Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Mathieu Amalric

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mathieu Amalric
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 października 1965
Neuilly-sur-Seine, Hauts-de-Seine, Francja

Zawód

aktor, reżyser filmowy, scenarzysta, producent

Współmałżonek

Jeanne Balibar
(1996-2003; rozwód)

Lata aktywności

od 1984

Odznaczenia
Komandor Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
podpis

Mathieu Amalric (ur. 25 października 1965 w Neuilly-sur-Seine) – francuski aktor, scenarzysta i reżyser filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Neuilly-sur-Seine[1][2], Hauts-de-Seine jako syn pary dziennikarskiej. Jego matka, pochodząca z Polski Żydówka Nicole Zand – była krytykiem literackim „Le Monde”, a ojciec Jacques Amalric pracował jako felietonista dla francuskiej gazety „Le Monde” i „Libération[3][4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jego debiutem kinowym był występ w dramacie kryminalnym Ulubieńcy Księżyca (Les Favoris de la lune, 1984)[5]. Rola Paula Dedalusa w komediodramacie Moje życie seksualne... (Comment je me suis disputé... (ma vie sexuelle), 1996) znalazła uznanie w oczach krytyków i została uhonorowana nagrodą Césara[6]. Za postać Sebastiena w czarnej komedii Le Journal du séducteur (1996) był nominowany do nagrody Prix Michel Simon na festiwalu filmowym w St. Denis[7]. Kreacja utalentowanego muzyka Ismaëla Vuillarda, byłego kochanka właścicielki galerii sztuki w komediodramacie Królowie i królowa (Rois et reine, 2004) z Catherine Deneuve przyniosła mu nagrody: Césara, Étoile d'Or i Lumiere Award[8].

Za drugoplanową postać Louisa w dramacie historycznym Monachium (Munich,2005)[9] z udziałem Erica Bany i Daniela Craiga odebrał nagrodę National Society of Film Critics Award. W dramacie biograficznym Julianem Schnabelem Motyl i skafander (Le Scaphandre et le papillon, 2007) z Emmanuelle Seigner zagrał Jeana-Dominique Bauby, redaktora francuskiego „Elle”, który w wieku 43 lat zostaje sparaliżowany w wyniku udaru i do komunikowania się z bliskimi może posługiwać się jedynie lewym okiem[10].

W 2018 jego film Barbara nominowany był do Cezara w kategorii najlepszy film, a także najlepszy reżyser i w 6 innych kategoriach[11]. Jeanne Balibar, odtwórczyni głównej roli kobiecej, zdobyła nagrodę dla najlepszej aktorki[12].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1996 był związany z Jeanne Balibar[13][14], z którą ma dwóch synów – Antoine (ur. 1997) i Pierre’a (ur. 1999). Jednak w 2003 doszło do separacji i rozwodu[15].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Roman Polański, Emmanuelle Seigner i Mathieu Amalric, Cannes 2013

Jako aktor

[edytuj | edytuj kod]

Jako reżyser

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mathieu Amalric Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
  2. Mathieu Amalric – Sa bio et toutes ses news people. „Elle”. [dostęp 2016-08-18]. (fr.).
  3. Mathieu Amalric. Listal. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
  4. Mathieu Amalric – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
  5. Mathieu Amalric. SensaCine.com. [dostęp 2016-08-18]. (hiszp.).
  6. Mathieu Amalric. France Today. [dostęp 2011-09-27]. (fr.).
  7. Lucia Bozzola: Mathieu Amalric Biography. AllMovie. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
  8. Mathieu Amalric biographie. AlloCiné. [dostęp 2020-08-18]. (fr.).
  9. Mathieu Amalric. MYmovies. [dostęp 2016-08-18]. (wł.).
  10. Mathieu Amalric. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
  11. Mathieu Amalric Awards. AllMovie. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
  12. Awards 2018. Académie des César. [dostęp 2018-03-16]. (ang.).
  13. Jeanne Balibar, un air de diva. L'Express. [dostęp 2016-08-18]. (fr.).
  14. Dialogue avec Mathieu Amalric et Jeanne Balibar. Cinematheque. [dostęp 2016-08-18]. (fr.).
  15. Mathieu Amalric: Ce magnifique cadeau qu'il fait à son ex, Jeanne Balibar. Purepeople. [dostęp 2016-08-18]. (fr.).
  16. Nomination dans l'ordre des Arts et des Lettres – hiver 2021. Ministère de la Culture, 2021-05-27. [dostęp 2021-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-11)]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]