Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Nadwrażliwość

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nadwrażliwość – nieprawidłowa reakcja uczulonego wcześniej organizmu na powtórne zetknięcie z antygenem. W jej wyniku może dochodzić do bardzo silnej odpowiedzi, zarówno typu komórkowego, jak i humoralnego, a w krańcowych wypadkach nawet do niszczenia własnych komórek.

Wyróżnia się 4 typy reakcji nadwrażliwości według Coombsa[1]:

Typ I (anafilaktyczny)

[edytuj | edytuj kod]

Podłożem patologicznym są reakcje wiązania antygenów z przeciwciałami klasy IgE i następująca degranulacja komórek tucznych.

 Osobny artykuł: Alergia.

Typ II (cytotoksyczny)

[edytuj | edytuj kod]

Zależny jest przede wszystkim od przeciwciał klasy IgM i IgG. Uszkodzenie tkanek jest wynikiem zabijania komórek obcych lub komórek posiadających na powierzchni nowe antygeny (np. po przebyciu infekcji bakteryjnej lub wirusowej fragmenty struktur tych drobnoustrojów pozostają w organizmie, są następnie opsonizowane, co może prowadzić do uszkodzenia narządów).

Wyróżniamy następujące mechanizmy uszkadzania tkanek:

Przykłady nadwrażliwości typu II:

Typ III (kompleksów immunologicznych)

[edytuj | edytuj kod]

Jest to reakcja z udziałem kompleksów immunologicznych antygen-przeciwciało. Uczestniczą tu głównie IgA, ale też IgG i IgM

Typ IV (komórkowy)

[edytuj | edytuj kod]

Występuje tu przewaga reakcji komórkowej z udziałem limfocytów T

Cecha wspólna: długotrwale utrzymujący się patogen, czyli długotrwały bodziec antygenowy.

Jest to dodatkowy typ nadwrażliwości, który jest czasem (często w Wielkiej Brytanii), stosowany jako rozróżnienie od typu II.

Cechą charakterystyczną typu V jest fakt, że przeciwciała zamiast wiązać się do składników powierzchniowych komórki, rozpoznają i wiążą się z receptorami na jej powierzchni, co albo zapobiega przenoszeniu ligandu na receptor lub naśladuje ten ligand, zaburzając w ten sposób sygnalizację komórki.

Kliniczne przykłady:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gell PGH, Coombs RRA, eds. Clinical Aspects of Immunology. 1st ed. Oxford, England: Blackwell; 1963.