Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Marcin Hycnar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Hycnar
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1983
Tarnów

Zawód

aktor, reżyser, menedżer kultury

Współmałżonek

Kamila Boruta (rozwód)

Lata aktywności

od 1997

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy (2006–2016)
Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2017–2020)
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (2020-2022)
Teatr Współczesny w Warszawie (od 2024)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marcin Hycnar (ur. 18 stycznia 1983 w Tarnowie) – polski aktor, reżyser, menedżer kultury.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem lekarki i właściciela zakładu fotografii barwnej[1]. Ma młodszego o 14 lat brata, Jędrzeja, który również jest aktorem[2], a także młodszą siostrę[3]. Dorastał w Tarnowie, gdzie uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 18 i I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Brodzińskiego.

Studiował na Wydziale Aktorskim (2006) i Wydziale Reżyserii (2016) Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jest wykładowcą na kierunku aktorstwo[4] tej uczelni. Ukończył Podyplomowe Studia Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie[5].

Praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako aktor debiutował występami w grupie teatralnej Tuptusie działającej przy Szkole Podstawowej nr 18 w Tarnowie. W latach 2006–2016 był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie. W latach 2017–2020 pełnił funkcję zastępcy dyrektora – dyrektora artystycznego Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[6]. W latach 2020–2022 był dyrektorem Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi[7]. Od 2023 gra w warszawskim teatrze Polonia w monodramie Pogo na podstawie książki Jakuba Sieczki pod tym samym tytułem[8]. Od września 2024 jest zastępcą dyrektora ds. artystycznych w Teatrze Współczesnym w Warszawie[9].

Zagrał Ignacego Koniecznego, głównego bohatera serialu Sługa narodu (2023), polskiej wersji ukraińskiego serialu o tym samym tytule[10][11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2011 poślubił aktorkę Kamilę Borutę[12], jednak 26 lipca 2017 się rozwiedli[13].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Aktor

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Teatr

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995: Mały Książę jako bohater tytułowy (reż. Cezary Domagała), Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
  • 2002: Antygona jako Chłopiec (reż. Ireneusz Janiszewski), Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[23]
  • 2004: 2 maja jako Jacek Gołąb (reż. Agnieszka Glińska), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2004: Pamiętnik z powstania warszawskiego (reż. Maria Zmarz-Koczanowicz), Teatr telewizji
  • 2004: Od dziś będziemy dobrzy (reż. Paweł Sala), Teatr telewizji
  • 2005: Makbet jako Donalbajn (reż. Piotr Kruszczyński), Teatr Polski w Warszawie
  • 2005: Odyseja jako Telemach (reż. Jarosław Kilian), Teatr Polski w Warszawie
  • 2005: Kosmos jako Fuks (reż. Jerzy Jarocki), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2005: Bezimienne dzieło jako Plazmonik (reż. Jan Englert), Teatr Collegium Nobilium/Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie
  • 2005: Agata szuka pracy jako Nieznajomy (reż. Krzysztof Rekowski), Laboratorium Dramatu w Warszawie
  • 2005: Pieniądze i przyjaciele jako Martin (reż. Agnieszka Glińska), Teatr telewizji
  • 2006: Trzy siostry jako Mikołaj Lwowicz Tuzenbach, Włodzimierz Karłowicz Rode (reż. Agnieszka Glińska), Teatr Collegium Nobilium/Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie
  • 2006: Poduszyciel jako Katurian (reż. Agnieszka Glińska), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2006: Kosmos jako Fuks (reż. Jerzy Jarocki), Teatr telewizji
  • 2007: Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. Jan Englert), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2007: Dobrze jako Wnuczek (reż. Tomasz Man), Teatr telewizji
  • 2008: Mrok jako Marek (reż. Artur Tyszkiewicz), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2008: Wiele hałasu o nic jako Posłaniec (reż. Maciej Prus), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2008: Kryptonim "Gracz" jako Młody Jerzy Pawłowski (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska), Teatr telewizji
  • 2009: Tango jako Artur (reż. Jerzy Jarocki), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2009: Balladyna jako Von Kostryn (reż. Artur Tyszkiewicz), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2010: Kreacja jako Pan (reż. Bożena Suchocka), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2011: Lorenzaccio jako Lorenzo Medici (reż. Jacques Lassalle), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2011: Lawrence&Holloman jako Lawrence (reż. Grzegorz Chrapkiewicz), Teatr Syrena w Warszawie
  • 2011: Nosferatu jako Jonathan Harker (reż. Grzegorz Jarzyna), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2012: Trójka do potęgi jako Adam Rowiński (reż. Wojciech Malakajt), Teatr Syrena w Warszawie
  • 2012: Pożegnania jako Paweł (reż. Agnieszka Glińska), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2012: Królowa Margot jako Karol IX (reż. Grzegorz Wiśniewski), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2009: Tango jako Artur (reż. Jerzy Jarocki), Teatr telewizji
  • 2013: Bezimienne dzieło jako Plazmonik Blödenstaug (reż. Jan Englert), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2013: Rzecz o banalności miłości jako Michael Ben Szaked (reż. Feniks Falk), Teatr telewizji
  • 2014: Iwona, księżniczka Burgunda jako Szambelan (reż. Agnieszka Glińska), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2014: Imię jako Claude (reż. Grzegorz Chrapkiewicz), Tito Productions
  • 2015: Kordian jako bohater tytułowy (reż. Jan Englert), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2015: Suplement. Soplicowo-owocilpos (reż. Piotr Cieplak), Teatr Narodowy w Warszawie
  • 2017: Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. Jan Englert), Teatr telewizji
  • 2017: Mrok jako Marek (reż. Artur Tyszkiewicz), Teatr telewizji
  • 2018: Fryderyk jako Adam Mickiewicz (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska), Teatr telewizji
  • 2018: Pożegnania jako Paweł (reż. Agnieszka Glińska), Teatr telewizji
  • 2019: Dobrze się kłamie jako Cossimo (reż. Marcin Hycnar), Tito Productions[24]
  • 2022: Mąż i żona jako Hrabia Wacław (reż. Krystyna Janda), Teatr Polonia w Warszawie[25]
  • 2022: Amadeusz jako Mozart (reż. Anna Wieczur), Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy[26]
  • 2023: Pogo (reż. Kinga Dębska), Teatr Polonia w Warszawie[27]
  • 2023: Na rauszu jako Mikołaj (reż. Marcin Hycnar), Teatr Polonia, Warszawa[28]
  • 2024: Nasze żony jako Paul (reż. Wojciech Malajkat), Krakowski Teatr Scena STU[29]

