Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Konkurs Piosenki Eurowizji 1996

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konkurs Piosenki Eurowizji 1996
Ilustracja
Informacje ogólne
Finał

18 maja 1996

Miejsce

Oslo Spektrum,
Oslo (Norwegia)

Nadawca

Norsk Rikskringkasting (NRK)

Prowadzący

Ingvild Bryn
Morten Harket

Informacje dodatkowe
Reżyser

Pal Veiglum

Kierownik wykonawczy

Christine Marchal-Ortiz

Producent wykonawczy

Odd Arvid Strømstad

Główny dyrygent

Frode Thingnæs

Występ otwarcia

Morten Harket „Heaven’s Not For Saints”

Występ interwałowy

Film „Beacon Burning” i pokaz tańca

Uczestnicy
Powrót

 Estonia
 Finlandia
 Holandia
 Słowacja
 Szwajcaria

Rezygnacja

 Dania
 Izrael
 Niemcy
 Rosja
 Węgry

Łącznie

23 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zwycięzca

 Irlandia

Reprezentant

Eimear Quinn

Piosenka

The Voice

Tekst i muzyka

Brendan Graham

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1995 1997 ►

41. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 maja 1996 w Oslo Spektrum w Oslo przez norweskiego nadawcę publicznego Norsk Rikskringkasting (NRK).

W finale konkursu, który poprowadzili Ingvild Bryn i Morten Harket, zwyciężyła reprezentacja Irlandii – utwór Brendana Grahama „The Voice” w wykonaniu Eimear Quinn.

Przebieg konkursu

[edytuj | edytuj kod]

Organizatorzy do prezentacji wyników głosowania w poszczególnych państwach wykorzystali technologię blue screen[1].

Przed każdym z występów konkursowych w 1996 zostały wyemitowane pozdrowienia filmowe, które dla uczestników nagrali liderzy polityczni bądź urzędnicy wyższej rangi z danego kraju. Nagrania przesłali: Süleyman Demirel (prezydent Turcji), Virginia Bottomley (minister kultury, mediów i sportu Wielkiej Brytanii), Don Alberto Escudero Claramunt (ambasador Hiszpanii), António Guterres (premier Portugalii), Glafkos Kliridis (prezydent Cypru), Edward Fenech Adami (premier Malty), Zlatko Mateša (premier Chorwacji), Elisabeth Gehrer (federalny minister edukacji, nauki i kultury Austrii), Michel Coquoz (Chargé d’affaires Szwajcarii), Katerína Dimaki (Chargé d’affaires Grecji), Tiit Vähi (premier Estonii, Gro Harlem Brundtland (premier Norwegii, Philippe Douste-Blazy (minister kultury Francji), Milan Kučan (prezydent Słowenii), Aad Nuis (sekretarz stanu ds. edukacji, kultury i nauki Holandii), Luc Van den Brande (minister-prezydent Regionu Flamandzkiego), John Bruton (premier Irlandii), Riitta Uosukainen (przewodnicząca parlamentu w Finlandii), Davíð Oddsson (premier Islandii), Aleksander Kwaśniewski (prezydent Polski), Alija Izetbegović (przewodniczący Prezydium Bośni i Hercegowiny), Vladimír Mečiar (premier Słowacji) i Göran Persson (premier Szwecji).

Kraje uczestniczące

[edytuj | edytuj kod]

Z powodu wprowadzenia nowych zasad kwalifikacji do finału, mówiące o niedopuszczeniu do udziału krajów, które zajęły słabe miejsca w poprzednich konkursach, z występu w stawce finałowej imprezy w 1996 roku musieli zrezygnować nadawcy z Danii, Izraela, Niemiec, Rosji i Węgier. Po rocznej przerwie do udziału powróciły natomiast Estonia, Finlandia, Holandia, Słowacja i Szwajcaria[1].

Powracający artyści

[edytuj | edytuj kod]

W konkursie w 1996 roku wzięły udział dwie wokalistki, które w przeszłości reprezentowały swój kraj. Mariana Efstratiu zadebiutowała jako reprezentantka Grecji podczas finału konkursu w 1989 roku. Po raz czwarty w stawce konkursowej znalazła się Elisabeth Andreassen reprezentująca Norwegię, która dwukrotnie reprezentowała kraj podczas finału imprezy: w 1985 była członkinią zwycięskiego duetu Bobbysocks, a w 1994 roku jako solistka zajęła szóste miejsce; w 1982 roku reprezentowała Szwecję jako jedna z wokalistek zespołu Chips[1].

