Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio
Ilustracja
Plakat Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Tokio
Państwo

 Japonia

Siedziba

Tokio

Data założenia

1985

Zasięg

Japonia i zagranica

Dyrektor

Tom Yoda

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio”
35°41′21,8400″N 139°41′30,1200″E/35,689400 139,691700
Strona internetowa

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio (jap. 東京国際映画祭 / Tōkyō Kokusai Eigasai), w skrócie TIFF (ang. Tokyo International Film Festival) – festiwal filmowy odbywający się w stolicy Japonii od 1985 roku[1]. W latach 1985–1991 impreza odbywała się raz na dwa lata, a później organizowano ją już corocznie. Uznawany jest za drugi (po szanghajskim) największy festiwal filmowy na kontynencie azjatyckim. Jest też jedynym japońskim festiwalem filmowym akredytowanym przez FIAPF.

W ostatnich latach impreza odbywała się pod koniec października w tokijskim kompleksie Roppongi Hills.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Główną nagrodą przyznawaną na festiwalu jest Grand Prix, przyznawane już od pierwszej edycji przez międzynarodowe jury. Nagroda ma również wymiar finansowy – w 2023 r. zwycięzca odebrał 3 mln jenów[2]. Do stale przyznawanych wyróżnień należą też nagrody za reżyserię, rolę męską i żeńską, a także nagroda specjalna jury.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej filmów nagrodzonych Grand Prix w Tokio pochodziło jak dotychczas z Francji i z Chin (po 4 tytuły). Jedynym reżyserem dwukrotnie wyróżnionym głównym festiwalowym trofeum jest Izraelczyk Nir Bergman[3]. Trzykrotnie twórcami nagrodzonych filmów były kobiety: Caroline Link, Lorraine Lévy i Kaltrina Krasniqi[4].

Polscy twórcy filmowi jak dotychczas nie sięgnęli po główną nagrodę na festiwalu. Niemniej jednak zdobywali liczne wyróżnienia w pozostałych kategoriach. Na MFF w Tokio nagrodzono takie polskie tytuły, jak: Grający z talerza (1995) Jana Jakuba Kolskiego, Cwał (1996) Krzysztofa Zanussiego, Sztuczki (2007) Andrzeja Jakimowskiego, Cztery noce z Anną (2008) Jerzego Skolimowskiego oraz Pod Mocnym Aniołem (2014) Wojciecha Smarzowskiego.