Reżyseria

[edytuj | edytuj kod]
  • 2011: Aaa zatrudnimy clowna, Matei Visniec, Teatr Montownia / Och-Teatr, Warszawa[30]
  • 2012: Matka Polka terrorystka, Katarzyna Wasilewska, Teatr Montownia / Teatr Polonia, Warszawa[31]
  • 2013: Kolorowa, czyli biało-czerwona, Piotr Przybyła, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa[32]
  • 2013: W mrocznym mrocznym domu, Neil LaBute, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków[33]
  • 2014: Tonacja blue, David Hare, Akademia Teatralna, Warszawa[34]
  • 2014: Jakobi i Leidental, Hanoch Levin, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa[35]
  • 2015: Opowiadanie brazylijskie, Jarosław Iwaszkiewicz, Teatr Narodowy, Warszawa[36]
  • 2015: Romeo i Julia, William Shakespeare, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków[37]
  • 2016: Opowieści o zwyczajnym szaleństwie, Petr Zelenka, Akademia Teatralna, Warszawa[38]
  • 2017: Opowieść zimowa, William Shakespeare, Teatr Narodowy, Warszawa[39]
  • 2017: Porachunki z katem, Martin McDonagh, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[40]
  • 2019: Księżniczka na opak wywrócona, Pedro Calderon de la Barca, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[41]
  • 2019: Dobrze się kłamie, w oparciu o film Paolo Genovese, Tito Productions / Teatr Studio Buffo w Warszawie[42]
  • 2019: Fizycy, Friedrich Dürrenmatt, Akademia Teatralna, Warszawa[43]
  • 2021: Wojna na trzecim piętrze, Pavel Kohout, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (opieka reżyserska)[44]
  • 2021: Stramer, Mikołaj Łoziński, adaptacja: Marcin Hycnar, Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza, Teatr Collegium Nobilium, Warszawa[45]
  • 2021: Słoneczni chłopcy, Neil Simon, Och-teatr, Warszawa[46]
  • 2022: Na zdrowie, Sally Potter, Tito Productions / Mała Warszawa w Warszawie[47]
  • 2023: Dolce vita, Julia Holewińska i Kuba Kowalski, Teatr Współczesny w Warszawie, Scena w Baraku[48]
  • 2023: Na rauszu, Thomas Vinterberg i Tobias Lindholm (adaptacja sceniczna Claus Flygare), Teatr Polonia, Warszawa[49]
  • 2024: Bóg mordu, Yasmina Reza, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie[50]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • „Sieroty z Waterknees” – sztuka dramatyczna, druk: Dialog nr 7-8/2014

