miejsce 1,87
2009 Uniwersjada Serbia Belgrad 4. miejsce 1,88
2009 Mistrzostwa świata Niemcy Berlin el. – 16. miejsce 1,92
2013 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg el. – 17. miejsce 1,85
2013 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Wielka Brytania Gateshead 2. miejsce 1,92
2013 Uniwersjada Rosja Kazań 1. miejsce 1,96
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 7. miejsce 1,93
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot 1. miejsce 2,00
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 9. miejsce 1,90
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga brąz 3. miejsce 1,94
2015 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Rosja Czeboksary 3. miejsce 1,97
2015 Mistrzostwa świata Pekin 4. miejsce 1,99
2016 Halowe mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Portland 3. miejsce 1,96
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 9. miejsce 1,93[16]
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad el. – 9. miejsce 1,86
2017 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Francja Lille 1. miejsce 1,97
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 3. miejsce 1,99
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz 5. miejsce 1,90
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha 5. miejsce 1,98
2021 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Chorzów 1. miejsce 1,94
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 11. miejsce 1,93

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Janusz Rozum: 1.99 rekord Polski Stepaniuk!. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2013-06-13]. (pol.).
  2. Kamila Stepaniuk pobiła rekord Polski sprzed 29 lat. sport.pl. [dostęp 2013-06-13]. (pol.).
  3. a b c Adam Muśko: Kamila Lićwinko mistrzynią świata. Trudna droga na szczyt. bialystok.sport.pl, 2014-03-10. [dostęp 2016-12-17]. (pol.).
  4. European Junior Championships Kaunas LTU 21 – 24 July 2005. tilastopaja.org. [dostęp 2013-06-13]. (ang.).
  5. EJ Debrecen HUN 12 – 15 July 2007 / 6th European Athletics U23 Championships, Debreceni Sportcentrum Athletics Stadium. tilastopaja.org. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  6. Torino ITA 6 – 8 March 2009 Indoor / 30th European Athletics Indoor Championships, the Oval. tilastopaja.org. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  7. 25th World University Games Beograd SRB 7 – 12 July 2009. tilastopaja.org. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  8. Marzenia lekkoatletów o zdrowiu i.... Sport.pl Gazeta Wyborcza Białystok, 15 listopada 2011. [dostęp 2016-04-20]. (pol.).
  9. HME 2013: sobota – profesor Lewandowski, błysk młodzieży. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  10. Nowy rekord Polski w skoku wzwyż. Dokładnie po 29 latach. sport.tvn24.pl. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  11. Kamila Stepaniuk: To było niesamowite!. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2013-06-12]. (pol.).
  12. Maciej Jałoszyński: Kamila Stepaniuk mistrzynią uniwersjady. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2013-08-24]. (pol.).
  13. MŚ w Moskwie: Kasprzycka szósta Stepaniuk siódma w finale. Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2013-08-24]. (pol.).
  14. Kamila Lićwinko mistrzynią świata. Rzeczpospolita, 2014-03-08. [dostęp 2014-03-08]. (pol.).
  15. European Athletics Indoor Championships Prague, Czech Republic 2015, High Jump Women - Final Results. european-athletics.org. [dostęp 2015-03-08]. (ang.).
  16. a b Women’s High Jump – Standings. Rio 2016. [dostęp 2016-08-22]. (ang.).
  17. 61. HMP: Piotr Lisek skacze w Toruniu 5.83 - Polski Związek Lekkiej Atletyki [online], www.pzla.pl [dostęp 2017-02-26].
  18. Wiele wspaniałych wyników na LOTTO Silesia Memoriale Kamili Skolimowskiej. memorialkamili.pl, 2021-09-06.
  19. Razem w życiu, razem w sporcie. Razem mają złoto - ekstramagazyn.pl [online], www.ekstramagazyn.pl [dostęp 2018-05-01] (pol.).
  20. Sześć medali Podlasia Białystok na mistrzostwach Polski. Sport.pl Gazeta Wyborcza Białystok. [dostęp 2011-02-20]. (pol.).
  21. M.P. z 2015 r. poz. 320.
  22. 59. Plebiscyt "Gazety Współczesnej". Kamila Lićwinko królową sportu w 2013 r.. wspolczesna.pl, 2014-01-17. [dostęp 2019-09-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]