Laureaci festiwalu

[edytuj | edytuj kod]
Rok
(Edycja) 		Przewodniczący jury Laureaci nagród
Grand Prix Najlepszy reżyser
Film 		Najlepszy aktor
Film 		Najlepsza aktorka
Film 		Nagroda Specjalna Jury
1985
(1.) 		Wielka Brytania David Puttnam Japonia Typhoon Club,
reż. Shinji Sōmai 		Węgry Péter Gothár
– Czas stanął w miejscu 		Nagrody nie przyznano. Kanada Jacques i listopad,
reż. Jean Beaudry i François Bouvier /
Brazylia Pocałunek kobiety pająka,
reż. Héctor Babenco
1987
(2.) 		Stany Zjednoczone Gregory Peck Stara studnia,
reż. Wu Tianming 		Lana Ghoghoberidze
– Kołowrotek 		Zhang Yimou
– Stara studnia 		Australia Rachel Ward
– Dobra żona 		Stany Zjednoczone Mieć własny kąt,
reż. Bill Forsyth
1989
(3.) 		Francja Yves Montand Lato białych róż,
reż. Rajko Grlić 		Rajko Grlić
– Lato białych róż 		Stany Zjednoczone Marlon Brando
– Sucha biała pora 		Jelena Jakowlewa
– Dewizówka 		Dewizówka,
reż. Piotr Todorowski
1991
(4.) 		Wielka Brytania Lewis Gilbert Stany Zjednoczone Miasto nadziei,
reż. John Sayles 		Wielka Brytania Alan Parker
– The Commitments 		Gruzja Otar Megwinetuchucesi
– Wynocha! 		Zhao Lirong
– Święto wiosny 		Chłopiec z ulicy Guling,
reż. Edward Yang /
Święto wiosny,
reż. Huang Jianzhong
1992
(5.) 		Stany Zjednoczone Richard D. Zanuck Korea Południowa Biała odznaka,
reż. Chung Ji-young 		Korea Południowa Chung Ji-young
– Biała odznaka 		Szwecja Max von Sydow
– Dotknięcie ręki 		Meksyk Lumi Cavazos
– Przepiórki w płatkach róży 		Japonia Miłość w Tokio,
reż. Mitsuo Yanagimachi
1993
(6.) 		Włochy Franco Zeffirelli Błękitny latawiec,
reż. Tian Zhuangzhuang 		Stany Zjednoczone Taylor Hackford
– Więzy krwi 		Japonia Masahiro Motoki
– Ostatnia piosenka 		Kanada Lolita Davidovich
– Younger i Younger /
Lü Liping
– Błękitny latawiec 		Stany Zjednoczone Szachowe dzieciństwo,
reż. Steven Zaillian
1994
(7.) 		Stany Zjednoczone Mike Medavoy Hongkong Dzień, w którym zgasło słońce,
reż. Yim Ho 		Hongkong Yim Ho
– Dzień, w którym zgasło słońce 		Niu Zhenhua
– Plecami do siebie, twarzą w twarz 		Stany Zjednoczone Debra Winger
– Niebezpieczna kobieta 		Japonia 47 roninów,
reż. Kon Ichikawa
1995
(8.) 		Wielka Brytania Hugh Hudson Nagrody nie przyznano. Wenezuela Joseph Novoa
– Płatny morderca 		Nagrody nie przyznano. Japonia Yasuko Tomita
– Chrystus z Nankinu 		Polska Grający z talerza,
reż. Jan Jakub Kolski
1996
(9.) 		Francja Serge Silberman Czechy Kola,
reż. Jan Svěrák 		Wu Tianming
– Król masek 		Zhu Xu
– Król masek 		Norwegia Hildegun Riise i
Marie Theisen
– Niedzielne anioły 		Hiszpania Anarchistki,
reż. Vicente Aranda /
Polska Cwał,
reż. Krzysztof Zanussi
1997
(10.) 		Stany Zjednoczone Saul Zaentz Niemcy Tamta strona ciszy,
reż. Caroline Link /
Bośnia i Hercegowina Zamknięty krąg,
reż. Ademir Kenović 		Bośnia i Hercegowina Ademir Kenović
– Zamknięty krąg 		Japonia Kōji Yakusho
– Kuracja 		Rene Liu i Jing Tseng
– Szmer młodości 		Wielka Brytania Orkiestra,
reż. Mark Herman
1998
(11.) 		Wielka Brytania Jeremy Thomas Hiszpania Otwórz oczy,
reż. Alejandro Amenábar 		Wielka Brytania Guy Ritchie
– Porachunki 		Stany Zjednoczone Brad Renfro
– Uczeń szatana 		Japonia Maki Miyamoto
– Dom gejsz 		Indonezja Liść na poduszce,
reż. Garin Nugroho
1999
(12.) 		Wielka Brytania Karel Reisz Światło i ciemność,
reż. Chang Tso-chi 		Wielka Brytania Martha Fiennes
– Oniegin 		Hiszpania Carlos Álvarez-Nóvoa
– Samotne 		Hiszpania María Galiana
– Samotne 		Korea Południowa Pstrąg tęczowy,
reż. Park Jong-won
2000
(13.) 		Niemcy Volker Schlöndorff Meksyk Amores perros,