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 2006 – XXIV Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Grand Prix za wybitną osobowość sceniczną, wyróżnienie Szkoły Reduta Berlin za najbardziej organiczną grę aktorską, nagrody publiczności, dziennikarzy, Jana Machulskiego i festiwalowej gazetki Tupot za rolę Plazmonika w Bezimiennym dziele
  • 2006 – Festiwal Szkół Teatralnych w Bratysławie: nagroda za najlepszą rolę męską za rolę Plazmonika w Bezimiennym dziele
  • 2006 – nagroda im. Andrzeja Nardellego za najlepszy debiut sezonu 2005/2006 za rolę Fuksa w Kosmosie
  • 2006 – nominacja do Feliksa Warszawskiego w kategorii Najlepszy Aktor za rolę Fuksa w Kosmosie
  • 2008 – Feliks Warszawski dla najlepszego aktora sezonu 2007/2008 za rolę Marka w Mroku
  • 2011 – Talenty Trójki 2010/2011 w kategorii Teatr
  • 21 maja 2012 – Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – Grand Prix festiwalu w kategorii słuchowisk Teatru PR – za rolę tytułową w słuchowisku Hamlet Williama Szekspira w reżyserii Waldemara Modestowicza[51].
  • 2013 – Sopot – XIII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” – Grand Prix za przedstawienie „Tango” (za rolę Artura w przedstawieniu)
  • 2013 – Warszawa – Feliks Warszawski w kategorii „najlepsza pierwszoplanowa rola męska” za rolę Karola IX w przedstawieniu „Królowa Margot” w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2014 – Kraków – Forum Młodej Reżyserii, II nagroda ufundowana przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS za spektakl „Jakobi i Leidental” 
  • 2017 – odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi 
  • 2019 – Nagroda Jury za reżyserię spektaklu „Księżniczka na opak wywrócona” z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie na XXIII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA[52]
  • 2019 – Nagroda Publiczności za spektakl „Księżniczka na opak wywrócona” z Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie na XXIII Ogólnopolskim Festiwalu Komedii TALIA[53]
  • 2021 – Grand Prix za spektakl „Dobrze się kłamie” – XXV Ogólnopolski Festiwal Komedii TALIA w Tarnowie[54]
  • 2022 – Grand Prix za spektakl „Słoneczni chłopcy” z Och Teatru w Warszawie – XXVI Ogólnopolski Festiwal Komedii TALIA w Tarnowie[55]
  • 2022 – Nagroda Publiczności za spektakl „Słoneczni chłopcy” z Och Teatru w Warszawie – XXVI Ogólnopolski Festiwal Komedii TALIA w Tarnowie[55]
  • 2024 – Grand Prix za rolę w spektaklu „Pogo” w reż. K. Dębskiej z Teatru Polonia w Warszawie - II Festiwal Sztuki Aktorskiej TEATROPOLIS w Łodzi - kategoria OPEN[56]
  • 2024 – Kaliskie Spotkania Teatralne - Festiwal Sztuki Aktorskiej - Wyróżnienie Jury, Nagroda Dziennikarzy za rolę w spektaklu „Pogo” w reż. K. Dębskiej oraz tytuł „Naj-Bogusławskiego Spektaklu” (Plebiscyt Publiczności)[57]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marcin Hycnar - czasami jestem socjofobem [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  2. ↑ https://dziendobry.tvn.pl/gwiazdy/marcin-i-jedrzej-hycnarowie-jak-polaczylo-ich-aktorstwo-5710851
  3. ↑ https://rozrywka.tvp.pl/21767296/marcin-hycnar-i-tarnowskie-sentymenty
  4. ↑ Pedagodzy [online], Akademia Teatralna, 23 stycznia 2016 [dostęp 2022-01-03].
  5. ↑ Portal, Marcin Hycnar, dyrektor Teatru Jaracza: Cieszy mnie, że publiczność zechciała do nas wrócić [online], Marcin Hycnar, dyrektor Teatru Jaracza: Cieszy mnie, że publiczność zechciała do nas wrócić [dostęp 2022-06-16].
  6. ↑ Historia teatru – Teatr im. Ludwika Solskiego Tarnów [online], teatr.tarnow.pl [dostęp 2022-06-16].
  7. ↑ Instytut Teatralny, Łódź. W Teatrze im. Jaracza - na razie p.o. dyrektora | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce - polski wortal teatralny [dostęp 2022-06-16] (pol.).
  8. ↑ POGO - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], www.teatrpolonia.pl [dostęp 2024-03-05].
  9. ↑ Teatr Współczesny [online], wspolczesny.pl [dostęp 2024-09-15].
