Marek Dukaczewski
 Wręczenie Markowi Dukaczewskiemu nominacji na stanowisko Podsekretarza Stanu, zastępcy szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, grudzień 2000 | |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Marek Dukaczewski (ur. 9 kwietnia 1952 w Ciechanowie) – generał brygady Sił Zbrojnych RP, oficer służb specjalnych PRL i III RP. Podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. Szef Wojskowych Służb Informacyjnych w latach 2001–2004 i 2004–2005.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzicami byli Zdzisław Dukaczewski (ur. 1926)[1][2] i Jadwiga z domu Mirosz (1930–2017)[3][4]. Matka była pracownicą Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, ojciec pracował na stanowiskach w WUBP w Warszawie oraz jako szef Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Ciechanowie w stopniu porucznika[5][6].
Od 1961 należał do Związku Harcerstwa Polskiego[6]. W latach 1966–1971 uczęszczał do Technikum Nukleonicznego w Otwocku[6][7]. Od 1966 był działaczem Związku Młodzieży Socjalistycznej, gdzie sprawował kolejno funkcje przewodniczącego koła, wiceprzewodniczącego Zarządu Szkolnego ds. ideowych oraz przewodniczącego Zarządu Szkolnego[6] oraz Koła Młodzieży Wojskowej (członek Zarządu Koła, instruktor Komendy Chorągwi Mazowieckiej, członek Wojewódzkiego Kręgu Instruktorskiego[6]). Należał do Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej[6] oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (do której wstąpił w 1975)[6][8].
Od września 1971 pełnił służbę w Wojsku Polskim[8]. Absolwent studiów z wynikiem bardzo dobrym na Wydziale Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej (1976) oraz w Podyplomowym Studium Zagranicznym przy Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (studiował tam w latach 1992–1993)[8].
Był oficerem wywiadu wojskowego PRL i III RP. Pracował w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP. W latach 80. brał udział w operacjach wywiadowczych w Stanach Zjednoczonych i Izraelu. Uczestniczył w kursach GRU w Moskwie (od lipca do sierpnia 1989)[9][10] (później Dukaczewski określił je jako „dwumiesięczne seminarium”)[11]. Jako żołnierz Zarządu II SG WP miał kryptonim „Speedy”. W okresie PRL dosłużył się stopnia majora[12].
Od 1990 do 1992 pełnił funkcję attaché wojskowego w Norwegii[13][6][14]. W latach 1992–1997 był głównym specjalistą w WSI. 3 marca 1997 został powołany na funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, z oddelegowaniem do pracy w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego[15][16], 28 grudnia 2000 został powołany na stanowisko zastępcy szefa BBN, Marka Siwca[17][18], którą pełnił do listopada 2001[19]. Od listopada 2001 do 14 grudnia 2005 szef Wojskowych Służb Informacyjnych. 15 sierpnia 2002 Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski awansował go na generała brygady[20][21]. Został prezesem Stowarzyszenia „SOWA”[22][23], skupiającego żołnierzy rezerwy i w stanie spoczynku oraz pracowników byłych Wojskowych Służb Informacyjnych, a także innych wojskowych i cywilnych służb specjalnych[24]. W 2012 został prezesem zarządu Int Corps sp. z o.o.[25][26][27]
Jego nazwisko znalazło się na liście Wildsteina[28].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Ma syna Marcina (ur. 1978)[29][30][31][32]. Jego żoną była Magdalena Fitas-Dukaczewska[33], tłumaczka, pracująca dla rządów RP[34][35][36] oraz do 2008 dla prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[37][38][39].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)[40]
- Złoty Krzyż Zasługi (1994)[41]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal Pamiątkowy Ministra Obrony Republiki Słowackiej I klasy (Słowacja)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-04-28].
- ↑ Akta osobowe członka ORMO: Dukaczewski Zdzisław, imię ojca: Władysław, data urodzenia: 20-06-1926. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-04-28].
- ↑ Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-11-08].
- ↑ Nekrolog Jadwigi Dukaczewskiej. wyborcza.pl. [dostęp 2018-11-08].
- ↑ Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-04-28].
- ↑ a b c d e f g h Marek Dukaczewski. Człowiek Kwaśniewskiego, Sikorskiego i Palikota. rebelya.pl, 27 grudnia 2011. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ 40- lecie Technikum Nukleonicznego. zs2otwock.internetdsl.pl, 15–16 października 2003. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ a b c Dukaczewski – kursant GRU. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2016-02-02].
- ↑ Raport WSI Antoni Macierewicz, aneks nr 13, l. p. 60, s 321.