reż. Alejandro González Iñárritu 		Meksyk Alejandro González Iñárritu
– Amores perros 		Algieria Moussa Maaskri
– Mondialito 		Stany Zjednoczone Jennifer Jason Leigh
– Król żyje 		Korea Południowa Dziewica rozebrana przez swych adoratorów,
reż. Hong Sang-soo
2001
(14.) 		Kanada Norman Jewison Albania Hasła,
reż. Gjergj Xhuvani 		Reza Mirkarimi
– Pod księżycową poświatą /
Albania Gjergj Xhuvani
– Hasła 		Wielka Brytania Andrew Howard
– Anioł śmierci 		Albania Luiza Xhuvani
– Hasła 		Pod księżycową poświatą,
reż. Reza Mirkarimi
2002
(15.) 		Francja Luc Besson Izrael Złamane skrzydła,
reż. Nir Bergman 		Niemcy Carlo Rola
– Sass 		Kanada Graham Greene
– Skins 		Włochy Donatella Finocchiaro
– Angela 		Japonia Hotel Hibiskus,
reż. Yûji Nakae
2003
(16.) 		Gong Li Nuan,
reż. Huo Jianqi 		Stany Zjednoczone Chris Valentien i Till Schauder
– Santa Smokes 		Japonia Teruyuki Kagawa
– Nuan 		Japonia Shinobu Terajima
– Wibrator /
Stany Zjednoczone Kristy Jean Hulslander
– Santa Smokes 		Rosja Garnitur,
reż. Bachtijar Chudojnazarow
2004
(17.) 		Japonia Yoji Yamada Urugwaj Whisky,
reż. Juan Pablo Rebella i Pablo Stoll 		Korea Południowa Lim Chan-sang
– Prezydencki fryzjer 		Kazachstan Olżas Nusuppajew
– Schizol 		Urugwaj Mirella Pascual
– Whisky 		Górski patrol,
reż. Lu Chuan
2005
(18.) 		Zhang Yimou Japonia Co przynosi śnieg,
reż. Kichitaro Negishi 		Japonia Kichitaro Negishi
– Co przynosi śnieg 		Japonia Kōichi Satō
– Co przynosi śnieg 		Wielka Brytania Helena Bonham Carter
– Rozmowy z innymi kobietami /
Jin Yaqin
– Ty i ja 		Stany Zjednoczone Rozmowy z innymi kobietami,
reż. Hans Canosa
2006
(19.) 		Francja Jean-Pierre Jeunet Francja OSS 117 – Kair, gniazdo szpiegów,
reż. Michel Hazanavicius 		Stany Zjednoczone Jonathan Dayton i Valerie Faris
– Mała miss 		Kanada Roy Dupuis
– Maurice Richard 		Stany Zjednoczone Abigail Breslin
– Mała miss 		Thirteen Princess Trees,
reż. Lü Yue
2007
(20.) 		Stany Zjednoczone Alan Ladd Jr. Izrael Przyjeżdża orkiestra,
reż. Eran Kolirin 		Wielka Brytania Peter Howitt
– Zakaz parkowania 		Polska Damian Ul
– Sztuczki 		Indie Shefali Shah
– Mój ojciec Gandhi 		Zachodnia linia magistralna,
reż. Li Jixian
2008
(21.) 		Stany Zjednoczone Jon Voight Kazachstan Tulpan,
reż. Siergiej Dworcewoj 		Kazachstan Siergiej Dworcewoj
– Tulpan 		Francja Vincent Cassel
– Wróg publiczny numer jeden 		Kamerun Félicité Wouassi
– Aide-toi, le ciel t'aidera 		Polska Cztery noce z Anną,
reż. Jerzy Skolimowski
2009
(22.) 		Meksyk Alejandro González Iñárritu Bułgaria Wschodnie zabawy,
reż. Kamen Kalew 		Bułgaria Kamen Kalew
– Wschodnie zabawy 		Bułgaria Christo Christow
– Wschodnie zabawy 		Francja Julie Gayet
– Do ośmiu razy sztuka 		Hiszpania Wściekłość,
reż. Sebastián Cordero
2010
(23.) 		Irlandia Neil Jordan Izrael Gramatyka intymności,
reż. Nir Bergman 		Francja Gilles Paquet-Brenner
– Klucz Sary 		Wang Qianyuan
– Fortepian w fabryce 		Fan Bingbing
– Góra Buddy 		Japonia Pocztówka,
reż. Kaneto Shindō
2011
(24.) 		Stany Zjednoczone Edward R. Pressman Francja Nietykalni,
reż. Éric Toledano i Olivier Nakache 		Szwecja Ruben Östlund
– Gra 		Francja François Cluzet
– Nietykalni 		Stany Zjednoczone Glenn Close
– Albert Nobbs 		Japonia Leśnik i deszcz,
reż. Shuichi Okita
2012
(25.) 		Stany Zjednoczone Roger Corman Francja Inny syn,
reż. Lorraine Lévy 		Francja Lorraine Lévy
– Inny syn 		Korea Południowa Seo Young-joo
– Urodzony przestępca 		Turcja Neslihan Atagül
– Otchłań 		Korea Południowa Urodzony przestępca,
reż. Kang Yi-kwan
2013
(26.) 		Chen Kaige Szwecja We Are the Best!,