Runda kwalifikacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Przed organizacją konkursu w 1996 roku Europejska Unia Nadawców (EBU) planowała zmniejszyć liczbę krajów uczestniczących w widowisku z powodu zbyt dużej ilości nadawców publicznych chętnych do uczestnictwa. Podczas imprezy w 1996 roku zorganizowano rundę kwalifikującą, w której nie wystąpił jedynie reprezentant gospodarzy konkursu, czyli norweska wokalistka Elisabeth Andreassen. W rundzie brało udział 29 krajów – mimo udziału Macedonii, z powodu braku kwalifikacji jej debiut nie został uznany aż do pierwszego udziału w finale w 1998. Ponadto zgłoszono również uczestnictwo Bułgarii, która nie wzięła udziału, lecz pojawiła się na jurorskich kartach głosowania[2].

Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Po zsumowaniu ocen z każdego kraju ogłoszono finalistów, a liczbę punktów i miejsca początkowo pozostawiono w tajemnicy. Później wszystkie wyniki zostały opublikowane[1].

Państwo Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
 Austria alemański George Nussbaumer „Weil’s dr guat got” 6 80
 Belgia niderlandzki Lisa del Bo „Liefde is een kaartspel” 12 45
 Bośnia i Hercegowina bośniacki Amila Glamočak „Za našu ljubav” 21 29
 Chorwacja chorwacki Maja Blagdan „Sveta ljubav” 19 30
 Cypr grecki Konstandinos Christoforu Mono ja mas 15 42
 Dania duński Dorthe Andersen i Martin Loft „Kun med dig” 25 22
 Estonia estoński Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna Kaelakee hääl 5 106
 Finlandia fiński Jasmine „Niin kaunis on taivas” 22 28
 Francja bretoński Dan Ar Braz i L’Héritage des Celtes „Diwanit bugale” 11 55
 Grecja grecki Mariana Efstratiou „Emis forame to himona anixiatika” 12 45
 Hiszpania hiszpański Antonio Carbonell „¡Ay, qué deseo!” 14 43
 Holandia niderlandzki Maxine i Franklin Brown „De eerste keer” 9 63
 Irlandia angielski Eimear Quinn „The Voice” 2 198
 Islandia islandzki Anna Mjöll „Sjúbídú” 10 59
 Izrael hebrajski Galit Bell „Shalom olam” 28 12
 Macedonia macedoński Kaliopi „Samo ti” 26 14
 Malta angielski Miriam Christine „In a Woman’s Heart” 4 138
 Niemcy niemiecki Leon „Planet of Blue” 24 24
 Polska polski Kasia Kowalska Chcę znać swój grzech... 15 42
 Portugalia portugalski Lúcia Moniz „O meu coração não tem cor” 18 32
 Rumunia rumuński Monica Anghel i Sincron „Rugă pentru pacea lumii” 29 11
 Rosja rosyjski Andrej Kosinskij „Ja eto ja” 26 14
 Słowacja słowacki Marcel Palonder „Kým nás máš” 17 36
 Słowenia słoweński Regina „Dan najlepših sanj” 19 30
 Szwajcaria francuski Kathy Leander „Mon cœur l’aime” 8 67
 Szwecja szwedzki One More Time „Den vilda” 1 227
 Turcja turecki Şebnem Paker „Beşinci mevsim” 7 69
 Węgry węgierski Gjon Delhusa „Fortuna” 23 26
 Wielka Brytania angielski Gina G „Ooh Aah... Just a Little Bit” 3 153

     Kraje zakwalifikowane do finału

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Państwo Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1  Turcja turecki Şebnem Paker „Beşinci mevsim” 12 57
2  Wielka Brytania angielski Gina G „Ooh Aah... Just a Little Bit” 8 77
3  Hiszpania hiszpański Antonio Carbonell „¡Ay, qué deseo!” 20 17
4  Portugalia portugalski Lúcia Moniz „O meu coração não tem cor” 6 92
5  Cypr grecki Konstandinos Christoforu Mono ja mas 9 72
6  Malta angielski Miriam Christine „In a Woman’s Heart” 10 68
7  Chorwacja chorwacki Maja Blagdan „Sveta ljubav” 4 98
8  Austria alemański George Nussbaumer „Weil’s dr guat got” 10 68
9  Szwajcaria francuski Kathy Leander „Mon cœur l’aime” 17 22
10  Grecja grecki Mariana Efstratiou „Emis forame to himona anixiatika” 14 36
11  Estonia estoński Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna Kaelakee hääl 5 94
12  Norwegia norweski Elisabeth Andreassen „I evighet” 2 114
13  Francja bretoński Dan Ar Braz i L’Héritage des Celtes „Diwanit bugale” 19 18
14  Słowenia słoweński Regina „Dan najlepših sanj” 21 16
15  Holandia niderlandzki Maxine i Franklin Brown „De eerste keer” 7 78
16  Belgia niderlandzki Lisa del Bo „Liefde is een kaartspel” 16 22
17  Irlandia angielski Eimear Quinn The Voice 1 162
18  Finlandia fiński Jasmine „Niin kaunis on taivas” 23 9
19  Islandia islandzki Anna Mjöll „Sjúbídú” 13 51
20  Polska polski Kasia Kowalska Chcę znać swój grzech... 15 31
21  Bośnia i Hercegowina bośniacki Amila Glamočak „Za našu ljubav” 22 13
22  Słowacja słowacki Marcel Palonder „Kým nás máš” 18 19
23  Szwecja szwedzki One More Time „Den vilda” 3 100