- ↑ „Kwit spod wycieraczki” na Dukaczewskiego. tvn24.pl, 26 września 2007. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Dlaczego zlikwidowano WSI. naszdziennik.pl, 3 lutego 2014. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ Raport z weryfikacji WSI. wp.pl, 16 lutego 2007. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Rola telewizji w stanach nadzwyczajnych. krrit.gov.pl, 20 września 2011. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego 1991–2011. bbn.gov.pl. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].
- ↑ Nominacje w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 3 marca 1997. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Nominacje na kierownicze stanowiska w Kancelarii Prezydenta RP. prezydent.pl, 28 grudnia 2000. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ „Stratedzy od prezydenta” – „Gazeta Polska”. bbn.gov.pl, 13 września 2006. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].
- ↑ Spotkanie Prezydenta RP ze studentami i przedstawicielami władz Krakowa. prezydent.pl, 4 grudnia 2001. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Udział Prezydenta RP w obchodach Święta Wojska Polskiego (część I). prezydent.pl, 15 sierpnia 2002. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584 – pkt 9.
- ↑ Stowarzyszenie SOWA. [dostęp 2011-04-01].
- ↑ Stowarzyszenie Sowa. krs-online.com.pl. [dostęp 2014-08-03].
- ↑ Statut Stowarzyszenia. stowarzyszeniesowa.pl. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
- ↑ Int Corps sp z o o (KRS: 0000436006). krs-online.com.pl. [dostęp 2013-11-30]. (pol.).
- ↑ Marek Dukaczewski. monitorfirm.pl. [dostęp 2015-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Marek Dukaczewski (’52). Monitor Sądowy i Gospodarczy (okres od 2002 roku), MGBI sp. z o.o. [dostęp 2015-08-08].
- ↑ Lista Wildsteina – wykaz nazwisk z sygnaturami akt IPN zarejestrowanych przez tajne służby PRL. listawildsteina.eu. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Marcin Dukaczewski (’78) – Internetowy Monitor Sądowy i Gospodarczy [online], www.imsig.pl [dostęp 2018-11-07] (ang.).
- ↑ Marcin Dukaczewski. petrolinvest.pl. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].
- ↑ „Resortowe” dzieci mają się dobrze także w biznesie. Syn szefa WSI – szefem Petrolinvest. niezalezna.pl, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Nic się nie „wymknęło”. michalkiewicz.pl, 8 grudnia 2013. [dostęp 2014-02-05].
- ↑ Znany dziennikarz wziął ślub. Wystrój sali weselnej powala! Tego nikt nie robi [online], www.se.pl [dostęp 2024-02-08] (pol.).
- ↑ Jaruga-Nowacka chce, by premier wyjaśnił sprawę Iwińskiego. interia.pl, 18 marca 2002. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Zginęłaby pod Smoleńskiem gdyby nie WSI. twojewiadomosci.com.pl. [dostęp 2014-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2014)].
- ↑ Prawda czy fotomontaż?. newsweek.onet.pl, 13 listopada 2013. [dostęp 2014-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2014)].
- ↑ Partnerka Dukaczewskiego tłumaczką Tuska. dziennik.pl, 21 marca 2008. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Rozmowy prezydenta na szczycie UE tłumaczyła przyjaciółka byłego szefa WSI. wprost.pl, 23 czerwca 2007. [dostęp 2014-01-01].
- ↑ Łukasz Warzecha: Lech Kaczyński. Ostatni wywiad. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2011, s. 143. ISBN 978-83-7648-619-2.
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 55, poz. 750 – pkt 27.
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 2, poz. 19 – pkt 12.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nominacje generalskie, „Przegląd Wojsk Lądowych” Nr 9, wrzesień 2002, s. 94.
- Janusz B. Grochowski, Dawcy informacji. Rozmowa z gen. bryg. Markiem Dukaczewskim, szefem Wojskowych Służb Informacyjnych, Polska Zbrojna Nr 24 z 15 czerwca 2003.
- Sławomir Cenckiewicz, Długie ramię Moskwy. Wywiad wojskowy Polski Ludowej 1943–1991, Zysk i S-ka, Poznań 2011.
- Absolwenci Wojskowej Akademii Technicznej
- Attachés wojskowi III Rzeczypospolitej
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Członkowie ZHP
- Członkowie Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej
- Działacze Związku Młodzieży Socjalistycznej
- Generałowie brygady Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
- Ludzie urodzeni w Ciechanowie
- Ludzie związani z Oslo
- Majorowie ludowego Wojska Polskiego
- Ministrowie w Kancelarii Prezydenta RP
- Oficerowie wywiadu wojskowego Polski Ludowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Polacy odznaczeni słowackimi orderami i odznaczeniami
- Pracownicy Biura Bezpieczeństwa Narodowego
- Szefowie WSI
- Urodzeni w 1952