Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Vincent Cassel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vincent Cassel
Ilustracja
Imię i nazwisko

Vincent Crochon

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1966
Paryż

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Monica Bellucci
(1999–2013; rozwód)
Tina Kunakey
(od 2018)

Lata aktywności

od 1987

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Vincent Cassel, właśc. Vincent Crochon[1][2] (ur. 23 listopada 1966 w Paryżu) – francuski aktor, reżyser i producent filmowy. Laureat Césara[3]. Wystąpił w filmach: Ocean’s Twelve: Dogrywka (2004) i Ocean’s Thirteen (2007), a także Czarny łabędź (2010)[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Paryżu jako syn znanego francuskiego aktora Jean-Pierre’a Cassela (1932-2007)[5] i dziennikarki Sabine Litique[6]. Dorastał wraz z siostrą Olivią (zm.) i bratem Matthiasem 'Rockin’ Squat' Crochonem (ur. 1969), muzykiem francuskiego zespołu hardcore rap Assassin[7]. Kiedy miał cztery lata, jego rodzice rozwiedli się. Mając piętnaście lat zdecydował, że w przyszłości zostanie aktorem. W wieku siedemnastu lat uczęszczał do szkoły cyrkowej, gdzie zdobył imponującą sprawność fizyczną i akrobatyczne umiejętności. We wczesnej młodości występował na scenie pod kierunkiem legendarnego reżysera Jean-Luis Barraulta[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę filmową rozpoczął w serialu Piękna Angielka (La Belle Anglaise, 1988), zadebiutował w melodramacie Zostać ojcem jest trudno (Les Cigognes n'en font qu'à leur tête, 1989) u boku Christiana Claviera. Następnie wystąpił w komedii Gorąca czekolada (Hot Chocolate, 1992) z Bo Derek, komedii romantycznej Mathieu Kassovitza Kawa mleczna (Métisse, 1993) jako żydowski bokser u boku swojego ojca, dramacie biograficznym Jamesa Ivory’ego Jefferson w Paryżu (Jefferson in Paris, 1995) z Nickiem Nolte, Gwyneth Paltrow i Lambertem Wilsonem i dreszczowcu Krew myśliwego (Le Sang du chasseur, 1995) z Michaelem Biehnem. Wystąpił na scenie Théâtre de la foire w Paryżu w sztuce Ptaki (Les oiseaux)[9].

Vincent Cassel, 2006

Postać dresiarza Vinza – żydowskiego chuligana z podparyskiego blokowiska w dramacie kryminalnym Kassovitza Nienawiść (La Haine, 1995)[10] z Benoîtem Magimelem przyniosła mu dwie nominacje do nagrody Césara dla najlepszego aktora i obiecującego aktora. W melodramacie Apartament (L'Appartement, 1996) zagrał postać dynamicznego urzędnika dużej firmy informatycznej, który podczas służbowego pobytu w Tokio słyszy głos swojej dawnej miłości, Lisy (Monica Bellucci). W drastycznym kryminale Doberman (Le Dobermann, 1997) wystąpił w roli słynnego bandyty Dobermana, który stoi na czele bardzo nietypowej grupy[11]. W 1997 zadebiutował jako reżyser filmu krótkometrażowego Shabbat Night Fever.

Za kreację porywczego porucznika Maxa Kerkériana, byłego złodzieja samochodów, który wybrał pracę w policji, by poznać smak ryzyka w dreszczowcu Kassovitza Purpurowe rzeki (Le Rivières pourpres, 2000) z Jeanem Reno zdobył nominację do europejskiej nagrody Audience. Rola nieprzystosowanego chudego i wynędzniałego Paula ulegającego przemianie w dramacie kryminalnym Na moich ustach (Sur mes levres, 2001) była nominowana do nagrody Césara. W kontrowersyjnym dramacie Nieodwracalne (Irréversible, 2002) wcielił się w postać męża ofiary gwałtu analnego (Monica Bellucci), który szuka krwawej zemsty. Dobrze opanował brazylijską sztukę walki Capoeira, którą zademonstrował jako François Toulour w Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve, 2004) i Ocean’s Thirteen (2007) z Bradem Pittem, Catherine Zeta-Jones, George’em Clooneyem, Julią Roberts i Andy Garcią. Za rolę kryminalisty Jacques’a Mesrine w biograficznym filmie gangsterskim Wróg publiczny numer jeden (Mesrine, 2008) otrzymał Cezara dla najlepszego aktora[12] i nagrodę na Festiwalu Filmowym w Tokio. Za występ jako reżyser Thomas Leroy w dreszczowcu psychologicznym Darrena Aronofsky’ego Czarny łabędź (2010) wraz z obsadą był nominowany do Screen Actors Guild.