Tabela punktacyjna finału

[edytuj | edytuj kod]
  Jury
Suma punktów Turcja Wielka Brytania Hiszpania Portugalia Cypr Malta Chorwacja Austria Szwajcaria Grecja Estonia Norwegia Francja Słowenia Holandia Belgia Irlandia Finlandia Islandia Polska Bośnia i Hercegowina Słowacja Szwecja
Uczestnicy konkursu Turcja 57 6 8 10 1 6 4 7 5 5 5
Wielka Brytania 77 3 12 1 6 7 3 4 2 8 12 3 4 6 6
Hiszpania 17 2 5 4 6
Portugalia 92 5 2 12 10 1 10 5 12 5 6 6 3 10 1 4
Cypr 72 12 7 3 2 8 2 5 12 2 1 6 10 2
Malta 68 10 10 12 8 1 4 6 12 5
Chorwacja 98 8 4 5 10 8 7 1 1 6 7 3 5 4 6 5 2 10 5 1
Austria 68 4 5 12 2 7 12 1 8 8 6 3
Szwajcaria 22 3 2 4 2 4 4 3
Grecja 36 7 10 1 2 3 1 1 8 3
Estonia 94 10 4 7 5 8 1 8 3 2 12 12 10 12
Norwegia 114 2 8 2 3 5 8 7 5 7 10 10 8 7 7 8 4 3 10
Francja 18 1 1 3 4 7 2
Słowenia 16 1 6 1 8
Holandia 78 1 6 7 5 12 3 4 10 5 1 5 2 7 2 8
Belgia 22 5 12 2 1 2
Irlandia 162 12 8 6 4 7 12 10 12 10 6 12 12 3 10 12 12 7 7
Finlandia 9 2 7
Islandia 51 3 6 6 3 8 5 6 10 3 1
Polska 31 7 4 4 7 7 2
Bośnia i Hercegowina 13 6 3 3 1
Słowacja 19 2 8 4 5
Szwecja 100 4 10 8 10 6 3 7 8 10 12 8 6 4 4

Kwalifikacja do konkursu w 1997

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz Irlandii, gospodarza konkursu, w Konkursie Piosenki Eurowizji 1997 mogły wziąć udział 24 kraje z najwyższymi średnimi wynikami w latach 1993–1996, a także wszystkie kraje, które nie brały udziału w rundzie kwalifikacyjnej w 1996.

Legenda:

     Gospodarz konkursu

     Kraje zakwalifikowane

     Kraje zastępujące kraje zakwalifikowane, które nie biorą udziału

     Kraje, które zrezygnowały z udziału

Lp. Kraj Średnia Wyniki
1993 1994 1995 1996
1  Irlandia 154.75 187 226 44 162
2  Norwegia 114.50 120 76 148 114
3  Wielka Brytania 95.00 164 63 76 77
4  Szwecja 84.25 89 48 100 100
5  Malta 77.50 69 97 76 68
6  Francja 76.75 121 74 94 18
7  Polska 70.67 166 15 31
8  Węgry 62.50 122 3
9  Chorwacja 61.75 31 27 91 98
10  Szwajcaria 61.67 148 15 22
11  Holandia 58.00 92 4 78
12  Portugalia 57.50 60 73 5 92
13  Cypr 54.75 17 51 79 72
14  Grecja 53.00 64 44 68 36
15  Hiszpania 52.75 58 17 119 17
16  Dania 50.50 9 92
17  Niemcy 49.00 18 128 1
18  Estonia 48.00 2 94
19  Austria 46.50 32 19 67 68
20  Rosja 43.50 70 17
21  Islandia 43.25 42 49 31 51
22  Izrael 42.50 4 81
23  Słowenia 36.33 9 84 16
24  Turcja 29.33 10 21 57
25  Bośnia i Hercegowina 23.25 27 39 14 13
26  Słowacja 17.00 15 19
27  Rumunia 14.00 14
28  Finlandia 13.33 20 11 9
29  Belgia 11.00 3 8 22
30  Macedonia 0.00

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Eurovision Song Contest 1996. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2014-06-18]. (ang.).
  2. A look back at the 1996 preselection (Part 3) – Eurovision Nation News Blog – www.escnation.com [online], www.escnation.com [dostęp 2021-07-08].