Nadia Comăneci

Nadia Comăneci

Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1961 Onești
Wzrost	162 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja Rumunia Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 gimnastyka (wielobój indywidualnie) złoto Montreal 1976 gimnastyka (poręcze) złoto Montreal 1976 gimnastyka (równoważnia) złoto Moskwa 1980 gimnastyka (równoważnia) złoto Moskwa 1980 gimnastyka (ćwiczenia wolne) srebro Montreal 1976 gimnastyka (wielobój drużynowo) srebro Moskwa 1980 gimnastyka (wielobój indywidualnie) srebro Moskwa 1980 gimnastyka (wielobój drużynowo) brąz Montreal 1976 gimnastyka (ćwiczenia wolne) Mistrzostwa świata złoto Strasburg 1978 ćwiczenia na równoważni złoto Fort Worth 1979 drużynowo srebro Strasburg 1978 drużynowo srebro Strasburg 1978 skok Mistrzostwa Europy złoto Skien 1975 wielobój złoto Skien 1975 ćwiczenia na poręczach złoto Skien 1975 ćwiczenia na równoważni złoto Skien 1975 skok złoto Praga 1977 wielobój złoto Praga 1977 ćwiczenia na poręczach złoto Kopenhaga 1979 wielobój złoto Kopenhaga 1979 skok złoto Kopenhaga 1979 ćwiczenia wolne srebro Skien 1975 ćwiczenia wolne srebro Praga 1977 skok brąz Kopenhaga 1979 ćwiczenia na równoważni
Odznaczenia

Nadia Elena Comăneci, wym. [ˈnadi.a koməˈnet͡ʃʲ] (ur. 12 listopada 1961 w Onești) – rumuńska gimnastyczka, zdobywczyni pięciu złotych medali olimpijskich, dwukrotna mistrzyni świata, dziewięciokrotna mistrzyni Europy. Jest pierwszą w historii igrzysk olimpijskich, której występ sędziowie ocenili jako bezbłędny.

Życiorys

Została mistrzynią Europy w wieloboju już w wieku 13 lat, w 1975, w Skien. Jako pierwsza w dziejach gimnastyki, dostała maksymalne noty – 10 pkt. (siedem razy). Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976) wygrała wielobój indywidualny z notą łączną 79,275 pkt. (na 80 możliwych), ćwiczenia na poręczach z maksymalną notą 20 pkt., a ćwiczenia na równoważni ukończyła mając notę bliską ideału – 19,950 pkt.

Na kolejnych igrzyskach, w Moskwie w 1980, zajęła drugie miejsce za Jeleną Dawydową z ZSRR. Nie obroniła tytułu z Montrealu, ale wygrała ćwiczenia wolne (ex aequo z Nelli Kim) i na równoważni. Do 3 złotych medali z Montrealu dodała dwa dalsze. Ogółem ma w dorobku 5 złotych, 3 srebrne i 1 brązowy medal olimpijski.

Mistrzynią Europy w wieloboju indywidualnym była trzykrotnie (w 1975, 1977, 1979). Na MŚ 1979 w Fort Worth (w Teksasie) wygrała wielobój drużynowy.

W 1984 zakończyła karierę, odznaczona Orderem Olimpijskim przez ówczesnego szefa MKOl – Juana Antonio Samarancha (w 2004 otrzymała jako jedyna Order po raz drugi). W ankiecie agencji Associated Press w 1976 i 1977 przyznano jej miano najlepszej sportsmenki świata.

W listopadzie 1989, krótko przed rewolucją rumuńską, Comăneci opuściła Rumunię i poprzez Węgry dotarła do Austrii, gdzie w ambasadzie Stanów Zjednoczonych poprosiła o azyl. W Stanach Zjednoczonych popularyzowała gimnastykę.

W kwietniu 1996 wyszła za mąż za Amerykanina Barta Connera, mistrza olimpijskiego w ćwiczeniach na poręczach z 1984. Z mężem prowadzi Akademię Gimnastyczną. Udziela się w akcjach charytatywnych. Obecnie jest wiceprzewodniczącą Rady Dyrektorów Międzynarodowych Olimpiad Specjalnych. Ufundowała klinikę dla ubogich dzieci w Bukareszcie. Rząd Rumunii nadał jej tytuł Honorowego Konsula w USA. Zasiada we władzach FIG.

Oboje z mężem są komentatorami najważniejszych imprez gimnastycznych. Mają syna Dylana Paula ur. 3 czerwca 2006, w Oklahoma City.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Nadia Comăneci i Bart Conner (ang.)
• Nadia Comăneci na stronie Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (ang. • fr.)
• Profil na stronie sports-reference.com (ang.)