Był na okładkach takich magazynów jak „GQ”, „Vanity Fair”, „Men’s Health”, „Femina”, „Esquire”, „Marie Claire”, „InStyle”, „Psychologies”, „Elle”, „Grazia Men”, „Gala”, „L’Officiel Hommes”, „Elle” i „Gentleman”[13].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

3 sierpnia 1999 wziął ślub z włoską aktorką i modelką Monicą Bellucci. Mają dwie córki – Devę (ur. 12 września 2004) i Léonie (ur. 21 maja 2010). 26 sierpnia 2013 doszło do rozwodu.[potrzebny przypis]

W sierpniu 2018 poślubił francuską modelkę Tinę Kunakey (ur. 5 kwietnia 1997[14])[15]. W kwietniu 2019 przyszła na świat ich córka o imieniu Amazonie[15].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1989 Les Cigognes n'en font qu'à leur tête Pierre Didier Kaminka
1991 Les Clés du paradis kelner Philippe de Broca
Le Dessous de la passion fotograf Christopher Jean Marbœuf
1992 Warburg: A Man of Influence (miniserial TV) Mosze Mizrachi
Gorąca czekolada (Hot Chocolate) Dédé Josée Dayan
1993 Dose mortelle (TV) Joyce Buñuel
Mulatka (Métisse) Max Mathieu Kassovitz
1994 Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral) Charles (dubbing – Hugh Grant) Mike Newell
Elle voulait faire quelque chose Vincent Dodine Herry
3000 scénarios contre un virus Patrice Cazes
1995 Ainsi soient-elles Éric Patrick Alessandrin, Lisa Azuelos
Dziewięć miesięcy (Nine Months) Samuel Faulkner (dubbing – Hugh Grant) Chris Columbus
Adultère (mode d'emploi) Bruno Christine Pascal
Soif d'en sortir (TV) Dominique Tabuteau
Nienawiść (La Haine) Vinz Mathieu Kassovitz
Krew myśliwego (Le Sang du chasseur) Pastamoo Gilles Carle
Jefferson w Paryżu (Jefferson in Paris) Camille Desmoulins James Ivory
1996 Jak bardzo mnie pragniesz (Come mi vuoi) Pasquale Carmine Amoroso
Apartament (L'Appartement) Max Gilles Mimouni
Uczeń (L'Élève) Julien Olivier Schatzky
1997 Shabbat Night Fever – Vincent Cassel
Le Plaisir (et ses petits tracas) Michael Nicolas Boukhrief
Doberman (Dobermann) Yann Le Pentrec/Doberman Jan Kounen
1998 Compromis (film krótkometrażowy) młody premier Sébastien Sort
Elizabeth Duc d’Anjou Shekhar Kapur
1999 Pensjonat dla świrów, czyli Hotel Paradiso (Guesthouse Paradiso) Gino Bolognese Ade Edmondson
Joanna d’Arc (The Messenger: The Story of Joan of Arc) Gilles de Rais Luc Besson
Méditerranées Pitou Philippe Bérenger
2000 Purpurowe rzeki (Les Rivières pourpres) Max Kerkérian Mathieu Kassovitz
2001 Dziewczyna na urodziny (Birthday Girl) Alexei Jez Butterworth
Karaoke Shreka z Bagien (Shrek in the Swamp Karaoke Dance Party) lord Robin Hood (głos-śpiew) Andrew Adamson, Vicky Jenson
Na moich ustach (Sur mes lèvres) Paul Jacques Audiard
Braterstwo wilków (Le Pacte des loups) Jean-François de Morangias Christophe Gans
Shrek Robin Hood (głos) Andrew Adamson, Vicky Jenson
2002 La Barbichette Vinz Kim Chapiron
Nieodwracalne (Irréversible) Marcus Gaspar Noé
2003 Rachunek sumienia (The Reckoning) lord De Guise Paul McGuigan
2004 Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve) François Toulour Steven Soderbergh
Tajni agenci (Agents secrets) kpt. Georges Brisseau Frédéric Schoendoerffer
Blueberry Mike S. Blueberry Jan Kounen
2005 Wykolejony (Derailed) Philippe LaRoche Mikael Håfström
Roboty (Robots) Rodney Copperbottom (dubbing – Ewan McGregor) Chris Wedge, Carlos Saldanha
2006 Sheitan Joseph / Marie (także producent) Kim Chapiron
2007 Wschodnie obietnice (Eastern Promises) Kirill David Cronenberg
Ocean’s Thirteen François Toulour Steven Soderbergh
2008 Wróg publiczny numer jeden, część I (L'Ennemi public no 1) Jacques Mesrine Jean-François Richet
Wróg publiczny numer jeden, część II (L'Ennemi public no 2) Jacques Mesrine Jean-François Richet
2010 Czarny łabędź (Black Swan) Thomas Leroy Darren Aronofsky
2011 Niebezpieczna metoda (A Dangerous Method) Otto Gross David Cronenberg
2013 Trans (Trance) Franck Danny Boyle
2014 Piękna i Bestia (La Belle et la Bête) Bestia, Książę Christophe Gans
2015 Uczeń (Partisan) Gregori Ariel Kleiman
2016 Jason Bourne agent CIA Paul Greengrass
To tylko koniec świata (Juste la fin du monde) Antoine Xavier Dolan
2017 Tahitańska miłość Paula Gauguina (Gauguin – voyage de Tahiti) Paul Gauguin Edouard Deluc
Wielki Mistyczny Cyrk (O Grande Circo Místico) Jean-Paul Carlos Diegues
2018 Władca Paryża (L’Empereur de Paris) François Vidocq Jean-François Richet
Czarna rzeka (Fleuve noir) François Visconti Érick Zonca
2019 Nadzwyczajni (Hors normes) Bruno Haroche Olivier Nakache, Éric Toledano
2020 Głębia strachu (Underwater) kapitan Lucien William Eubank
Małe szczęścia (Le bonheur des uns...) Marc Seyriey Daniel Cohen
Westworld (serial TV) Engerraund Serac Jonathan Nolan
2022 Asteriks i Obeliks: Imperium Smoka (Astérix et Obélix : L'Empire du Milieu) Gajusz Juliusz Cezar Guillaume Canet
2023 Trzej muszkieterowie: D’Artagnan (Les Trois Mousquetaires – d’Artagnan) Atos Martin Bourboulon