  10. ↑ Powtórzy rolę prezydenta Ukrainy. "Nie będę grał Wołodymyra Zełenskiego" [online], onet.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  11. ↑ „Sługa narodu”: Ujawniamy pierwsze kadry polskiej wersji [online], polsat.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  12. ↑ Marcin Hycnar i Kamila Boruta wzięli ślub [online], plejada.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  13. ↑ Gwiazda "Barw szczęścia" wzięła rozwód. Małżeństwo przetrwało sześć lat [online], plejada.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  14. ↑ Volta w bazie Filmweb
  15. ↑ Piłsudski. [dostęp 2020-02-04].
  16. ↑ Supernova [online] [dostęp 2020-02-04].
  17. ↑ Solid Gold [online], FilmPolski [dostęp 2022-01-03] (pol.).
  18. ↑ a b c d e FilmPolski.pl - Marcin Hycnar [online], pl/fp/index.php?osoba=1148358 [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  19. ↑ Gra z Cieniem | Serial | 2024. [dostęp 2024-09-16].
  20. ↑ ModNation Racers w bazie Filmweb
  21. ↑ Toy Story: Zestaw pomniejszony w bazie Filmweb
  22. ↑ Piorun i magiczny dom w bazie Filmweb
  23. ↑ Antygona, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2022-07-13].
  24. ↑ SpektakLove [online], spektaklove.pl [dostęp 2022-01-03].
  25. ↑ MĄŻ I ŻONA - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2022-06-16].
  26. ↑ Spektakl AMADEUSZ [online], teatrdramatyczny.pl [dostęp 2022-07-13].
  27. ↑ POGO - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], teatrpolonia.pl [dostęp 2023-06-16].
  28. ↑ NA RAUSZU - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], www.teatrpolonia.pl [dostęp 2024-01-01].
  29. ↑ Spektakle » Scena STU [online], old.scenastu.pl [dostęp 2024-03-25].
  30. ↑ Aaa zatrudnimy clowna.
  31. ↑ Matka Polka terrorystka.
  32. ↑ Kolorowa, czyli biało-czerwona.
  33. ↑ W mrocznym mrocznym domu, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-04-08].
  34. ↑ Tonacja blue, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-04-08].
  35. ↑ Jakobi i Leidental.
  36. ↑ Opowiadanie brazylijskie.
  37. ↑ Romeo i Julia, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-04-08].
  38. ↑ Opowieści o zwyczajnym szaleństwie.
  39. ↑ Opowieść zimowa.
  40. ↑ Porachunki z katem.
  41. ↑ Księżniczka na opak wywrócona.
  42. ↑ Dobrze się kłamie.
  43. ↑ Fizycy.
  44. ↑ Strona główna - Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi [online], lodz.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  45. ↑ STRAMER — Teatr Collegium Nobilium [online], at.edu.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  46. ↑ SŁONECZNI CHŁOPCY - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], com.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  47. ↑ SpektakLove [online], spektaklove.pl [dostęp 2022-12-20].
  48. ↑ Dolce vita | Teatr Współczesny [online], wspolczesny.pl [dostęp 2023-05-22].
  49. ↑ NA RAUSZU - spektakl Teatr Polonia, Warszawa [online], www.teatrpolonia.pl [dostęp 2024-01-01].
  50. ↑ Bóg mordu – Teatr im. Ludwika Solskiego Tarnów [online], teatr.tarnow.pl [dostęp 2024-09-15].
  51. ↑ Finał XII Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2012”. Polskie Radio SA, 2012-05-21. [dostęp 2012-05-30].
  52. ↑ Werdykt Jury XXIII Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii Talia. teatr.tarnow.pl. [dostęp 2019-10-12].
  53. ↑ „Księżniczka na opak wywrócona” zajęła I miejsce w Nagrodzie Publiczności na Festiwalu Komedii Talia. teatr.tarnow.pl. [dostęp 2019-10-12].
  54. ↑ Tarnów. Nagrody 25. Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii Talia | e-teatr.pl [online], e-teatr.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  55. ↑ a b Werdykt XXVI Festiwalu Komedii TALIA 2022 – Teatr im. Ludwika Solskiego Tarnów [online], teatr.tarnow.pl [dostęp 2022-10-30].
  56. ↑ Grand Prix festiwalu Teatropolis dla Marcina Hycnara | AICT Polska [online], www.aict.art.pl, 28 marca 2024 [dostęp 2024-04-01] (pol.).
  57. ↑ Werdykt 64. KST : Kaliskie Spotkania Teatralne [online], kaliskie.org [dostęp 2024-06-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Hycnar&oldid=74782481”