reż. Lukas Moodysson 		Islandia Benedikt Erlingsson
– O koniach i ludziach 		Wang Jingchun
– Żyć i umrzeć w Ordos 		Filipiny Eugene Domingo
– Opowieści fryzjerskie 		Naginając reguły,
reż. Behnam Behzadi
2014
(27.) 		Stany Zjednoczone James Gunn Stany Zjednoczone Bóg wie co,
reż. Joshua i Ben Safdie 		Stany Zjednoczone Joshua i Ben Safdie
– Bóg wie co 		Polska Robert Więckiewicz
– Pod Mocnym Aniołem 		Japonia Rie Miyazawa
– Blady księżyc 		Bułgaria Lekcja,
reż. Kristina Grozewa i Petyr Wyłczanow
2015
(28.) 		Stany Zjednoczone Bryan Singer Brazylia Serce szaleństwa,
reż. Roberto Berliner 		Turcja Mustafa Kara
– Chłód Kalandaru 		Dania Roland Møller i
Niemcy Louis Hofmann
– Pole minowe 		Brazylia Glória Pires
– Serce szaleństwa 		Francja Wszyscy albo nikt,
reż. Kheiron
2016
(29.) 		Francja Jean-Jacques Beineix Niemcy Wczorajsze kwiaty,
reż. Chris Kraus 		Chorwacja Hana Jušić
– Nie gap się w mój talerz 		Filipiny Paolo Ballesteros
– Pięknie umrzyj 		Norwegia Lene Cecilia Sparrok
– Krew Saamów 		Szwecja Krew Saamów,
reż. Amanda Kernell
2017
(30.) 		Stany Zjednoczone Tommy Lee Jones Turcja Ziarno,
reż. Semih Kaplanoğlu 		Singapur Edmund Yeo
– My, umarli 		Duan Yihong
– Nadciągająca burza 		Francja Adeline D’Hermy
– Maryline 		Włochy Krater,
reż. Silvia Luzi i Luca Bellino
2018
(31.) 		Filipiny Brillante Mendoza Francja Na zawsze razem,
reż. Mikhaël Hers 		Włochy Edoardo De Angelis
– Nałóg nadziei 		Dania Jesper Christensen
– Przed mrozem 		Włochy Pina Turco
– Nałóg nadziei 		Dania Przed mrozem,
reż. Michael Noer
2019
(32.) 		Zhang Ziyi Dania Wuj,
reż. Frelle Petersen 		Saeed Roustayi
– 30 gramów 		Navid Mohammadzadeh
– 30 gramów 		Francja Nadia Tereszkiewicz
– Tylko zwierzęta nie błądzą 		Ukraina Atlantyda,
reż. Walentyn Wasjanowicz
2020
(33.) 		Konkurs odwołany ze względu na pandemię COVID-19.
2021
(34.) 		Francja Isabelle Huppert Kosowo Vera śni o morzu,
reż. Kaltrina Krasniqi 		Kazachstan Darieżan Omirbajew
– Poeta 		Amir Aghaei, Turcja Fatih Al, Turcja Bariş Yildiz i Turcja Onur Buldu
– Cztery ściany 		Meksyk Julia Chávez
– Ten drugi Tom 		Meksyk La civil,
reż. Teodora Mihai
2022
(35.) 		Stany Zjednoczone Julie Taymor Hiszpania Bestie,
reż. Rodrigo Sorogoyen 		Hiszpania Rodrigo Sorogoyen
– Bestie 		Francja Denis Ménochet
– Bestie 		Chile Aline Küppenheim
– Chile ’76 		Trzecia wojna światowa,
reż. Houman Seyyedi
2023
(36.) 		Niemcy Wim Wenders Śnieżna pantera,
reż. Pema Tseden 		Japonia Kishi Yoshiyuki
– (Nie)normalne pożądanie 		Yasna Mirtahmasb
– Roxana 		Zar Amir Ebrahimi
– Tatami 		Gruzja Tatami,
reż. Guy Nattiv i Zar Amir Ebrahimi

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tokyo International Film Festival. Japan Travel. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
  2. ↑ TIFF Closes out 36th Edition with Award Winners from Asia, Pleas for Peace. TIFF, 02.11.2023. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
  3. ↑ Israeli film wins Tokyo Film Festival prize. BBC News, 01.11.2010. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).
  4. ↑ Liz Shackleton: ‘Vera Dreams Of The Sea’ wins top prize at Tokyo International Film Festival. Screen Daily, 08.11.2021. [dostęp 2024-04-13]. (ang.).
Festiwale filmowe akredytowane przy FIAPF
Festiwale filmów fabularnych (konkurs)
Specjalistyczne festiwale filmów fabularnych (konkurs)
Festiwale filmów fabularnych (bez konkursu)
Festiwale filmów dokumentalnych i krótkometrażowych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Międzynarodowy_Festiwal_Filmowy_w_Tokio&oldid=74283935”