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Vincent Cassel – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-10]. (węg.).
  2. ↑ Personalidade: Vincent Cassel (França). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-10]. (port.).
  3. ↑ Vincent Cassel Awards. AllMovie. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
  4. ↑ Vincent Cassel. Listal. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
  5. ↑ Jean-Pierre Cassel (1932-2007). Find a Grave Memorial. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
  6. ↑ Jean-Pierre Cassel. ČSFD.cz. [dostęp 2017-04-10]. (cz.).
  7. ↑ Vincent Cassel – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-04-10]. (rum.).
  8. ↑ Vincent Cassel. MYmovies.it. [dostęp 2017-04-10]. (wł.).
  9. ↑ Vincent Cassel Biography (1966-). Film Reference. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
  10. ↑ Vincent Cassel. AlloCiné. [dostęp 2017-04-10]. (fr.).
  11. ↑ Rebecca Flint Marx: Vincent Cassel Biography. AllMovie. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
  12. ↑ Vincent Cassel Facts. Famous Birthdays. [dostęp 2017-04-10]. (ang.).
  13. ↑ Vincent Cassel Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  14. ↑ Rubaditsha: Did Vincent Cassel and Tina Kunakey split? Where are they now?. FreshersLive.com, 2023-04-07. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  15. ↑ a b Aleksandra Sil: Vincent Cassel i 30 lat młodsza Tina Kunakey nie są już razem? Aktor usunął zdjęcia z żoną z mediów społecznościowych. Glamour.pl / Burda Media Polska Sp. z o.o., 2023-04-07. [dostęp 2023-05-20].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Cezar dla najlepszego aktora
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vincent_Cassel&oldid=75096080”